6,679 matches
-
sus pe drum, căutând alcool de orice fel, inspirate fiind, fără-ndoială, de amintirea unei anumite accelerări a sângelui, a unei misterioase euforii. Deveneau din ce în ce mai îndrăznețe, cercetând conținutul așternuturilor, apucând plasele de cumpărături și alungându-i pe proprietari, care fugeau urlând de groază. Se părea că vechile obiceiuri din bazar ieșeau din nou la suprafață; de parcă, sătule de belșug, făceau tot ce le stătea în puteri ca să recreeze agitația vieții lor de dinainte, cea de furturi și atacuri în mijlocul protestelor publice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
pământ și să se zdruncine la aterizare. În fața ochilor săi se mișca și tremura o ceață amețitoare. — Vino jos, Sampath, strigau cu toții, dar el se ținea strâns de pat. — Dacă n-ai de gând să vii jos, stai absolut nemișcat, urla tatăl său. Nu te mișca. Prins în acest dans de bețivi, cu fețe sălbatice, cozi lungi, sariuri drapate în șuvoaie purpurii și galbene de jur împrejurul lui, fragmente inutile de gânduri treceau pe lângă Sampath, toate mișcându-se prea repede ca să le poată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
posta amenințător în fața funcționarului oficial, neținând seama de urmele de noroi pe care pașii săi le lăsaseră pe podeaua lustruită, vopsită în roșu. Fără a se opri pentru schimbul obișnuit de amabilități, începu să țipe. Ați auzit noutățile? aproape că urlă în starea de excitație nervoasă în care se afla. Maimuțele îl amenință pe fiul meu. Amenință doamnele din comunitate și perturbă liniștea. Distrug atmosfera religioasă a întregii curți. Trebuie să le eliminăm neîntârziat. Inspectorul sanitar șef fu luat prin surprindere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
dublu. Dați-i drumul. Soldații, dându-și seama că erau observați în mod misterios de mai sus de pe deal, săreau ca broaștele și, confuzi, se împrăștiau în direcții greșite. Oarecum înmuiat și având gânduri mai bune în privința zilei respective după ce urlase la soldații săi, brigadierul se retrase pentru a-și face baia. Privi către programul care se găsea pe perete, lângă robinete, acoperit cu plastic. „Luni“, scria, „ceafa și urechile. Marți, între degetele de la picioare. Miercuri, pe spate.“ și așa mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
bătut până se umpluse de vânătăi. Și totuși, deși era obosit, din când în când era cuprins de o izbucnire de mânie și nu putea face altceva decât să se abțină să nu sară și să arunce cu obiecte, să urle tare sau să izbucnească în lacrimi. Undeva, în străfundul stomacului său, se cuibărise o premoniție îngrozitoare, iar mintea părea să-i fie stăpânită de o ceață impenetrabilă. — Ssssh, încerca el să se calmeze. Și: Sssh, se auzea briza în jurul său
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
mașini ieșiră de pe aleea sa în drum. Ce faci, grăsane? zbieră brigadierul. Ofițerul medical-șef păli. — Vorbești cu mine? întrebă demn. Dacă e așa, cred că ar trebui să te abții până aflii care e starea sănătății mele! — Dă-te, urlă brigadierul. Mișcă-te, mișcă-te, mișcă-te și mută-ți lucrurile afurisite. Acum! — Unde pleci? îl întrebă domnul Gupta. — Lasă discuțiile... Suntem în întârziere, nu vezi? se răsti la el brigadierul. — Din cauza problemelor de sănătate, am fost obligat să îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
în întârziere, nu vezi? se răsti la el brigadierul. — Din cauza problemelor de sănătate, am fost obligat să îmi iau un concediu de odihnă și să merg la Kasauli. Din când în când, știi, la vreme de stres... — Dă-te odată, urlă brigadierul roșu de furie. Mută-și naibii sutele de valize. — Vai, Doamne, spuse perceptorul districtual, privind la agitația stârnită, eu însumi am semnat cererea de concediu de odihnă. Bănuiesc că a fost vina mea. Era din nou neliniștit și nefericit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
să-l suporte? Păi, o să-l bată bine cu un băț. Chiar atunci dubița reapăru. Își ridică din nou pachetul. Și apoi... Ce! Făcu o curbă curată, ca de cărăbuș, și dispăru din nou! — La naiba cu dubița aia afurisită, urlă brigadierul. În mod sigur, așa ceva nu se putea întâmpla aievea. Numai că, iar și iar, ivindu-se uneori în fața lor și alte ori în spatele lor, dispărând pe străzi lăturalnice, apoi reapărând, era acolo dubița cu înghețată! — O să-l împușc, articulă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
planul, spuse brigadierul. Pe locuri... Fiți gata... Dați-i drumul! Clar, primatele erau treze de-a binelea și era posibil să scape în orice clipă. Oamenii își ocupară pozițiile de luptă. — Și plasele, măgarilor? Trebuie să aveți plasele cu voi, urlă brigadierul. Ar fi trebuit să fie deja descărcate. Dar plasele care ar fi trebuit să țină maimuțele îl țineau în clipa aceea pe băiatul Hungry Hop în loc, și, când soldații se duseră să le ia, desoperiră că eforturile lor de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
căruia pacea, iubirea nu-i sunt menite, Care-și dorește să dea pe gât o dușcă de cianură, Să nu-i rămână decât ruga pentru moarte. Neputința și mânia îi croiesc din fier închisoare. Sunt zile în care vrea să urle, dar rămâne mut. Își visează cătușele zdrobite și evadarea... Sunt zile în care monstrul acesta chiar eu sunt.
Ramuri, muguri si mugurasi de creatie olteniteana Antologie de poezie și proză oltenițeană by Nicolae Mavrodin si Silviu Cristache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91640_a_93427]
-
privea, neîncrezător. Îi era greu să creadă că un codeținut îi putea da cu adevărat un ordin. Râse stingherit. Apoi, enormitatea insultei păru să-l fi atins. Se înfurie teribil, jignit la culme. - Îți arăt eu ție ce aleg eu, urlă. Se năpusti. Înaintarea era rapidă, dar greoaie. Desfăcu brațele, hotărât, parcă, să strivească și fu năucit văzându-l pe Gosseyn lăsându-se drept în colacul labelor lui de urs și trimițându-i o directă violentă în falcă. Lovitura devie puțin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
vorbească acum cu Madrisol și în consecință el acceptă condițiile fără prejudecată. După aceea, nu mai dură mult. Figura uscată, ascetică, a lui Madrisol, apăru pe ecran. Bărbatul părea încă și mai descărnat decât cum îl știa Gosseyn. Secretarul Ligii urlă: - E vorba de vreo ofertă de predare? Întrebarea, atât de puțin realistă, îl derută pe Gosseyn pe moment. Madrisol continuă, tăios: - Înțelegeți că nu poate fi nici o excepție de la principiu. Toți indivizii participanți la ierarhia Celui Mai Mare Imperiu trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
ezită și-l privi o clipă pe Gosseyn-Ashargin) pe alte persoane să comploteze împotriva mea sub protecția ei, ea și-a interzis orice drept pe care l-ar fi avut pentru a face apel la partea afectuoasă a caracterului meu. Urlă definitiv: - Puteți fi siguri că eu nu desemnez comisii de anchetă ca să nu le iau apoi în seamă sugestiile. Și ca să fiu precaut, pentru a fi sigur că Gorgzina nu mă va pune în fața unei dileme ducându-se pe Venus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
Chiar și acum el ar putea să mai amâne ordinele sale de distrugere a popoarelor sistemului solar cu speranța că amenințarea cu un asemenea atac o va forța poate pe sora lui să se mărite cu el. Din nou, roboperatorul urlă: - Transmit acum, zise, mesajele roboților. Vocea se calmă, deveni mai clară. - Navă prin CR - 94 - 687 - 12 - bzzz - similarizați - Atac convergent - cinci sute ființe umane la bord - bzzz - zero 54 secunde... Capturați. Gosseyn zise cu glas scăzut: - Dar noi suntem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
de țigani. O fetiță măruntă, de vreo 3 ani, plângea cu disperare, eliberând niște lacrimi perfect rotunde, perluțe cu soare, transparente... scena era dominată de tatăl, un bărbat înalt, - dar care tată nu e mare pentru copilul său mic? - și urla la fetiță cu o voce răgușită, dar răsunătoare, ba o mai și înjura că o bagă undeva dacă nu tace odată... metode feroce pe scurtă durată... Toți din familie stăteau jos, numai micuța își striga amarul către lume, stând în
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
importante documente Doamna Lume. Aprobări, adaosuri sau ștersături Domnul Destin. Ziceți, pentru edificare! DOAMNA LUME: Petrică Moft... BUFONUL: Profesor doctor docent Petre P. MoftuPerjasca... DOAMNA LUME: ... farsor en gros și en detail... BUFONUL: ... șeful Catedrei de etică. DOAMNA LUME: Costea Urlă... BUFONUL: Constant Urlătescu... DOAMNA LUME ... fabricant de gogoși... BUFONUL: ... poet-cetățean și respectat om de litere. DOAMNA LUME: Franz Schubert... BUFONUL: Franz Schubert... DOAMNA LUME: ... compozitor de geniu... BUFONUL: ... muritor de foame în Viena. DOAMNA LUME: Torquato Tasso... BUFONUL: Torquato Tasso
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
M-am chinuit să țin pasul cu el, dar după numai câteva salturi se afla cu mult în fața mea. În câteva clipe l-ar fi prins. Atunci am văzut arma din mâna lui, un Parabellum cu țeava lungă, și am urlat la amândoi să se oprească. Aproape imediat Poliza s-a oprit. Începu să-și ridice brațele ca și cum ar fi vrut să-și protejeze urechile de zgomotul împușcăturii, răsucindu-se în timp ce se prăbuși, cu sânge și umoare apoasă revărsându-se gelatinos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
îi scurg de sânge. Sunt acuzați că amestecă acest sânge în liturghiile lor (pâine nedospită), și că îl folosesc pentru a practica magie superstițioasă. Ei sunt acuzați că își torturează victimele, mai ales pe copii, și că în timpul acestei torturi urlă amenințări, blesteme și aruncă vrăji împotriva arienilor. Această crimă sistematică are un nume special. Se numește «crimă ritual㻓. Sugerezi că Streicher s-ar putea să aibă vreo legătură cu aceste omoruri? Nu știu dacă sugerez ceva, Bernie. Eu doar m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
-ul Franconiei. Chelnerul care se întoarse cu băuturile noastre zâmbi nervos când l-am rugat să ne confirme că bărbatul din colț era într-adevăr Julius Streicher. Ne zise că da, el era, și plecă repede când Streicher începu să urle după încă o sticlă de șampanie. Nu era dificil de înțeles de ce Streicher era temut de ceilalți. Pe lângă gradul său, care era destul de mare, bărbatul era clădit ca un luptător. Aproape lipsit de gât, cu capul chel, urechi mici, bărbie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
mai mult de un bici enorm, care zăcea pe masă în fața lui ca un lung șarpe negru. Lovi masa cu pumnul, și toate paharele și vesela zăngăniră puternic: — Ce mama dracu’ tre’ să facă un om aici ca să fie servit? urlă el la chelner. Murim de sete. Își îndreptă degetul spre un alt chelner: — Tu! Ți-am zis să stai dracului cu ochii pe noi, puțoi ce ești, și cum vezi că se golește sticla să ne aduci alta! Ești tâmpit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
și la două noaptea era suficient de puternic să te înțepe în nări, te-ai fi putut aștepta să găsești încăperi pline cu bănci, nu cu butoaie de bere. Ne-am oprit lângă o gheretă în formă de cort. — Poliția! urlă Becker la paznicul de noapte, care părea să aibă el însuși o slăbiciune pentru bere. Stomacul lui era atât de mare că mă îndoiesc că el ar fi putut să ajungă la buzunarele de la salopetă, chiar dacă ar fi vrut. — Unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
încercare ușa se deschise larg, cu un zgomot puternic de lemn rupt, dând la iveală un Lange în pijamale care se grăbea în sus pe scări. Becker se luă după el. — Să nu-l împuști, pentru numele lui Dumnezeu, am urlat la Becker. — O, Doamne, ajutor, gânguri Lange când Becker îl prinse de glezna goală și începu să-l tragă înapoi. Răsucindu-se, el încercă să lovească pentru a se elibera din strânsoarea lui Becker, dar fără folos, iar pe măsură ce Becker
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
dintre cei mai puternici bărbați din Germania își concentrară ochii asupra mea, mi-aș fi dorit să fiu oriunde în altă parte decât acolo. Lui Weisthor îi pică fața, în timp ce Himmler se ridică pe jumătate în picioare. — Ce înseamnă asta?! urlă Himmler. — Unii dintre dumneavoastră probabil îl cunosc pe acest bărbat ca fiind Herr Steininger, zise Heydrich pe un ton așezat, tatăl uneia dintre fetele omorâte. Numai că el nu este deloc asta. El lucrează pentru mine. Spune-le cine ești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
i-l puse în față lui Himmler: — Aceasta este fișa medicală a lui Karl Maria Wiligut, cunoscut și sub numele de Karl Maria Weisthor, dosar care până de curând s-a aflat în posesia doctorului său, Hauptsturmführer Lanz Kindermann... Nu! urlă Weisthor și se repezi la dosar. — Imobilizați-l pe bărbatul acela! țipă Himmler și imediat cei doi ofițeri care stăteau în picioare lângă Weisthor îl prinseră de brațe. Rahn își duse mâna la tocul de la brâu, numai că eu am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
complot murdar. Cel puțin vom fi scutiți de un alt pogrom, măcar pentru o vreme. Heydrich părea acum să nu se simtă în largul său. Nebe se ridică și se uită afară pe geamul bibliotecii. — Pentru numele lui Dumnezeu! am urlat eu. Doar nu vreți să spuneți că o să se meargă mai departe? Heydrich tresări în mod vizibil. Ascultați, știm cu toții că evreii nu au avut nimic de-a face cu crimele. — O, da, zise el cu voce clară, asta e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]