6,026 matches
-
piesa-film Le congrés des balles, scenariul Le magnifique illusionné ou les idées d‘un heros și un roman pentru cei mici, Paradisul copiilor. E. Simion îi menționează fugar figura de fum într-un pasaj din jurnalul său parizian. Un virtuoz discret en marge des vieux livres (cum l-a caracterizat Perpessicius) și un scriitor uitat... Diagnosticul lapidar al lui G. Călinescu din Istoria... - „Jules Renard tratat în manieră Urmuz” - l-a expediat într-o notiță de subsol a istoriei literare. Într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
ca militanți abia după 1930. Altminteri, în ciuda eforturilor de politizare și a sponsorizărilor venite pe filiera serviciilor secrete sovietice, unu va păstra pînă la sfîrșit un aer de „subversiune artistică”, de esopism comunizant... Diferențele ideologice față de Contimporanul sînt la început discrete, manifestate prin intermediul unor înțepături veninoase la adresa colaboratorilor ne sau antiavangardiști ai revistei lui Vinea. În nr. 8, un text violent, intitulat „Cămașa de forță“, îl ia în vizor - fără a-l numi însă - pe Mihail Sebastian: „Unul dintre noii veniți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
înverșunată împotriva oricărui element de ordine și disciplină”. Individualității tradiționale, subordonată bunului simț și valorilor comunitare, i se substituie un individualism eretic, excentric, abnorm și amoral, cultivînd diferența radicală, ostil oricărui principiu de autoritate supraindividuală: „poeții școalelor moderne confundă această discretă incorporare a individualului cu etalarea lui ostentativă. Ei vor să cînte numai ceea ce este excepțional și bizar în făptura lor. Renunță la ceea ce este universal și normal, socotind că o individualitate se conturează numai prin elementele ei incoherente și excentrice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
palat durat din cenușă să se prăbușească odată cu lumina zorilor” (ibid.). Comparația contrastivă operată de critic între poezia de un „vizionarism apocaliptic” a ultramodernului Voronca și poezia „nocturnă” a preromanticului Young sau a romanticului Novalis are un caracter „legitimator”: plasarea - discretă - a poetului român în relație cu o nobilă, prestigioasă tradiție vizionară. Micul elogiu al lui Voronca la adresa lui Eminescu - prezent într-un eseu liric inclus în A doua lumină - are, pentru Perpessicius, o semnificație asemănătoare: „Tradiția însă, pe care d-sa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Adrian Maniu, Ion Călugăru). Etapa informală (așa-zicînd, underground) se încheie aici, iar destinul terestru al grefierului - peste puțină vreme, printr-o sinucidere misterioasă comisă în zona Șoselei Kiseleff. Din acest moment, începe un destin postum - el însuși „urmuzian” - pe care discretul, cvasianonimul autor nici nu ar fi îndrăznit să-l imagineze. Cele aproximativ 40 de „pagini bizare” salvate îl vor transforma, peste cîteva decenii, într-un clasic al literaturii de avangardă, beneficiar a mii de pagini exegetice, studiat în școli și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
apare ca un personaj cvasimitologic, șef al unei confrerii parodic-subversive care-și propune să reabiliteze libertatea poetică, inocentă, aparent absurdă, în fața „logicii” și a convențiilor limitative ale condiției umane reificate. Primul text despre Urmuz - semnat C. - apare ca un necrolog discret, în ziarul Dimineața din 26 noiembrie 1923, în ziua înmormîntării. George Ciprian, „Hurmuz” în Contimporanul, an III, nr. 45, 1925, pp. 4-5: „Un nume necunoscut aproape, dar care e sortit să rupă vertiginos cătușele anonimatului”; „N-a scris nici romane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
În continuare, este republicată demonstrativ o notă din Contimporanul, Anul V, No 71, 1926: „Foarte puțini știau că grefierul Demetrescu-Buzău (în articolul original numele e trecut greșit: Vasilescu-Buzău, n.n.) era originalul și tulburătorul Urmuz, autorul lui «Ismail și Turnavitu», revoluționar discret al literaturii românești și precursor ignorat al mișcării de avant-gardă, al prozei și poeziei în contrasens, al umorului nou, al liricei eliberate de logică și anecdotă din lumea întreagă (Urmuz-Dada-Suprarealismul, trei cuvinte cari stabilesc o punte, descifrează o filiațiune, lămuresc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
pagini afectuos-admirative. Strategie nu lipsită de abilitate. În 1922-1923, Arghezi îl publica pe Demetru Demetrescu-Buzău în Cugetul românesc, uzînd de un procedeu „urmuzian” — plasarea unor texte „bizare”, bulversante, în interiorul unei gazete politice „onorabile”, serioase și grave — un „virus” anarhic infiltrat discret, subversiv și ironic într-un organism rigid și „oficial”. De astă dată, vîrstnicul comediant își readucea în atenție amicul sinucis, folosindu-se de o strategie „la pachet”, adaptată rigorilor epocii. Sub masca bufonă a memorialisticii și a portretisticii bonome, el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Précurseurs roumains du surréalisme. Urmuz”). Părintele „teatrului deriziunii” îl consideră însă și un predadaist, de fapt - un „premergător” al tuturor revoltelor secolului... Rămîne totuși greu de înțeles despre ce „revoltă” este vorba în cazul unui autor extrem de laborios, timid și discret, care nu a îndrăznit niciodată să ia o poziție publică „revoltată”... Poate de o revoltă interioară, tăcută. Rămîne totuși întrebarea dacă nu cumva avem de-a face cu un construct retrospectiv, pus în circulație de către mitografii avangardiști ai lui Urmuz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
a devenit de mult un referent de bază al cadrului existențial”. Cel puțin în această privință, nu putem să nu-i dăm dreptate prefațatorului... Tot cu ocazia centenarului Urmuz, Revista de istorie și teorie literară publică un comentariu sobru și discret al tînărului eseist Andrei Oișteanu: Asamblajele lui Urmuz sau grădina mecanologică (nr. 4/1983, pp. 115-117). În nr. 1/1983, pp. 35-37, istoricul literar Constantin Ciopraga publicase un „Profil în perspectiva timpului” despre același Urmuz. Iar în volumul Teme 4
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
și mai liric, temperament poetic elegiac înclinat spre reverii melancolice, rezervat față de elanurile „activiste”, demolatoare ale avangardelor europene, acesta va alege să rămînă în țară, unde va desfășura o activitate publicistică militantă pe linia unei stîngi independente. Distanța temporală dintre discretele semnale poetice predadaiste ale lui Tzara din paginile revistei civice Chemarea („Vacanță în provincie”, „Furtuna și cîntecul dezertorului”), Dadaismul propriu-zis și constituirea primei mișcări de avangardă artistică din România (în 1924, prin intermediul eclecticei reviste Contimporanul) indică un decalaj de aproximativ
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
tărie, și putere,în a continua să-și ducă, la bun sfârșit, sarcina asumată. Și, iată, ziua istorică a sosit. Diamantele se găseau, în același imobil,în care se desfășura petrecerea. Reuniunea urma să aibă loc în una din încăperile discrete ale clădirii. Polițiștii, firesc, băieți agili la minte.își luaseră măsuri de precauție, pentru ca, la momentul oportun, să cadă cât mai puține victime. La rândul lor, nici mafioții-criminali nu erau proști. Bine puși la punct, și ei, cu măsurile de
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
român neștiutor ce ești, sunt persoane abilitate să o facă. Te sfătuiește dom’ Ciocan, că dacă vezi pe unul că-și omoară prietena, soția, copilul în bătaie tu cel mult să te tragi undeva într-un colț și să dai discret telefon la 112 unde după vreun sfert de oră, cât timp cei de acolo se scarpină în fund și după ureche, dai datele tale de identificare, ți se recomandă mai știu eu ce aberații. Chiar mai zilele trecute, se plângea
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
s-a văzut în Gara de Nord, plină de oameni care alergau în toate părțile, a fost să fugă imediat, înapoi la Galați, în centrul universitar micuț din orășelul de provincie. În jurul căminului întâlneai cel puțin cinci cârciumioare cu câte o grădiniță discretă în spate iar în jurul facultății erau și mai multe. Prin ele cântau numeroși vioriști, guriști, acordeoniști ambulanți și majoritatea erau destul de buni, interpretând ce melodii pofteai chiar din repertoriul internațional. Pe măsură ce și-a învățat colegii s-a împrietenit și cu
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
o să te-ajute să-ți găsești un serviciu bun, să nu mai fie nevoie să faci atâta tevatură!... Că ai copii de crescut, ce dumnezeu! se apucă Norica să-i spună, bucuroasă că lucrurile păreau să-și afle o rezolvare discretă și amiabilă, fără să fie nevoiți să ia în cârcă mari riscuri. Nu știu cât e prietenie și cât interes, replică Sever, meșterind la o mașinuță stricată de copii. Ce tot spui, frate? tresări Norica. Ce interes? A, nimic special. Vorbeam așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
Că nenea Ticu s-o pricepe el la multe, dar cu matematica n-a fost niciodată frate!... Păi fiindcă a fost bine îndrumat, mă Norica, de ce te miri atâta?... îi replica Sever cu mândrie. Evoluția studentului era urmărită în mod discret, dar cu cert interes, și de profesorul Barbilian care, de câte ori îl întâlnea pe coridoare, ținea să-i reamintească, cu o figură sobră, să nu cumva să trădeze matematica "pentru o amantă de duzină". El protesta: Nu, domnule profesor, se poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
Nici gândul nu mi-l mai aud. Doi pași, o ușă trântită cu putere, o voce hotărâtă, gălăgie! Unde-i pădurea mea? Unde-a dispărut simfonia frunzelor atinse de ploaie și adiate de vânt? Unde-s copacii tăcuți de veacuri, discreți și curați, râul din vale și mușchiul moale și rece? Deschid cu frică de-afară ochii: în stânga mea, un dulap nici îngust, nici lat. În dreapta, perete. Privirea-mi cade pe un tablou agățat în pripă într-un cui. Văd pădurea
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
se Îndreptă spre bazin. - Ce făceai aici? Dar Milic Își făcu apariția și Începu să-i povestească În amănunt descoperirea făcută, Împiedicîndu-l pe Fersen să-și continue interogatoriul. Marie aprecie sprijinul și prezența de spirit a tatălui ei. În mod discret, făcu cîțiva pași În direcția drumului, dar Lucas Îi azvîrli o căutătură severă. Se așeză oftînd pe o bornă de piatră. Polițistul se enervă văzîndu-l pe Morineau, cu un aer nefiresc, manevrînd stîngaci cadavrul, fără nici o precauție, ștergînd poate eventualele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
care, Îmbrăcată În negru, i se păru mai fragilă, Înduioșătoare. În picioare Între părinții ei, continua să fie Îngrijorată de absența lui Loïc. Văzu că nu era singura. Printre membrii familiei Le Bihan aflați cu toții de față, Gwenaëlle arunca priviri discrete În dreapta și-n stînga. Ghicind ce o preocupa pe fiica lui, Milic Îi aminti Într-o șoaptă că, de la moartea soției lui, fratele ei nu mai suporta Înmormîntările, probabil că Își Îneca durerea În vreun ungher oarecare. Aruncîndu-le o privire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
Marie văzu că Gwenaëlle o pîndea și se desprinse de ceilalți. Pricepu că șovăia s-o abordeze, așa că se duse În Întîmpinarea ei. - L-ai văzut cumva pe Loïc noaptea asta? Gwen păru șocată. - Nu face mutra asta, chiar dacă sînteți discreți, eu știu de mult de legătura voastră. Și, dacă vrei să știi, sînt fericită pentru el, doar pe tine te are. Preț de o clipă, o alianță fugară le uni pe cele două femei, căci Împărtășeau aceeași neliniște cu privire la Loïc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
Înalță ochii În tavan și continuă: - Și dacă te Înșeli? Dacă, din cauza tăcerii, fiica dumitale ar fi următoarea victimă a ucigașului? Drept orice reacție, Yvonne Începu să caște. Ușa se Întredeschise chiar atunci, iar Frank Caradec le adresă un semn discret. Îl urmară În biroul lui și, uluiți, aflară că raportul de anchetă asupra necunoscutei din Molène dispăruse din arhivele centrale. - Există cu siguranță pe undeva textul salvat pe vreo dischetă, spuse Marie, dîndu-și pe dată seama, În chiar clipa cînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
ei e legată de această insulă, În altă parte Gwen știe că n-ar fi nimic. - Începînd din momentul ăsta, o plasez sub supraveghere zi și noapte. O oră mai tîrziu, două mașini ale jandarmeriei se poziționau Într-un loc discret de supraveghere În apropierea reședinței familiei Le Bihan și a fabricii de faianță. La Întoarcerea acasă, Philippe Începu să-și sîcÎie soția. - Mi-a venit o idee nostimă În timp ce tu nu mai conteneai să povestești despre amantul tău. Nu e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
Încăperii mari, dar deloc Înalte din casa familiei Kermeur, luminată doar de zeci de lumînări, mobilele fuseseră Împinse de-a lungul pereților, iar cele două sicrie erau așezate pe niște capre de lemn improvizate. Localnicii defilau unul după altul, sub discreta supraveghere a lui Fersen și Morineau, și depuneau flori ca omagiu adus dispăruților. Arthus ținuse să se deplaseze și să vină să ia parte la durerea lui Jeanne, fidela lor menajeră. Se Înclină În fața ei, asigurînd-o de sprijinul său, apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
tu ai supraviețuit, nimic altceva n-ar mai fi contat. Răzbunarea mea n-ar mai fi avut rost. Nu ți-aș fi spus nimic, m-aș fi mulțumit să te privesc cum trăiești, să fac de departe și În mod discret ce-mi stătea În putere pentru ca existența ta să fie fericită, singurul meu țel ar fi fost numai să-ți devin prieten. Doar un prieten scump inimii tale. Dar, hotărît lucru, nu ăsta era destinul nostru. Marie, tulburată, auzea, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
aș putea spune de ce. Dar asta e realitatea sau, cel puțin, așa a fost. Mă gândesc că în provincie lumea e mai sentimentală sau, astăzi, doar mai convențională. Marny Mi-a zâmbit de pe peron și mi-a făcut un semn discret cu mâna, iar eu i-am răspuns mai mult dintr-un act reflex, fără să înțeleg de ce figura ei atât de familiară și apropiată îmi era în fapt total străină. Nu știu cine e sau ce legătură ar putea avea cu mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]