6,994 matches
-
întreba dacă asta era o dovadă de lașitate sau numai demonstra prostia clonelor. Spre guvernator se îndreptă un bărbat care nu purta uniformă și avea mâinile murdare. Era inginerul răspunzător de cele două utilaje miniere. ― Domnule, estimez că avem de săpat vreo două ore. Nu putem încărca tot zăcământul în calele șenilelor. O să trebuiască să descărcăm o dată în transportor și apoi să ne întoarcem. Lui Crey nu-i plăcu vestea asta. Fusese vorba ca mașinile alea să coboare, să-și facă
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
trebuie folosită, probabil că ar fi fost acum cu toții îngropați în dealul de unde constructorii acelei stații scoteau minereul lor prețios. ― Oricum nu înțeleg multe lucruri, zice Șestov. De ce dracu', a trebuit să inventeze o metodă atât de complicată pentru a săpa în dealul ăla...? Cum funcționează Imperiul ăsta, din moment ce comunicațiile sunt încă subluminice? ― Astea sunt ultimele mele preocupări, îl întrerupse Barna. Adevărata problemă e că începe să ne fie foame și trebuie să luăm o hotărâre. ― Vrei să ne întoarcem? Mai
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
povesti cum, într-una din explorările ei mai lungi, ajunsese într-o peșteră bizară fiindcă detectorul ei de metale semnalase prezența unei structuri masive. Nu se pricepea la nave, dar era evident o fregată spațiala veche, abandonată într-o cavernă săpată în chip artificial sub podiș. Tocmai dădea să o exploreze când în peșteră pătrunseseră doi băștinași. Ea abia dacă avusese timp să se ascundă. Cei doi fuseseră prea preocupați de discuția dintre ei ca să o bage în seamă. Îi atrăsese
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
câmpul de bătălie. Maestrul quinților zâmbi văzând liniile combatante, definite foarte clar. - Vedeți, Sire? i se adresă el împăratului. Tacticieni de școală veche, exact așa cum am presupus. Folosesc legile războiului de acum două mii de ani. Nu m-ar mira să sape și tranșee. - Tranșee? Ce-i asta? - Șanțuri, Sire. Undeva între cele două linii de demarcație ardeau carcasele contorsionate ale unor aparate de zbor. N'Gai Loon gândi că trebuie să fi fost rămășițele forței aeriene a clonelor. Și zâmbi aproape
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
asaltul Ulanni. Trezește-tel Xtyn văzu proiecția mentală a unui luptător Ulanni cum încearcă să atingă filamentele ochilor celor mai mari, de care avea el grijă. Încercă să se zbată, fulgeră chiar zadarnic privind neputincios cum animalul acela hâd și feroce săpa la rădăcina ochilor din care el arunca zadarnic fulgere distrugătoare. Trezește-tel Strigătul aproape că îl făcu să se prăbușească. Scutură din cap și înțelese imediat că Alaana reușise să îl facă să părăsească vocea ly. - Ce-ai făcut? urlă el
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
se întîmplă dacă dușmanii noștri reușesc să dibuiască intrarea asta prin care am pătruns noi? Oamenii nu vor avea nici o cale de scăpare. Zuul clătină cu frenezie din câteva membre. - Nu. Părinți mai grijulii decât atât. Trei echipe bahlah pregătit sape oricând o ieșire. Părinți nu făcut război demult, dar nu uitat totul. N'Gai Loon se întoarse brusc spre Zuul - Ce vrei să spui? - Părinți nu uită niciodată nimic. Ei aduc bine aminte războiul dintre ei. Tocmai de aceea nu
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Vartil. - Se pare că explozia aia gigantică le-a distrus câteva pâlcuri de copaci negri. Sunt înfometate... - Și de unde știi tu toate astea? îl întrebă Arrus. Xtyn se întoarse spre el, îl privi lung și ieși din camera sa mică, săpată în stânca peșterii. Ajuns la intrarea largă, pe unde mișunau cu treabă zeci de semeni de-ai săi, Xtyn strigă puternic. - Fraților, merg împreună cu cei care vor dori să mi se alăture să-i ajutăm pe prietenii noștri din tribul
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
un colț al grotei, privi cu atenție, dar nu văzu nimic, și se mulțumi să creadă că i s-a părut. Cei doi oameni din fața lui erau bătrâni, mult mai bătrâni decât oricare din tovarășii lui. În ciuda timpului, care își săpase în brazde adânci trecerea peste chipul lor, cei doi păreau încă în putere și arătau ca niște oameni care trecuseră prin multe bătălii. - Dumnezeule, chiar ești un quint sălbatic, rosti unul dintre străini, frîngîndu-și mâinile. - Eu sunt doar Xtyn. Nu
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
cărui forță mentală fusese atât de mare încît animalele se apropiaseră prea mult de oameni. - Și totuși, cum repari mințile alor tăi? - Ți-am zis, îi cunosc demult. Pentru mine, mințile lor sunt precum o cavernă cu multe camere, fiecare săpată într-un alt fel de rocă. - Pătrunzi în mintea lor? - Nu știu exact ce fac, dar se pare că, dacă-mi imaginez lucrul ăsta, sunt în stare să le modific mintea și să îi însănătoșesc. De fiecare dată când cuprind
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
prima salvă lansată de infanteria clonelor, care desantase fulgerător pe Tengys și se aruncase într-un atac sălbatic asupra Klemplantului. Bella însuși fusese salvat de Allin Perse, care intuise imediat proporțiile atacului și își dusese împăratul într-un adăpost sigur, săpat sub palatul imperial. Din postul de comandă instalat cu multe secole la aproape un kilometru sub suprafața planetei, Bella văzuse eroismul zeților, cărora părea să nu le pese de dispariția lor fizică. Clonele intuiseră că o singură încărcătură laser nu
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
foarte entuziast și care se numea Lonis, deciseseră însă să-i ajute. Dar asta numai după ce le promisese că, dacă aveau să câștige psiacul, nu se vor mai amesteca în viața tribului lor. Acum priveau cu toții încordați dintr-o grotă săpată în faleza înaltă, a cărei intrare era mascată de câțiva bolovani. Siluetele celor doi quinți, care păreau ca turnate în piatră, contrastau cu faldurile pe care părul lung și alb al lui N'Gai Loon, dar mai ales mantia lui
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Regulamentului canonic 40. XTYN MÎNGÎIE coaja aspră a arborelui negru care străjuise fostul adăpost al mamei sale. Trecuseră mai bine de două luni de când îi spusese lui Kasser că e vremea să-și plângă morții. Privi spre cele trei morminte săpate în livada cu arbori negri. Pe unul din ele era așezat un inel mare din piatră, marcând locul în care se odihnea Abatele. În stânga lui îl îngropaseră pe N'Gai Loon, iar în dreapta pe Bella. Știa de la Alaana că nici
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
fără soare, războinicii hiung-nu își ridicaseră tabăra, în tăcere, cu binecunoscuta eficiență. Urcați în șaua mărunților cai mongoli, se deplasau pe două rânduri, de-a lungul torentului, în vreme ce ecoul tunetului stăruia huruitor deasupra văii - un tub ca un intestin întortocheat, săpat între stâncării înalte și împădurite. De puțină vreme, o ploaie subțire pornise să cadă fără convingere, ropotind peste vegetație cu un zgomot ușor. în aerul umed se simțea un miros pătrunzător de pământ ud. întunecat, Balamber privea, de pe un pinten
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
acelea o pierduse din vedere, de vreme ce încă din prima seară ea își găsise adăpost împreună cu Lucia în micuța comunitate de fugari, pe care Frediana îi găzduia în câteva corturi, la marginea taberei. în schimbul găzduirii, fugarii lucrau la perfecționarea palisadei ori săpau latrine, ori făceau soldaților mici servicii; firește, unele dintre femei ajungeau să facă ceea ce făcuseră și în tabăra lui Shudian-gun, însă fără constrângere ori, cel puțin, nu fără a obține în schimb o pătură, o bucată de carne, puțin hidromel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
după cât se părea, armata se pregătea să rămână în zonă pentru asediul taberei dușmane; cel puțin aceasta fusese intenția până în acel moment. De-a lungul drumului până la tabăra lui Ambarrus, Sebastianus trecu printre multe grupuri de soldați ce porniseră să sape mari gropi comune, în care urmau să fie azvârlite pur și simplu, toate la un loc, cadavrele, de acum înțepenite, ale celor căzuți: romani, huni, alani, vizigoți, ostrogoți, turingieni, burgunzi. întinderea aceea desțelenită era toată o înșiruire de cratere, umplute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
am spus asta, dar... după mine, ar fi mai bine pentru voi să nu-l dezamăgiți. Și, pe urmă, e prea multă dezordine aici. Trebuie să pui santinele, să-ți pui în ordine unitățile, să raționezi proviziile, să pui să sape latrine, să pui oamenii să lucreze ca să-i împiedici să se îmbete și să-și piardă capacitatea de luptă. Scoțând în afară buza de jos, Ambarrus dădu din cap. — Da, admise apoi, aici ai dreptate. Mâine o să caut să pun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
voi preface într-o taină aiurită Și voi dansa tangoul învechit în pași Voi ridica o clipă răstignită Și voi plecaădacă mă lași. Și-mi fi-vor anii la răscruce Și-mi voi trimite lacrima să plângă Spre nefirescul timp săpat în cruce Un drum născut de dinainte, lângăă Răscruce la capitole de viață Ascunde-mă-n cuvinte ce învață, Aruncă-le în fraze cenzurate Și-apoi de mine veșnic te-oi desparte. TORTURA Torturez secunda în tăcere Și-apoi o
JURNAL ABSENT by CATI GAVRIL () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1688_a_2950]
-
ce se-aprind în mare Am regăsit norocul, nenorocă Apusul mă cuprinde a mirare Blestemului de-a arde fără foc. TĂCUTA TĂCERE Tresar tăcutele tăceri timide, Știutele,șoptite șuvoaie se ascund Torentele spre focuri se întind Suflet de piatră ce sapă în firide. Ascult acolo comori ce am pierdut Pe timpul ce-am trecut prezent E Țipătul din vise ce se aude mut Și viitor ce în lumină îl ascund. Plâng lacrimi ruginite-n ploi Pe macii ce se ofilesc în noi
JURNAL ABSENT by CATI GAVRIL () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1688_a_2950]
-
Fălciuă, este cam cu 70-80 m. mai joasă decât aceea a Lohanului superior vecin, a dat și ea putință afluenților săi localizați pe coasta de răsărit, să pătrundă adânc în bazinul vestic al Lohanului sub formă de văi torențiale prăpăstioase, săpate cu destulă ușurință în argilele și nisipurile Sarmatice și Meotice de aici. Astfel de pildă, pârâul Plopi prin văiugile lui torențiale secundare din satul cu același nume, a înaintat așa de mult spre Est, încât râpile lui amenință cu surparea
In memoriam : Ion Gugiuman by Costin Clit, Constantin Vasluianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1203_a_2104]
-
artistică. Muzeul are lucrări multe și bune de Ribera, apoi Salvator Rosa. La Pompei, după cele văzute în orele unei zile, am meditat îndelung și lumea de acum două mii de ani s-a apropiat mai mult de mine. Privind urmele săpate în piatra pavajului de roțile carelor, mi s-a părut o clipă că mă aflu într-un oraș viu în vremea de odihnă de la amiază. După-amiaza zilei a patra de ședere la Neapole, am petrecut-o pe vapor pregătindu-mă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
și 1517, când a fost târnosită cu mare fast, după cum relatează Gavriil Protul, martor al evenimentelor, care consemnează că Neagoe „sparse mitropolia din Argeș den temelia ei și zidi în locul ei altă Sfântă biserică din piatră cioplită și netezită și săpată cu flori”, cu nimic mai prejos precum Sionul, carele îl făcu Solomon, nici ca Sfânta Sofia, care o făcu marele împărat Iustinian, dar cu frumusețea este mai pre deasupra acelora” . Biserica de „piatră fățuită și profilată” a lui Neagoe, decorată
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Luminiţa Crihană () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1429]
-
Brăilei și pentru că mama îmi explica cum sunt poziționate străzile, să pot înțelege mai bine, mi-a dat explicațiile necesare pe un șervețel de hârtie. Așa mi-a explicat mama și rețeaua extrem de complicată de tuneluri vechi care au fost săpate de turci la aproape 10 metri adâncime, căptușite cu cărămidă roșie și care pornesc de la periferia Brăilei, oprindu-se tocmai la malul Dunării. Tot subsolul Brăilei este brăzdat de astfel de tunele, aici ele numindu-se „hrube”. În istorie și
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
vara era vară și iarna iarnă. Era lege să plouă aproape toată luna April și să fie ger de să crape pietrele după Bobotează. Nu era neobișnuit ca în decembrie să fie omătul înalt cât casele oamenilor, iar dânșii își săpau tunele pentru a putea ieși din curte. Problemele adulților dădeau prilej copiilor să se strecoare nevăzuți din casă și să aibă toată ziulica la dispoziție să se joace nestingheriți. Copiii năzdrăvani, incluzându-mă și pe mine, erau de la prima oră
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
Brăilei și pentru că mama îmi explica cum sunt poziționate străzile, să pot înțelege mai bine, mi-a dat explicațiile necesare pe un șervețel de hârtie. Așa mi-a explicat mama și rețeaua extrem de complicată de tuneluri vechi care au fost săpate de turci la aproape 10 metri adâncime, căptușite cu cărămidă roșie și care pornesc de la periferia Brăilei, oprindu-se tocmai la malul Dunării. Tot subsolul Brăilei este brăzdat de astfel de tunele, aici ele numindu-se „hrube”. În istorie și
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
vara era vară și iarna iarnă. Era lege să plouă aproape toată luna April și să fie ger de să crape pietrele după Bobotează. Nu era neobișnuit ca în decembrie să fie omătul înalt cât casele oamenilor, iar dânșii își săpau tunele pentru a putea ieși din curte. Problemele adulților dădeau prilej copiilor să se strecoare nevăzuți din casă și să aibă toată ziulica la dispoziție să se joace nestingheriți. Copiii năzdrăvani, incluzându-mă și pe mine, erau de la prima oră
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]