8,392 matches
-
căci produce înflorirea, prin gestul ritualic al „rostogolirii”: „Din mâna ta voi bea otrava toată (...) /Rostogolindu-mă în gol deodată (...)/ Iubirea meanflorește-n somn migdalul!” ...Ciudat! Uneori, sonetistul petrarchist THEODOR RĂPAN devine, pentru puține, dar semnificative clipe, barochist levantin („Apusul se topește-n mahmudele,/Oglinzile îngână spovedanii,/ La balul tău veniră curtezanii -/Cătușele-ntristării-mi sunt inele!” - cf. Sonetul XXIII), dar și romantic întârziat, poesc („Zadarnicul înfige colți în mine/ Iar moartea, hâdă, râde pe-nfundate” - cf. Sonetul XXVI), ba chiar parnasiano-lecomtelisl-ian
Editura Destine Literare by ADRIAN BOTEZ () [Corola-journal/Journalistic/101_a_256]
-
piesei eliberată total de prejudecăți instalate solid în istoria teatrului. În amîndouă „citirile”, personajele sînt perfect calibrate, solid definite regizoral, nu se mai simte prejudecata iscată în jurul unui personaj sau al altuia, de regulă Arkadina și Trigorin. De fapt, se topește clasificarea de personaj principal și secundar. Sînt numai protagoniști. Și Kordonski, și Goga rad etichetele despre Trigorin, de pildă. Ca și Serebreakov din Unchiul Vanea, Trigorin este un ratat. La Claudiu Goga, este o imagine de succes de marketing . Fără
Zbor și prăbușire by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/3535_a_4860]
-
stă spectacolul de la Comedie. Mult mai mult decît oricare altul pe care l-am văzut. Relațiile și asemănările fizice aduc împreună personajele două cîte două - Treplev, Trigorin, Mașa, Polina - iar al treilea apare din umbră, pentru ca să ia locul cuiva, să topească tripleta, să năruie visul. Medvedenko o iubește pe Mașa, Mașa îl iubește pe Treplev, Treplev pe Nina, Nina pe Trigorin. Un prim lanț. Al doilea: Polina îl iubește pe Dorn, Dorn pe Arkadina care îl preferă pe Trigorin. Două lanțuri
Zbor și prăbușire by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/3535_a_4860]
-
de larg pentru a fi parcurs de oameni. Unele porțiuni de gheață de aici datează din secolul 17, iar noile cercetări le-a permis oamenilor de știință să analizeze structuri vechi de 11.000 de ani. Gheața care s-a topit a scos la suprafață roci și sol pentru prima dată în mii de ani și totodată rămășițe de materie organică precum și artefacte ale așezărilor umane.
Cel mai vechi ghețar din Alpi, acoperit cu pături. Vezi de ce by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/63942_a_65267]
-
într-un blestem pe care îl purtăm, îl ispășim, în cîntecele religioase evreiești, în jelania lor ce s-a transformat, pentru mine, într-o obsesie pe care o alung și revine. Ca un bumerang. Corul, cu urme de toalete elegante topite în fel de fel de petice, mica orchestră evreiască - un acordeon, o vioară, un contrabas. Pleacă și vin, flux și reflux al amintirilor, al vinovățiilor. Îl urmăresc pe bătrînul acordeonist și întrezăresc cumva și versiunea lui asupra Holocaustului. Acordeonul se
După Auschwitz by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/11657_a_12982]
-
sens. Joe este cravașată, izbită cu o mănușă în care s-au introdus monede, flagelată cu un bici împletit de mâna ei, cu noduri, după model roman. Magister ludi procedează după tipic, o partitură în care inspirația de moment se topește în ordinea imuabilă a tratamentului. Violența dizolvă frigiditatea, trezește plăcerea, simțurile amorțite într-un corp frustrat și uzat de prea mult exces. Pentru a nu rata nimic din ceea ce ține de polimorfismul sexualității deviante, mai ales aceea care poate fi
Sadomasonimfomania by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/2775_a_4100]
-
frumoasei tinereți/ ale frumoaselor adolescențe/ cu sexe înmugurite abia/ miros urît acum/ vă asigur/ deschideți-vă nările/ ochii, gura, sexul/ și veți înțelege" (băltoace festive). Identitatea somatică și cea sufletească a omului se contopesc într-o metamorfoză onirică: "cum se topește carnea în suflet/ și oasele și pielea și materia ochiului// cum se face totul privire/ pe urmă strigăt/ pe urmă tăcere/ mi-e greu să spun// cam la fel cum noaptea/ ceea ce era de înțeles/ se face coșmar/ și se
Oroarea de realitate by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9654_a_10979]
-
ar fi interesați de acelea despre care se scrie și se vorbește cel mai mult. Dar ce contează ce ar vrea cititorul să găsească în biblioteci, doar nu el trebuie mulțumit! Puternic ca o spatulă, ministerul condus de Răzvan Theodorescu topește banii de la buget pentru a-și mulțumi prietenii politici din domeniu, membri sau tovarăși de drum ai PSD. I-a întrebat cineva pe bibliotecari care sînt solicitările abonaților sau ce ar dori ei, oameni de meserie, să aibă pe rafturi
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/12506_a_13831]
-
în timp ce Andreea îi spunea că cingura soluție este smulgerea ușii. Cabral a scris, pe blogul personal, că "M-am pus pe telefon, la 1 noaptea, să-i întreb pe băieți dacă știu vreun solvent puternic dar care să nu mă topească și pe mine. Eram în stare să mă duc la culcare cu tot cu ușa, dacă-mi spunea unul dintre ei că dimineață mă pot dezlipi fără durere de nenorocita aia de ușă! Nimic. Epilarea era singura metodă. Iar eu sunt tipul
Cabral și-a lipit fesa de dulap. Cum a reușit Andreea să i-o dezlipească by Cristina Alexandrescu () [Corola-journal/Journalistic/71771_a_73096]
-
literar al provinciei, în cea mai bună (și în cea mai productivă!) descendentă bacoviană. Prozele din cartea publicată în acest an confirmă: oameni obișnuiți, tipologii comune - albe -, nimic senzațional decît, poate, omenescul lor (Doi plopi), tot ce pare "ciudat" se topește imediat în banalitate, în cenușiu, în amorf, într-o pastă pe care încearcă s-o testeze un ochi expert ce știe să identifice proza, ficțiunea, acolo unde pare a nu fi nimic (Inserare cu pești); deseori, scenariul e astfel: "Păi
Melodrame suspendate by Ioan Holban () [Corola-journal/Journalistic/18069_a_19394]
-
așteaptă!)/ primește un telefon la patru dimineața/ îi spun, rupt de oboseală, ăchiar așa?a -/ ațe repeți!a - imi răspunde/ și mesteca dulciuri/ doctorul i-a răspuns/ că nu e nici o problemă/ sigur, boala e ireversibilă/ osul maxilarului inferior se topește/ zi cu zi/ dar un control regulat/ și mai ales pastă de dinți AJONA - nici THERA MED nu-i rea -/ îi va asigura o mușcătură trainica/ pe încă cincizeci de ani/ doar eu mai am obrăznicia să-ntreb/ ăchiar așa
Poezia lui Dorin Tudoran by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17623_a_18948]
-
de aici însuflețirea aproape viscerală pe care o capătă sunetele cristaline, de boltă luminoasă, a vocabulelor latinești. E uimitor contrastul dintre ecoul de mausoleu al originalului și colcăiala de șerpi a românei. Noțiunea latinească își îndulcește muchiile, iar cristalul se topește și curge. „Scilicet ab aestu carnalium desideriorum refrigeratio“ devine „și anume răcorirea văpăii dorințelor carnale“ (p. 196) Între „refrigeratio“ și „răcorire“ e aceeași distanță ca între „aestas“ și „văpaie“. Parcă treci de la răceala unei capele romanice la firida de cuptor
Magistrul turingian by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3137_a_4462]
-
de lei. l Magazinul „Art d’Or” (Shopping Center Bega, et. I) vinde: ii românești cu broderie - 1 200 000-2 500000 de lei, bluze - 1 650 000-4000 000 de lei, costume populare pentru copii - 770000 de lei, rochii din in topit cu broderie - 3200000-12 900 000 de lei, cămăși populare - 285000-1 200 000 de lei. ( M. D. M.) depozite S.C. „Fiore Import-Export” S.R.L. vinde en gros, prin intermediul depozitului propriu situat în cadrul Centrului Comercial „Euro 1”, stand C18, respectiv, „Euro 2”, stand
Agenda2005-25-05-comert () [Corola-journal/Journalistic/283822_a_285151]
-
ÎNTRERUPT Atât ești, atât ți-a rămas: o femeie care a trăit de una singură într-o țară înghețată, - care a descoperit mai întâi focul care nu a ars niciodată, care a întâlnit banchiza de gheață care nu se va topi niciodată, - dragostea scrisă mărunt pe cărți poștale care nu vor ajunge la timp niciodată, care a inventat un avion care nu a zburat niciodată... Fotografia singurei femei care a trăit într-o țară înghețată visează și acum în dialectul vânturilor
Poezie by Traian T. Coșovei () [Corola-journal/Imaginative/11742_a_13067]
-
Emil Brumaru Ne mai uităm uimiți la curcubeie, Chiar stăm sub ele, ne topim de dor, Vrem suflete să fim culorilor Ce altfel se desfac și se descleie, Lin prelingîndu-se cu îngerii pe noi, Spre-a ne-mbiba cu frăgezimi și franjuri De-azur căzut c-un soare-n raze moi Peste mari nuferi
Ne mai uităm uimiți la curcubeie... by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/7426_a_8751]
-
Emil Brumaru Ne aibă octombrie-n pază Și-n brume. Mă lasă să-ți spun, Topit pe vecie-n amiază, Ce cald e sub iepuri acum Și cum se preling în drezine Picherii pe linii adînci. Ne aibă octombrie-n line Uleiuri. Ci nu vreau să plîngi. Căci totul, oh, totul, oh, totul, Ți-o jur
Cântec naiv by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/9137_a_10462]
-
surprinzătoare. De la conspirații mondiale care amintesc de romanele lui Thomas Pynchon (cu mici iradieri în linia comercială a lui Dan Brown), la personaje din lumea interlopă, de la realități virtuale și cyber-literature la colecții de benzi desenate Pif, toate acestea se topesc de-a valma în carte. Poate că unul din pariurile pe care Ion Manolescu și le-a asumat a fost acela de a scrie un roman care să prindă, care să fie pe placul unui număr cât mai mare de
Derapaje controlate by Răzvan Mihai Năstase () [Corola-journal/Imaginative/10065_a_11390]
-
cu unghiile zmulse de cleștișorii disperării (dis-pe-ră-rii, urlați în cppr, mai tare, mai tare, cu avînt!), da, mîinile cu oscioarele umflate, crăpate... să bezmeticești ca orbețul (mort-răscopt), amăgit a pipăi nimicul, carnea dizolvată-n zugrăveli șterse de intemperii exacte, realitatea topită-n jumări la minus infinit. îngeroioloiul ne prepară într-o omletă de amurg cu sos de paradis pierdut, regăsit, hăpăit, digerat...
îngeri-Trăsni-Zdrobilă (Zbaterea mașinăriei de scris) by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/14693_a_16018]
-
perfect rotunde, lipsite de plante...imaginile halucinante, strălucind și dispărînd rapid pe geamurile scăpate de sub obloanele din scîndurele de lemn vopsit, o vopsea încinsă, scorojită, leproasă... Băi, zice, mai bine "comentează-mă" pe mine... Și-atunci începeam: afară să se topească întunericul... tu să zbori către turla cu cruce... eu să vreau să te prind... de picioare! Prinde-mă, prinde-mă, țipai, e o.k. Uite!... stau în cap!!!
Afară să se topească întunericul... by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/12673_a_13998]
-
de razachie țîțele ei fragede-mi erau la buze cupe rase noaptea cînd se știe că nu-i trup mai dulce de femeie decît trupul fetei care a trecut pentru o hîrjoană pentr-o jucărie podul prea-păzit de peste Prut se topea cu mine cînd zdrobeam sfîrcurile roze amîndouă și țipa ca șarpele în laț primăvara cînd e-o viață nouă - și pleca a treia zi frumoasă ca o lună noaptea pe sub nori o simțeam prin sînge ca o boare și prin
Alungînd tristețea, ca paganini. by Gellu Dorian () [Corola-journal/Imaginative/7950_a_9275]
-
oamenilor așa cum iarba se predă pașilor deocamdată cioara s-a obișnuit să-mi vină la fereastră și am cu cine împărți turta de orez 17 Se întîmplă ceva am simțit asta sunetele de clopot nu se mai aud zăpada se topește înainte de vreme zorii-s mai călduroși ar trebui să-ncerc să urc cele cinci sute de trepte să cer iertare mării voi lua cu mine o petunie să vadă și ea marea acolo în fața mării poate că și petunia mă
Cinci sute de trepte și marea by Constantin Abăluță () [Corola-journal/Imaginative/8696_a_10021]
-
gâfâind: "Nu te glupăvi. Ușurel, ușurel, omilenicule. Olmazul e pe-aproape." Cei doi bătrâni dormeau duși. Mângâiam olmazul. Simțeam cum Mașa se deschide tot mai mult. Aproape că-i auzeam cartilagiile fine cum pocnesc înfundat. Catifelate tresăriri de lujer încordat, topindu-și zvâcnetul în gemete înfundate. Caimacamul înlemnise. Mașa își culcase urechea peste el. Tresări încordat când pistruiata își răsuci ușor capul și-l sărută, într-o fulgerare de secundă. "Vin arhistratizii", șopti el sufocat. M-am ridicat. Mașa a gemut
Mașa by Ioan Lăcustă () [Corola-journal/Imaginative/12431_a_13756]
-
vechea hotărâre de a mărturisi: ecoul versurilor pe care le-am smuls din sucurile și carnea micului animal doborât la marginea zidului de lut s-au spulberat într-un irepetabil joc de artificii în ziua când zăpada începuse a se topi de pe scheletul atât de schimbat al memoriei noastre comune. Acum aștept, dedublat, între limba maternă, zimțată ca un crenel negru gata de atac împotriva celor două silabe roșii de la marginea mării și gestul sintactic din privirea tatălui rigid și
Poezie by Claudiu Komartin () [Corola-journal/Imaginative/13221_a_14546]
-
ocoliți de binefacerile absolutului / și noi în centrul pământului / într-un ochi de reptilă”... Tocmai acest joc, și liber și reglat, între extrema grav-dramatică și ironismul carnavalesc al viziunii e definitoriu pentru discursul cultivat de Nora Iuga:”Toate cărțile junglei topite în groapa cu var”, - dar, imediat, și: “deschide fereastra / să intre puțină frivolitate”; sau: “la micul dejun gura / din care zboară zece misive de pace / o ciroză frumoasă / și maioul jilav confortabil / ca o placentă”, “și bucățica de pantheon / roasă
Note despre poezia Norei Iuga by Ion Pop () [Corola-journal/Imaginative/13548_a_14873]
-
se iubesc, maică-măiculiță, ce se mai iubesc! Se înlănțuie și, așa înlănțuiți, se rostogolesc prin timp. Moartea mea mă soarbe din ochi, ca un zeu din Olimp. Ca pe un zeu din Olimp. Mă lipăie. Mă pleoscăie. Mă mursecă. Mă topește în dinți. Și mă crănțăne. Mă îndumichează. Eu sunt amorul ei negrăit. Un biet bărbat care s-a aflat numai de moarte iubit. Moarte, tu, iubita mea, te rog nu muri înaintea mea! Ia-mă pe mine înainte! Iar tu
Poezii by Mihail Gălățanu () [Corola-journal/Imaginative/7702_a_9027]