11,108 matches
-
Izvora, mai ales, din străfundurile sufletului acestui neam neînfricat. Nepăsarea în fața morții era cheia care deschidea războinicilor porțile ferecate ale împărăției lui Zalmoxis. Pentru fiecare dac, orice sacrificiu, chiar și cel suprem, nu era decât o sfântă datorie. Într-un ritual al morții, era o cinste să fie ales dintre cei mai viteji războinici pentru a deveni solia tribului în fața lui Zalmoxis. Să-l înduplece să-și manifeste atotputernicia față de poporul lui. Azvârlit de pe o culme, trupul plonja în aer, îndreptându
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
lumea. Este o neliniște secretă, o fugă inconștientă de moarte în care satanismul se manifestă sub diferite forme, în expresia oamenilor și a lucrurilor căci până și în icoană s-a strecurat diavolul. În acest text observăm că în sat, ritualurile funerare se degradează, iar oamenii se înstrăinează, migrând dincolo de marginile cotidiene sau trăiesc într-o fatalitate a visului. În ceea ce privește fantasticul enigmatic tema specifică este transfigurarea infernală a ambianței în locul vitalității naturale, iar autorii preferă substituția enigmatică, realitateamască, personajul blestemat, solidar
Fantasticul în proza lui Ion Luca Caragiale by Elena Deju () [Corola-publishinghouse/Science/1278_a_1923]
-
Pentru că își trăiește fără neliniște existența și viitorul bine rânduit, povestitorul este mânat de impulsuri, nu face calcule și nu are inhibiții. Cunoscută dinainte, cocoana Marghioala, ,,frumoasă, voinică și ochioasă’’, i pare ,,mai plăcută ca niciodată’’. Apropierea se petrece după ritualul aventurilor de la han înlesnit și de stingerea lămpii. Cadrul îmbietor, atracția, aventura sunt trăite frust, fixate de impresii de la marginea conștiinței. Toată această perspectivă este realizată cu o predilecție care abia poate fi tăinuită (la nivelul textului), cu o artă
Fantasticul în proza lui Ion Luca Caragiale by Elena Deju () [Corola-publishinghouse/Science/1278_a_1923]
-
lui I., se regăsesc inserate în structura textelor cu naturalețe, fără pretenții de metodă și de exhaustivitate „științifică”: o nuntă (în Nuntă cu bucluc), un priveghi și o înmormântare (în nuvela Soare cu dinți, de pildă) dau prilejul desfășurării unui ritual consfințit de tradiție, iar adunările de veselire colectivă ori de taifas, în cârciumă sau în alte locuri, comportă și ele „ritualul” lor, mai lax, cuprinzând cântece, strigături, ca și vorbe de spirit spontane, inedite, motivate contextual. Toate acestea sunt „consemnate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287615_a_288944]
-
Nuntă cu bucluc), un priveghi și o înmormântare (în nuvela Soare cu dinți, de pildă) dau prilejul desfășurării unui ritual consfințit de tradiție, iar adunările de veselire colectivă ori de taifas, în cârciumă sau în alte locuri, comportă și ele „ritualul” lor, mai lax, cuprinzând cântece, strigături, ca și vorbe de spirit spontane, inedite, motivate contextual. Toate acestea sunt „consemnate” de narator ca observator avizat al acestor manifestări. Interesul e dat în primul rând de culoarea lingvistică, de savoarea comunicării orale
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287615_a_288944]
-
istoria firmei: are În vedere modul de Înființare și de dezvoltare al organizației până În prezent. Cu cât istoria este mai Îndelungată și complexă, cu atât influența sa asupra culturii organizaționale este mai puternică. Sfera de cuprindere, consistența și impactul simbolurilor, ritualurilor, miturilor etc. ale organizației sunt mai ample cu cât firma are o istorie mai Îndelungată. proprietarii firmei: pot fi reprezentați de o persoană sau de un grup mai mic sau mai mare de persoane și/sau organizații. Influența lor asupra
Managementul calității În Învățământul superior by Valentin Ambăruş, Ciprian Rezuş, Gabriel Ungureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1697_a_2974]
-
și proliferarea de amenințări. d. Abordarea simbolică. Viața universitară, ca și viața În general, are un caracter irațional. Mai mult ca oriunde, sistemul universitar poate fi considerat ca o structură tribală sau teatrală, promovată În primul rând prin rituri și ritualuri, mituri, eroi, ceremonii etc (interpretarea antropologică). • Leaderul trebuie să fie creativ, să dovedească multă flexibilitate și să aibă disponibilitatea de a aborda schimbarea pe planuri multiple. Într-o universitate, În care s-au făcut recent raționalizări ale activității, nu este
Managementul calității În Învățământul superior by Valentin Ambăruş, Ciprian Rezuş, Gabriel Ungureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1697_a_2974]
-
Sfântul Ștefan. În Ajunul Anului Nou, dimineața, în centrul comunei se adună flăcăii din toate satele împrejurate, mascați în draci, mirese, babe, capre, urși, strigoi și dansează în horă pentru a alunga spiritele rele în următorul an. După terminarea acestui ritual, cei mici se duc cu ”Plugușorul”. La lăsarea serii flăcăii costumați în capre, urși, mirese, draci, umblă alături de un taraf din casă în casă, cântând și dansând, iar gazdele dându-le mâncare, băutură și la final bani. În prima zi
Filosofia şi istoria cunoaşterii by Ticu Andra () [Corola-publishinghouse/Science/1124_a_2056]
-
se formeze spontan un cenaclu la care participau Vann'Anto, Raf Saggio, Glauco Natoli, Enzo Misefari. Aproape în fiecare duminică trăiam surpriză unor noi compoziții, scrie Pugliatti. Rămâneam puțin în așteptare, apoi Quasimodo scotea cu grijă foile sale și începea ritualul. Citea o pagină, și încă una. La sfarsitul zilei arhivistul strângea și încă mai păstrează acele foite. Grupul nostru se lărgea, uneori venea și La Pira; aveam prieteni noi: Misefari și Asciak. Raffaelle Saggio ne ducea la Patti. Uneori făceam
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
Labirintul urban al metropolei franceze reprezintă paradigma prin care este privit, retrospectiv, Berlinul. Imaginea nebuloasă a orașului natal își certifică propriul caracter ermetic prin oglindirea în aura tainică a Parisului, locul în care flaneurul este un sacerdot, iar flanatul un ritual. Din toate întâlnirile urbane ale lui Benjamin, cea cu Parisul este decisivă: aici învață autorul german nu numai tehnica de a se pierde pe străzile sinuoase, ci și „fidelitatea“ în locuirea unui cartier. În Berlin, cartierul este o vecinătate funcțională
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
automat, amabili, zâmbesc șovăielnic și se cufundă iar, după ce îți fac loc să te așezi, în mica lor imobilitate purtată de tramvai, autobuz, metrou sau Sbahn. Cum puține drumuri din Berlin nu presupun schimbarea unei serii de mijloace de transport, ritualul muțeniei se perpetuează în decoruri diferite și urmează trasee care trec prin lumi diferite, șerpuiește pe căile bătute de armate, scriitori, filozofi sau anonimi. Plimbatul îndelung prin Berlin cu tramvaiul, Sbahn-ul ori metroul - autobuzul cam zdruncină, șoferii fiind cam agresivi
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
nu poate să nu încapă și un grăunte de sănătos orgoliu.... Bucuria ființării este, de fapt, sentimentul dominant al acestei cărți în care se refac cărările pierdute ale unor cuvinte, se reconstituie fazele unor îndeletniciri aflate în preajma neantizării, se reinterpreteză ritualuri și obiceiuri pe care le credeam înghețate, se încearcă a se media viețuirea pașnică a omului cu natura. Spre a da o ideie cititorului despre temele acestei cărți, voi transcrie din fișa mea de lectură. Așadar, despre ce scriu Eugenia
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
o zonă omogenă sub raport etnic și social-cultural. În jurul localității principale, reședință de comună, se află mici așezări satelit, care păstrează același profil etno- cultural. Individualitatea acestor comunități apare mai distinctă În zilele de sărbători religioase și familiale, marcate prin ritualuri și ceremoniale tradiționale. Apșa de Jos este atestată documentar din 1387, printr-un act de donație către Ioan Românul, fiul lui Dragomir, nepotul de soră ai lui Balc și Drag, fii voievodului Sas. Administrația maghiară a impus trecerea treptată a
ROMÂNII DIN UCRAINA by VLAD BEJAN () [Corola-publishinghouse/Science/91686_a_107355]
-
slătineni de origine. A fost menționată documentar În septembrie 1.364, ca „villas olachales”, apoi În numeroase scripte, de-a lungul sutelor de ani, conținând danii, Împroprietăriri, hotărniciri, vânzări-cumpărări de moșii, etc. de asemenea, numeroase sunt Însemnările de pe cărți de ritual, de pe frontispicii de biserici, pe clopote, pe monumente funerare. Apropierea de orașul reședință de județ a favorizat organizarea Învățământului. Ioan M. Bota, originar din Slatina, În amplul studiu monografic Închinat acestei localități, descrie evoluția școlilor și a momentelor culturale susținute
ROMÂNII DIN UCRAINA by VLAD BEJAN () [Corola-publishinghouse/Science/91686_a_107355]
-
2003) interpretează motive explicit autohtone (datini, sărbători, reminiscențe istorice, elemente de peisaj), multe evocând scene din copilărie cu specific local, transilvan, valorificând inedit procedee din folclor. Cu toată lunga tradiție a poetizării unor obiceiuri, poetul care a scris versurile din Ritualuri (1987) imprimă icoanelor construite de el un ce inedit, un inefabil individualizant, printr-o stilizare proprie. Noutatea rezultă fie din tratarea unui motiv folcloric în vers liber și alb, cu formulări pe alocuri ușor prozaice, bunăoară, în Brad sau buhaș
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289147_a_290476]
-
rurală idilică prin evocarea unor situații din copilărie. În noaptea solstițiului de vară copiii aruncau, fără știrea părinților, cununi de sânziene pe casă, cu credința că, dacă vreuna cădea, cel căruia îi aparținea avea să moară. Scena e, parcă, de ritual ezoteric: „lună ce-mi bați la fereastră ca o fată a munților/ cu o cofă de mure plină,/ când părinții, dușmanii, dorm ca morții,/ și mă răpești din oraș la sat în această formă - / un an, o cunună fiecare” (Cununi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289147_a_290476]
-
1976; Întâlniri cu scriitori, București, 1976; Grecia. Călătorie incompletă, București, 1978; Omul de zăpadă, București, 1978; Flori din cuvinte, București, 1980; Septentrion, București, 1980; Versuri, pref. Mircea Iorgulescu, București, 1982; Oameni de aer, București, 1983; Mișcarea de revoluție, Cluj-Napoca, 1985; Ritualuri, București, 1987; Versuri, pref. Mircea Iorgulescu, București, 1989; Efigii, București, 1989; Zodiac, 1987. Miniaturi, București, 1991; Septentrion, pref. D. Micu, București, 1994; În povești cu Ion Creangă, București, 1994; Andrei Mureșanu în răsăririle magicului, Cluj-Napoca, 1996; Gutui japonez, Iași, 1996
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289147_a_290476]
-
cont., I, 443-447; Simuț, Diferența, 171-173; V. Fanache, „Versuri”, ST, 1983, 3; Pop, Lecturi, 68-72; Ion Oarcăsu, Poezia solidarității cu elementele, ST, 1984, 12; Simion, Scriitorii, III, 179-186; Felea, Aspecte, III, 43-47; Tașcu, Poezia, 205-212; Grigurcu, Existența, 143-152; N. Steinhardt, „Ritualuri”, ST, 1987, 6; Rotaru, O ist., III, 250-253; Micu, Limbaje, 249-260; Munteanu, Jurnal, IV, 178-181; Tihan, Apropierea, 118-123; Tuchilă, Privirea, 189-196; Tupan, Scenarii, 205-213; Constantin Crișan, Eseul artist, VR, 1990, 7; Petru Poantă, Încercare de profil, ST, 1990, 11-12; Fanache
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289147_a_290476]
-
exotice, spre universul erotic sau chiar spre moarte. Călătoria implică deseori simboluri acvatice sau chiar sugestii ale curgerii legate de metafora timpului care trece sau a gândurilor, a amintirilor care se pierd. Totul pare să se înscrie într-un straniu ritual inițiatic - spunem straniu pentru că cel mai adesea sfârșește printr-un eșec sau o dezamăgire. Poetul are sentimentul că lumea aceasta atât de obișnuită îi este necunoscută și surprinde cititorul cu perspectiva pe care o deschide asupra ei. E un parcurs
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
de incursiunile în fiziologic ale avangardei: "Apele Mării de Safir într-o noapte/ urcau răzvrătite spre inima mea de vântură-lume,/ plutea numai Vasul-Fantomă și o stea exilată/ din constelații somptuoase, străluciri și renume" (Demonul sângelui). De obicei, călătoria se asociază ritualului de inițiere, călătoria are un scop, un obiectiv de atins, o destinație, un tărâm de cucerit, la Tonegaru impresia este mereu aceea că se urmărește simpla plăcere de a vagabonda, că spațiile exotice, care îl apropie atât de poezia unora
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
provoacă. Există și aici ca și la alți reprezentanți ai generației sale un dialog, un joc subtil între simbolurile consacrate și posibilitatea de a fi reinventate, resemantizate. Grâul este un simbol al vieții, al regenerării, pâinea însăși este legată de ritualul euharistiei, expresie a morții urmate obligatoriu de înviere și mântuire. Nu doar în cultul creștin, grăul își leagă semnificațiile de imaginea vieții, a fertilității și a perpetuării, ci în aproape toate culturile care l-au cunoscut: simbol al purității la
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
simbol al purității la chinezi, ofrandă sacră la evrei, simbol al reînvierii în misterele eleusine și în cultul lui Osiris, simbol al fericirii și al cosmosului la nativii americani. Grâul refuză aici să devină "pâine", să se ofere oamenilor în ritualul sacru al renașterii, tocmai pentru că, în poezia lui Caraion, această înviere este imposibilă, moartea fiind o experiență ultimă, definitivă. Aceeași neputință de a găsi izbăvirea este redată și prin asocierea pâinii cu rodia, un al simbol al fertilității, al norocului
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
-se de balastul abstractizărilor. Se creează însă o diferență față de tehnica argheziană a concretizării abstractului, în cazul lui Geo Dumitrescu lipsesc lanțurile metaforice și tendința spre narativ este evidentă. Tehnica este a gradării, a acumulării de elemente ca într-un ritual menit să obișnuiască cititorul cu acest tip de structurare a materialului poetic ("nu lovi tare, prea tare", "Se poate juca și cu vorbe/ sau cu stele,/ cu bile negre și bile verzi,/ se poate juca și cu gânduri, albe, albastre
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
adoptare a unor modalități de expresie vetuste este respinsă. Luna (mereu cu literă mare), apariție frecventă în versurile tonegariene, e întotdeauna inclusă într-un discurs demistificator: "încercuită e nori ce filtrau un repertoriu romantic/ pe aceleași brațe scobora muribundă în ritual,/ pasionată ca un ochi într-o ungă visare de opiu/ și întors în orbită privind în Nerval.// (...) Ce veșnică plută pe imagini era Luna!" (Luna hieratică) sau "de mult aștrii muriseră de gripă și cu excepții/ unii mai aveau două
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
gest ceremonial făcut de o personalitate aflată în tribună către jucătorii de pe teren în ziua deschiderii sezonului. Un european nu poate sesiza importanța colosală a unui astfel de gest major: americanii însă se așteaptă ca președintele însuși să oficieze acest ritual fundamental, baseball-ul fiind sport național, unul din stâlpii identității culturale americane (nu e de neglijat faptul că, înaintea fiecărei partide, spectatorii și jucătorii deopotrivă intonează imnul național). În timpul administrației Obama, se pare că baschetul primește mai multă atenție din partea
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]