5,623 matches
-
Este interesant de constatat că și grafica de șevalet contemporană ne propune compoziții în mai multe registre, povestiri în genul benzilor desenate, lucrări care ies din tiparele clasice de organizare a suprafeței. În arhitectură, compoziții cu forme orizontale întâlnim la fațadele blocurilor cu dominante orizontale. Măiestria arhitectului se leagă de felul inspirat în care realizează alternanța sau repetiția registrelor orizontale, de modul în care reușește să integreze în forma dominantă elemente secundare (ferestrele), dar mai ales în arta cu care plasează
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
alternanța sau repetiția registrelor orizontale, de modul în care reușește să integreze în forma dominantă elemente secundare (ferestrele), dar mai ales în arta cu care plasează accente prin forme pe suprafața orizontală, folosind planuri care avansează sau se retrag față de fațada clădirii, ori modificări cromatice. Compoziția cu orizontale simetrice o întâlnim atât în grafica de carte, cât și în afișul publicitar, atunci când se urmărește o organizare riguroasă a suprafeței. Ea este înviorată de „accidentele“ plastice care intervin în imagine. Compoziții asimetrice
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
a te respecta pe tine Însuți. Μ Există o logică a vieții care trebuie respectată, altfel s-ar putea crede că totul nu se rezumă decât la o convenție iscusită a oamenilor și că ordinea socială nu este decât o fațadă. Dar dacă În locul cerințelor de a nu ucide, fura, Înșela etc. le-am consacra pe acestea: poți să ucizi, să furi, să minți cât vrei etc., ar Însemna că oamenii de bine ar trebui să fie criminalii, hoții, desfrânații! Cum
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
de proiectare, precum și de manipulări ingenioase ale formelor, continuității și structurilor suprafețelor exterioare ale clădirilor. Deconstructivismul apelează la aparenta nerespectare a geometriei euclidiene, sugerând volumetrie ne-euclidiană, servind astfel la "dislocarea" și la "distorsonarea" elementelor arhitecturale, dar mai ales a fațadei și a întregii suprafețe exterioare a clădirii. Finalizarea aspectului final vizual este caracterizată de impredictibilitate și haos controlat. Unii dintre arhitecții implicați în mișcarea deconstructivistă au fost influențați de scrierile filozofului francez, Jacques Derrida, și de ideea sa filozofică de
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
de sentimente uzate?! Octav: Adevărul e că ne-am lărgit profilul... Vrem ca aici să funcționeze un... cavou cultural... turistic... spiritual... Mona: Interesant! Și chiloțeii ăia de damă... au o valoare culturală... turistică?! Octav: Absolut! Chiloțeii sînt numai așa, de fațadă, un mijloc tehnic, o reclamă... o momeală... Știi, omul vine, îi vede, vrea să-i cumpere... dar el nu știe că în spatele chiloțeilor... dincolo de ei, îl așteaptă cultura..., spiritul... filosofia... Nu-i așa, Groparule? Groparul: Păi...! Octav: De fapt, domnu
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
ai neîmplinirii? De ce, adică, un tînăr broker plin de bani și cu mașină sport n-ar putea fi cu adevărat fericit, de ce adică televiziunea n-ar fi uneori pretext al unei adevărate intersubiectivități, de ce mărcile de produse n-ar Înveseli fațadele altfel triste ale clădirilor? GÎndirea franceză nu poate găsi o limbă nouă pentru a-și traduce prezentul - și suferă pentru că prezentul cultural global reține foarte puțin din propriul bagaj cultural francez: i-a uitat forma, În orice caz. Libelula Să
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
precauție și să nu se mai cenzureze. Asimilarea ființei sociale cu o ființă care își ascunde adevărata identitate și nu-și declară răspicat opiniile constituie premisa pe baza căreia se naște și este cultivată bănuiala: nevinovăția e amăgitoare, o simplă fațadă; așadar, în fiecare ins poate fi descoperită o altă identitate, poate fi dat la iveală un alt adevăr. Acestea nu ies însă la lumină în public, motiv pentru care supraveghetorul operează în spațiul restrâns al vieții particulare, strecurîndu-se în intimitatea
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
Dulapul” - sau orice altă formă de refugiu - trădează un eșec relațional pe care, mai apoi, discursul izbutește întotdeauna să-l facă uitat. Astfel, spectatorul devine martor al dezvăluirii neajunsurilor din viața unui cuplu, conjugal sau nu, și, deopotrivă, al refacerii fațadei, refacere operată cu succes grație cuvintelor și aptitudinii lor de a... dezinforma. Ceea ce a scos la iveală „dulapul” vor acoperi din nou, întotdeauna, cuvintele. Dar cui i se datorează, de fapt, această flagrantă contrazicere a realității? Doar unui discurs bine
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
scientiștilor care pretind să elimine jocul imaginar al puterii ascunse. Or, comunicarea nu are a garanta realitatea, sau a da satisfacție, sau a satisface obiectivitatea. Este o momeală, veselă, euforică, și este aici pentru a ascunde violența, pentru a reface fațada. Este convocată astfel în mod teatral, "bazîndu-se pe imbecilitatea și infantilismul nostru". Dar, cînd miza scientistă este criticată și demontată, miza poetică apare. Trebuie atunci să ne mutăm, schimbînd registrul și discursul. "Problemele de comunicare ridică întrebarea drepturilor noastre poetice
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
greu la contextul unei compoziții dacă nu deține centrul, iar toate celelalte forme nu se adaptează la ea. Acest lucru poate fi foarte clar în ferestrele circulare ale bisericilor medievale. O atare fereastră este întotdeauna așezată pe verticala centrală a fațadei. Motivul său decorativ strict centric este aranjat ca spițele unei roți (figura 50). Independența îi este completă, iar greutatea sa vizuală este atât de puternică, încât influențează poziția centrului de echilibru. Fațada catedralei Notre Dame din Paris (figura 51) este
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
fereastră este întotdeauna așezată pe verticala centrală a fațadei. Motivul său decorativ strict centric este aranjat ca spițele unei roți (figura 50). Independența îi este completă, iar greutatea sa vizuală este atât de puternică, încât influențează poziția centrului de echilibru. Fațada catedralei Notre Dame din Paris (figura 51) este organizată în jurul rozasei încadrate de componente verticale și orizontale ale structurii. Să reținem că poziția centrală a ferestrei nu este una pur formală. Adolf Reinle a arătat că acest motiv arhitectonic derivă
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
motiv arhitectonic derivă din ilustrațiile tratatelor medievale în care schemele cosmologice sunt reprezentate de desene circulare, adesea dominate de figura centrală a lui Hristos tronând sau a mielului mistic. Deci fereastra circulară reprezintă nucleul cosmosului, iar rolul său în organizarea fațadei schimbă diferite raporturi între sistemul compozițional centric și cel excentric. La Notre Dame centralitatea rozasei este relativ necontestată, dar în catedrala gotică mai târzie de la Reims mulțimea de geamuri și acoperișuri ascuțite din partea superioară introduce vectori excentrici ce perturbă puternic
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
relativ necontestată, dar în catedrala gotică mai târzie de la Reims mulțimea de geamuri și acoperișuri ascuțite din partea superioară introduce vectori excentrici ce perturbă puternic stabilitatea organizării în jurul centrului. Influența poziției rozasei asupra verticalei centrale poate fi observată, de exemplu, pe fațada catedralei Sfântul Petru din Toscanella (figura 52), unde fereastra este plasată foarte sus, exact sub acoperiș. De la această înălțime, fereastra contrabalansează greutatea portalului. Ea ridică centrul de echilibru și, prin urmare, dă întregului aspect arhitectural impresia de suspensie înaripată. Ovalul
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
picturi (figura 62). Mai ales simetria creează aici centricitate, determinând extinderea centrului până acolo unde se întinde simetria. Tot așa poate fi un chip cu axa sa verticală și perechea de ochi sau o figură frontală cu membre simetrice ori fațada unei clădiri. Chiar și într-o scenă ticsită, dominanta poate fi dată de o anumită figură datorită poziției ei centrale. O atare figură deține o atemporalitate calmă chiar și atunci când este antrenată într-o acțiune viguroasă. Figura lui Hristos din
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
semne pe rotundul capului sau este conceput ca un ecran plat, pentru a fi oarecum combinat cu volumul craniului. Există un cap de bronz realizat de Picasso în care o față în formă de romb este atașată capului ca o fațadă detașată (figura 101). La un nivel mai diferențiat al compoziției, cele două elemente fuzionează într-o concepție unitară, așa cum se întâmplă cu raportul dintre trunchi și membre. Poate fi o față descrisă ca un punct nodal, adică asemenea unei constelații
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
de coloane și cornișe se grupează în jurul centrului pentru a desprinde suficient de la sol întreaga structură. Când punctele de sprijin, purtătoare de încărcătură, de pe sol și antablatura de deasupra lor sunt separate de un element despărțitor așezat deasupra orizontalei centrale, fațada transmite un sentiment de mândră elevare. Dacă, în schimb, elementul despărțitor secționează fațada în două greutăți brute egale, așa cum se poate vedea în fațada de tip romanic de la San Miniato (figura 131), efectul este de mare stabilitate. Centricitatea este susținută
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
sol întreaga structură. Când punctele de sprijin, purtătoare de încărcătură, de pe sol și antablatura de deasupra lor sunt separate de un element despărțitor așezat deasupra orizontalei centrale, fațada transmite un sentiment de mândră elevare. Dacă, în schimb, elementul despărțitor secționează fațada în două greutăți brute egale, așa cum se poate vedea în fațada de tip romanic de la San Miniato (figura 131), efectul este de mare stabilitate. Centricitatea este susținută de simetria bilaterală a fațadei, dar este și atenuată de uniformitatea celor cinci
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
sol și antablatura de deasupra lor sunt separate de un element despărțitor așezat deasupra orizontalei centrale, fațada transmite un sentiment de mândră elevare. Dacă, în schimb, elementul despărțitor secționează fațada în două greutăți brute egale, așa cum se poate vedea în fațada de tip romanic de la San Miniato (figura 131), efectul este de mare stabilitate. Centricitatea este susținută de simetria bilaterală a fațadei, dar este și atenuată de uniformitatea celor cinci arcuri și de lipsa unui centru de echilibru clar marcat. Planul
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
mândră elevare. Dacă, în schimb, elementul despărțitor secționează fațada în două greutăți brute egale, așa cum se poate vedea în fațada de tip romanic de la San Miniato (figura 131), efectul este de mare stabilitate. Centricitatea este susținută de simetria bilaterală a fațadei, dar este și atenuată de uniformitatea celor cinci arcuri și de lipsa unui centru de echilibru clar marcat. Planul Pe măsură ce ne întoarcem de la elevația clădirilor la proiecția pe orizontală, observăm câteva diferențe fundamentale. Mai întâi, deosebim dimensiunea verticală ca aparținând
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
planificată, în timp ce o hartă a unui vechi oraș arată străzile acestuia ca având un drum ciudat, conform accidentelor istoriei sale; orice direcție este la fel de bună. O a treia diferență distinge compoziția planului general de cea a elevației. În desenul unei fațade, centricitatea și excentricitatea interacționează intim, astfel încât contribuțiile lor pot fi redate disociat doar în cadrul cercetării noastre. Amintiți vă, de exemplu, cum un arc se prezintă ca o asociație a centricității circulare și a extensiei vectoriale. Totuși, în planul orizontal, compoziția
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
unghi drept. În astfel de cazuri, greutatea centrului este redusă la minimum. Totuși, adesea centrul este dăruit cu o expresie și completitudine proprii, ca la Sf. Petru, unde pilonii puternici ai lui Michelangelo îndulcesc colțurile transeptului prin crearea a patru fațade orientate central înspre impunătorul baldachin al lui Bernini. Diferența compozițională discutată aici corespunde interacțiunii spațiului și timpului în experiența arhitectonică. Ordinea în care diferite componente ale multor clădiri sunt dispuse este determinată nu numai de simultaneitatea atemporală - felul în care
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
Clădirea însă trebuie să se echilibreze în jurul centrului și în spațiul tridimensional, fiindcă orice obiect fizic are un centru de greutate. Un astfel de centru intern sau axă centrală nu este întotdeauna direct vizibil și cu siguranță nu din exterior. Fațadele tind să ne ajute, oferindu ne o porțiune din interior, dar nu toate clădirile au fațadă. La Vila Savoye a lui Le Corbusier, de exemplu, pereții exteriori se pliază la colțuri pentru a se înfășura în jurul cubului care trebuie să
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
are un centru de greutate. Un astfel de centru intern sau axă centrală nu este întotdeauna direct vizibil și cu siguranță nu din exterior. Fațadele tind să ne ajute, oferindu ne o porțiune din interior, dar nu toate clădirile au fațadă. La Vila Savoye a lui Le Corbusier, de exemplu, pereții exteriori se pliază la colțuri pentru a se înfășura în jurul cubului care trebuie să fie centrat în jurul unei axe interne. Chiar și într-un interior deschis nu este întotdeauna ușor
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
Antin, a angajat servitori și a continuat să-i predea el însuși tinerei fete. Reședința lor se afla în inima cartierului de teatre din al doilea arondisment, unde se jucaseră piesele lui Racine și Corneille. Marguerite a păstrat în memorie fațadele și marchizele, gândindu-se că ar putea deveni un celebru dramaturg într-o zi. Niciodată nu s-a dezbărat de experiența electrizantă a hoinărelilor prin cartierul teatrelor din capitala Franței. Această perioadă rămâne în istorie pentru înnoirile din artele vizuale
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
scopurile acestora diferă mult, atât datorită naturii societății cât și "voinței" conducătorilor (care au beneficiat adesea de circumstanțe favorabile, în special datorită mișcărilor de independență, pentru a-și promova ideologia). Trebuie așadar examinată diversitatea configurațiilor pentru a evalua dacă, în spatele fațadei puterii, partidele au o organizare solidă și sunt într-adevăr capabile să reprezinte sau să mobilizeze populația al cărei sprijin pretind să îl aibă. Structura partidelor politice "Ponderea" partidelor depinde în mod semnificativ de organizare și structură. Un partid slab
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]