6,384 matches
-
rogi pentru a-ți fi auzite și împlinite de Dumnezeu.Te rogi ca un copil, atingând doar zidul mănăstirii, ce la lumina lumânărilor pare a-ți fi cu adevărat călăuză pe drumul acesta de penitență. La mănăstirea Giurgeni, în brațele protectoare ale nopții, uiți de toate grijile și de viața de acasă. Ai trecut hotarul ce desparte lumea de scara ce duce spre inima și mâna protectoare a lui Dumnezeu și-a Maicii Domnului Iisus. Toți cei care pășesc în curtea
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
fi cu adevărat călăuză pe drumul acesta de penitență. La mănăstirea Giurgeni, în brațele protectoare ale nopții, uiți de toate grijile și de viața de acasă. Ai trecut hotarul ce desparte lumea de scara ce duce spre inima și mâna protectoare a lui Dumnezeu și-a Maicii Domnului Iisus. Toți cei care pășesc în curtea mănăstirii simt îmbrățișarea Maicii Domnului. De la bebeluși, ce adorm în brațele mamelor, până la copiii care mărșăluiesc în noapte printre sutele de pelerini și bătrânii obosiți și
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
pot vedea decât poza lui Adam invers. Aproape că vreau să înhaț revista și să o pocnesc pe Amy în cap cu ea. Arată bine, comentează ea. Nu spun nimic. Se holbează la el, și eu mă simt deodată foarte protectoare cu fotografia lui Adam. Adică, orice om de pe stradă poate să intre în magazin, să cumpere poza lui, să o păstreze, să o comenteze, să o desființeze sau să facă orice cu ea. Și el nu poate spune nimic ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
ieșirea din blocul operator cu membrii echipei urmându-l ca niște triști ciocli. Doar Alindora zâmbește. Ea a reușit o clipă, doar o clipă să comunice. Nu, nu cu spiritul lui Justin, el era obosit, mult prea obosit. Este spiritul protectoarei ei, al Minodorei care îi transmite un mesaj : În împărăția luminii toți cei neputincioși sunt bineveniți, chiar și cei care nu mai credeau că Dumnezeu există". Doctorița anestezistă se grăbește să ajungă cortegiul medical. Îl găsește pe profesor în cabinet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
cu greu din gura prea flămândă pentru a-și continua cu și mai multă febrilitate drumul spre locul tainic al mugurelui tinereții, înainte ca acesta să se piardă cu voluptoasă delicatețe în intimitatea începutului începuturilor. Se pierd amândoi în umbra protectoare a învelișului cald care îi adăpostește ca pe doi copii care s-au înfruptat pentru prima dată din fructul oprit. Sania pare să se fi ridicat deasupra pământului într-un zbor lin, fără hârtoape, fără opreliști. Chiar și zurgălăii au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
atât ! Trebuie să facem ultimele pregătiri și să ne odihnim, la miezul nopții, plecarea ! Răspunsul târziu al lui Dragoș vrea să pară impersonal. Sania spațioasă este și de data asta încălzită de dogoarea cărămizilor fierbinți. Șuba de blană este la fel de protectoare. Dora este încotoșmănată într-un cojocel, iar capul îi este înfășurat într-o "bertă" cum a aflat că se numește pe aici șalul de inspirație ucraineană de dimensiunile unei cuverturi călduroase. Atelajul avansează cu opriri numeroase, pe un drum știut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
acestea necesitau o existență de durată în locuri fixe. De vreme ce oamenii încep să trăiască ceva mai mult, au mai mult timp pentru transmiterea cunoștințelor. Cosmogoniile devin mai complexe; în cadrul acestora, pământul și agricultura încep să ocupe un loc major. Zeii protectori ai călătoriilor sunt lăsați în planul secund. Astfel, la 150 000 de ani de la apariția sa, Homo sapiens sapiens inventează sedentaritatea. Sacrul basculează în glorificarea posesiunii solului: zeii sunt stăpâni ai pământului tot așa ca și ai cerului. O mie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2225_a_3550]
-
din peisaj. Înainte de a intra pe ușa gării, aruncă o privire în urmă. Alexe rămăsese acolo, pe terasa cofetăriei, sorbea din cafea absent, frunzărea revista și scotea, firește, nori de fum. Un soare plăcut învăluia terasa ca într-o cupolă protectoare. Nimerise, nu mai știa cum, în casa profesorilor Alexe, o atrăseseră cuvintele lor laudative și o oarecare faimă ce se crease în jurul acelei perechi. Și astfel, instalată pe un colț al canapelei, încercând să distingă titlurile de pe cotoarele cărților aflate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
mare frumusețe sufletească, o adevărată zână bună, cenușăreasă a întâmplării ce aștepta să fie descoperită de împăratul ei. Și dacă se întâmpla ca și de data asta merituoasa să dea greș, atunci, gata, Sidonia își ridica de pe umerii ei brațele protectoare și exclama: Măi, fată, am făcut mai mult decât era omenește posibil pentru tine, ce vrei, n-ai disponibilități, n-ai vocație matrimonială, nu văd cum și cu cine te-ai mai putea cupla vreodată. Și odată sentința rostită, dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
adevărul. Oh, murmură Sidonia, dacă o fi să vină ziua aia, Carmina cel puțin n-o să pice de la mari înălțimi, ea este mult mai echilibrată decât am fost eu cândva, cred că a avut puterea să treacă dincolo de învelișul ei protector și nu și-a făurit prea mari iluzii. Aproape îi părea rău că-i oferă fetei un fruct înșelător. În ziua în care urma să-și viziteze părinții împreună cu Ovidiu și Sidonia, imediat după ce se machie, Carmina se îndreptă direct
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
era o cantitate neglijabilă, el nu conta în ecuație, cu el nu trebuia să împartă nimic, desigur, nici acea viitoare, presupusă condiție a ei de a fi liberă! Acum executa atentă ultimele pasiențe, se complăcea în rolul de zână bună, protectoare, avea impresia că de va dărui mult celor doi tineri, înzecit își va primi înapoi partea, exista acel nebulos al speranțelor și ea bănuia că avea dreptul la ele, ea care nu se pierdea în ficțiuni decât dacă îi aduceau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
ei înnebunește din pricina asta și își descarcă nervii pe ea. S-a văitat că mama ei o bate zilnic și nici nu-i vine să mai meargă acasă. A început să hohotească în toată regula. Cred că și zeul ei protector ar fi izbucnit în plâns dacă ar fi văzut-o în halul acela. I-am spus că dacă îi este atât de greu să meargă acasă, poate veni la mine oricând. Auzind aceasta, s-a aruncat de gâtul meu și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
i-am folosit numele mult timp, fără ca el să fi știut și fără consimțământul lui. Din păcate, nimeni cu care vorbise Anton n-o cunoștea pe Dora. În ultimele zile apăruseră mai multe minette În oraș. Cele mai multe lucrau singure, fără „protectori“ care să-și Însușească o parte din câștigul doamnelor, În schimbul asigurării protecției lor. Multe femei Își schimbau locul de muncă În mod regulat, căutând noi provocări și vrând să scape de un trecut care nu mai dispărea. Uneori nici măcar nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
vedere juridic, era interesul lui Froehlich În mame fără surse de venit. Ieșiseră la suprafață informații conform cărora Cancelarul Sănătății nu doar ajuta femeile tinere să scape de sarcini nedorite, dar pe câteva dintre ele le luase sub aripa sa protectoare, Îmbrăcate În halat de laborant. Nouă luni mai târziu, victimele involuntare ale grijii sale erau vândute familiilor fără copii, cu averi considerabile, dar fără scrupule. În acel moment cancelarul era În Copenhaga cu colegul său, Kurt Gielke, unde, Împreună cu cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
inima Asyei. O iubea foarte mult. Spre deosebire de ceilalți membri ai familiei, Petite-Ma fusese Întotdeauna În stare să iubească fără să sufoce. Nu o bătea niciodată la cap, nu-i căuta nod În papură și nu o rănea. Afecțiunea ei protectoare nu era posesivă. Din când În când strecura boabe de grâu sfințite prin rugăciuni În buzunarele Asyei pentru a o feri de deochi. Pe lângă cruciada pe care o purta Împotriva deochiului, râsul era lucrul pe care știa să-l facă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
de atâtea ori sub acest acoperiș. Ce nu Înțelegea și nu credea că avea să Înțeleagă vreodată era plăcerea pe care mătușile ei o simțeau spunând o poveste al cărui deznodământ Îl știau deja. Atmosfera din living a devenit confortabilă, protectoare, Învăluită de recurența rutinei, de parcă viața ar fi fost o lungă, neîntreruptă repetiție și toată lumea Își Învățase pe dinafară discursul. În minutele următoare, pe când femeile din jurul ei săreau de la o bârfă la alta, fiecare poveste declanșând una nouă, Asya s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
și să vorbim cu alți oameni, să vedem dacă reușim să găsim ceva. Armanoush a scuturat din cap. — Apreciez mult invitația, Însă adevărul e că, de Îndată ce o să vină mama, o să fie greu să mai plecăm singure undeva. E exagerat de protectoare. Au tăcut auzind pași În spatele lor. Era mătușa Banu, care venea să vadă cum se descurcau. O vreme le-a urmărit ornând deserturile. — Armanoush știe povestea desertului ashure? a Întrebat zâmbind, deși nu era atât o Întrebare, cât introducerea unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
șapte minute?“ Un alt val și submarinul se legănă din nou. Sosise timpul de plecare. Se duse la tambuchi, ieși prin calotă și Închise tambuchiul. Se lăsă pe vine Într-o parte a submarinului și atinse podeaua. De dincolo de metalul protector, radioul său se trezi imediat la viață: — ... acolo? Norman, ești acolo? Răspunde, te rog! Era Harry. — Sunt aici, răspunse Norman. — Norman, pentru numele lui Dumnezeu... În acel moment, Norman văzu strălucirea verzuie și Își dădu seama de ce se legănase submarinul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
să deschidă sertarele, căutând batoanele cu nucă. I se făcuse din nou foame și căutarea Îl făcu să uite de ceilalți doi. Fu nevoit să admită că Îl deranjase felul În care evoluaseră lucrurile. Găsi un baton, Îi desfăcu folia protectoare și mușcă din el. Fusese deranjat, dar nu surprins. În studiile sale de dinamica grupurilor, verificase de mult vechea zicală: „Unde-s trei, deja-s prea mulți“. În situațiile foarte tensionate, grupurile formate din trei persoane erau, În mod inevitabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
plasa fericirii. Mugur Arvunescu a marșat pe ipostaza tatălui pămpălău, incapabil să se care cu mătușa-amantă, „citită“ de Ana Maria Moldovan. Copiii vor să plece. Părinții continuă să pălăvrăgească. Spectacolul-lectură regizat de Ana Mărgineanu a evacuat convențiile închise în spatele obloanelor protectoare și a punctat cu mult umor tensiunile care scrijelesc suprafața minciunilor fardate. Vielfalt este o truco-terapie de cuplu cu efect imediat The Autopsy Project, creat de André Gingras, a fost o demonstrație de antrenament corporal extrem, izbucnit în forță și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2189_a_3514]
-
sau obiecte mișcătoare, încep să călătorească împreună cu ele și să se împrăștie în univers. să nu vă mire, deci, că uneori ajungeți epuizat la birou sau că seara, întors acasă, sunteți deja mort. orice ieșire din sinea dumneavoastră, din cocoloșul protector al patului sau al livingului, îi permite lumii exterioare să vă ciugulească voluptuos, să vă devore cu ferocitate, să vă macereze și să vă expedieze sub formă de așchii și stropi, de fărîme și imagini, de sunete și mirosuri, în
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
locuit de Johnny Depp din Dead Man. o altă constelație de filme foarte apropiată de pulsiunile sale sufletești erau cele cu Bruce Willis și Harrison Ford. aceste filme formau un fel de membrană în jurul sufletului său, ba chiar un filtru protector. Cînd un semnal din lumea exterioară își făcea apariția ca o cometă fiind direcționat spre sufletul lui Victor, respectiva cometă trebuia numaidecît să treacă prin membrana Bruce Willis - Harrison Ford. ori, ce făcea această membrană ? ea avea puterea de a
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
o țesătură de convingeri și de modele, un strat extrem de gros de tentații mimetice... orice rachetă trasă din exterior de o mînă răuvoitoare se izbea de acest scut și ricoșa imediat. sau, dacă respectiva salvă emoțională-informațională reușea să penetreze membrana protectoare a lui Victor (ca o bombă perforantă destinată să atingă un adăpost subteran aflat la 90 de metri adîncime), ei bine, dacă se întîmpla totuși acest lucru, agresorul era transformat instantaneu de grosimea și capacitatea de rezistență a scutului. trecînd
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
cu același nume care mă impresionase mult în adolescență) și mă vedeam, ca și el, pe punctul de a întîlni șansa. odată intrat în lumea boemei literare bucureștene m am simțit dintr-o dată la adăpost, într-un fel de magmă protectoare. Iar restaurantul de la Casa scriitorilor era centrul acestei galaxii, miezul ei oficial. în acest pîntece protector se bălăceau tot felul de figuri și de personaje, scriitori de toate vîrstele și de toate calibrele, adevărați poeți și falși artiști, iluminați ai
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
punctul de a întîlni șansa. odată intrat în lumea boemei literare bucureștene m am simțit dintr-o dată la adăpost, într-un fel de magmă protectoare. Iar restaurantul de la Casa scriitorilor era centrul acestei galaxii, miezul ei oficial. în acest pîntece protector se bălăceau tot felul de figuri și de personaje, scriitori de toate vîrstele și de toate calibrele, adevărați poeți și falși artiști, iluminați ai cuvîntului și mercenari literari ai sistemului, tineri avizi de glorie literară și condeieri bătrîni roși de
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]