57,527 matches
-
Clementina, parcă. O iubești pentru că degetele ei Îngroșate de reumatism, dar cu pielițele unghiilor Îngrijit tăiate au să Împingă timide banii greșit numărați pe tejgheaua slinoasă În fața vânzătoarei disprețuitoare, iar aprobarea de pașaport pentru o călătorie În Bulgaria, prima ei călătorie afară, Îi va veni la o săptămâna după ce spitalul a refuzat s-o interneze, lăsând-o să moară acasă. Când pleci dintre ai tăi, dragii mei, În tinerețe, rămâi să te lupți pe viață cu nostalgia! De când am plecat, am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
Îmi apăreau În vis părinții, frații, despre care nici nu aflasem decât că la un moment dat s-au stins, dar nu puteam de fapt Înțelege, crede. Mă visam mereu alături de oamenii care Însemnaseră pentru mine atât, Încât până la această călătorie nu am vrut să cred că ei nu mai există. Acum, doar acum, În doar două săptămâni, s-au distrus iremediabil În mintea mea chipuri pe care le păstrasem intacte aproape o jumătate de secol... Dacă m-aș fi gândit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
spus că vă invidiez, deși, dacă ar trebui să o iau de la capăt, dacă mi s-ar oferi să mă Întorc la Început, nu știu dacă... Prea obositor... și atât de mare plictiseala câteodată! —V-ați plictisit și În această călătorie, domnule profesor? —Ei, sigur că m-am plictisit și aici! Cum altfel? Nici cine știe ce Întâmplări ieșite din comun nu s-au petrecut, cum te așteptai tu, draga mea... —Mă așteptam?! Privirea demnă, ultragiată a Christei Îl va face să dea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
și transpirat, cu părul lipit de frunte, cu cămașa udă, cu haina și pantalonul mototolite. Și respirând ca un pește aruncat pe uscat, cu gura deschisă și ochii scoși din orbite! Și țiuitul acela neîntrerupt care m-a Însoțit toată călătoria! Să fi fost apa de la toaletele aflate Într-o stare deplorabilă? Să fi fost oscilațiile mele de tensiune,ce crezi tu, draga mea? Sau aparatele care Înregistrează acolo tot, tot, tot, așa cum sunt convinși cei de acolo? Și nici măcar nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
eu, setul ăsta de obiecte de lemn, făcute la mama lor, doar când o să le vezi acolo la tine, În bucătărie, o să-ți dai seama ce bine au să-ți prindă!”. Și a urmat o Întreagă poveste despre lungile lui călătorii prin țară, parcă spunea că este inginer silvic, un om stângaci, muncit, veșnic obosit, care transpira vorbind, se vede că nu prea avea obișnuința să scoată două vorbe... * Râsul ironic al Christei. — ...Stângaci, stângaci, dar perseverent! Pentru că lingurile lui, din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
patetic, și sunetele ciudate ale acestei limbi de mult moarte nu Îi Îndeamnă În nici un fel să râdă. El se scuză, râzând: — Odiseea, tot ea! La lucrarea, foarte exigentă, de an, de la seminarul teologic, mi-am ales să refac traseul călătoriei În lumea de dincolo pe baza informațiilor existente În literatura greacă, lectura de bază fiind Odiseea... Dar cum de ați fost atras la vârsta aceea de o asemenea temă, domnule profesor? Traian Manu șovăie cu privirea În privirea ascuțită a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
și uneori fără nici o legătură cu ce e În jur, de pildă: mai e ceva mai greu să faci, sărmane?/ cum ai putut să vii tu pe tărâmul lui Pluton/ unde-și au lăcașul morții, bicisnicele umbre? Așa Începe relatarea călătoriei, dar continuă cu povestea lui Tyro, a Alcmenei, a Ifimediei, povești ale vieții, de fapt. Nici un detaliu concret despre regatul Proserpinei... Lumea umbrelor, lumea de dincolo, nu poate fi nici Înțeleasă, nici povestită... Cum de am ajuns Însă aici? Licărul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
ești un infractor: decizia e luată, condamnarea făcută, vor găsi ei și probele! Stăteam deci la coadă și dura, și dura! A fost prima, dar nu singura dată când, draga mea, ți-am dat dreptate, pentru că ai fost contra acestei călătorii... O adevărată Callypso! Așadar, vrei acum să pleci acasă, În țara ta? Mergi cu bine! De-ai ști tu Însă cât ai să mai suferi... E drept, dura atât și pentru că din geamantanele celor de dinaintea mea ieșeau căciuli de blană
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
mai lăsa nimic serios În urmă... Dar eu mă Îndoiesc că acesta a fost scopul lui În viață. Ați fost colegi, sunteți prieteni, dar nu semănați deloc... Și să nu crezi că spun asta pentru că Îi port pică pentru această călătorie... Argumentația Christei este cu atât mai convingătoare cu cât vocea ei, casantă la Început, s-a tot catifelat pe măsură ce vorbea. La sfârșit și-a vârât În poșetă bricheta și pachetul de țigări, și-a pus ochelarii și s-a uitat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
derutantă, așa cum, de altfel, ea o și așteaptă. Să dărâme un scaun atunci când e o liniște desăvârșită. Să vrea să plece În toiul aplauzelor și să nu vrea atunci când lumea se pregătește să plece. Evident, mintea lui e Încă la călătoria lui inutilă În acelținut sălbatic unde ea nu a avut nici un chef să-l acompanieze. În schimb, a făcut bine că l-a convins să meargă la acest concert... Sonate für Klavier und Violine No. 1 G-dur op. 78 von
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
face cu timpul, ritmul vieții lor e mai lent și atunci ce să facă? Citesc. Pe unul, cam tot de vârsta lui Daniel, l-am văzut că a citit tot timpul conferinței mele... — Înțeleg, În fine, de ce ești nemulțumit de călătorie! Cineva și-a permis să nu fie atent În timp ce vorbeai! Și aici am văzut cum te enervezi la anumite reacții ale sălii pe care alți vorbitori nu le iau În seamă! Încerci o vreme să fii Îngăduitor, dar de fapt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
avut și ei oarecare dreptate... Tu nu Înțelegi astfel de lucruri... Christa se Îndreaptă În scaun, durerea de deasupra feselor a urcat până sub omoplați. Nu mai are chef să-i explice ceea ce el nu a Înțeles nici după această călătorie. Nu mai are chef nici măcar să-și continue fraza, Își economisește nervii și energia ca să ducă până la capăt această zi istovitoare. Dacă s-ar putea Întinde pe jos, cu ochii Închiși, gonind imaginile care se reîntorc, mereu, tot mai vii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
prietenii dumitale. Poate demersurile În această privință nu vor fi avut succes. În acest caz, Îți cer scuze pt. osteneala pe care ți-ai dat-o, mulțumindu-ți pentru bunele intenții. Nu Îți ascund că uneori visez la eventualitatea vreunei călătorii pe care aș putea-o face la Roma, pentru care mi-ai dat, cu generozitate, speranțe. Nu-ți Închipui cît mi-aș dori să nu rămînă doar un vis ca atîtea altele dintr-o viață pe care doar printr-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
Nu trebuie să Îți amintești ceea ce nu Îți face plăcere!... Știu că n-o să vrei să recunoști, dar de fapt ești, ești tulburat, de când te-ai Întors, mintea Îți fuge mereu În altă parte. Acolo... Susțin În continuare că această călătorie prea târzie a fost un șoc periculos, ți-amintești doar cât am insistat, până și În drumul spre aeroport, să n-o faci... Christa respiră ușurată. Acum, la curbă, o să se vadă imensa ceașcă de cafea, proiectată pe cerul intens
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
o Întâmplare reală) Vino, Doamne, să vezi... Citeam, nu știu pentru a câta oară, „Viața pe un peron”, de Octavian Paler. La un moment dat, conștientizezi prezența ta pe acest peron, rămânând o vreme nehotărât. „Quo vadis, Domine?” Și Începi călătoria spre un drum necunoscut, mereu urmărit, Încolțit de ochiul vulturesc al timpului. Viața este, Într-adevăr, asemenea unui peron. De aici Începe totul. Nu vom ști niciodată dacă la capătul unui drum ne așteaptă fericirea, cu brațele pline de azur
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
adia ușor, jucându-se șiret În pletele timpulului, timp ce se lăsa strivit, uneori de roțile atâtor trenuri, călători, fiecare mărșăluind inconștient În același spațiu Închis, dintre viață și moarte.Natura Îmi cerșea privirea, invitându mă la cele mai fascinante călătorii imaginare. Simțeam cum sufletul se revigorează, punându-și veșmânt verde de sărbătoare și fiecare trăire Începea să se contopească cu muzica universului. Ajungând În stația C, un grup de tineri gălăgioși au urcat În tren, amuzându-se copios de un
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
de un fior rece, de o cutremurate a conștiinței În care teama și speranța duc o luptă tacită: “prin versuri desfrunzite trec eu Însumi // frumoasa mea nădejde Încă tace”. Vaporul așteaptă ancorat la țărm cu toate băgățiile primite În dar. Călătoria spre largul visat Începe. Furtunile pândesc soarele amiezii, arde uneori, necruțător. Credința poetului, că va fi suficient de puternic pentru a ajunge la limanul sperat, se clatină dureros de multe ori. Nopțile stă de veghe și, cu buzele arse, buze
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
În sufletul meu. Te-ai strecurat În gândurile mele și Încerci să păstrezi o distanță aparentă, cred că prudent este cuvântul cel mai potrivit ( așa mi se pare). În fiecare noapte, Înainte de a adormi, pornesc Într o lungă și minunată călătorie alături de tine. Tu ești lumina nopților mele de singurătate, izvorul de apă vie la care-mi potolesc setea de dragoste și tandre mângâieri, raza de bucurie reaprinsă În dosul unei lacrimi. Nu te supăra dacă aștern pe hârtie prea-plinul inimii
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
-și umple coșul. Pentru că la „Porțile Timpului așteaptă uitarea”. Și ar fi păcat ca sensul vieții să rămână necăutat, să se neantizeze, ca zilele omului, sau să mergi pe scara trenului ca un călător clandestin, fără să scoți bilet de călătorie, tipărit la Editura PIM din Iași. Și Constantin Clisu și-a propus: dacă nu va reuși să fie fulger, dacă nu va reuși să fie scară, să fie măcar o treaptă, pe care, de-a lungul vieții tot a urcat
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93051]
-
curele. Dar ce m-a frapat în mod deosebit a fost mărimea lor. Bunicul ar fi zis: Asta s-a mai întâmplat, nu-ți aduci aminte? Și apoi ar fi început să-mi spună din memorie un lung pasaj din Călătoriile lui Gulliver. Erau uimitor de asemănători, indiferent de sex și vârstă. Pomeți înalți, buze groase și cărnoase, nasuri plate și bărbii un pic ascuțite, dar totuși masive, ieșite în afară. De umerii puternici, încovoiați, le atârna câte un rucsac. Când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
prezentat. Se numea Elis. Aveau o misiune. în vreme ce scruta cu ochi mici, negri, chipul meu jalnic, m-a lămurit că el și ceilalți umblau pe-acolo pentru a descoperi relicve. Constituiau o așa-zisă asociație de familie pornită într-o călătorie de cercetare, iar drumul lor ar fi putut fi asemănat cu un pelerinaj. își purtau corturile în spinare, spunea el, urmărind un traseu pe care îl alcătuiseră împreună după decenii de cercetări. Știi tu, a întrebat, că Elis din Lillåberg
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
acasă, bancherul meu, cel care mult mai târziu avea să orbească. Costumul lui de piele neagră strălucea de la picăturile de ploaie. Ai nevoie de iscălitura mea? l-am întrebat. Nu, avea nevoie de prezența mea. Trebuia să facem împreună o călătorie cu mașina. Era ceva ce trebuia să-mi arate, ceva ce nu se putea spune, ci doar arăta. Din câte îmi amintesc, n-am purtat nici o discuție câtă vreme am fost purtați în interiorul ținutului. N-am spus nimic despre automobil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
cu secretarul ei -, acolo, în cămăruța cu ambele ferestre dând spre Högbergsgatan, aveam acea răbdare pe care o cere proza lentă a lui Strittmatter. într-o după-amiază, când a venit acasă și mi-a spus că trebuie să facă o călătorie de studii, că fuseseră alocate sume mari de bani pentru ameliorarea nivelului membrilor Parlamentului, așa că urma să întreprindă o călătorie importantă pentru dezvoltarea spiritului și a ideilor sale politice, am știut imediat unde vom merge. Singurul loc la care m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
lentă a lui Strittmatter. într-o după-amiază, când a venit acasă și mi-a spus că trebuie să facă o călătorie de studii, că fuseseră alocate sume mari de bani pentru ameliorarea nivelului membrilor Parlamentului, așa că urma să întreprindă o călătorie importantă pentru dezvoltarea spiritului și a ideilor sale politice, am știut imediat unde vom merge. Singurul loc la care m-am putut gândi, a spus ea, sunt Insulele Canare. Mergem la Strittmatter, am spus eu. Ținutul lui natal! Oamenii lui! El
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
romane. Dar eu l-am văzut compunând, spun eu. Pe Strittmatter. Era măreț. A fost președintele Uniunii Scriitorilor Comuniști, zice Manfred. Care încălca libertatea cuvântului. Și a luat măsuri ca alți scriitori să fie interziși. N-am știut, spun eu. Călătoria noastră de studii la Strittmatter nu va fi descrisă aici în detaliu, ci numai puținul care are legătură cu această carte. La dispoziția noastră a fost pus un automobil cu șofer. Și o translatoare, care era atât de rapidă în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]