57,527 matches
-
mai des. Era chinuit de dureri, mâncărimi, iritații și temeri bruște, care îl trezeau în miez de noapte. Dramatiza problemele mărunte. Un accident minor era o încercare letală, dacă îl ascultai pe Henry povestind. Așa încât, deși comportamentul lui legat de călătoria la Bethesda era ciudat, ea era înclinată să creadă că era vorba de ceva minor. Se uită la ceas și decise că era timpul să dezghețe sosul de spaghete, pentru cină. Nu voia ca Jamie să mănânce prea multe fursecuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
să dezghețe sosul de spaghete, pentru cină. Nu voia ca Jamie să mănânce prea multe fursecuri, ca să nu-și piardă apetitul. Tracy dăduse iar muzica tare. Pe scurt, problemele zilnice reveniră și i-l scoaseră din minte pe Henry și călătoria lui. Ea avea alte lucruri de făcut, așa că se apucă de ele. Capitolul 35 Henry Kendall ieși de pe Aeroportul Dulles și porni cu mașina spre nord, pe 267, îndreptându-se spre Laboratorul de primate din Lambertville. Trecu aproape o oră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
și paznicii se schimbau la șase. La cinci și jumătate după-amiaza, Henry se întoarse în sala de antrenament și se duse direct la ușa lui Dave. Descuie cușca. — Bună, mamă, spuse Dave. — Bună, Dave. Ți-ar plăcea să faci o călătorie? — Da, zise Dave. — OK. Să faci exact ce îți spun eu. Cercetătorii se plimbau deseori cu cimpanzeii mai blânzi, uneori ținându-i de mână. Henry merse cu Dave pe coridorul de antrenament, deplasându-se cu un pas calm și ignorând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
poate ignora cercetările. — OK, deci am această genă. Chiar crezi c-o să țină? — Da, dar vreau să văd niște glazură pe tort, înainte să ajungem la tribunal. — Adică? — Înainte de proces, ești, bineînțeles, îngrijorat, stresat. — Mda ... — Așa că vreau să faci o călătorie, să nu te mai gândești la nimic. Vreau să călătorești prin țară și vreau să-ți asumi riscuri, oriunde te-ai afla. Johnson explică: amenzi de viteză, parcuri de distracție, să se implice în bătăi, montagne rousse, expediții de alpinism
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
urangutanul și să-l tranchilizeze din nou, mai puțin, de data aceasta, monitorizând cu atenția reacțiile lui, pentru ca acesta să nu intre în șoc anafilactic, în timp ce îl transporta spre nord, la Medan, cel mai apropiat oraș cu aeroport. Urangutanul supraviețuise călătoriei fără incidente, ajungând în cele din urmă în depozit, unde începuse să înjure ca un marinar. Gorevici îl anunțase pe Zanger, care venise imediat cu avionul, din New York. Până la sosirea lui Zanger, maimuța făcuse laringită și acum nu mai vorbea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
vedeți. Maimuțache nu va mai ajunge la școală mâine. Stați să vedeți. Billy porni spre casă, cu placa în mână, iar ceilalți îl urmară. În timp ce Billy își spunea: Of, mamă, ce am promis să fac? Capitolul 66 Stan Milgram începuse călătoria lungă ca să își vadă mătușa din California, și conducea doar de o oră, când Gerard începu să se plângă. — Pute, zise Gerard, cocoțat pe spătarul scaunului. Pute până la ceruri. Se uită pe fereastră. — Ce văgăună mai e și asta? Suntem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
sunetele unei sirene de poliție. — Ajunge, spuse Stan. Porni radioul. Se apropia seara. Trecuseră pe lângă Maryville și se îndreptau spre St.Louis. Traficul se aglomerase. — Am ajuns? întrebă Gerard. Stan oftă. — Las-o baltă, zise el. Avea să fie o călătorie lungă. Capitolul 67 Lynn stătea pe marginea căzii și folosea prosopul încet, ca să îi curețe tăietura din spatele urechii. — Spune-mi ce s-a întâmplat, Dave, zise Lynn. Își dădea seama că tăietura era adâncă, dar el nu se plângea. — Au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
se relaxase, îl puseseră cătușele. Iar acum, pe individ îl aștepta execuția. Poliția era din ce în ce mai vicleană. Brad termină cu împachetatul, își plăti factura și porni repede spre mașina sa. Capitolul 74 Autoproclamatul artist ecologist Mark Sanger, recent întors dintr-o călătorie în Costa Rica, ridică privirea uimit de la computerul lui, când patru bărbați țâșniră pe ușă în apartamentul lui din Berkeley. Bărbații erau îmbrăcați din cap până-n picioare în costume albastre din cauciuc, pentru materiale periculoase, cu căști mari de cauciuc și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
alimentată cu grăsime din propriul posterior. Trimaranul lui ecologic de 26 metri, Earthrace, este alimentat în întregime cu un combustibil biodiesel, făcut din ulei vegetal și alte grăsimi. De fapt, dosul lui Bethune va reprezenta doar o contribuție minoră la călătoria lui în jurul lumii. Din fesele lui a fost scos abia un litru de combustibil. Cu toate acestea, Bethune spune că are niște vânătăi zdravene și că producția acelui combustibil a reprezentat un „sacrificiu personal“. Un artist care își gătește și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
fie ceva important, Alex. — Ai fost la vreo degustare de vinuri? Robert A. Koch, distinsul șef al firmei de avocatură, dedica o mare atenție vinului. Își ținea colecția în seifuri prin tot orașul. Cumpăra la licitații, la Christie’s, făcea călătorii în Napa, Australia, Franța. Dar, din câte știa Alex, toate acestea erau doar o scuză ca să se îmbete în mod regulat. — Aștept, Alex, zise el. Ar fi bine să fie ceva important. — OK, în ultimele douăzeci și patru de ore, am avut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
-se pe stradă. Dar punctul albastru nu se deplasa, era static. Adresa arăta Marbury Madison Drive nr. 348, adresa casei lui. Se uită în camera de zi și văzu adidașii albi ai lui Jamie în colț, cu săculețul lui de călătorie. Nu apucase să și-i pună. Apoi introduse senzorul pentru fiul lui. Același rezultat. Punctul albastru era fixat la adresa casei lui. Apoi, se mișcă puțin. Și fiul său Jamie intră pe ușă. — Ce faci, tată? Polițiștii sunt afară. Vor să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
că Congresul va reacționa, deoarece companiile de asigurări voiau aceste testări. Ceea ce era perfect logic, ținând cont că respectivele companii de asigurări aveau interesul să nu plătească. Brad Gordon părăsise orașul, în așteptarea procesului. Se zvonea că era într-o călătorie în Vest, unde tot intra în necazuri. Firma de avocatură a lui Rodriguez prezentase către BioGen prima parte din cele trei facturi, pentru peste un milion de dolari. Voiau alte două milioane în avans, în lumina tuturor litigiilor cu care se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
în Galilea. 4. Fiindcă trebuia să treacă prin Samaria, 5. a ajuns lîngă o cetate din ținutul Samariei, numită Sihar, aproape de ogorul, pe care-l dăduse Iacov fiului său Iosif. 6. Acolo se afla fîntîna lui Iacov. Isus, ostenit de călătorie, ședea lîngă fîntînă. Era cam pe la ceasul al șaselea. 7. A venit o femeie din Samaria să scoată apă. "Dă-Mi să beau", i-a zis Isus. 8. Căci ucenicii Lui se duseseră în cetate să cumpere de ale mîncării
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85101_a_85888]
-
mult cele 30 de care ai spus, „așteaptă-mă 30 de zile”, am numărat minutele, secundele cu pașii, am mers prin cameră atât de mult, că aș fi putut ajunge la Styx și să trec dincolo, a fost o înfiorătoare călătorie de-a lungul durerii, căci, dacă mă doare inima, mă doare tot: și mușchi, și oase, și piele, și sânge. Am mers prin casa asta nefericită ca printre o sută de aurolaci care scuipau pe mine, mânjindu-mă toată, întinzând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
de castraveți și ceapă, cînd șoferul descurcăreț care practică vechea haiducie în variantă legumicolă, inițiindu-i și pe proaspeții studenți în arta supraviețuirii onorabile, secretara de partid cu probleme de semantică, George, scăpat ca prin minune de insistențele vecinei de călătorie ... și galeria prinde consistență, „amenințînd” cu o expansiune în volume previzibile. Povestirile lui Gheorghe Bălăceanu dospesc într-un ambalaj de bonomie din care lipsesc aproape cu desăvîrșire încrîncenarea, ranchiuna, răutatea prost mascată. De aceea, privindu-te pe dinăuntru după o
Privind înapoi fără mânie by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91574_a_93568]
-
ți îi cântam „Soția prietenului meu” la un pahar de vin, speram că ... DIRECTORUL Prin 1972, eram în penultimul an de studenție și cum, până în septembrie, când începeau cursurile mai era ceva timp, mi-am invitat soția la o scurtă călătorie în satul în care fusesem doi ani profesor suplinitor după absolvirea liceului. M-am oprit mai întâi la doamna Turcu, gazda la care împărțisem și bune și rele aproape doi ani împreună cu amicul meu Dănilă, profesor de sport și mare
Privind înapoi fără mânie by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91574_a_93568]
-
totdeauna la el un pachet de cărți de joc și cum șepticul nu era agreat de nici unul dintre noi, a ținut cu tot dinadinasul să ne învețe Renz, un joc cu care ne pierdeam majoritatea timpului în lungile ore de călătorie cu trenul. După vreo două astfel de întâlniri, unul dintre noi l-a întrebat: - Costele, acum ce boală mai ai? El, mimând mirarea, a răspuns: Păi cum, nu știți? Sindrom Renz! George era singurul care nu suporta sub nici o formă
Privind înapoi fără mânie by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91574_a_93568]
-
ANOTIMPURI... Stau în fotoliu, și privesc cum arde focul. Lângă mine, pisica toarce ușor. Încet-încet, Moș Ene mi se strecoară sub pleoape cu săculețul său fermecat doldora de vise. Fetițo, vrei să facem o călătorie în anotimpuri? Nu am mai avut timp să-i răspund pentru că m-am simțit cuprinsă într-un vârtej amețitor... Primăvara mi-a surâs, dăruindu-mi o crenguță de măr înflorită. Mi-am prins-o în păr și am pornit spre
Încercări literare by Rodica Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1222_a_1927]
-
cea mai arzătoare dorință a noastră este să ni-l aduci acasă pe tata, să fim din nou o familie fericită, așa cum eram cândva. Așa că, dragă Moșule, noi renunțăm la jucării, numai să-l vedem pe tata acasă. Poate prin călătoriile tale lungi îl găsești pe tata și îl rogi să se întoarcă la noi. Așteptăm, cu nerăbdare, bunule Moș Crăciun, vreun semn de la tine. Te iubim și te așteptăm ! Cu mult drag, Ana și Marinel Așa se încheia scrisoarea celor
Încercări literare by Rodica Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1222_a_1927]
-
gheață a venit prințesa primăverii. Toată natura o întâmpină cu bucurie pentru că, după lungul somn al iernii se trezește la viață. Animalele ies din culcușuri, copacii înmuguresc, florile timide răsar din pământul umed iar păsările se întorc după o lungă călătorie. Din curtea unei case își luă zborul, voios, un porumbei. După atâta timp de stat în casă făcu cunoștință cu natura trezită la viață. În timp ce zbura se uita în jur uimit de tot ce vedea. O rândunică, de sus, din
Încercări literare by Rodica Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1222_a_1927]
-
Din cei opt, câți am fost la curs, unul a avut succes imediat și acum face poze pentru Vogue și chestie dintr-astea, unul a devenit fotograf de nunți, una a avut o relație cu profu’, alta a plecat În călătorie În jurul lumii, una a făcut un copil, una lucrează la Snappy Snaps și unul e acum la Morgan Stanley. Între timp, am făcut din ce În ce mai multe datorii și am Început să mă gândesc și să aplic la slujbe pentru care chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
eram superlucidă. — Connor, și ședința ta ? zic, amintindu-mi brusc. Am amânat-o. — Ai amânat-o ? Mă holbez la el. Pentru mine ? Acum chiar că mă ia cu leșin. Abia mă mai țin pe picioare. Nu știu dacă e din cauza călătoriei sau a dragostei. O, Doamne, e de ajuns să te uiți la el. E Înalt și frumos și tocmai și-a amânat o ședință importantă, ca să vină să mă salveze. E iubire. Trebuie să fie iubire. — Mi-ar face mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
de bețivani, care aruncă cu sticle și-și scot ochii unul altuia... — Ei, nu e chiar așa... — Emma, nu merită riscul ! Mai bine iei taxiul. Sunt destul de sigură că, dacă l-aș Întreba cam cât crede că e prețul unei călătorii cu taxiul, ar zice că e cinci șilingi. Serios, bunicule, am grijă, spun ca să-l liniștesc. Și iau taxiul, destul de des. Câteodată. Cam o dată pe an. — Oricum. Ce sunt toate astea ? Întreb, pentru a schimba subiectul, și bunicul oftează din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
ceilalți sunt deja afară, aliniați pe trepte. Dau mâna cu tipul rând pe rând, apoi Îl conduc Înăuntru, unde Îi așteaptă Cyril. — Bine ați venit la Panther Corporation, UK, spune Cyril foarte plin de sine. Sper că ați avut o călătorie plăcută. — N-a fost chiar așa de rea, spune bărbatul, cu un puternic accent americănesc. După cum vedeți, astăzi este o zi normală de lucru... — Hei, ia uitați-vă, murmură Katie. Kenny a rămas pe-afară. Kenny Davey, unul dintre designeri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
și ridicăm amândoi privirea. — Trebuie să plec, spun, ridicându-mă. Mi-a venit autobuzul. — Emma, nu te prosti. Vino În mașină. — Nu. Mă duc cu autobuzul ! Ușile automate se deschid și mă urc În autobuz. Îi arăt șoferului abonamentul de călătorie, iar acesta Încuviințează din cap. — Vorbești serios, vrei să pleci cu chestia asta ? spune Jack, urcându-se În urma mea. Se uită plin de Îndoială spre grupul uman pestriț pe care Îl formează Întotdeauna pasagerii care merg cu autobuzul noaptea târziu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]