57,527 matches
-
răsputeri să fie o femeie plată. Acum toate aceste renunțări și minciuni se răzbunau pe ea. Voia să trăiască cu Alex tot ce nu trăise de-a lungul tinereții. Pleca spre Budapesta cu sentimentul că viața ei depindea de această călătorie. Aveau un concert la Viena, foarte important pentru cariera ei artistică. Nu o preocupa concertul, nu se gândea deloc la el, ci la întâlnirea cu Alex. Când a aflat de programul lor de la Viena l-a sunat imediat, sperând că
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
aflat de programul lor de la Viena l-a sunat imediat, sperând că acesta se va bucura să-și petreacă, împreună cu ea, o zi în orașul de pe Dunăre. Era detașat pentru câteva luni în capitala Ungariei. Stătea foarte puțin în țară. Călătoriile lui erau stranii și neașteptate. Absențele lui o dureau tot mai tare, erau mai devastatoare ca durerea de dinți, simțea un fel de sfâșiere în șira spinării. Se știa o ființă rațională, își controla perfect viața, dar cu Alex pășise
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
australieni, folosiți de australieni până la dezmăț. Mă bucuram să intru într-o lume mov, senzația de vis a celor douăzeci și două de ore de zbor se prelungea și la contactul cu pământul. Îmi amintesc, tot ca prin vis, de călătoria dintre aeroport și cartierul unde aveam să locuiesc pentru o vreme, o călătorie printr-o lume ce părea de carton, cu clădiri de carton, cu vitrine de carton, cu oameni de carton, eram atât de obosită încât auzeau cuvintele celor
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
mov, senzația de vis a celor douăzeci și două de ore de zbor se prelungea și la contactul cu pământul. Îmi amintesc, tot ca prin vis, de călătoria dintre aeroport și cartierul unde aveam să locuiesc pentru o vreme, o călătorie printr-o lume ce părea de carton, cu clădiri de carton, cu vitrine de carton, cu oameni de carton, eram atât de obosită încât auzeau cuvintele celor care îmi arătau orașul de parcă aș fi avut urechi vătuite, nu mă mai
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
mai era doar problema mea, devenea și problema celorlalți, e ca și cum ai duce un sac în spate, ar fi prea greu pentru puterile tale, ai transfera din povara ta și celor care te însoțesc, iar povestea este întotdeauna și o călătorie, una imaginară, dar pentru cei care găsesc răspunsuri în poveste este o călătorie inițiatică, mă întorc în lumea în care am intrat, în hărmălaia fără sens, îl caut pe Alex prin mulțime, vorbește cu cineva, pare absorbit de conversație, a
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
un sac în spate, ar fi prea greu pentru puterile tale, ai transfera din povara ta și celor care te însoțesc, iar povestea este întotdeauna și o călătorie, una imaginară, dar pentru cei care găsesc răspunsuri în poveste este o călătorie inițiatică, mă întorc în lumea în care am intrat, în hărmălaia fără sens, îl caut pe Alex prin mulțime, vorbește cu cineva, pare absorbit de conversație, a uitat de mine, a uitat că exist, în afara clipelor petrecute cu mine nu
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
se înalță la cer, de acolo de sus privește cele trei trupuri din peșteră, al ei chircit de durere, plin de sânge uscat, firul de apă strecurându-se printre pietre spre pântecele pământului, agonia, pianul cântând singur în peșteră, fuga, călătoria pe urmele băiatului din Clădirea Albastră, somnul, durerea, somnul, durerea, greața, greața, păianjenii uriași, fantomele, durerea, greața, vioara lui Zinzin cântând bezmetic, femeia aplecată peste vioară ca peste balustrada unui pod, atacă clapele pianului și vede chipul transfigurat al lui
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
personaj solitar. Își așeză maleta dreptunghiulară, cu sutele de milioane de lei vechi lângă piciorul mesei, sprijinind-o cu genunchiul. Intră abrupt în subiect, interesându-se: Oare ăștia or fi având un whisky ca lumea, pe aici? Noul camarad de călătorie, însinguratul cu față de insurgent, îi atrase atenția cu o rafinată politețe: Ca să nu ai nemulțumiri, în viața aceasta misterioasă, așa spun înțelepții Indiei antice: este bine să nu ai dorințe! Eu, de pildă, nu caut băutura. Ea mă caută pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
mână și cu veșmânt aspru de sac, pentru iertarea păcatelor și bucuria sufletului! Doamne, zise el cu voce tare, ceva mai târziu, nu e bine așa... Ca să fii un veritabil pelerin și ca jertfa să fie primită, se cuvine săvârșirea călătoriei pe jos, apostolește! Nu cu avionul și cu ispita gagicilor în coastă, în față și în spate!... Doamna cu ciorapi de mătase foarte ajustați pe picior, cu eșarfa mov și cu paltonul de stofă de bună calitate ținut pe brațe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
două motoare ale avionului. Vladimir se întoarse spre ea întrebător, dându-și imediat seama că își bodogănise gândurile, făcându-le auzite, dar fără a fi înțelese: Zise: Vă rog să mă scuzați, doamnă, vorbeam singur. I se întâmpla adesea în călătorii, să prelungească o conversație oarecare cu persoane necunoscute, acestea devenindu-i, în cele din urmă, cunoștințe apropiate. Ar fi încercat să o cointereseze și pe vecina lui cu eșarfa mov și ciorapi de mătase, printr-o nostimadă, zicându-i: Vorbeam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
pe-rma-nent pașaportul. Îl am la dispoziție două-zeciși patru de o-re din douăze-ciși patru. Parcă îl și vedea pe Vladimir cum avea să se plesnească cu palma peste frunte, dându-și pumni în cap și râzând mânzește... Confratele lui de călătorie, însă, îl deziluzionă, pe loc, scoțând documentul evocat și băgându-i-l în nas: Uite-l, colega, de asemenea, pașaportul meu de serviciu e tot timpul la mine! Calaican făcu ochii mari, achită nota de plată, alcătuită verbal de ospătar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
cum se înăbușă sub năvala fulgilor, ce căutau ca un roi de viespi să i se bage în nas, în gură și în străfundul sufletului. Instantaneu își dădu seama că, în momentul acesta destul de puțin propice ales pentru întreprinderea celebrei călătorii pe drumul bravilor cruciați de odinioară, vlaga i se diminuase și trupul lui de fier cerea răgaz de reîncărcare a bateriilor. Din orgoliu și din încrâncenarea băuturii, porni, însă, mai departe, spre miazăzi, murmurând: voința omului omnia vincit! Vântul venind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
acorde atenție. O atenție specială și, dacă se putea, exclusivă. Sprijinirea drăgălășeniei poate fi folositoare, fiindcă reușește să fortifice! Profesorul răsări dintre controverse indigeste, spunând remontat și visător: Dacă ați ști ce mi s-a întâmplat, dragii mei, confrați de călătorie! O, dacă ați ști și ați pricepe, dragii mei contemporani!... Ținându-și strâns pumnul mâinii stângi, îi privi cu ochi adumbriți de efortul reacomodării la prezentul temporal. Îngăimă, melancolic, mai mult pentru sine însuși decât pentru auditoriu: Cred că m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
cât o celulă. În stânga, o mică bibliotecă, cu Submarinele Dox, cu Galan, Popovici-Bayreth, Mihadaș - Pe muntele Eral, Ungheanu - Lecturi și rocade, Aitmatov - Eșafodul, Dumitru Popescu - Pumnul și palma, Pas - Prezențe, Materialism istoric, D. C. Tanăsescu - Ispita speranței, ceva polițiste, ceva călătorii, o vază ce pare curgândă, poate din borcan învelit în miez de pâine trecut prin gură și clei, o casetă cu un corn de berbec și filtrul de cafea. Cărțile aduse cu furca și așezate pe vecie. Ceas uriaș, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
fost o clipă! Deci trecutul zboară, se duce viața. Și pe-afară auzi, a murit tata, a murit nevastă-mea, a murit socru-meu. Deci viața își urmează cursul. Toți mor în jurul tău... Tu stai în viață. E ca o călătorie-n timp. Cum aș observa de undeva, de sus tot ce aflu, tot ce se-ntâmplă, detașat de toate și, totuși, lovit de toate. Evadarea, după Czampar Evadarea e o prostie. Dac-ar fi fost la-nceput, până să fiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
m-am adresat lui Cap de miel. Pot vorbi cu tine? Iam spus eu. Mda, a mormăit el. E adevărat ce se spune despre tine? L-am întrebat eu. Încă n-ai auzit nimic, s-a lăudat el și restul călătoriei și-a depănat trista istorie. Se născuse într-o familie săracă. La vârsta de șaptesprăzece ani a spart un magazin și a furat niște suc și niște pachete de biscuiți. A fost prins și condamnat la un an de închisoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
razele proaspete ale soarelui străluceau la suprafața apei ca niște perle autentice. În miezul zilei, ele deveneau argintii. De pe punte se vedeau peștii sărind printre valuri, scrutând parcă marea. Pasagerii se obișnuiseră unii cu alții în aproape o lună de călătorie și parcă le venea greu să se despartă. Unii dintre ei coborau la Hong Kong. O undă de melancolie îi cuprinse pe cei care aveau să-și continue drumul până la Yokohama: studenți întorși de la studii în străinătate, oameni de afaceri plecați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
i le-a întins împreună cu restul de două sute de franci, întrebându-l: — Mai aveți o săptămână până la Yokohama. V-ați simțit bine pe vas? — Da, bineînțeles. Îmi era teamă să nu am rău de mare, dar a fost foarte liniștită călătoria. — Mie îmi place foarte mult pe mare... mai cu seamă briza, spuse barmanul cel în vârstă cu oarecare nostalgie. Pe uscat lumea e foarte tristă. În toate porturile în care poposim nu văd decât fețe abătute. Briza mării reușește întotdeauna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
și insulele Japoniei. A sosit și ziua din cursul lunii aprilie când urma să sosească, la Yokohama, Gaston Bonaparte. În sfârșit! exclamase Shizu, emoționată, cu o seară înainte. Aveai impresia că își aștepta propriul copil să se întoarcă dintr-o călătorie lungă. În ultima săptămână făcuse pregătiri serioase pentru primirea musafirului: a reparat plăpumile, a cumpărat așternuturi noi, s-a tot gândit la un meniu potrivit. — Tomoe, parcă trebuia să cumperi fețe de pernă noi, nu? — Da, mamă, am cumpărat, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
pasageri, cele franțuzești nu au clasa a treia. Sunt mai multe categorii de clasa întâia, cu cabine luxoase, asemănătoare camerelor de hotel. Prețul lor variază. La clasa a doua, considerată obișnuită sau pentru turiști, o cabină are două-trei paturi. O călătorie de la Yokohama la Marsilia costă peste o sută cincizeci de mii de yeni. Mulți nu știu că se poate ajunge în Franța și cu cincizeci de mii de yeni, și anume la clasa a patra, în cală. Aici nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
de-acolo venea, deci, mirosul acela îngrozitor. Văzuse cu mulți ani în urmă filmul Vaporul sclavilor. Două-trei sute de sclavi africani, legați cu lanțuri unul de altul, au fost băgați într-o cală înăbușitoare ca aceasta. — Cum ți-a plăcut călătoria, Gaston? Gaston nu a înțeles ce-a spus Takamori, dar după ce a mai repetat o dată, rar, s-a dumirit. — Da, a fost foarte frumos. Au început să urce scara cu grijă prin beznă, fiind atenți pe unde calcă. Gaston, obișnuit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
Aceasta-i camera ta... îl auzi pe Takamori explicându-i și arătându-i casa. Te rog, simte-te ca acasă. „Nu-i nici o glumă“, îi venea lui Tomoe să țipe cât o ținea gura. Gândindu-se că e obosit după călătoria cea lungă și că poate vrea să se odihnească puțin, i-au pregătit lui Gaston camera și așternutul. După ce i-a mai trecut furia, Tomoe a coborât la ora trei în bucătărie să o roage pe Mă-chan să pregătească ceaiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
în stare foarte gravă, le-a spus polițiștilor ce s-a întâmplat, misterul s-a aprofundat și mai mult. Endō a mărturisit că i-a dus pe Kobayashi și pe Gaston la Mlaștina Mare, fără să-i explice străinului scopul călătoriei. A povestit cum l-a salvat Gaston, primind în locul lui loviturile lui Kobayashi și cum, în cele din urmă, rănit grav, s-a prăbușit în mlaștină. — Atunci ce s-a întâmplat cu străinul? Endō clătină puternic din cap. Probabil îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
desfacă sacul lui Gaston, dar nu a trecut la fapte. Acum stăteau amândoi nemișcați, cu ochii pe bagajul francezului. În alte condiții, nu le-ar fi trecut prin minte să-i desfacă sacul fără permisiune. Bietul bagaj, terfelit după cine știe câte călătorii, și-a găsit, de două săptămâni, liniștea în alcovul din camera lui Takamori. Când se trezea dimineața și se ruga pentru sănătatea lui Gaston, privirile lui Takamori se opreau pe sac. Când se întorcea seara târziu, primul lucru care îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
luat la Întrebări un prieten din facultate când i-am spus că vreau să mă angajez la o companie de producții video pentru a putea lucra În străinătate. Chiar era o surpriză pentru toată lumea, mie nu mi-au plăcut niciodată călătoriile. Nu aș putea să explic de ce, dar mă atrăgea nu ideea de a călători, ci ideea de a fi În străinătate. Timp de șapte ani n-am făcut altceva decât să citesc kimometri Întregi de informații primite pe telex sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]