5,330 matches
-
ziarele care-mi pomeniseră numele de când Începusem să lucrez la Kelly & Company și le revizuiam Împreună, duminica. În săptămâna care trecuse, mă Întorsesem din Turcia și din călătoria pe care o crezusem de mare succes. Nimeni nu părea să aibă habar despre ceea ce se Întâmplase cu adevărat cu Philip sau Sammy. Devenea evident că mă relaxasem prea devreme. Aparent, Abby era omniscientă. Trebuie să fi intrat cumva În legătură cu John, fotograful gras, pentru că reușise să ia un adevăr mărunt, parțial și să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
ea. 29 Tocmai terminasem A sosit poșta și eram la jumătate cu Dragostea nu are preț când sună telefonul. Am fost surprinsă când am văzut numărul Penelopei pe ecran - surprinsă și Încântată. Îi dădusem detaliile de bază despre Sammy, dar habar n-avea cât de mult Îl adoram. Reușisem să citesc printre rândurile monoloagelor ei joviale și să-mi dau seama că Avery nu prea era prin preajmă, că Încă nu-și găsise slujbă și că grupul cu care se vedea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
nu pot să-i spun nimic În față e o tortură. Oare oamenii chiar au crezut că am avut o aventură cu tipul cu caseta de sex cu Hilton? Nici măcar nu știu cum Îl cheamă. Nimeni nu știe, spuse ea, mormăind Încet. Habar n-am care-i problema ei, deși cred că nu e așa o performanță să-ți imaginezi că poate publica toate porcăriile alea despre tine când la facultate fura lucrările altora și le prezenta ca fiind ale ei, nu? Mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
deliberat pe spatele lui Avery, mângâind și masând În timp ce eu Îi urmăream fiecare gest, iar ea mă privea pe mine cum o priveam. Am continuat să mă holbez, tot fără să-mi găsesc cuvintele, Înțelegând că Abby Încă presupunea că habar n-aveam de identitatea ei profesională. Totul era prea oribil de procesat și din moment ce nu mă puteam hotărî pe care să-l Înfrunt primul, am rămas pur și simplu acolo, nemișcată. Aparent, Avery a interpretat asta ca pe un indiciu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
pe care o auzisem vreodată, Întorcându-mă cu spatele la Abby și cu fața spre el. Ai la dispoziție o săptămână Începând de azi ca să-i spui Penelopei. M-ai auzit? O săptămână, altfel o să afle de la mine. Doamne, Bette, las-o, habar n-ai ce spui. Ce naiba, habar n-ai ce s-a Întâmplat cu adevărat. Nu s-a Întâmplat nimic. —Avery, ascultă-mă. Mă auzi? O săptămână. M-am Întors ca să plec de acolo, rugându-mă În gând să nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
-mă cu spatele la Abby și cu fața spre el. Ai la dispoziție o săptămână Începând de azi ca să-i spui Penelopei. M-ai auzit? O săptămână, altfel o să afle de la mine. Doamne, Bette, las-o, habar n-ai ce spui. Ce naiba, habar n-ai ce s-a Întâmplat cu adevărat. Nu s-a Întâmplat nimic. —Avery, ascultă-mă. Mă auzi? O săptămână. M-am Întors ca să plec de acolo, rugându-mă În gând să nu se prindă de bluful meu și să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
să audă că unul dintre angajați Îl deranjase pe unul dintre petrecăreții ei preferați. Cine ești? Îl Întrebă pe Sammy. O privi și zâmbi, ca și cum i-ar fi spus: „Glumești, toanto? Nu demult am călătorit Împreună În străinătate și acum habar n-ai cine sunt?“ Când În replică primi doar o privire inexpresivă, spuse doar: —Sunt Sammy, Elisa. Ne-am Întâlnit de zeci de ori la Bungalow 8 și am fost Împreună la Istanbul. Eu răspund de pază În seara asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
lui Michael, care mă invita să bem ceva, pentru că fusesem prea ocupată și nu prea știam ce să-i spun. Am recunoscut că părinții mei erau atât de dezamăgiți Încât de-abia puteau să-mi mai vorbească și că practic habar n-aveam ce se Întâmpla În viața prietenei mele cele mai bune. Și mi-am cerut scuze de la el că Încercasem să ascund faptul că eram Împreună, pentru că eram foarte Încântată de asta, nu rușinată. El mă ascultă și-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
văzut articolul din Wall Street Journal? Au ridicat În slăvi localul. L-au numit pe Sammy unul dintre cei mai buni bucătari din ultimii cinci ani. Știu, scumpo, știu. Ăsta pare să fie tonul general. Nu ești fericită pentru el? — Habar n-ai tu, am șoptit eu. —Ce? — Nimic, nimic. Da, bineînțeles că sunt fericită pentru el. Dar mi-aș dori doar să fiu fericită cu el. Sammy Își deschisese restaurantul - un local Încântător cu influențe orientale care nu avea nici o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
am răsucit brusc, ca să mă uit la el. Will și Simon ai mei? Aprobă din cap și-mi luă mâna. — Chiar nu știai, nu-i așa? Am crezut că poate i-ai convins tu cumva, dar ei au insistat că habar n-aveai. Și eu am aflat tot recent. Nici măcar nu i-am mai văzut de când au venit la brunch la Gramercy Tavern acum nu știu câte luni. Eram atât de uluită că de-abia puteam vorbi și totuși, singura informație pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
ceda dorințelor acestuia. Este "vânătorul nerăbdător să-și încolțească prada"66, aflat mereu la pândă, "încredințat de slăbiciunea femeii și de ostilitatea acțiunilor sale"67. "Bietele puicuțe care se lasă păcălite de această galanterie chinuitoare numită flirt, conchide monseniorul Bolo, habar nu au că se hârjonesc cu vulpea și că felul în care acest tovarăș agreabil se îngrijește de inima lor se aseamănă cu acela în care hoțul deghizat în gentilom, prefăcându-se că admiră frumusețea unei case de bani, caută
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
și drăguță, o potențială logodnică? "Despre cine ești, mult prea puține știu", scrie un alt fin ocrotitoarei sale, în poemul La Marraine des poilus (Zâna bună a ostașilor) al lui A. Leclerc: Îți știu doar numele: halal de-așa știință; Habar n-am de ești blondă ori roșcată Ori brună, și de ți-e ochiul dulce și plin de-ngăduință. Poate că ești bunică și te gândești acum, Când fruntea-ți împresoară șuvițe argintii, Privind în urmă la al vieții-drum, La
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
ridicol. Nu știam ce să zic sau să fac: stăteam ca încremenită. După ce s-a terminat filmul, un bărbat cu pălărie maro m-a arătat cu degetul unui amic, care a început și el să râdă. Râdeau de mine: de ce, habar n-aveam". Și în acest caz, tânăra Simone de Beauvoir, care nu știa decât ce aflase din lecturi, este incapabilă să interpreteze întâmplarea: confundă gestul ilicit al pipăirii favorizate de întunecimea sălii cu intenția de furt al poșetei. Era abia
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
domnișoară din rândurile înaltei aristocrații pariziene. Încearcă s-o abordeze, ceea ce este relativ ușor, de vreme ce fata se bucură de o mare libertate de mișcare. Mama sa o lasă să iasă fără guvernantă. "Ce-i drept, spune ironic tânărul, maică-sa habar n-are că Louise profită de asta ca să iasă cu unul ca mine!" Tânărul parizian o duce pe fată la cafenea, la teatru, la cinema sau la dans. La rândul ei, Louise se arată "fermecătoare, veselă, binevoitoare chiar" cu el
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
și plin de coșuri". Îi ordonă pe un ton autoritar soldatului care silise o bătrână amărâtă, amenințând-o cu pistolul, să-i dea niște ouă și niște unt să iasă: "Raus!". Când soldatul, roșu de mânie, o întreabă dacă are habar cu cine vorbește, tânără are o sclipire de geniu. Îi răspunde, sigură pe ea: "Dar tu?", spunându-i că era iubita comandantului său. Descumpănit, soldatul nazist părăsește locul fără o vorbă, adică fără să-și mai ceară ouăle. "Să te
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
chiar bunică, se umple de groază recitind această pagină de jurnal. Purtarea ei de atunci i se pare inadmisibilă. Adultul de acum o judecă pe tânăra atât de nestatornică de atunci. "Pledează inocența", căci la 16 ani n-avea "nici un habar de suferința fizică la care îl supunea pe Luc atunci când se juca cu dorința lui". Bab recunoaște totuși că ar fi putut trece în ochii lui Luc drept o ațâțătoare nenorocită, o "ticăloasă neștiutoare". Își dă seama că purtarea ei
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
un dispreț suveran față de expresiile dulci-acrișoare, față de frazele cu dublu înțeles, față de ocheadele aruncate pe furiș, față de toate acele neînsemnate semne din zilele de glorie ale flirtului inocent practicat în saloanele perioadei Belle Époque. Dacă nesocotește codurile flirtului ușor, tânăra habar n-are nici de limbajul jumătăților de măsură, caracteristic flirtului avansat. În timpul conversației cu Stingo, ea nu evocă plăcerea cuminte a săruturilor și mângâierilor neduse la capăt, ci pe aceea, mai tulburătoare, a sexualității celei mai împlinite. De fapt, problema
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
structurator atât de important în literatura perioadei Belle Époque. Cu certitudine, femeile care flirtează sunt înfățișate în romanul său ca niște "torționare", ca niște "viclene cochete", dar este vorba, pentru a relua expresia lui Bab, de niște "virgine afurisite", care habar nu au de răul pe care-l fac băieților. Chiar și Leslie, cea mai bolnavă dintre toate, este într-un fel, după cum sugerează romancierul, în aceeași măsură nevinovată și condamnabilă, victimă și călău. Dacă într-adevăr comportamentul său pare monstruos
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
Aceștia au devenit dificil de "citit", misterioși. Prin urmare, părinții au din ce în ce mai puțin control asupra vieții amoroase a odraslelor lor. În vreme ce în perioada Belle Époque aveau grijă ca fetele să rămână complet neștiutoare în privința sexualității, acum ei sunt cei care habar nu au de nimic. Deși neliniștiți, chiar profund îngrijorați, aceștia se văd cu totul neputincioși. Chiar dacă, la fel ca în trecut, se întrec în a da sfaturi, până la urmă sfârșesc prin a se resemna. Din ce în ce mai mulți părinți încep chiar să
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
la telefon?/ Tăticul pune receptorul în furcă și zice:/ --Ăsta nu-i telefon./ Josette răspunde:/ -Ba da, e telefon. Mi-a zis mie mămica. Și mi-a zis și Jacqueline./ Tăticul răspunde:/ -Mămica și Jacqueline se înșală. Mamica și Jacqueline habar n-au cum se cheamă ăsta. Ăsta se cheamă brânză./ -Se cheamă brânză? întreabă Josette. Atunci zicem că e brânză./ -Nu, spune tăticul, fiindcă brânza nu se cheamă brânză, se cheamă cutiuță muzicală./ Cutiuța muzicală se cheamă covor./ Covorul se
[Corola-publishinghouse/Science/84939_a_85724]
-
sentimentelor și ocupațiilor sale efective, a maladiilor sale; să ni-l amintim aici pe Wilson, bîntuit de nebunie, pe Pompidou, hărțuit de teama morții. Dar amîndoi au continuat să conducă, unul Franța, celălalt Statele Unite, fără ca masele să fi avut vreodată habar de oamenii reali care le conduceau. Prin coerența și forța lor de iluzionare, imaginile astfel create hrănesc frica și înlătură din rădăcină posibilitatea oricărei discuții. Aceasta este însăși condiția prestigiului. Căci "prestigiul pus în discuție deja nu mai este prestigiu
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
Giscard d'Estaing. Cu toate astea, subzistă o mică diferență: dacă de Gaulle l-a citit pe Le Bon și în mod cert a preluat o serie de principii propuse de autor, d'Estaing nu a avut în mod clar habar de Tarde. Dar să ne înțelegem: nu încerc deloc să susțin că cei doi psihologi i-au inspirat pe cei doi președinți iar aceștia nu au făcut altceva decît să le aplice ideile. Pur și simplu pretind că soluțiile lor
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
tipul de lector cuminte, obișnuit să guste linguriță cu linguriță porțiile echilibrate de enigmatic pe care le oferă schema unui roman așa-zis „bun”, dacă ar fi să vulgarizăm problema, ci este, mai curând, un răspuns care provoacă la reflecție: „Habar nam. Istoria asta pe care o povestesc e în întregime imaginată. Aceste personaje create de mine n-au existat decât în mintea mea[...].” Mărturisire, destul de șocantă prin nonșalanța ei, pentru cititorul obișnuit, fără o prea mare experiență pe tărâmul marii
Incursiuni în universul epic by Ana Maria Ghiban () [Corola-publishinghouse/Science/1223_a_1930]
-
Să cînte realizările ei mărețe!... Cu toate acestea, trebuie să facem o precizare: fostul bogătaș nu și-a trădat rasa, nici clasa socială, nici idealurile; el a ironizat mîrlănia bolșevică cu atîta pricepere, încît bieții semidocți, cocoțați pe baricadele epocii, habar n-aveau de viziunea distrugătoare a boierului. Tiberiu Vornic iubea prea mult viața ca să o piardă; nu era un fanatic, nici un elitar incurabil. Ca orice om inteligent, știa că dușmanul poate fi cumpărat, dîndu-i senzația că te cumpără. Și-a
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
slăbit vigilența și s-au lăsat înșelați de acest nobil dedat la proletarlîcuri. Nemaiavînd nimic, omul nostru, modest, nu a cerut nimic altceva decît (atenție, sarcasm inegalabil!!!) o cămăruță și un bon la...cantina Athénée Palace din București! Bieții comuniști habar n-aveau ce-i aia, așa că au semnat o adresă către "căminul și cantina" cu pricina. În schimb, Tiberiu se angaja să discute acolo cu talpa țării (peizani și truditori proletari), pentru a le afla păsurile și a le imortaliza
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]