57,527 matches
-
din pat și se duse la baie. Mă duc să fac un duș, strigă el închizând ușa. Sper că știi că poți să vii și tu dacă vrei. Să vin ca să ce? Să facem duș împreună? Să îl însoțeasc în călătoria spre sud? Să fiu iubita lui logodnică pentru tot restul vieții? Era obositor. Dacă avea să facă o astfel de investiție sentimentală în cineva, acela ar trebui să fie cel puțin un prieten adevărat. Dar într-un flirt de ocazie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
an. Israelianul? — Croc Dundee? întrebă Adriana. — Tipul de pe plaja din Bonaire? — Cineva de care nu ne-ai spus și pentru asta o să te torturăm? Nu! șuieră Emmy părând foarte tulburată. Pe Paul l-am cunoscut la Costes în Paris, prima călătorie după ce am început Turneul. E cel la care m-am dat eu și care m-a refuzat. Trebuia să se ducă la petrecerea fostei lui prietene. Vă aduceți aminte? Celelalte două clătinară din cap. — Asta era în urmă cu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
ai grijă de tine, spune el. Dar ea nu putea să-l audă. Aproape de ieșire, pe peronul gării, Rieux s-a izbit de domnul Othon, judecătorul de instrucție, care își ținea băiatul de mână. Doctorul îl întreabă dacă pleacă în călătorie. Domnul Othon, lung și negru, și care semăna jumătate cu ceea ce altădată se numea un om de lume, jumătate cu un cioclu, răspunse cu o voce amabilă, dar grăbită: ― O aștept pe doamna Othon care s-a dus să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
măsuri de precauție. Concetățenii noștri nu erau mai vinovați decât alții, ei uitau să fie modești, atâta tot, și credeau că totul mai era posibil pentru ei, ceea ce presupunea că flagelurile nu erau posibile. Ei continuau să facă afaceri, proiectau călătorii și aveau păreri. Cum să se fi gândit ei la ciuma care suprimă viitorul, deplasările și discuțiile ? Ei se credeau liberi și nimeni nu va fi vreodată liber atâta timp cât vor exista flageluri. Chiar atunci când doctorul Rieux recunoscuse față de prietenul său
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
ar zgâlțâi bine pe toți și gata socoteala. Numeri morții, viii, și s-a terminat povestea. Dar porcăria asta de boală ! Chiar și cei care n-o au, o poartă în inimă." Directorul nu era mai puțin copleșit. La început, călătorii, împiedicați să părăsească orașul, fuseseră reținuți la hotel prin închiderea cetății. Dar puțin câte puțin, epidemia prelungindu-se, mulți preferaseră să locuiască la prieteni. Și aceleași cauze care umpluseră toate odăile hotelului, le țineau de atunci încoace goale, din moment ce nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
le creau, la munteni, oricărui domn, luptele înverșunate de partid”<footnote Ibidem, p. 244 footnote>. Din 16 decembrie 1678, Gheorghe Duca își începea a treia domnie. Este perioada de vârf a carierei sale politice. La numai doi ani întreprinde o călătorie fastuoasă la Constantinopol (iunie-septembrie 1681), descrisă cu amănunte în cronici. După Nicolae Iorga, este primul prilej cu care putem observa îndeaproape ceremonialul de confirmare a voievozilor în Țările Române. „Nu era în toată creștinătatea Orientului un șef de stat care
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
se apără de învinuirile ce i se aduc. Fecioara Maria are aureolă și poartă mantie roșie. Deasupra zboară câțiva îngeri. Nașterea Mântuitorului Iisus Hristos este redată în patru compoziții succesive: Îngerii și păstorii se închină Mântuitorului - prunc, născut în peșteră; Călătoria magilor călăuziți de o stea - magii sunt reprezentați călători înconjurați de suite; Închinarea magilor - Maica Domnului este pictată îmbrăcată în haină roșie, așezată pe o laviță cu pruncul Iisus în brațe, în dreapta este Iosif cu aureolă și apoi un mag
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
apărarea dogmaticii ortodoxe în acești ani când Biserica era zbuciumată de dispute teologice. Patriarhul Dosithei, prin activitatea sa culturală și prin publicarea de lucrări teologice a redus simțitor efectele prozelitismului religios. În anul 1663 împreună cu Patriarhul Nectarie a făcut prima călătorie în Țările Române unde a stat aproape opt luni. Voievodul Moldovei în acea vreme era Eustratie Dabija, care i-a primit foarte bine. Dosithei a legat o strânsă prietenie și cu vistiernicul Gheorghe Duca care din acel moment îi va
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
de patruzeci și opt de ore bătute pe muchie între două întâlniri, pentru ca nervii mei bolnavi de dragoste - care, apropo, erau ferfeniță - să se refacă. Apoi, bineînțeles, Zach avea și alte calități care, pur și simplu, mă topeau. De exemplu, călătoria în Brazilia cu el era mult mai plăcută decât cu oricare din foarte puținii bărbați cu care fusesem acolo. Vreau să spun că el găsea Rio absolut de fiecare dată, în timp ce alți bărbați de-abia ajungeau în suburbii, că și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
în seara aceea, dar chiar și așa, holul forfotea de obișnuiții copii nebunatici ai Hollywoodului îndrăgostiți de Chateau. Nu m-am lăsat impresionată. Tot ce îmi doream era să urc cu Zach în apartament și să-l conduc într-o călătorie sexuală undeva la sud de Ecuator. Apartamentul nostru era total decadent, în sensul bun al cuvântului. Sufrageria era imensă și avea două lungi sofale într-un capăt și pianul cu coadă în celălalt, o oglindă uriașă Art Deco și, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
Thomas Anderson. Ν După două seri, când am sunat-o pe Daphne, eram până peste poate de stânjenită. Cum să-i spun că Zach de-abia mi-a vorbit de când am ajuns? Înțelegeam că avea mult de lucru, dar, în ceea ce privește călătoria în Brazilia și toate cele, ei bine, nu am părăsit nici măcar o dată Cercul Polar de când ne-am cazat la Chateau. Nu vreau să spun că Luca L. nu era un contract important, dar Zach se purta de parcă picta Capela Sixtină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
e cam aglomerat la petrecerile ei. Când am ajuns, sufrageria era atât de plină încât invitații începuseră să se-mprăștie pe terasă, spre piscină. Toată grădina era luminată cu felinare pe care Daphne le achiziționase din Maroc, într-una din călătoriile ei pentru cumpărături, iar pe gazon erau așternute peste tot covorașe brodate și pernițe. Nici n-am apucat bine să asimilez scena, că Zach a și cârmit spre colecționarii de fotografii, lăsându-mă singură în mijlocul petrecerii. Deodată, Daphne m-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
Israel Medical Center, unde, din câte știu eu, nu există buticuri cu ștaif. Singurul lucru care îmi inspira o teamă paranoică era termenul acela enervant de predare a articolului. Am luat hotărârea capitală, foarte iresponsabilă, de-a nu-mi anunța călătoria în Franța decât la întoarcere. În felul acesta, nimeni nu putea să mă întoarcă din drum pe motiv că am de scris un articol urgent. Ν Aah, mă gândeam în seara următoare, în timp ce urcam la bordul avionului Air France, această
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
dat interviul. Revista a trimis pe altcineva“. Într-o duminică - iar duminicile sunt criminale, nu-i așa? - aproape mi-a venit să alerg din nou la The Wiz, să-mi iau un DVD player. Eduardo era plecat într-una din călătoriile lui și nu-l puteam suna. Eram un rebut, covrigul mucegăit pe care nu-l dorea nimeni. Mă tot uitam la Camionul înecat a lui Zach. Nu remarcasem înainte, dar acum îmi părea ușor descentrat. Poate că nici nu era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
simt mai fericite. Iar acum, povestește-mi de băiatul ăsta de care te-ai despărțit. I-am spus toată povestea, exagerând pe ici pe colo, ca s-o fac mai interesantă. Normal, am omis părțile mai umilitoare, cum ar fi călătoriile ratate în Brazilia. Nu voiam ca dr. F. să știe și chestiile foarte intime. — Asta nu e tot, mi-a zis. Îmi ascunzi ceva. I-am povestit, fără tragere de inimă, despre tentativa mea pariziană de sinucidere, pe care am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
nu e tot, mi-a zis. Îmi ascunzi ceva. I-am povestit, fără tragere de inimă, despre tentativa mea pariziană de sinucidere, pe care am înfrumusețat-o. De asemenea, am recunoscut că n-am mai avut parte de Rio după călătoria la LA. —Ei bine, ori era orb, ori homosexual, glumi dr. Fensler, încercând să mă înveselească. Genul acesta de respingere e foarte supărător. —Mă simt ca naiba, l-am aprobat. Și nu-mi mai trece. Ah, dar o exfoliere Alpha-Beta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
sau suflet. Am reușit să murmur: —Ei bine, cred că respectul de sine e pe calea cea bună. Am întâlnit un tip care mă iubește ca pe lumina ochilor. —Și unde e? mă întrebă dr. F. —Ah, e-ntr-o călătorie de afaceri. E mai mult plecat, i-am răspuns. —Ei bine, fii atentă să nu locuiască în Connecticut cu nevasta și trei copii. Am chicotit. Dr. Fensler era nostim. —Acum am să las stratul acesta încă cinci minute, să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
brunetă. De asemenea, era în ton cu supărarea mea, fiindcă Eduardo n-o să fie în stare să se concentreze asupra spuselor mele și, cu puțin noroc, o să accepte pe loc următoarele doleanțe: 1. Să nu mai lipsească atât de mult. Călătoriile de afaceri sunt acceptabile doar de luni până vineri. 2. Să-și înlocuiască nenorocitul ăla de telefon Motorola cu unul digital, care funcționează peste tot, chiar și în avionul tatălui său. 3. O nouă vizită la palat, très curând. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
de baie alb căruia i se face reclamă? Oricum, când am terminat prăjitura - care a fost până peste poate de delicioasă -, am găsit o inimioară roz de cristal, care mă aștepta pe fundul farfuriei. Eduardo putea să dispară liniștit în călătoriile lui de afaceri și să nu mă sune deloc în tot timpul acesta, dacă dorea. —Iartă-mă, Principessa, m-a rugat din nou. —Ești iertat, i-am răspuns, fiindcă ador sfârșiturile fericite care implică și un cadou. — Mergem? mă întrebă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
locuiește în Connecticut și are trei copii sub cinci ani. Nu fi prostuț. E cel mai ridicol lucru pe care mi-a fost dat să-l aud vreodată. —E adevărat. Ba nu! Nu te-ai întrebat de ce-i plecat în călătorii de „afaceri“ în fiecare weekend? mă întrebă Todd. Are treabă, i-am replicat fermă. —Italienii nu lucrează în weekend! —Eduardo lucrează, i-am răspuns. —Și-i funcționează telefonul când e la slujbă? Nu-mi venea să cred. Adevărul e că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
weekend? mă întrebă Todd. Are treabă, i-am replicat fermă. —Italienii nu lucrează în weekend! —Eduardo lucrează, i-am răspuns. —Și-i funcționează telefonul când e la slujbă? Nu-mi venea să cred. Adevărul e că aveam nevoie de o călătorie la Rio în seara aceea. Apropo, asta rămâne între noi. Îl cunosc, e un Don Juan. Îmi pare rău, încercă Todd să mă consoleze. —Taci! i-am spus, încercând să-l împing la o parte din fața ușii. —„Il n’y
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
are un avion la dispoziție în stadiul acesta al relației noastre. Acum mi-era mult mai greu să refuz invitația. Cele mai multe newyorkeze au o problemă cu avioanele particulare, una atât de copleșitoare încât, pur și simplu, nu pot refuza o călătorie. Ocazional, m-aș include și pe mine în categoria asta. Totuși, azi, inocenta din mine nu înceta să-mi aducă aminte că Patrick e încă însurat, indiferent ce-ar spune Muffy. O să renunț la călătorie, chiar dacă-i mare păcat să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
simplu, nu pot refuza o călătorie. Ocazional, m-aș include și pe mine în categoria asta. Totuși, azi, inocenta din mine nu înceta să-mi aducă aminte că Patrick e încă însurat, indiferent ce-ar spune Muffy. O să renunț la călătorie, chiar dacă-i mare păcat să returnez o rochie atât de magnifică. Am pus punga pe hol s-o trimit înapoi. Am încercat să-mi scot din minte ideea unei escapade minunate la Cannes. I-am trimis lui Patrick un mesaj
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
-mi venea să cred. Nu puteam să mă mai uit, era prea cumplit. Am trântit revista cât colo. Cum mai era să scriu articolul despre FdRÎ? Paralizată de o combinație de tristețe și gelozie, nu mă puteam concentra deloc. Poate, călătoria aceea la Cannes era, la urma urmei, o idee bună. În mod clar, nu m-aș mai gândi tot timpul la cât de elegantă e Adriana în rochia aceea. Dacă rămâneam aici, începeam din nou să fiu obsedată de Zach
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
am îndurat-o ieri noapte. Vreau să spun, prietenele din New York or să moară de bucurie când vor vedea espadrilele pe care le-am cumpărat pentru ele. Întotdeauna am spus, dacă ești îndeajuns de norocoasă să ieși peste hotare în călătorii nemaipomenite, adu-le prietenelor cadouri drăguțe la întoarcere. Eram abia la mijlocul lui mai și erau câteva săptămâni până la weekendul de patru iulie, dar pentru o newyorkeză nu-i niciodată prea devreme să înceapă să cumpere angro ținute de plajă. Șoferul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]