7,756 matches
-
cum apele pe plaiuri și plină mi-a fost viața de Domnul dăruită. Amar de ani trecut-a peste mine și-un dialog cu El prin Psalmi am zămislit. Și-un glas mi-a zis, că singura ce n-o pieri e-înțelepciunea. Și-n veac n-o fi ucisă cu arma ori cu mintea sau cu ochii. Înainte ca acesta Poate ai să te înțelegi cu oamenii care-ți fug de sub picioare - pietre furate de valurile mării. Poate ai să
Poezie by Radu Cange () [Corola-journal/Imaginative/9374_a_10699]
-
presimtă? O capcană perfidă este aceea de a-i pretinde individului să se “autocaracterizeze” după fiecare etapă. Dacă va spune despre el însuși numai lucruri bune, e neîndoielnic suspect. Dacă va spune și lucruri rele, îl avem la mînă și piere pre limba lui. Un punct esențial e, firește, averea: “Dacă a avut case, mașini, cîte, cum le-a înstrăinat” (s.n.); culpa vine din trecut, dar nu ești exonerat decît, eventual, prin recunoașterea ei. “Limbi străine cunoscute, condamnări” reprezintă, fără dubiu
Cine era? by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Imaginative/13010_a_14335]
-
academii: colea peripateticii, coleașa - cinicii. Peste tot - ilustrissimă gloată. All over the place, Sire! *** Perpendicular cu moartea ar trebui să cadă viața. Nu cade. Se prelinge. Se tîrăște. Zumzăie înainte de a se lichefia, bîjbîie înainte de a picura. Sfîrîie înainte de a pieri. Olé! Și toate lăptucile se trezesc toreadori. Olé! Și toți taurii cu coarne pilite îl caută doar pe Dominguez. Cineva face semn că e de ajuns. Nimeni nu înțelege ce e de ajuns. Ajungem. Tot ce știu este că nu
POEZIE by Dorin Tudoran () [Corola-journal/Imaginative/13980_a_15305]
-
ieșire la mare/ și cel care scrie acolo/ sortit e pe veci să aleagă/ între răfuială și alibi" (o altă versiune). în viziunea poetei, lupta scriitorului este una inegală, de unde teama că miza ei e derizorie, deși minunile n-au pierit, căci există un factor neînsemnat în aparență, dar capabil să răstoarne jocul: ,nu se pot face schimbări politice/ fără schimbarea modurilor în muzică" (ademenirea și ceața), afirmă un poet pentru care esteticul nu e zădărnicie, căci ,eliptice sunt căile Domnului
Autoportret la persoana a doua by Simona-Grazia Dima () [Corola-journal/Imaginative/10758_a_12083]
-
milă, iar pe mormântul lui s-au pus peceți; și toate acestea le-a suportat pentru tine și de grija ta, ca să desființeze tirania păcatului, ca să surpe cetățuia diavolului, ca să taie legăturile morții, ca să mi se deschidă porțile cerului, ca să piară blestemul, ca să se desființeze întâia osândă, ca să înveți răbdarea, ca să fi învățat tăria, ca nimic din viața de față să nu te întristeze, nici moartea, nici insulta, nici ocările, nici batjocurile, nici bicele, nici uneltirile vrăjmașilor, nici calomniile, nici atacuril
Editura Ortodoxia. Revistă a Patriarhiei Române by Liviu PETCU () [Corola-journal/Science/137_a_147]
-
urmat? Despre imaginea României în ultimul deceniu al veacului ce trecu, propulsându-ne într-un nou mileniu, ne lipsește darul descripției, vâna unui Dante, râca unui Jonathan Swift, verbul lui Arghezi, dar, ca supraviețuitori - căci, atenție, numărul celor care au pierit altfel decât prin glonț este cu mult mai mare decât s-ar bănui - constatăm numai discrepanța dintre ceea ce expunea multicolorul album al eternei și fascinantei de muls Românii și ceea ce ochiul străinului cam pretutindeni vedea: peticele murdare ale mizeriei. Dacă
Obsesiva, irepresibila imagine by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/14945_a_16270]
-
trăia. Dacă nu e encomiastică, adică de aruncat la coș, și fără să fie agresivă biografia scoate la iveală ceea ce autobiograful trece sub tăcere, măcar și din bun simț. Rezultatul: cu egoismul lui hiperbolic, Jung m-a îmbolnăvit. Mi-a pierit orice chef. Ioan Es. Pop: „îngrozit că fiul lui va muri,/ tatăl îl ucise-n prima zi.” Înțeleg perfect. Mă mir că oamenii au inconștiența ca, născându- i, să-i condamne la moarte pe copii. „atunci când îți toci simțurile, vei
Însemnări by Livius Ciocarlie () [Corola-journal/Journalistic/4787_a_6112]
-
Italia Sfântului Francisc și a lui Mussolini, aflată sub atacul „lupilor Celui Viclean” asupra celor trei virtuți franciscane: „Sărăcie, ascultare de Dumnezeu, feciorie ... Dacă aceste trei mari virtuți ar fi biruit, dacă toți ar fi devenit franciscani, lumea ar fi pierit”. Modul de a vedea Italia ne lămurește asupra intențiilor romancierului: nu ne vom îndrepta spre Orient alături de un dromofil olimpian precum Goethe („înviind cu minte, cu înțelepciune, civilizația clasică”) sau de un reformator precum Luther („visând o altă Romă, toată
Orient și Occident la Nikos Kazantzakis by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/3020_a_4345]
-
protejeze abuzurile poliției de ochii noștri: dacă nu vedem cătușele, ele nu există și poliția e curată ca lacrima. Să auzi și să nu crezi! Aș fi fost curios să aflu argumentele dlui Filip în favoarea acestei decizii, dacă nu-mi pierea orice interes după discuția cu dl Adrian Păunescu de la emisiunea lui Radu Moraru. Ce argumente ar mai putea aduce fostul gazetar de la Curierul Național după toate acestea? X Cu un ochi îi priveam pe Moraru, Păunescu și Filip, cu altul
CNA a pus cătușe cătușelor by Telefil () [Corola-journal/Journalistic/14418_a_15743]
-
Elena Badea Ministerul Afacerilor de Externe informează că cei opt români, care au pierit, marți, în tragicul accident rutier produs în Spania au fost identificați. Victimele cumplitului accident rutier, produs, marți, în Spania, între care trei bărbați, trei femei și doi copii, au fost identificate, a anunțat, miercuri, într-un comunicat, Ministerul Afacerilor de
Accident Spania: MAE anunță că victimele au fost identificate by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/43110_a_44435]
-
ABC, în ediția electronică de marți, a relatat că opt români, între care trei bărbați, trei femei și doi copii, au murit într-un accident rutier produs în Spania, pe autostrada A7. Trei bărbați, trei femei și doi copii au pierit în cumplitul accident. Opt români, între care trei bărbați, trei femei și doi copii, au murit într-un accident rutier produs în Spania, la kilometrul 543 al autostrăzii A-7, în apropiere de Alicante. Microbuzul în care se aflau cetățenii
Accident Spania: MAE anunță că victimele au fost identificate by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/43110_a_44435]
-
nască din nou. Și, neînțelegând Nicodim cum se poate face lucrul acesta, i-a spus Iisus: Așa cum Moise a înălțat șarpele în pustie, așa se va înălța Fiul Omului. Așa cum celor din vechime, atunci când erau mușcați de șerpi veninoși și piereau cu miile, le-a dat Dumnezeu poruncă să facă un șarpe de aramă, să-l pună peste o prăjină, preînchipuind Sfânta Cruce, și tot cel ce se uita cu credință la șarpele de aramă se tămăduia de mușcarea șarpelui, așa
Agenda2004-37-04-stiri () [Corola-journal/Journalistic/282876_a_284205]
-
nerușinarea omului, socotindu-l nevrednic de Sine, l-a lipsit de cele pe care le-a disprețuit, l-a scos pe acesta afară din rai, pentru că e nebun, nu știe să se bucure. De nu va cunoaște zile rele, va pieri cu desăvârșire. Căci de nu va învăța ce este necazul, nu va afla ce este odihna. Atunci i-a dat lui cele vrednice de el și l-a scos din rai. A fost predat deci iubirii de sine și voilor
Editura Altarul Banatului by Liviu Petcu () [Corola-journal/Science/123_a_149]
-
s-a poruncit: să nu faci aceasta! Și a făcut. Vezi mândria? Vezi tăria cerbicei? Vezi nesupunerea? De aceea, Dumnezeu văzând această nerușinare, zice: Acesta e nebun, acesta nu știe să se bucure. De nu va cunoaște zile rele, va pieri cu desăvârșire. Căci de nu va învăța ce este necazul, nu va afla ce este odihna. Atunci i-a dat lui cele vrednice de el și l-a scos din rai. A fost predat deci iubirii de sine și voilor
Editura Altarul Banatului by Liviu Petcu () [Corola-journal/Science/123_a_149]
-
fi mai bine să renunțăm la gîndire." Gîndind la Europa lui, Andruhovîci scrie niște Revizuiri central-răsăritene (cu un motto fascinant: Omul moare, dar scheletul său trăiește veșnic, nimic mai potrivit pentru acest spațiu în care totul moare, dar nimic nu piere) foarte personale, în care trecutul e dimensiunea fundamentală (în vreme ce în Jurnalul de bord al lui Stasiuk Europa Centrală trăiește în spațiu, pentru că "obsesia mea a fost dintotdeauna geografia, nu istoria"). În mod inevitabil, a vorbi despre central-europenitate se reduce la
LECTURI LA ZI by Iulia Popovici () [Corola-journal/Imaginative/13655_a_14980]
-
Aurel Pantea *** Așa,acum, cel ce se anunță este altceva decît tine, este cu totul altceva decît om,pentru că asta este, de fapt, să fii altceva decît om, este așa cum ai pieri și nu ți-ar păsa, fiindcă nu ți-ar păsa cine ar pieri, și nici cine ar constata astfel că ar putea să piară cineva, și tot așa, de fiecare dată, cînd vine așa ceva peste tine, cu tot ce ai
Poezie by Aurel Pantea () [Corola-journal/Imaginative/12154_a_13479]
-
cel ce se anunță este altceva decît tine, este cu totul altceva decît om,pentru că asta este, de fapt, să fii altceva decît om, este așa cum ai pieri și nu ți-ar păsa, fiindcă nu ți-ar păsa cine ar pieri, și nici cine ar constata astfel că ar putea să piară cineva, și tot așa, de fiecare dată, cînd vine așa ceva peste tine, cu tot ce ai, te dai și nu știi ce faci, ce înseamnă a face, atunci, ce
Poezie by Aurel Pantea () [Corola-journal/Imaginative/12154_a_13479]
-
altceva decît om,pentru că asta este, de fapt, să fii altceva decît om, este așa cum ai pieri și nu ți-ar păsa, fiindcă nu ți-ar păsa cine ar pieri, și nici cine ar constata astfel că ar putea să piară cineva, și tot așa, de fiecare dată, cînd vine așa ceva peste tine, cu tot ce ai, te dai și nu știi ce faci, ce înseamnă a face, atunci, ce înseamnă să fii ceva, ce mai ești, cam așa, te uiți
Poezie by Aurel Pantea () [Corola-journal/Imaginative/12154_a_13479]
-
și-asta nu sînt eu Nordul destinului unde se află străinule și ce spune - păsăroiule - busola ta Lumina galbenă rea ca rafalele de mitralieră la cîmp deschis Mama își blestemă ascuțit fiicele să n-aibă nimic nici urmași să ne piară în sfîrșit neamul pentru o vină grea pentru o suferință ce dă din ea pe dinafară ca lava dintr-un vulcan una pe care numai ea o știe
Asta nu știu ce este by Marta Petreu () [Corola-journal/Imaginative/6073_a_7398]
-
oamenii, țările, mulțimile, continentele, planetele, sorii. Totuși, azi dimineață, într-o clipă euforică, luciditate în zi, mi-a surîs, fulgerător, certitudinea miracolului etern al ființei mele, al vieții mele. O clipă mi-am dat seama. Și lumina de har a pierit. Cum să fac să-mi aduc aminte? O clipă infimă am putut deschide ochii asupra rostului meu. Dar clipele acestea nu lasă urme pentru mine. Nu-mi revin în somn, în vis. în vis, în noapte nu-mi revin, - lăsîndu-mi
Scrisoare din Paris uitată în paginile "Vieții Românești" - Eugen Ionescu () [Corola-journal/Imaginative/12032_a_13357]
-
pe față... Și patimile iluzorii Pe care le sărută zorii... Și ochii dragi ce nu mai văd Nicio cărare îndărăt... 1985 STRIGOII Transilvanie, pământ de cer, Leagănul meu de vii și de morți, În care mă nasc și-n care pier, Cine cobește cu glasul de fier Că ți se trage cămașa la sorți? Ce duhuri duhnind a mormânt, Cu plumbul și ura în pleoape, Mai bâjbâie-n lume strigând Că ele te dau și te vând, Cu munți, cu câmpii
Poezie by Ion Brad () [Corola-journal/Imaginative/4164_a_5489]
-
cotlon, luci un cufăr Și descuind, am vrut să aflu... însă veșmintele păstrate, Atinse numai, se răriră Și am rămas în mâini cu umbra. Aici îmi sunt tot mai departe, Mi-am spus ținându-mă de scară, Dar casa dedesubt pierise Și-n urmă podul, ca o navă, Se desprindea înct de mine. Figurație își lua un aer degajat Și îmbrăcat la patru ace, Intra în sala de concert, Se instala în prima lojă Și cu un zâmbet vag distant întâmpina
Poezie by Monica Pillat () [Corola-journal/Imaginative/12488_a_13813]
-
vișin face mâțanii pe toțI ne clătește în dansa sufletul ni-l afânează și ne deschide ușa la peșteri Floarea de vișin veni și trecu în zigzag prin copaci norocoși ingenua florentină-i grăbita ghicește în palmă Ca o năluca pierii ca amăgirea unei noi pubertăți După ea flacăra șI umbră după ea aceleași chei pentru alte uși După mine din nou `naintea mea după mine să nu mai deschizi la miezul nopții nimănui. O sosie Ea trebuie să vină tocmai
Poezii by Ovidiu Genaru () [Corola-journal/Imaginative/2451_a_3776]
-
hram, Ca Tafandache, zgribulit în geacă. Pe uliți, sănii zburătoare nu-s, Nici bidivii cu spulbere-n copite; Chiar fulgii-s triști, parcă nu vin de sus Ci dintr-un hău de iasme obrintite. Cu fus prelins din caier, au pierit Bunicile căsuțelor de-al^ dată Și-n dezolante nopți de antracit Colindătorii nu se mai arată. Se mistuiră blânzii mei juncani - Pustiul grajd e rece ca o criptă - Și nu mai intră luna-n șaișpe ani Ci parcă-i știmă
Gheorghe Azap by Gheorghe Azap () [Corola-journal/Imaginative/10091_a_11416]
-
ce am putea să mai spunem? dau să te iau în brațe și te transformi în puțină ceață o ceață aurie impregnată în palma mea împleticită între liniile destinului dau s-ating fereastra dulapul patul, dar ele nu vor să piară și totuși poate că mîngîierile noastre aurii impregnate-n pereți erau mult mai reale și sărutările noastre și mai ales vorbele cuvintele noastre săpate adînc sub pielea luminoasă a timpului termitele morții zadarnic săpînd galerii desfrînate mai simt între buricele
Poem de Judith Meszáros by Ion Paul Sebastian () [Corola-journal/Imaginative/15294_a_16619]