5,478 matches
-
creeze iluzia că efortul de a-ți trăi viața Într-un mod demn este totuși răsplătit? Μ Este o lege a firii: nu poți să te schimbi mai Înainte de a ispăși pentru greșeala pe care ai făcut-o (trebuie să Îndurăm adevărul despre noi, altfel vom fugi mereu de noi Înșine). Μ Se spune În Biblie: „Nu este nimic nou sub soare... Ceea ce a mai fost, aceea va mai fi, și ceea ce s-a Întâmplat se va mai petrece”. Un observator
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
feciorelnice și ploile dezlănțuite femei.") cu care poeta întâmpină ploaia la vârsta copilăriei și ura pe care o generează zăpada: "Ninge cu dușmănie,/ Cu ură cade zăpada/ Peste apele înghețate cu ură,/ Peste livezile înflorite din răutate,/ Peste păsările care îndură./ Ninge ca și cum prin zăpadă/ Ar trebui să se sfârșească/ Viața acestui acvatic popor,/ Ninge cu o încrâncenare/ Omenească,/ Ninge otrăvitor". (Ninge cu dușmănie) Contextul ideologic, dominat de persecuția comunistă, "instaurează" la scriitorii subversivi metafora opacă. Ninsoarea simbol clasic al purității
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
ființei, iar discursul liric se transformă, în rugăciune"154 : "Ajută-mă să plâng și să mă rog,/ Să îmi privesc destinul inorog/ Cu steaua-n frunte, răsucită corn,/ Spre care-n vis mulțimile se-ntorn,// Ajută-mă să plâng și să îndur,/ Disprețul laudei ce crește-n jur/ În ochii lacomi, fără de noroc,/ Ajută-mă să blestem și să plâng/ Lumea supusă ochiului meu stâng,/ Ajută-mă să plâng și să accept,/ Lumea ascunsă ochiului meu drept,// Ajută-mă să plâng și
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
ar spune următoarele: agresiune, agresiune și iar agresiune! Stop!; agresiune bioconcentrică și de dinafară și dinlăuntru Uniunea Sovietică din departe și regimul comunist din aproape; două amenințări permanente care se susțin reciproc și în numele cărora ar fi trebuit, chipurile, să îndurăm toate erorile unui socialism construit din hîrtie igienică mînjită cu lozinci. Stop!; Pactul de la Varșivia (cei patru vecini din piesă) se suie în crăcile stejarului de la Scornicești și se distrează observîndu-l, hărțuindu-l, iar stejarul îi are în custodie pe
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
și fără dosar...?! Adică s-au trezit țîncii ăștia, care-au sărit din pemperși direct în jepuri, să facă, vezi Doamne, ordinea morală, adică să ne pună la zid pe noi, adică pe cei care am tăcut, am mințit, am îndurat toate umilințele și spaimele, care am făcut toate concesiile ac să-i putem crește pe ei, ca să le putem da de mîncare, și carte, și haine, și casă... Vin ei și-mi scot sufletul, și mi-l pun pe tarabă
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
o scotea pe Irène la restaurant). Justificarea scrisului derivă din etica panică, desprinsa atît dintr-un gidianism mai direct și mai puțin cabotin, cît și din postulatul artaudian al echivalenței dintre experiența scrisului și cea a viscerelor: ”sînt făcută să Îndur viața și să o transcriu”. Literatura ca imn al fructelor pămîntului, literatura ca ex-stază, iată o idee atît de foucaldiană despre literatură - mă gîndesc la La Pensée du dehors. Am vorbit prea puțin despre virtuțile estetice ale romanului. E drept
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
ea reînvie ecouri și naște frământări, de parcă s-ar deschide de fiecare dată când mă confrunt cu supravegherea, la teatru sau în viață. Acest eseu nu poate fi disociat de o dublă experiență biografică: aceea a unui om care a îndurat supravegherea și cealaltă, a doua, a unui spectator care, la rândul său, a supravegheat scena. Astăzi, termenul cunoaște o extindere ce sfârșește prin a-l face să devină uneori confuz, căci pretutindeni se „supraveghează”... Aflăm, de pildă, din ziarul Le
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
pune o problemă aparte regizorului, care trebuie să ia o decizie. Aici, spectatorul nu mai este suprainformat a priori, căci strategia Ducelui va fi cunoscută de-abia la sfârșitul experienței sale. Angelo pare să acționeze nestânjenit, tinerii par să-i îndure tirania fără ca nimeni să-i sprijine... când, de fapt, ochiul stăpânului veghează asupra tuturor. Dar spectatorul, ca și Isabella de altfel, nu știe cum stau lucrurile în realitate și, atunci, întrebarea este: ce ar fi mai avantajos - personajul să fie
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
această pedagogie, formulată cu un asemenea cinism de către Polonius, a părut să se aplice perfect țărilor din Est unde, de fiecare dată, replicile de mai sus stârneau reacția violentă a publicului, care își regăsea în ele propria experiență a supravegherii îndurate zi de zi. Coincidențele nu se opresc însă aici, deoarece nici Hamlet nu e un inocent; dimpotrivă, și lui i s-au dat, mai mult ca sigur, aceleași sfaturi: educația unui vlăstar regesc trebuie să respecte normele impuse rangului său
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
de joc. Ca spectator, am descoperit cât de mult îmi place să fiu martor al supravegherii, al dispozitivelor și al strategiilor ei, în timp ce, în viața de zi cu zi, m-ar scârbi la fel de mult să o practic sau să o îndur. Cum se explică o asemenea fractură? Poate că - revelația asta am avut-o scriind aceste rânduri - prin plăcerea resimțită atunci când destinelor și situațiilor teatrale li se adaugă o trăire personală, propriul meu trecut, uneori uitat, dar pe care piesa citită
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
devine un motiv permanent de inspirație "și cei ce pentru viață înfruntară, moarte, noapte/ Sub Horia și sub Tudor și Nouă sute șapte", precum și un model, un tipar exemplar, o formă pură, pe care s-o strivească: "nici timpul nu se-ndură". Poetului i se dezvăluie o cale de purpură, imagine deschisă interpretării, ce presupune bogăție, strălucire, frumusețe, dar și sânge, atunci când "Demiurgul eternelor renașteri" își petrece "Mătăniile de sânge" printre degete. Din păcate, poetul rămâne exterior; emoția este estompată de câte
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
spre " Cine știe", până va dispare fără urmă. Căutarea și încrederea că va atinge absolutul promis este sărbătorit ca o mare bucurie, deși aceasta presupune suferință și jertfă: "M-am uscat ca pielea întinsă la fum/ de când aștept să te înduri". Dumnezeu privește cu înțelegere zbaterea poetului: Cineva mă privește cu nesfârșită milă și răbdare/ De când m-am născut/ Și iată că astăzi/ I-am întâlnit ochii ridicați pe cupolă/ Stăm față-n față uimiți și nimic/ Nu poate să ne
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
Odată cu inventarea parfumului tot ce este plăcut pe lume miroase a femeie. * O carte reprezintă un dublu țipăt: al existenței autorului, acesta dorind să fie văzut, să iasă din anonimatul masei, și al suferinței acestuia, iscată de ceea ce trebuie să îndure. E articularea unui țipăt într-un noian de șoapte. * Posibil scop al existenței: să fii sursa unei valori. E un mod de a te afla în centru. * Conturul existenței personale este dat de compromisul pe care reușim să-l realizăm
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
am învățat proceduri profesioniste de lucru, am deprins tehnici de feliere, de porționare, de amestecare și încă multe alte secrete. La atâtea reușite, zău că n-a mai contat ostilitatea cu care m-au tratat, umilințele pe care le-am îndurat ori episoadele sexuale repetate* cu bătrânul (ca să dea pe careva afară sau să nu mă concedieze pe mine). Important e că mi-am atins obiectivul și m-am desăvârșit ca gospodină într-o instituție de profil acreditată. Această lună de
[Corola-publishinghouse/Science/2076_a_3401]
-
douăzeci și mai bine de ani. Așa-I fusese drag în tinerețe Lipan, așa-I era drag șiacum. Fiind ea așa de aprigă și îndârjită, Lipan socotea că a venit vremea să-I scoată unii demoni ce o stăpâneau” * “Muierea îndura fără să crâncenească puterea omului ei și rămânea neînduplecată, cu dracii pe care-I avea; iar Nichifor își pleca fruntea și arăta mare părere de rău și jale. Apoi lumea li se prea iar bună și ușoară, după rânduiala lui
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
toți întrebând Și la toți zicând: “Cine-a cunoscut, Cine mi-a văzut Mândru ciobănel, Tras printr-un inel? Fețișoara lui, Spuma laptelui; Mustețioara lui, Spicul grâului; Perișorul lui, Peana corbului; Ochișorii lui, Mura câmpului?” Tu, mioara mea, Să te-nduri de ea Și-i spune curat Că m-am însurat Cu-o fată de crai, Pe-o gură de rai. Iar la cea măicuță Să nu spui, drăguță, Că la nunta mea A căzut o stea, C-am avut nuntași
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
suferinței, rezistența absolută contra răului; bă Încercarea de a reduce În interiorul nostru suferința produsă de către rău, printr-o rezistență instinctivă și automată, cu efect superior. Biserica susține că suferința este consecința răului din lume. Ea nu poate fi Învinsă decât Îndurând răul care a produs-o, dar nutrind totodată speranța mântuirii, ca perspectivă soteriologică. Suferința este considerată fie pedeapsă pentru păcate, fie mântuire. În orice situație, ea are semnificația unui act de trecere către mântuire, considerată drept catharsis. Suferința mai poate
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
măcelul a început. Un măcel groaznic cum rar se întîmplă. Cîți au murit? 50, 80, 100 sau mai mulți? Cîte sute au fost răniți? Nu s-a știut niciodată și nu se va ști niciodată. Chinurile pe care le-au îndurat cu toții acei scăpați cu viață sau cei luați de-acasă sau de pe stradă, au întrecut tot ce-și poate închipui mintea omenească”5). „Nebunie”. Aci intră amintirea încă dureroasă a răscoalei din 1907 și cea a războiului. Aproape nu există
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
semestrului al II-lea din acel an școlar; pentru asta i-ar trebui niște bani, ca să poată pleca. Eminovici n-a fost de acord cînd a auzit de bani. Satul întreg ieșise cu greu din iarnă și încă avea de îndurat foametea, pînă la noua recoltă. Afară de asta cu împroprietărirea 88 din anul trecut, Eminovici făcuse mare supărare printre țărani, că nu le dăduse pămîntul, după lege. Eminovici a strigat în gura mare că la el oamenii n-au lucrat cu
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
tatăl poetului, a venit la București, ca să vadă pe poet. Cu această ocaziune a cumpărat și dăruit poetului un ceas de aur, cu lanț, care l-a costat 40 de galbeni. Acest ceas, cu toate lipsurile pe care le-a îndurat poetul, l-a păstrat cu sfințenie și a fost găsit la moartea sa" (s.n.)254. Dovezile de mai sus ne duc la adevărul cel adevărat că ceasul n-a fost "găsit", ci luat, și nu la înmormîntarea poetului, la care
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
de metri de apartamentul lor, și în mod ocazional pe cele de pe Malul Stâng, la teatrul Sarah-Bernhardt sau la teatrul de la Potinière unde se jucau în engleză piesele explicit sexuale. Tatăl și fiica au rămas acolo pe toată perioada războiului, îndurând frigul și încălzindu-se în muzeele din apropiere, unde s-a reaprins gustul timpuriu al Margueritei pentru artele vizuale. Apartamentul era situat între Operă și Palatul Regal, chiar deasupra coloratei pieței de legume și pește St Honoré. Era o plimbare
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
pentru că este convins că erezia lui este adevărată. Dacă în viața lui a fost un ateist rătăcitor și un sceptic negativist, acum recunoaște că în ultimă instanță nu poate exista nici o scăpare: acesta este motivul pentru care se hotărăște să îndure cea mai dureroasă moarte, decât să încerce să fugă din nou. Capitularea sa finală trebuie văzută mai curând ca o evoluție personală decât ca o abandare a adevărului. Murind de mâna lui i s-a interzis nemurirea pentru faptul că
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
vremea asta unde vă-aciuați Sub lovitura ei necruțătoare, Cu capul gol și costelivi de foame, Și-mbrăcămintea numai găuri toată, Să țineți piept urgiilor furtunii? De voi puțin mi-a mai păsat-nainte! Hai, isprăvește-ți azi, huzurul, rege, Îndură-a nevoiașilor durere, Și vei afla ce n-ai știut vreodată: Când cerul te-a-nvestit cu judecată Să știi a ține cumpăna mai dreaptă”. * * * O corelație frecventă și, totodată, spectaculoasă există, de asemeni, între „fenomenul de frustrație” și sentimentul de inferioritate
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
pusă în scenă în 1969 la Teatrul de Stat din Târgu Mureș, distinsă cu Premiul Academiei), ale cărei personaje sunt tineri muncitori pe un șantier - o fată lilială, Silvia, și un băiat, Ion, aspru, mereu zbârlit, susceptibil, marcat de traume îndurate în copilărie, ambii victime ale propriei modestii și onestități, Timpul în doi, analiză a bovarismelor unei soții ce se aventurează imaginar într-o relație adulterină, curmată prin spânzurarea ipoteticului amant cu șnurul fierului de călcat. Un dramatism mai complex conține
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288929_a_290258]
-
perioadei staliniste celei mai dure. Priveam chipul deznădăjduit al prietenului meu Rudolf Leonard, emigrat în Franța în 1933, care se întorsese în cele din urmă în RDG, pentru că la Paris trăia într-o sărăcie și o izolare din ce în ce mai greu de îndurat. Era cazat la hotelul Adlon, și îmi arăta cu un surîs jalnic uriașa garderobă de zeci de costume diferite de care beneficia în calitatea sa de poet oficial. Treceam neîncetat, doar noi, din Est în Vest, din Vest în Est
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]