53,927 matches
-
regulă, o stare de existență fără să strice În vreun fel oarecare coerența existenței. SÎnt vise fără substanță onirică. Un exemplu avem În poemul intitulat chiar Visul (ciclul Suvenire) unde se povestește, coerent și cu imagini dintre cele mai banale, Întîlnirea cu trei fecioare albe, simboluri ale iubirii ademenitoare. Ele promit „veselii sfinte” apoi sar „răpide” În aer și se fixează, ca trei steluțe, pe cer. Caracterul alegoric al poemului este evident. Peisajul nu trece de obișnuitele determinări: „Era o cîmpie
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
cald, de la rîs la posomorală, de la viață la moarte. Această teribilă dualitate se reconciliază intr-o stare indeterminată din care romanticii vor face un concept fundamental: „acea dulce sîmțîre de-a iubi și-a pătimi”. Conachi crede că spațiul acestei Întîlniri este privirea sau, mă rog, privirea este aceea care comunică dulcea sîmțîre. Forța ochilor e uriașă. Conachi vorbește de un rapt În serie („ochii tăi ce m-au răpit”), de o veritabilă capacitate de a electriza sau de a Înlemni
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
investitura (Iată-mă-s lipsit de tine). Aceleași elemente le aflăm În Scrisoare către Zulnia, și tot Într-o retrospectivă. Este vorba de acea parte din poem care rememorează „pustiul cel mare”: spațiul În care avusese loc, În timpurile fericite, Întîlnirea, dezmierdarea, libovul: „Acei munți pînă la nouri, acele stînci despicate, Ce răsună de suspinul dragostelor Înfocate, Acei copaci nalți și mîndri, marturi cu a lor umbrire De dezmierdări, de voroave, de libov și de iubire, Potica acea vestită ce-o
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
cu a lor umbrire De dezmierdări, de voroave, de libov și de iubire, Potica acea vestită ce-o treceam cu groază mare, Dar ne Înlesnea prilejul de-o furișă sărutare, RÎpele Întunecoase ce ferea cu tăinuiri A desfătărilor noastre Înfocaie Întîlniri, Apele acelea-n care, pe furiș, În scăldătoare, Te prindeam, ochilor, spuneți, ce priveam atunci În zare?” Întîlnirca dintre Ikanok (Konaki) și Înfricoșata Zulnia (Amoriul din prieteșug) se desfășoară Într-un asemănător spațiu de adîncimi Întunecoase: locuri ferite, dosnice. Peisajul
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
mai vin o dată În niște poeme de tonalitate villonescă. „Dar unde-i copaciul mare”? - Întreabă Conachi, după 26 de ani, la Slănic. acolo unde avusese loc „pe o așa fulgeroasă și cu trăsnet vreme, supt un fag, unde ne dosisem” Întîlnirea cu Zulnia. Acolo „s-au dat și s-au luat parolele”: acolo fusese semnat tratatul de vasalitate sentimentală. Ce-a devenit, unde-i, dar, copaciul mare? „Înțăleg, În țarnă toate Le-au prefăcut cruda moarte, Dar Încai țărna iubită De
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
mierlița, cucul. I.C. jură pe șoim și, Încă o dată, pe turturică și privighetoare. „Filomela” devine un simbol romantic curent. Din sfera micilor viețuitoare, Conachi dă atenție fluturelui, iar dintre arbori alege fagul („copaciul mare”), sub crengile căruia are Ioc mistica Întîlnire și se desfășoară marele ceremonial. 18. Dintre instrumentele muzicale, Conachi găsește o afinitate cu scripca: „scripca jalnică, duioasă, răspunde la ahtul meu / Și spune În lume toate cele ce pătimesc eu...”. SÎntem În faza lăutărească a mesajului erotic. Poezia este
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
a putut supraviețui în memoria copilului "sub forma mitului", a poveștii (singura "formă" de supraviețuire a "istoriei" înseși). Așa explică inginerul "amnezia" interlocutorului său, ce-și amintește de Bizu, dar nu și de Anton Klentze. Din acest unghi privind lucrurile, întâlnirea scriitorului cu propria "umbră" (motiv literar de largă circulație, mai ales la romantici) ipostaziază "eul" ca alteritate absolută, dobândind semnificația unui moment cheie în cristalizarea personalității creatoare. Într-unul din studiile sale de tinerețe, Otto Rank observa că scriitorii și
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
o "icoană", ca o anume "madam Trandafirescu", de pildă ("văduvă brună, frumușică, cu nas subțire și ascuțit, adulmecând idealul"), care îi apare lui Bizu sub chipul unei făpturi de vis, plăsmuite în mare măsură de imaginația sa febrilă și anticipând întâlniri mai durabile, mai esențiale. Întâlnirile cu adevărat importante se și produc, de altfel, curând. De la bun început, Bizu se vede constrâns să țină seamă de prezența incomodă a unchiului său, Lică Scumpu (citite invers, numele și prenumele personajului vădesc un
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
madam Trandafirescu", de pildă ("văduvă brună, frumușică, cu nas subțire și ascuțit, adulmecând idealul"), care îi apare lui Bizu sub chipul unei făpturi de vis, plăsmuite în mare măsură de imaginația sa febrilă și anticipând întâlniri mai durabile, mai esențiale. Întâlnirile cu adevărat importante se și produc, de altfel, curând. De la bun început, Bizu se vede constrâns să țină seamă de prezența incomodă a unchiului său, Lică Scumpu (citite invers, numele și prenumele personajului vădesc un procedeu simplist și vulgar), care
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
lui Călinescu, care identifica în Diana "o temă originală, nouă", un "subiect de teatru", tratat însă nu cu mijloacele romancierului, ci cu ale dramaturgului, de vreme ce "preferința pentru dialog, încărcarea atmosferică nu prin satiră, dar printr-un mod de a face întâlnirile demonstrative, ritmica, toate sunt ale teatrului"51. Nici Eugen Ionescu, frecventator asiduu al cenaclului din strada Câmpineanu, nu se arată mai îngăduitor și contestă virtuțile tehnice ale romanului, după ce subliniază sămănătorismul temperamental al criticului care scrie literatură ca formă de
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
mângâie mâinile "blând, cum nu i le mai mângâiase nimeni", pentru a plânge apoi împreună, ca niște ființe din "același aluat sufletesc", împărtășind deopotrivă "dezgustul vieții". Mulțumită că și-a atins scopul, în drum spre casă Mili rememorează secvențe din întâlnirea abia consumată, impresionată de sensibilitatea bărbatului cu lacrimă ușoară, dar, mai ales, de delicatețea lui (își scosese haina fără s-o jignească detaliu reluat obsesiv, ca simptom indubitabil al îndrăgostirii). Prin comparație, soțul face figură jalnică, de ins trivial ("bădărănia
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
de când venise la minister, ca dactilografă. Deși va fi debutat, poate, ca un coup de foudre, cum recunoaște chiar ea ("te-am iubit de cum te-am văzut"), iubirea Silviei găsește în slăbiciunea bărbatului aproape dezonorat prilejul ideal de a înflori. Întâlnirea de la patinoar nu a fost, deci, o pură întâmplare. Deși fusese avertizat și de amicul Raicu asupra legăturilor dubioase dintre dactilografă și directorul Alexiu, Bizu e prea tulburat pentru a intra deja la idei și cere fetei, după episodul dezvirginării
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
când nu sunt constrânse de vreo cenzură morală, nu pun prea mare preț pe virginitatea lor. Oricum, exagerând puritatea fecioarei sacrificate pe altarul vanității lui de bărbat, Bizu își face procese de conștiință și începe să uite amănuntele legate de întâlnirea lor, acoperită treptat "de un abur de irealitate". Nedelicat, el o evită pe femeia aceasta pură, iar când o vede din nou, se teme de exuberanța ei, în care presimte parcă "zornăitul lanțurilor viitoare". Bucuroasă, tot fata are și acum
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
în basculă, compunea cu ușurință poezii, romane, piese". Dar tocmai pentru că a fost un "geniu facil", ce "nu cunoștea munca trudnică", "din cele câteva zeci de volume ale ei nu ne-a rămas nici un ecou" nici măcar din nuvela inspirată de întâlnirea cu omul de geniu (Das Lebensbild), nuvelă care prelucrează, într-o secvență cu rol de mise en abîme, chiar "subiectul" romanului lovinescian (Eminescu jucând, aici, rolul de "muză" inspiratoare)152. Veronica, în schimb, spre deosebire de vanitoasa Mite, nu pune mare preț
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
fără să se teamă că ar putea-o dezamăgi. Așadar, "Bălăuca" nu-și dorește să fie o "icoană", ca Mite, mulțumindu-se să întruchipeze în ochii poetului varianta cea mai apropiată de viață a "portretului ideal", întrezărit la prima lor întâlnire în rama unui tablou al lui Palma Vecchio. Asupra acestui "tablou", pe care și Eminescu îl admira, i se opriseră și ei ochii, deoarece se vedea în el "ca într-o oglindă": "peste albeața chihlimbarie a feței se așează o
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
ca înainte, ci al unei ființe existente, prezente și posedate". Legând din nou erotismul de creativitate, Lovinescu scoate în evidență forma lor "internă" comună, modelată de o structură, am văzut, eminamente dramatică. Ca atare, atunci când își aduce aminte de prima întâlnire (moment auroral, resuscitat mereu de imaginația erotico-creatoare), Eminescu realizează că nu a observat nici ochii, nici frumusețea Veronicăi, pentru că era mai atent la "icoana" din mintea sa ("o cucoană fată fecioară"), mai mult la "tablou" decât la femeia vie din
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
irealitate, în care își găsea o adevărată satisfacție erotică", femeia se arată meșteră și în arta de a-i întreține interesul erotic, de vreme ce îmbracă "rochia de tul albastru, cu brațele goale până la cot", pe care o purtase la prima lor întâlnire. Veronica e bucuroasă că-l vede din nou și îl mușcă (ca și Natalița), pentru ca mai târziu, înaintea plecării la București, să-l și posede "și din acea clipă devenise pentru ea băiețelul meu iubit, Titi, Eminul meu"162. Inversarea
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
și luat drept finalitate a aspirației noastre de desăvârșire", povestea Luceafărului simbolizând "dramatismul condiției umane" (p. 86). 155 Înainte de a scrie romanul, Lovinescu pleacă în călătorie la Iași, în căutarea "inspirației". Din "agende" am cules următoarele notații: 20 iunie 1935: "întâlnirea cu Gallia Tudor îmi dă punctul de plecare a romanului Bălăuca"; 29-30 iunie: "Excursie Bojdeuca, Eternitate, Socola, Cetățuie, Galata, Frumoasa. Mare impresie". 156 Vezi Mario Praz, capitolul "The Beauty of the Medusa", în volumul The Romantic Agony, traducere din limba
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
atunci, se lasă ademenită într-o aventură de dragoste, care, deși pe căile de persuasiune ale oricărei dragoste, îi amorțește scrupulele morale. A fost iubită și a iubit, și atât îi ajunge; când se coboară pe scară, de la locul de întâlnire, întâmplarea o face să audă din gura unei femei din popor cuvântul cu care, în toată cruditatea ei, morala publică îi califică fapta" (p. 269). Subiectul nuvelei, rezumat în paginile memorialistice, va constitui nucleul narativ pus în scenă cu mijloacele
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1053_a_2561]
-
în colaborare cu Ana Maria Brezuleanu și N. Vucolov), București, 1983. Traduceri: L. N. Tolstoi, Cât pământ îi trebuie unui om, București, [1953], Nuvele și povestiri, București, 1965; K. N. Derjavin, A.N. Ostrovski, dramaturg, București, [1954]; L. V. Nikulin, Întâlniri cu Maiakovski, București, 1957; Lao She, Ricșa și alte povestiri, București, 1958 (în colaborare cu Lucian Renert și Alice Gabrielescu); A. S. Pușkin, Despre munca literară, București, 1958; Pușkin în amintirea contemporanilor, București, 1960; A. N. Tolstoi, Despre munca literară, București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288448_a_289777]
-
văzut la TV, sunt viețuitoare care fără să știe ne fac viața mai frumoasă. Multe dintre ele ne sunt folositoare, căci consumă un număr imens de insecte dăunătoare pomilor din grădini și livezi, sau arborilor din parcuri și păduri. Uneori întâlnirea cu păsările este atât de neașteptată încât cu greu poate fi acceptată ca și reală. Spațiile verzi din orașe, grădinile și parcurile sunt adevărate refugii pentru multe specii de păsări, care ne încântă cu trilurile lor diverse și frumoase și
Aspecte ecologice ale avifaunei din unele parcuri ieşene : valorificarea instructiv-educativă a studiului avifaunistic by Magdalena Dorina Culbec () [Corola-publishinghouse/Science/335_a_652]
-
materialele, leau ordonat, și-au completat observațiile notate, au purtat discuții asupra rezultatelor obținute. Excursia s-a încheiat cu deplasarea elevilor spre școală unde au predat materialele colectate și instrumentele folosite. Valorificarea ulterioară a excursiei s-a făcut într-o întâlnire în laboratorul de biologie, unde sub supravegherea profesorului materialul colectat a fost prelucrat, presat, uscat, conservat în vederea păstrării sale în laborator și folosirii ca material intuitiv în lecțiile de biologie. S-au făcut o serie de referate ca: Fauna ce
Aspecte ecologice ale avifaunei din unele parcuri ieşene : valorificarea instructiv-educativă a studiului avifaunistic by Magdalena Dorina Culbec () [Corola-publishinghouse/Science/335_a_652]
-
și a fraților, a prietenilor de luptă și crez, creionarea imaginii îndurerate a țării, numeroasele portrete, anecdotele savuroase alternând cu momente de duioșie, autoanaliza și reflecțiile asupra vieții sau a artei și literaturii îl captivează pe cititor, lăsându-i sentimentul întâlnirii cu o personalitate tumultuoasă, angajată total în ceea ce scrie. Prin jurnal cărturarul ține o continuă și vie legătură cu limba și literatura română. SCRIERI: Aspecte verbale în „Evangheliarul” slav de la Putna, Cernăuți, 1924; Les Rapports entre la Moldavie et l
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288351_a_289680]
-
doilea oraș port al țării, după Durres, cu o populație de 94.000 locuitori (2008). Orașul este amplasat într-o zonă de vis, într-un mic golf al Adriaticii, fiind înconjurat de munți. Nu departe de Vlorë, la locul de întâlnire a Mării Adriatice cu Marea Ionică, se găsește cea mai mare insulă a Albaniei, Sazan, un alt loc preferat de turiști. Zona de țărm albanez situat între Vlorë și până la granița cu Grecia este adesea denumită Riviera Albaneză. Cel mai
CENTRE ȘI REGIUNI TURISTICE, PARTEA I AMERICA ȘI EUROPA by Daniela Larion () [Corola-publishinghouse/Science/552_a_1086]
-
Este realmente excelentă pledoaria autorilor pentru gândirea dialogală și acceptarea Celuilalt. Ce este gândirea dialogală? Este actul rațional care ,,a trecut prin proba Celuilalt,,7. Antropologul care gândește dialogal și-a asumat deja în propria-i conștiință- bogăția spirituală a întâlnirii a două sau mai multe culturi diferite de cea europeană. Acest fapt îi îmbogățește Sinele (Mircea Eliade). Relevarea de sine a Sinelui se numește ,,experiență antropologică,, și are o importanță capitală în cercetarea de teren. Ca antropolog, tu atingi acel
[Corola-publishinghouse/Science/84969_a_85754]