9,482 matches
-
unde Voltaire "parodiind forma romanului, adună în jurul aceleiași mese șase regi detronați", scop în care "scriitorul se vede nevoit să le îmbunătățească simțitor destinele, să le dea drumul din închisori, dar în același timp să înfățișeze noua tipicitate a cazurilor imposibile altădată"19. Extrem e romanul lui Sterne, unde "distrugerea formei romanești" merge până la limită, până la modul intim de gândire a subiectului; la acest capitol, lui Victor Șklovski îi revine meritul de a fi pus sub semnul întrebării, vorbind "Despre repetarea
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
dintâi parodii menționate de Aristotel în Poetica, care nu au mai trecut bariera temporală spre a fi incluse într-o istorie literară tematică, se alătură lipsei unor mari calupuri de text din romane precum Satyricon, făcând pe alocuri dacă nu imposibilă (fără parcurgerea prealabilă a unor studii de istorie literară), cel puțin extrem de dificilă înțelegerea cititorului de astăzi, oricât de inițiat ar fi el în literatura latină. Totuși, a nu lua în considerare exemplele oferite de această "vârstă de aur" a
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
de specialitate, adecvat, rezervându-și marje de eroare cât mai reduse. În cadrul acestui limbaj, parodia și parodierea sunt fenomene asupra cărora formaliștii s-au aplecat cu obstinație, motivați de faptul că dezvoltarea literaturii ar fi, practic, incompletă (dacă nu chiar imposibilă) în lipsa textelor parodice importante. Interesantă și din punctul de vedere al inspirației, al abordării subiectelor vechi într-o nouă lumină, parodia reprezintă, o dată cu Școala Formală rusă, un factor de evoluție internă a literaturii, autogenerator. Nu este uitată nici dimensiunea comică
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
de calitate: Într-una din nopți, Stamate, venind spre a-și face obișnuita-i datorie sentimentală, constată cu uimire și dezamăgire că, din cauze încă nepătrunse, orificiul de ieșire al pâlniei se strâmtase într-atîta, încât orice comunicație prin el era imposibilă. Nedumerit și totuși bănuitor, se puse la pândă, și a doua noapte, necrezându-și ochilor, văzu cu groază cum Bufty, urcat sus, gâfîind, fusese lăsat să intre și să treacă". Un scenariu al dezinhibării, deși ambiguu, care prin profetismul din
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
noi nu am fi mai câștigați dacă am purcede la o trecere în revistă a bibliografiei problemei, pe cât de stufoasă pe atât de generatoare de controverse, oglindă fidelă, din acest punct de vedere, a fenomenului însuși. "Avatarurile postmodernismului fac aproape imposibilă o definiție larg prizată, acceptată fără obiecțiuni de armata exegeților", considera Adrian Dinu Rachieru în cartea sa Elitism și postmodernism. Postmodernismul românesc și circulația elitelor. Și totuși, încercând o definiție exhaustivă, Mircea Cărtărescu îl numește: "[...] epifenomenul cultural, artistic și, în
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
sens, virulența și pragmatismul textelor patriarhului Nichifor au făcut pandant cu viziunea christologică și doctrinală a teologilor Ioan Damaschinul și a lui Theodor Studitul, toate comentariile susținând că gândirea (parțial "cunoașterea", în vechea accepțiune păgână) și exercitarea puterii (creștine) sunt imposibile în absența imaginii; înainte de toate, fără icoana chipului divin și a martorilor săi apropiați. Asimilată unui dispozitiv imaginal și iconic, oíkonomía nu rămâne un concept vid sau negativ, după cum îl consideră Gilbert Dagron 49 (ale cărui
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
iluminări prin Dumnezeu. Triadele lui Palamas (cele nouă discursuri isihaste), răspunsuri date opozantului său unionist, se refereau la limitele cunoașterii divinității de către om, la participarea sa prin "îndumnezeire" la puterea divină, prin trăirea în chiar trupul lui Christos (ceea ce făcea imposibilă revelația despre care vorbea Varlaam), precum și la practicile ascetice (tradiție prescrisă de Maxim Mărturisitorul) ale călugărilor de la Muntele Athos, centrul mișcării spirituale. Înfruntarea dintre el și Varlaam a ținut în primul rând de metodologia religioasă și de distanța dintre cunoașterea
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
zice nu "cupa lui Ares", ci "cupa fără vin". Nume plăsmuit e cel cu desăvârșire nefolosit de alții, dar pe care-l statornicește poetul" (ibidem: 83). Metafora este asemenea unei enigme, deoarece "exprimă lucruri cu noimă punând laolaltă absurdități (procedare imposibilă în vorbirea obișnuită, dar îngăduită de metaforă)". În paralel cu acceptiunea de operator la nivelul discursului retoric, Aristotel acorda atenție și unei alte trăsături a metaforei: capacitatea de a conferi claritate vorbirii ["Darul cel mai de preț al graiului e
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
la douăzeci și șapte de ani, cu Sensul iubirii, care anunță intrarea în scenă a unei noi generații poetice. Exista precedentul Nicolae Labiș, poet de marcă, dar el avusese o dublă neșansă: să scrie (și să publice) într-o istorie imposibilă (anii ’50) și să moară la o vârstă, iarăși, imposibilă. Apariție singulară și tragică, S. are răbdare sau, mai degrabă, timpul are mai multă răbdare cu el: debutează într-un moment mai favorabil, oricum după ce uriașul val stalinist trecuse și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289876_a_291205]
-
anunță intrarea în scenă a unei noi generații poetice. Exista precedentul Nicolae Labiș, poet de marcă, dar el avusese o dublă neșansă: să scrie (și să publice) într-o istorie imposibilă (anii ’50) și să moară la o vârstă, iarăși, imposibilă. Apariție singulară și tragică, S. are răbdare sau, mai degrabă, timpul are mai multă răbdare cu el: debutează într-un moment mai favorabil, oricum după ce uriașul val stalinist trecuse și Europa de Est începuse să se miște. Poezia este cea dintâi care
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289876_a_291205]
-
revoluția Meiji în secolul XIX și după cel de-al Doilea Război Mondial și iscusința nemărginită a poporului japonez, stabilitatea societății japoneze, sferele tehnologice unde dețin supremația (de pildă, internetul mobil) și priceperea la nivel industrial, schimbarea aceasta nu este imposibilă. În urmă cu un deceniu, unii observatori considerau că strânsa colaborare între guvern și industrie îi va conferi Japoniei un avantaj în privința puterii blânde în era informației. Japonia poate dezvolta abilitatea de a manipula instantaneu percepții la nivel mondial și
by Joseph S. Nye, jr. [Corola-publishinghouse/Science/1027_a_2535]
-
acest lucru, ceea ce este consistent din punct de vedere logic. Dacă persoanele ar crede că aparțin unor lumi posibile diferite, ele nu ar mai putea delibera pentru a intra în relații contractuale, ceea ce înseamnă că am fi într-o situație imposibilă din punct de vedere metafizic. Putem însă considera că toate persoanele, inclusiv cele din lumea actuală, aparțin aceleiași lumi posibile 35. Drept urmare, recunoașterea statutului moral al oamenilor care vor trăi în viitor nu mai ridică nici o problemă. Parfit pune în
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
ar trebui să putem indica posibilitatea unei perspective externe lumii omului, detașată, neutră și imparțială, valabilă deopotrivă pentru om și mediul înconjurător, adică pentru om și non-oameni. Dar o asemenea situare în afara sferei valorilor, a intereselor și preferințelor omenești este imposibilă, de unde rezultă că antropocentrismul nu poate fi respins, iar filosofia mediului, etica mediului în special, își asumă o sarcină teoretică irealizabilă. Argumentul lui Grey, de genul unei reduceri la absurd, are următoarea structură: Premisa 1. Pentru a evita antropocentrismul trebuie
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
bazată pe recunoașterea locului privilegiat al omului în univers, prin urmare, orice trimitere la interesele, percepțiile, valorile și preferințele umane, la criteriile omenești de înțelegere și evaluare, la preocupările umane, individuale sau ale speciei. Premisa 2. Această sarcină este însă imposibilă, fapt dovedit de recursul la ceea ce este omenesc în diverse judecăți și argumente. De exemplu, Grey argumentează că nu putem adopta o scală complet imparțială de măsurare a timpului fără a pierde scala recognoscibilă omenește, caz în care nu am
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
suntem într-un context etic, iar acest context etic presupune prin el însuși o anumită detașare de sine, fără a duce însă la adoptarea unei perspective cosmice perfect neutrale, care să fie echidistantă față de orice punct de vedere posibil. Este imposibilă o asemenea situare etică echidistantă față de toți ceilalți. Asemănător, detașarea față de sine este necesară, dar este imposibil să eliminăm orice referire la sine, la propriile experiențe și atitudini, la fel de imposibil pe cât ne este să evităm antropocentrismul despre care vorbea Grey
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
Ce transmitem generațiilor viitoare? Binecuvântare sau poluare? Pământ lucrat și sfințit sau pământ degradat și pustiit? Natura nu-și îndeplinește rolul ei fără om sau printr-un om care lucrează contrar ei. Prin coruperea, sterilizarea și otrăvirea naturii, omul face imposibilă existența sa și a semenilor săi. Astfel, natura nu este numai condiția existenței omului singular, ci și a solidarității umane. Natura apare într-un mod cu totul clar ca mediul prin care omul poate face bine sau rău semenilor săi
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
care ele erau enunțate, erau expediate îndată ca o problemă reziduală 209. Gândirea modernă restrânge noțiunea de drepturi naturale la umanitate și consideră ilegitimă orice încercare de extindere. De fapt, presupozițiile filosofice ale modernității acționează asemenea unor constrângeri care fac imposibilă conceperea unei alternative la punctul de vedere dominant. Printre cei dintâi care exprimă explicit această poziție teoretică specifică modernității se află David Hume. Acesta pune în discuție posibilitatea includerii altor creaturi, în principal a animalelor, în sfera drepturilor naturale. Redau
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
conciliatorie este Bryan Norton 240. Acesta reia proiectul unificaționist și identifică o rezolvare plurală a relației dintre cele două. În principal, consideră Norton, s-ar putea ajunge la o înțelegere la nivel practic, pe când la nivelul principiilor morale reconcilierea este imposibilă. Aceasta înseamnă că deși confruntarea teoretică va continua, la nivelul managementului de mediu vom deriva consecințe relativ asemănătoare. Drept urmare, aceleași politici de mediu vor putea fi susținute pornind de la teorii aflate în divergență teoretică. Ulterior, Callicott va identifica și un
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
între restaurare ca acțiune care urmează unei intervenții care a produs degradări ale mediului și restaurare ca acțiune care aduce beneficii mediului. Firește, un răspuns posibil ar putea fi acela că orice restaurare este rea, că o restaurare benefică este imposibilă. Altă dezbatere poate lua în considerare aspecte de tip științific, în primul rând progresele în cercetarea complexității ecosistemelor. Prin dezvoltarea cunoașterii mediului putem justifica intervenția omului în natură, în sensul că sunt posibile intervenții menite să salveze integritatea și diversitatea
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
despre prudențialitate. Aplicat la cazul mediului, argumentul prudențial cere evitarea acelor activități ale căror efecte asupra mediului pun în pericol siguranța, supraviețuirea și bunăstarea ființelor umane. Argumentul este recunoscut chiar și de către criticii antropocentrismului ca unul care ar putea face imposibilă încercarea de ne elibera de centrarea excesivă pe interesele umane. Oricum, acele activități care duc, de exemplu, la subțierea stratului de ozon, la scăderea resurselor piscicole sau la încălzirea globală, trebuie tratate cu prudență, în interesul omului, dar și în
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
viteza de flexie a coapsei la cele două grupe (începători și performeri). Căderea centrului de greutate, determinată de o înclinare pe spate a părții superioare a trunchiului poate accentua o mișcare prea înaltă a genunchiului, această poziție are ca rezultat imposibila aplicare a forței de extensie a coapsei la o mai mare categorie de mișcări, și conduce conduce la scurtarea pasului de alergare și la scăderea accelerației. Toate aceste greșeli tehnice au ca efect creșterea forței de frânare, dacă piciorul ia
VITEZA, calitate motrică. Fundamente teoretice by CECILIA GEVAT, BOGDAN CONSTANTIN RATĂ () [Corola-publishinghouse/Science/91722_a_92911]
-
că „cea mai indicată vârstă la care se poate dezvolta viteza picioarelor este între 7 și 11 ani”. Până ce „copiii vor împlinii 13¬14 ani trebuie elaborate și stabilite tiparele după care ei aleargă”, iar după această vârstă „practic este imposibilă îmbunătățirea frecvenței pașilor de alergare, iar progresele viitoare depind, în primul rând de îmbunătățirea forței”. Este indicat ca învățarea tehnicii de alergare să se facă până la 15 ani și să aibă ca prioritate, mecanica de bază a sprintului și particularitățile
VITEZA, calitate motrică. Fundamente teoretice by CECILIA GEVAT, BOGDAN CONSTANTIN RATĂ () [Corola-publishinghouse/Science/91722_a_92911]
-
al elevului, pentru consolidarea noilor achiziții verbale. Trebuie reținut faptul că cei mai mulți copii cu deficiență de auz nu pot asculta și scrie în același timp. De aceea, atât dictarea cât și lectura notițelor sunt activități foarte dificile dacă nu chiar imposibile. Profesorii deprind o tehnică specială pentru dictare . În situația în care copilul deficient de auz este integrat într-o clasă de copii auzitori, ar fi util să aibă un prieten în clasă care să-i repete instrucțiunile sau să-i
Specificul activit??ii instructiv-educative ?n ?nv???m?ntul special pentru deficien?ii de auz by Ioana Cherciu, Mioara Sandu [Corola-publishinghouse/Science/84004_a_85329]
-
recompensarea eroului (victoria, nunta împărătească). Caracterul tradițional al basmului este probat prin dezvoltarea unor motive literare tipice: cifra trei (trei fii, trei zmei, trei zâne, trei probe), împăratul fără urmaș/fără urmaș la tron, superioritatea mezinului/mezinei, interdicția încălcată, dorința imposibilă/dorința împlinită, obiectele fermecate (mărul de aur, peria, oglinda etc.), ajutoarele eroului (calul năzdrăvan, pasărea măiastră, împăratul peștilor, crăiasa furnicilor, Sfânta Duminică, zâna bună etc.), nunta împărătească etc. Realul se împletește cu fabulosul și în construcția personajului: „Caracteristica lui [a
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
prin superlativul frumuseții și prin dubla comparație care îi conferă atributul sacralității și pe cel al luminii (Cum e Fecioara între sfinți/ Și luna între stele). Portretul luceafărului apare oglindit în ochii preafrumoasei pământence. Văzut din lumea de jos, eroul imposibilei nuntiri pare unicul reper de lumină întro lume menită întunericului, stea fixă după care se călăuzesc muritorii: Pe mișcătoarele cărări/Corăbii negre duce. Luminând tărâmul fetei de împărat, el intră sub zodia iubirii, a fiorului sufletesc, dar și a timpului
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]