6,425 matches
-
săptămânal, care începe sâmbătă seara și se termină duminică seara. Prin urmare, ziua Domnului e sărbătorită și în iad! Grație intervenției generoase a lui Brendan, Iuda va beneficia de o scurtă prelungire a acestui moment de respiro. Tema „răgazului” între chinuri (refrigerium) acordat păcătoșilor în iad este una dintre temele centrale și controversate ale unei apocrife extrem de cunoscute în Antichitatea creștină, Apocalipsa lui Pavel 87. Originalul grecesc urcă probabil până în secolul al II-lea, dar el nu ni s-a păstrat
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
să le grăiască”. După ce asistă la judecarea a trei suflete, după ce coboară din al treilea cer și se plimbă prin Cetatea lui Cristos din mijlocul lacului Acherusius, Pavel ajunge și în „ținutul patimilor”, situat la apus. Aici, răvășit de priveliștea chinurilor la care sunt supuși cei păcătoși, izbucnește într-un plâns amarnic și cere îndurare. Arhanghelul Mihail intervine pe lângă Isus, iar Acesta coboară pentru a doua oară în iad, dar acum nu pentru a-i elibera pe „locatari”, ci pentru a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
fost în duh în zi de Duminică”, 1,10) sau pur și simplu suit pe aripile unei păsări, ca în Apocalipsa lui Abraham, și purtat prin toate regiunile lumii: cele șapte, cinci sau numai trei ceruri; prin sălașul osândiților la chinuri sau prin cel hărăzit drepților, la Răsăritul ori la Apusul soarelui 129. Am pomenit de îngerul însoțitor. Acesta îndeplinește două funcții principale, de ghid și de interpret (angelus interpres). Rareori, ca în Cartea siriacă a lui Baruh, vizionarul comunică direct
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
șam (poruncă peste poruncă, poruncă peste poruncă, regulă peste regulă, regulă peste regulă, când pe aici, când pe acolo)”. Acum, fragmentul citat de Origen din greacă: „Cei care au fost înțărcați de la lapte, care au fost smulși de la sân; primește chin după chin, primește speranță după speranță, încă puțin, încă puțin, prin sila buzelor, printr-o limbă străină”. Amândouă versiuni par poeme suprarealiste. Dar, pentru Origen, obscuritățile de ordin lingvistic au sensul lor, trimit către adevăruri de ordin teologic sau mistic
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
peste poruncă, poruncă peste poruncă, regulă peste regulă, regulă peste regulă, când pe aici, când pe acolo)”. Acum, fragmentul citat de Origen din greacă: „Cei care au fost înțărcați de la lapte, care au fost smulși de la sân; primește chin după chin, primește speranță după speranță, încă puțin, încă puțin, prin sila buzelor, printr-o limbă străină”. Amândouă versiuni par poeme suprarealiste. Dar, pentru Origen, obscuritățile de ordin lingvistic au sensul lor, trimit către adevăruri de ordin teologic sau mistic. Nu întâmplător
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
1 sq.), unde credincioșii sunt împărțiți pe diferite categorii în funcție de maturitatea credinței lor. Martiriul devine, dintr-o asemenea viziune, adevărata hrană spirituală pentru un adevărat credincios, trecut de vârsta credinței infantile. Interpretarea origeniană se sprijină pe cei trei termeni-cheie: primește, chin și speranță. Martirul primește hrana ce-i este hărăzită (altfel spus, chinul), având mereu în suflet speranța mântuirii. Cu totul alt sens are „bâlbâiala” din TM. Deschizând Biblia românească, cititorul se va întreba mirat: despre ce anume „delirează” Origen în
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
lor. Martiriul devine, dintr-o asemenea viziune, adevărata hrană spirituală pentru un adevărat credincios, trecut de vârsta credinței infantile. Interpretarea origeniană se sprijină pe cei trei termeni-cheie: primește, chin și speranță. Martirul primește hrana ce-i este hărăzită (altfel spus, chinul), având mereu în suflet speranța mântuirii. Cu totul alt sens are „bâlbâiala” din TM. Deschizând Biblia românească, cititorul se va întreba mirat: despre ce anume „delirează” Origen în Exortație la martiriu? - Alt caz de notorietate: în Geneza 14,13, Biblia
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
forma conceptelor. Altfel spus, pictorul știe să facă un tablou, dar nu știe să scrie despre el. Sub unghiul convenției didactice, toți știm ce este o teză de doctorat: apoteoza birocrației universitare în viața fiecărui intelectual ambițios, adică îndurarea unui chin din nevoia de a urca treptele palmaresului. Și cum treapta era obligatorie pentru a astupa gura adversarilor, Horea Paștina a trebuit să primească jugul. Urmarea a fost o neașteptată tortură: natură mistică fără aptitudini verbale, pictorul a intrat în pielea
Pictura văzduhului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5913_a_7238]
-
Între bărbați și femeile comune, fără a se priva Însă de serviciile numeroaselor prostituate atrăgătoare, curtezane sau de cel al matroanelor culte și fascinante. Victimele Inchiziției, alese de multe ori dintre prostituatele care participau la petreceri deșănțate, erau supuse la chinuri cumplite și mărturiseau orice, pentru a scăpa. În cadrul acestor petreceri existau, se pare, și manifestări de canibalism, unele documente credibile afirmă că se consuma carnea pruncilor morți sau nebotezați, a hoiturilor de animale și a cadavrelor celor spânzurați. Aceste ospețe
Fetele nopţii : povestiri de viaţă by Daniela Mirela David () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1167_a_1953]
-
intim, în care să lăsa în voia propriilor gânduri, se înfășura în reverii nesfârșite, medita îndelung, rățoindu-se în mod nefiresc dacă era întreruptă. Și, jos, în bazar, mai era și băiatul de la Hungry Hop, care n-avea habar de chinul prin care trecea ea. — Baap re! conchise ea, ar trebui să afle cu siguranță, pentru că acesta era un mod îngrozitor și supărător de a se simți. Această stare de lucruri era de nesuportat. Uite cum ajunsese, nu mai era fata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
se strecură afară, la dubiță. În mod uimitor, ca un făcut, nimeni nu-l auzi - dormeau liniștiți, siguri de treaba bine făcută și de un viitor cert pentru fiul lor. Dormeau și sforăiau, parcă odihnindu-se după luni întregi de chin și griji. În liniște, împinse dubița în jos pe stradă și doar după colț porni motorul și se urcă. Urma să conducă până la tamarin și acolo, în funcție de ce va simți, îi va spune lui Pinky că era un lucru imposibil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
următorul tablou pe care nici nu știu dacă nu cumva l-am văzut: este vorba de apă, de foc sau de cutremur. Un privitor, plasat la o anumită înălțime, vede imediat ce ar trebui să facă acei oameni care răcnesc în chinurile cataclismului sau aleargă care încotro, nici măcar cuprinși de panica ― panica poate fi justificată! ―, ci de dezordine, neânțelegere, risipire a forțelor, neputință generală, prin dislocarea nucleului solidarității umane. Iată niște oameni cu totul nepregătiți în fața surprizei! zice privitorul. Cum e posibil
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
pildă, a adăugat el, gîndirea: moartea e un vis, domeniul imaginației. O fi pentru cel neamenințat, dar pentru cel aflat sub gheara ei nu e deloc un vis. Chiar în vis, cum eram eu, nu era un vis! Era un chin al existenței condamnată să nu mai fie. O zvîrcolire!" " Dar spiritul?" l-am întrebat. "O, spiritul suferea și el fiindcă știa că o să fie gonit din casă, și să moară și el făcând să tresară o secundă marele spirit din
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
mai departe pe chip o expresie de încăpățînare, nu se lăsa convins și își rezerva mai departe dreptul de a nu mai reveni asupra verdictului inițial. Într-adevăr, nimic nu mai e sigur când apare o astfel de suspiciune și chinul a pus iar stăpî-nire pe el și pe urmă iar s-a trezit. Ce porcărie! a exclamat prietenul meu indignat și a renunțat la somn, s-a îmbrăcat și a ieșit afară. Măcar la el fusese doar un vis. Dar
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
la toate întrebările. Am ieșit din clasă împleticindu-mă și seara în dormitor am simțit iar că de fapt nu adorm, ci îmi pierd cunoștința, așa cum mi se întîmplase la Câmpulung. M-am trezit târziu cu o senzație apăsătoare de chin. Nu știam unde sânt și am luat-o spre fereastră pe care am deschis-o și am sărit jos în stradă. Am căzut pe brânci și mi-a clănțănit bărbia de pavaj. Asta parcă mai m-a răcorit. Am intrat
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
și-ar fi ales, ca profesor, chiar geografia? S-o fi dus, nu s-o fi dus? Începu să mă sâcâie cu întrebările. Știam atât cât era necesar să fiu lăsat în pace. Dar nu mă lăsa și sâcâiala deveni chin. Că pe fluviul acela ce orașe se mai găsesc? Le spusesem pe toate. Și în orașele acelea ce fel de locuitori mai trăiesc? Îi spusesem pe toți. Mai erau însă orașe și locuitori pe care nu-i spusesem, să mă
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
și deci prin natura însăși a relației dintre creator și consumator dominația consumatorului e asigurată în mod natural: artistul se verifică prin publicul său concret contemporan cu el. Riscul artistului e să nu fie înțeles și să fie aruncat în chinurile incertitudinii care nu-l scutesc oricât ar fi el conștient de valoarea sa. Care e însă riscul publicului? Nici unul! Și atunci cum poți în relația aceasta să iei tot partea celui care nu riscă? NOUTATEA TIPURILOR UMANE Țărănimea a încetat
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
curajos, a ales el însuși momentul și modul. Și-a oferit sieși și admiratorilor săi un final tragic, in locul unuia obișnuit, cu suferință atroce și anonimă. "Nu vreau să plătesc, și-o fi zis el, bucuriile vieții mele cu chinurile finale, nedrepte și înjositoare. Un act de voință mă poate scuti de acest tribut, și lașitatea de a nu accepta agonia firească va fi răscumpărată prin curajul de a renunța la zilele pe care le-ași mai avea de trăit
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
orașul știa că e o bestie, l-au dat afară și de la pompieri, pentru că, înfuriindu-se odată, era să omoare pe cineva în bătaie, pe Iza degeaba o întrebai, nu ne povestea niciodată nimic despre părinții ei vitregi sau despre chinurile pe care trebuia să le îndure din partea unchiului ei, deși fetele spuneau că spatele-i era mereu plin de vânătăi și răni, Iza nu vorbea niciodată despre asta, iar în ultima vreme nici noi n-o mai întrebaserăm, eu eram
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
obosi să verifice din patru surse o așa banală știre?Ă. Aparent delăsător, fără instinct de reporter adevărat, Matei povestește destul de repejor o serie de evenimente anterioare („îi aduceau la El pe toți cei ce sufereau de felurite boale și chinuri, pe cei îndrăciți, pe cei lunatici și pe cei slăbănogi: și El îi vindeca“Ă, care ar fi putut stârni măcar OTV-ul sau B1 TV-ul, dacă Diaconescu n-ar fi furat de dispariția Elodiei, iar Nașul n-ar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
crestele de la Beit Jalla. Lumina era rece și tăioasă, limpede, transparentă cum e cristalul, o lumină care probabil a fost revărsată asupra noastră ca un avans al zilelor Îndepărtate, când suferința va lua sfârșit, când Ierusalimul va fi eliberat de chinurile sale, iar cei care vor veni În locul nostru vor trăi liniștiți, plini de considerație față de semenii lor, o viață cumpătată și de bun-gust: atunci lumina cerului va rămâne așa pentru totdeauna. Frigul era cumplit, pătrunzător, dar Fima În bluza sa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
botul În pământ. E posibil, Își zise Fima, ca ăsta să fie fiul fiului fiicei fiicei celebrului câine Balak, care a turbat În urmă cu optzeci de ani și a semănat groaza pe toate străduțele astea până când a murit În chinuri cumplite. Într-una din curți zări ruinele unui palat construit de copii din lăzi și cutii de ambalaj stricate. După care observă că pe zidul sinagogii Izbăvirea Sionului - micul sanctuar al comunității din Meshed - se lăfăiau câteva lozinci și se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
mine. Culoarea din obraji începu să îi dispară. Își mușca preocupată buza de jos. Soția mea e o femeie cu inima mare. —Crezi? — Cred că, dacă nu știe și află așa, dar nu poate să facă nimic, va fi un chin pentru el. Un chin și mai cumplit. Dacă alții vor să îl supere, asta e problema lor. Dar cred că tu și cu mine nu vrem să fim părtași la asta. Nu m-am gândit niciodată astfel. —Acum te gândești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
începu să îi dispară. Își mușca preocupată buza de jos. Soția mea e o femeie cu inima mare. —Crezi? — Cred că, dacă nu știe și află așa, dar nu poate să facă nimic, va fi un chin pentru el. Un chin și mai cumplit. Dacă alții vor să îl supere, asta e problema lor. Dar cred că tu și cu mine nu vrem să fim părtași la asta. Nu m-am gândit niciodată astfel. —Acum te gândești. Am rupt în două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
centre și de acolo la sfânta sfintelor - plămânul - acolo unde totul converge pentru rău și pentru bine. Orice vibrație avea acolo ecouri mici, iar uneori gâlgâieli de ape ce puteau deveni Cataracte. Erau acolo aluviuni și diguri, tot felul de chinuri pe care doctorul le reducea sumar la: - Azi avem în stânga un suflu cam cavernos! Erau, în adevăr, acolo caverne și abisuri, și precipitări de ape roșii și scocuri și vaduri, pe care Maxențiu, ca un turist tragic, le vizita cu
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]