53,927 matches
-
Domnului Alexa Visarion. Marian RÂLEA Pentru actor este metodă... Dacă ne-am imagina, și de ce nu, că viața noastră nu este altceva decât un mozaic al întâlnirilor cu semenii, caracterizat în mare masură de cum și în ce fel folosim aceste întâlniri, atunci eu sunt o mica figurină în mozaicul artistic al domnului Alexa Visarion. Am avut onoarea sa-l întâlnesc, în urmă cu ceva ani, pe regizorul Visarion la lucru, într-un Cehov! Mai apoi, am început să întâlnesc omul Visarion
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
atunci eu sunt o mica figurină în mozaicul artistic al domnului Alexa Visarion. Am avut onoarea sa-l întâlnesc, în urmă cu ceva ani, pe regizorul Visarion la lucru, într-un Cehov! Mai apoi, am început să întâlnesc omul Visarion, întâlnire care continuă și azi. Nu ai cum să te ferești (și de ce s-o faci) de acea pasiune aproape vulcanică pentru viață, teatru și pentru lumea lui Cehov, mai ales, a domniei sale. Este contagioasă. Ca un tablou, dacă vreți, aparent
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
nuanță cu nuanță, nuanțe prin culori, o lume fără sfârșit! Și în același timp, o căutare fără de sfârșit a altor lumi, în cele deja aflate. Pentru actor este metodă, este mod de lucru, este școală. Și mai ales, dacă vreți, întâlnirea cu regizorul și omul Alexa Visarion este modelatoare! Ceea ce, îmi permit să spun, nu este puțin. Deloc! Pentru toate acestea și cele care vor mai fi, vă sunt recunoscator și vă mulțumesc! Sorin LEOVEANU Repetițiile și premiera Pe maestrul Alexa
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
Spectacolul e gândit să se deschidă cu intrarea într-o scenă despovărată de decor, a Actorului (interpretat de Ilie Gheorghe), bătrân deja, care după reprezentație a adormit în acest teatru de provincie. Nițel mahmur, doar cât să prindă curaj pentru întâlnirea cu proprii demoni, Actorul se plimbă pe scena goală, strigă ba pe unul, ba pe altul și vorbește singur ca să-și țină de urât și să uite de bătrânețe, de oboseală, de regrete, de tristețe, de spaimă. Încă-și păcălește
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
numai în contactul uman. Este singurul care ne salvează și ne duce mai departe. Nu cred neapărat că școală te învață ceva. Nu cred nici măcar că un profesor poate să-i învețe ceva pe toți studenții lui. Cred doar în întâlniri unice. Cred că, în cazul nostru, școala a fost doar un cadru în care am avut șansa să ne întâlnim. La fel cum cred că ne-am fi întâlnit și în altă parte, pentru că întâlnirile dintre oameni sunt inevitable, ireversibile
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
studenții lui. Cred doar în întâlniri unice. Cred că, în cazul nostru, școala a fost doar un cadru în care am avut șansa să ne întâlnim. La fel cum cred că ne-am fi întâlnit și în altă parte, pentru că întâlnirile dintre oameni sunt inevitable, ireversibile și irepetabile. Meritul cadrului academic a fost acela de a ne ține aproape timp de zece ani (patru ani de facultate, doi de masterat, trei de doctorat și unul care se scurge după, ținând legătura
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
dedic cu recunoștință, un desen din plimbările de atunci din Grecia, dar nu îl am și am decis să îi ofer un desen dintr-o Grecie vizitată mai recent. Viorica PETROVICI Energia disperării sau Alexa Visarion Am avut doar câteva întâlniri cu Alexa Visarion. Lucram la Teatrul Armatei din Moscova, fiind nevoit să părăsesc Chișinăul, deși fusesem unul din întemeietori celebrului, în URSS, teatrul "Luceafărul". La Moscova realizasem spectacolul Tot ce avem mai sfânt după o piesă de Ion Druță, care
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
Magul-călător în stele", sau la celebrul "Micul Prinț" al lui Exupery. Pe mica lui planetă, mai mult ca sigur, că ar face un miniteatru, ca mai apoi să cucerească cu el întregul Univers. Multe ar mai fi de spus: despre întâlnirea noastră la Chișinău, când a pus umărul la reînoirea Naționalului de aici împreună cu Cătălina Buzoianu; despre montarea Năpastei lui Caragiale... Îmi amintesc de Steaua fără nume (pe care am montat-o și eu la "Luceafărul" din Chișinău, dar care a
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
chip, grație necesității, să-și arate fața, readucând în joc marile absențe și destine care încă nu s-au împlinit. Realitatea reală (cotidiană, istorică, datată) și realul imaginarului (anisotric, propriu unui timp fără timp, la limita unui dincolo) își dau întâlnire pe tărâmul reprezentării. Astfel, teatrul satisface regulile de-creației, la care se referea Giorgio Agamben (într-un comentariu la Teodicea lui Leibniz) și care impun spectatorului o întoarcere la sine: [...] actul creației nu este, cum afirmă edulcorata reprezen tare obișnuită
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
și bune rezultate, i-am intuit și identificat structura filonului de gândire. În același timp, opera sa, în evoluția ei diversificată teatru, film, publicistică, pedagogienu trebuie lăsată uitării și înghițită de vacarmul superficialității actuale care ne înconjoară. A fost o întâlnire, fortuită sau nu, între daruri și disponibilități native pentru crearea de forme artistice, vocație academică, înclinație pentru discursul teoretic, pe de o parte și climatul de creativitate al școlii vocaționale de teatru de atunci, cu eminenții ei profesori. Obsedat de
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
parabolă despre frumusețea iubirii diafane între bărbat și femeie, între ideal și concret, real și imaginar. În ceea ce privește omul social avem în față o personalitate marcată aptitudinal de deferență față de ceilalți, avându-și rădăcina în eleganța sufletească și spirituală. Gheorghe CEAUȘU Întâlnire providențială S-a întâmplat imediat dupa revoluție, la începutul anului 1990, și a însemnat pentru mine, aflat atunci într-o mare dilemă existențială,un moment important de reorientare. Adică, practic, o reluare a parcursului profesional, o reconsiderare a reperelor etice
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
revoluție, la începutul anului 1990, și a însemnat pentru mine, aflat atunci într-o mare dilemă existențială,un moment important de reorientare. Adică, practic, o reluare a parcursului profesional, o reconsiderare a reperelor etice și estetice,și de aceea, această întâlnire mi se pare miraculoasă, pentru că puteam să abandonez o meserie în care nu mă mai regăseam și fără de care, acum, nu mai pot să-mi concep existența. Prilejul l-a constituit începutul lucrului la filmul care se numea, la vremea
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
puteam să abandonez o meserie în care nu mă mai regăseam și fără de care, acum, nu mai pot să-mi concep existența. Prilejul l-a constituit începutul lucrului la filmul care se numea, la vremea aceea, Ziditorul, adică, în fapt, întâlnirea cu regizorul Alexa Visarion. Astfel, odată zona miraculoasă definită, respectiv, subiectul filmului, scenariul, toate acestea având ca fundal atmosfera generală post-decembristă, plină de aerul tare al libertății, de speranțe, de optimism, realizez acum, privind în urmă, că în ceea ce mă
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
plin de energie, Alexa Visarion, mi-a indicat o ușă a cărei existență, până atunci, nici nu o bănuiam, iar deschiderea ei a însemnat dezvăluirea unei noi dimensiuni a creației artistice, cinematografice și nu în ultimul rând, scenografice. La prima întâlnire mi-a descris modalitatea în care ar vrea să trateze legenda Meșterului Manole, mi-a vorbit despre caracterul ei universal și, mai ales, despre specificitatea balcanică a acestui mit primordial, felul în care se regăsește în tradiția orală a popoarelor
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
Alexa Visarion nu operează instinctual și nici nu lasă loc mult intuiției, pentru că în alcătuirea dublului intervine anvergura culturală. El povestește rolurile ca pe niște biografii personale. Își bazează știința regizorală pe zeci de tomuri citite și pe zeci de întâlniri importante pe care le-a avut pe tot mapamondul. Știe că autenticul trebuie sădit în actori. Mai degrabă este atras de teatrul sărac al lui Grotowski decât de efectele care astăzi au devenit pe multiecrane nu doar concept vizual ci
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
și farmecaura lui de rus alb, patetic, rafinat și vulcanic în același timp, iar pentru că sintagma filmul sunt eu mi se pare că i se potrivește de minune aștept să-l reîntâlnesc în filmele sale viitoare! Șerban MARINESCU Alexa Visarion, întâlnire cu filmul Venirea în cinematografie a regizorului de teatru Alexa Visarion a fost o adevărată surpriză; după o substanțială afirmare în teatru, el făcea acest salt spectaculos, dovedind după Liviu Ciulei și Lucian Pintilie că ecranul îi ademenește chiar și
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
modifică în decursul câtorva decenii. Or, creația regizorilor care marchează istoria filmului tocmai acestei structuri i se adresează. Chiar de la primul său film, omul de teatru locuit de Cehov și de Caragiale a mijlocit prima și poate cea mai frumoasă întâlnire dintre teatralitate și cinema. Vorbim aici despre cum sunt concepute încadraturile, despre acribia cu care sunt dinainte trasate mișcările de aparat, despre respectul pentru gestul esențializat până la hieratism. Și mai vorbim despre cum Alexa Visarion știe să exploateze pentru ecran
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
altădată feroce, păstrându-i însă expresia torționarului. La fel, maestru al nuanțelor, Dorel Vișan este vital și puternic, dar, în același timp, chipul lașității și slugărniciei agresive. Dar tot acolo, pe apă, e și vasul părăsit, refugiu și liniște pentru întâlnirea cu filmul Meșterul Manole. Trei paliere ale actualității În Ana sunt și trei paliere ale actualității. Decupate fie temporal, în flash-back-uri, fie subtil, întrețesând poeticii filmice replici și stări definitorii. Să vorbim, în primul rând, despre trecut, despre epoca Ceaușescu
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
turlă. Triunghiul, cu triunghiuri în conturul său, cu multipla lui simbolistică, domină proiectat pe cer. Pentru mine e Ochiul Domnului. Este filmat într-o lentă, amplă mișcare circulară pe apă... Vasul pe care cei trei și-au găsit loc de întâlnire, vasul pe care, după moartea lui Ion, rămân El și Ea, bărbat și femeie uniți tainic, sugerează spectatorului Biserica... Biserica înălțată... Biserica plutitoare... Biserica dintre apă și cer. Aici, pe punte ca în pridvor, gesturile și cuvintele devin ritual. "Dorul
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
depunând mărturie pentru posteritate prin Ana, necruțătoare radiografie a ratării schimbării de destin a României. Este menirea adevăraților artiști să pună în fața semenilor o oglindă a adevărului. Dar ei sunt rari. Un asemenea artist este Alexa Visarion. Manuela CERNAT Noblețea întâlnirilor Mai demult, când timpurile nu se grăbeau atât, am avut răgazul să văd un film care mi s-a părut extraordinar. Un film poetic și profund, imaginat ca o parabolă despre contrastele nedrepte ale unei lumi ce împarte umanitatea în
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
Și, de fiecare dată, fără excepție, scenariile se derulau ca într-un film al său. Tot ca într-un film al său, apărea mereu acea imagine alegorică, în care se concentra esența unui "scenariu" fie că era vorba despre o întâlnire cu unul dintre monștrii sacrii pe care i-a cunoscut în Europa, fie că era relatarea unui spectacol văzut într-un mare teatru american. Am înțeles atunci că nu doar vocația esențialului îl definea pe artist și pe profesor, ci
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
unei credințe nobile, încăpățânate în valorile spiritului. Nici un dialog cu el nu e amenințat de mondenitate. Nici un răspuns nu glisează spre cotidian. Totul e legat de regie, de scenografie, de piese, de actori, de muzică sau pictură, de cinematografie, de întâlnirile care l-au marcat cu marile opere și cu marii făuritori de limbaj teatral, de propriile sale căutari prin adâncimile unui text, de imaginile care îl bântuie, de neliniștile unor creații încă nenăscute. A-l întâlni înseamnă a părăsi preț
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
înseamnă a părăsi preț de o vreme contextul imediat al realității și a pătrunde, împreună cu el, într-o sferă privilegiată, în care tot ce contează e valoare, inspirație, frumos, teatru, poezie. Ce fascinație! Alexa Visarion transformă orice discuție într-o întâlnire de gând și emoție, presărată cu povești despre Ingmar Bergman, Aura Buzescu, Richard Schechner, Tudor Vianu, Aureliu Manea... Personal, după ce mereu prea devreme închei o astfel de întâlnire cu el, mă simt îngreunat de întoarcerea într-o realitate în care
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
frumos, teatru, poezie. Ce fascinație! Alexa Visarion transformă orice discuție într-o întâlnire de gând și emoție, presărată cu povești despre Ingmar Bergman, Aura Buzescu, Richard Schechner, Tudor Vianu, Aureliu Manea... Personal, după ce mereu prea devreme închei o astfel de întâlnire cu el, mă simt îngreunat de întoarcerea într-o realitate în care nici Bergman, nici Vianu, nici Visarion nu își mai găsesc locul. E realitatea sufocată de falsele repere ale nonartei, marcată de lipsa criteriilor și de o derivă constantă
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
al scenei cu care se încheie La Strada lui Fellini. Nu mai puțin dureros și la fel de zguduitor. E greu de acceptat că și suferința eroului din filmul său, și reveria lui Miroiu de pe scena micuță a Sălii Amfiteatru, și fiecare întâlnire cu profesorul-artist rămân doar de o parte a lucrurilor, iar că de cealaltă se îngrămădesc cei ce nu le-ar înțelege niciodată. Dar ele vor supraviețui mereu în memoria noastră afectivă, a celor care am avut bucuria de a le
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]