57,527 matches
-
rară ca tragerea alarmei în epoca trenurilor străvechi. Puteai cere schimbarea culoarului sau parcarea, ambele manevre efectuate prin țâșnirea verticală a bolidului; oricum, ordinele trebuiau să nu fie confuze sau contradictorii. Pe majoritatea drumurilor nici nu era posibilă intervenția pasagerului: călătoria putea fi programată la început, iar în caz de forță majoră sistemul tuturor vehiculelor ejecta mașina accidentată. Megaruta, pe care circula Homer, era însă o arteră privilegiată, datorită numeroșilor tehnocrați ce dețineau palate pe fundul Golfului Mexic. Iată de ce sistemul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85062_a_85849]
-
nesocotit regulile naturii și au alungat-o pe Baba Iarna în Peștera Uitării, pecetluind intrarea în peșteră cu doi bolovani, desprinși din Piatra Neagră. Noi ne socotim vrednici să încercăm a aduce Iarna înapoi pe meleagurile noastre! se sumețiră tustrei călătorii. Apăi, eu o să vă dau binecuvântarea bunului Dumnezeu și mă voi ruga să vă întoarceți cu bine! Mulțumind preotului, băieții adăpară caii, care se odihniseră, păscând troscotul de la fântâna mănăstirii, mulțumiră călugărului Pahomie, care le dădu un măgar și o
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
o dată, voi ști că sunteți la mare primejdie și voi sări să vă scap! îi încredință dihania, în timp ce înghițea și cel din urmă oscior al iepurelui prăjit. Așa cum apăruse, Sfarmă Piatră dispăru, ca înghițit de tânguirea molatică a nopții. Tustrei călătorii își făcură cruce și se culcară, gândindu-se la făptura nepământeană și la ce-i mai poate aștepta până la Peștera Uitării. După trei ceasuri, o porniră la drum și, nu peste multă cale, pătrunseră într-o poiană mare, umbrită de
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
lucru, împletind un bici, iar fratele mai mic, Dumitru, cânta o doină din fluier. După ce ajunse la Hîrlău, Gheorghe și alți apropiați au fost trimiși la Iași, unde, după o pregătire de doar trei săptămâni, au ajuns, la capătul unei călătorii chinuitoare, tocmai în Basarabia. De-abia sosiți, au luat botezul focului, fiind bombardați, timp de câteva ore, de o baterie rusească. A scăpat cu viață, trecând, apoi, în Rusia, unde a luptat la Cotu Donului, loc de mare tristețe pentru
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
așezare, Vitejeni, formată din viteji ai Măriei Sale Ștefan Vodă, se află o parte din familia ei, care, poate, o aștepta să revină pe meleagurile natale. Chemarea străbunilor a îndemnat-o să-și deschidă portița ferecată a inimii, îndemnând-o la călătoria îndelung visată. Așteptarea n-a fost de prisos, se simțea acasă, gustând, cu ochii amintirilor, vuietul pădurii, liniștea cimitirului ori dulceața merelor domnești din fața casei părintești. Și-a întâlnit rudele, i s-au dezvăluit taine, mistere ascunse ale sufletelor oamenilor
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
și nu s-a coborît acasă la el. 10. Au dat de știre lui David despre aceasta, și i-au spus: "Urie nu s-a coborît la el acasă." Și David a zis lui Urie: "Nu vii tu oare din călătorie? Pentru ce nu te-ai coborît acasă?" 11. Urie a răspuns lui David: "Chivotul și Israel și Iuda locuiesc în corturi, domnul meu Ioab și slujitorii domnului meu sunt tăbărîți în cîmp, și eu să intru în casă, să mănînc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85050_a_85837]
-
comisarul Săbiuță prefigurează pe servilul Pristanda. Se pot observa asemănări și între comisul Agamemnon Kiulafoglu din Iorgu de la Sadagura și candidatul guvernamental, Agamemnon Dandanache din O scrisoare pierdută. Comisul sosește la moșia slugerului Gângu, să se instaleze ispravnic, după o călătorie cu căruța poștei asemănătoare cu cea a lui Dandanache, după cum povestește cu vorbirea-i „stropșită” însuși comisul. Similitudini între comediile lui Alecsandri și ale lui Caragiale se găsesc și în comicul de situație. Tabloul în trei acte, Iașii în carnaval
PERSONAJUL COMIC ÎN TEATRUL LUI I. L. CARAGIALE by Aurora Ștefan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/380_a_592]
-
adevărul universal. M-am întrebat de ce nu se afla și Iasomia acolo, dacă ea era o asemenea incontestabilă esență a naturii, de ce nu apărea și ea într-un fel sau altul, să ne spună că ajunsesem la adevărata revelație a călătoriei, că acesta era adevărul evident... Mi-am dat însă seama că era prezentă, în acel moment, în acel loc, și oriunde... verdele ierbii îmi amintea de ea, seninul cerului îmi amintea de ea, strălucirea călduroasă a soarelui era la fel de benefică
Izvroul miraculos by Cristi Romeo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1255_a_2901]
-
cică ar fi exclamat bătrânul, strângând cu degete nervoase biletele de examen. Eu toată tevatura o percep vag de la grupul sanitar, unde mă oprisem să-mi dau doi pumni de apă pe față. Acum știi de ce am ales să plec. Călătoria cu trenul devenise un fel de rutină; cu trenul urban, dar dacă închid ochii picotind, cum fac în fiecare dimineață pe traseul Unirii-Eroilor, pot să-mi imaginez situația de acum. În metrou mă trezesc încercându-mi aptitudinile de detectiv-urmăritor pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
mergem înainte, măi Toadere!, în timp ce eu mă făceam că dorm. Legănatul trenului, care doar pe oamenii fără gânduri și complicații psihologice îi aruncă într-un somn nesimțitor, nu putea avea același efect asupra spiritului meu încărcat de Capitală. Probabil orice călătorie cu trenul e prea scurtă pentru a deveni neinteresantă și a mă face să doresc cu adevărat să adorm. La Brașov, în orașul „meu“ pierdut despre care cred că am prea vorbit, aveam jocul preferat pentru primele două-trei seri după ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
mișcarea verticală nu se repeta mai mult de zece ori, până mă prindea somnul. Iar dacă se întâmpla să mă mai trezesc după primul somn, El era imobil în cui și mă fixa. Din geanta neagră a tovarășei mele de călătorie scot colții, atunci când felinarele de pe traseu luminează scurt cărțile din colecția „Biblioteca de artă“. Artistă deci? Mă apropii și aștept răbdător felinarul, care luminează la suprafață cotorul unui volum despre pictura lui Kandinsky. Țin minte că geometria lui încărcată, lumea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
hanoracul de ploaie și un pulover, radioul cadou de ziua mea, sandwich-urile pregătite totuși de mama - și cam atât. Pietrișul dur al peronului răspunde, prin talpa subțire a espadrilelor, în tot trupul meu până-n dinți și urechi, pe când tovarășa de călătorie își trage sacul spre ieșire, cu aerul unuia care știe foarte bine încotro se îndreaptă. Eu numai credeam că știu. În apartamentul din Cuza Vodă, unde locuiește de ani de zile amicul Ilie, nu-i nimeni. Sunt plecați la turci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
cartela care se consumă... Îmi imaginez în ce mizerie-i fi stând acolo, numa’ ciuperci să nu-mi aduci acasă! Mama scăpase de procesul ei nesfârșit și tot nu se dădea dusă de-acasă: Eu n-am, dragă, bani de călătorii, las’ că eu am călătorit destul, vă rog (începe să vorbească răspicat „din țepi“), dacă vreți să nu ne certăm - uite, eu sunt foarte calmă - nu-mi mai vorbiți de concedii, plecări, eu oricum nu mai am mult și trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
fraise, sandalele... Dacă n-ajungi pân’ la turci n-ai făcut nimic, i-a strigat Doc-ul pe când se îndrepta spre apă, cu picioarele îndoite mult în alergare și plantele curbate spre noi. Toți simțeam nevoia să ne relaxăm după călătoria fără țintă din ajun, când încercasem să ajungem la vechiul teatru de la Epidauros. Bine’nțeles că nu ajunseserăm, ne treziserăm în fața unor porți ferecate din spatele cărora ne priveau o haită de câini gunoieri - numai șoferul nostru mai putea să pretindă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
natal mi le-a dăruit de-a lungul anilor și care, Încă este atât de Îngăduitor și primitor... O astfel de vizită plăcută am avut-o În weekend, când soarele blând, mângâietor, de septembrie mă Îmbia la o astfel de călătorie spre plaiurile mele natale iar vocile alor mei mă chemau ca un cor de Îngeri, dintr-un timp Îndepărtat, să poposesc la mormintele lor, să le aprind câte o lumânare și să meditez. De obicei iau cu mine și o
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
și, În același timp, Îi simt gustul; parcă altfel de cât Îl știam eu, de obicei. - Sunt fericită că te văd, Îmi șoptește ea, emoționată. Haide, intră, sunt singură. - Unde sunt ceilalți? - La cumpărături, se pregătesc, mâine vor pleca În călătorie. - Știu, de aceea am venit, mi-am luat special concediul de odihnă, două săptămâni, să stau cu matale, până se Întorc ei. Ce faci, cum te mai simți? - Știi că am fost bolnavă trei săptămâni. Gripa m-a slăbit mult
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
de toate! - Îi aștept să vină de la cumpărături, să mâncăm Împreună, Îi răspund. Până mi-am desfăcut bagajele și le-am aranjat În dulap, a venit și sora mea Împreună cu soțul și fiul lor de la cumpărături. Făcuseră ultimile cumpărături pentru călătorie.Am luat cina. Mama s-a retras mai devreme În dormitorul ei, se simțea slăbită. Înainte de a pleca la culcare, mă Întrebă: - Nu-i așa că În noaptea asta vei dormi cu mine? Patul este destul de lat. - Da, mamă, o să dorm
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
un bilet la mare, În stațiunea Neptun. - Nu am plecat niciodată singură! Mă simt atât de prost că nu sunt Însoțită! - De ce trebuie să gândești așa? spuse prietena ei. Sunt atâtea femei singure pe lumea asta care pleacă În diverse călătorii neînsoțite și nu Își mai fac atâtea probleme. Ei, haide, fruntea sus! Poate că ar fi un motiv să faci cunoștință cu cineva tot atât de singur ca tine. - Știi foarte bine că eu nu mă las agățată pe stradă, În mijloace
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
tot respectul meu! spuse Lucas, sărutându-i mânile. Să nu te gândești că aș fi avut intenții rele! M-am simțit foarte bine În compania ta și mi-a făcut plăcere să petrec clipe frumoase alături de tine. Diana Îi ură călătorie plăcută și se despărți de Lucas, imediat. Nici nu știe cum a ajuns În cameră. Era distrusă sufletește. S-a așezat pe marginea patului; și-a acoperit fața cu mâinile și Începu să plângă. - Diana, ce se Întâmplă cu tine
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
au auzit de o Întâmplare identică (vezi Răzbunare sau un Concediu ratat). O privire peste Întregul cuprins din Pete de culoare ne duce la o imagine bine imortalizată pe luciul gândirii noastre: proza scriitoarei Vasilica Ilie rămâne o delectare În călătoriile scurte sau de durată ale lectorilor ,,adulți”. Întâlnirea cititorului contemporan cu proza din acest volum Îi Îndepărtează, acestuia, ridurile frunții, spălându-i-le cu spuma umorului adunată din labirintul mișcării contemporane. Din toată această mapă cu proze scurte - Pete de
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
nu le păsa de unul ca mine. Într-o lume sărăcită de vise, unde valorile în care puteai să crezi erau limitate, nu puteai rezista să fii altfel. Trebuia să fii cel mai bun sau nu existai deloc. În acea călătorie cu trenul s-a întâmplat ca cineva să tragă semnalul de alarmă. Valiza de lemn în care-mi pusesem câte ceva de-ale gurii și toate hainele mele mai bune, îmi căzuse în cap. Mă umplusem de sânge și eram amețit
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
și brânză cu ceapă. Pădurea din fața mea se legăna șoptind din pom în pom povești nerostite, iar ploaia se transforma treptat într-o grindină aspră care-mi ardea obrazul. Într-un fel mă bucuram că am scăpat basma curată din călătoria pe care o începusem, pe de altă parte eram îngrijorat fiindcă mă aflam departe de casă, într-un loc necunoscut, fără un acoperiș deasupra capului, fără cimitirul Eternitatea care-mi fusese de atâtea ori scăparea, când trebuia să mă ascund
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
În bucătărie, dar, dintr-un motiv pe care nu pot decât să-l intuiesc, n-am mai făcut-o. M-am trezit abia a doua zi dimineață după un somn agitat. 14 Am privit prin sticla geamului din autobuz. Aceeași călătorie plictisitoare de la ora trei fix. Același loc de la fereastră, pe care printr-o minune Îl prindeam aproape Întotdeauna. Îmi țineam degetele apăsate pe hârtia desenului lui Damian, ca și când dacă iaș fi dat drumul ar fi dispărut. Îl luasem cu mine
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
atașează gândului fugar e un cer negru; undeva, spre înalt, urmele zilei se pierd rozalii în cenușiul înnegrit al nopții. Când familia tânără a trecut acele căi ferate, uitate de toate trenurile în întuneric, boțul acela de om făcea prima călătorie, în brațele puternice ale tatălui și sub privirea caldă și grijulie a tinerei mame, un pic amețită de leuzie. După aceea, nu mai sunt povești; e ca și cum ai trage repede câteva sertare goale, unul după altul, cu zgomotul acela de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
cu președintele iubit despre detaliile acestei deplasări dificile. Se prefăceau că vorbesc cu el în fața mamei, era destul de haios să-i privești. La vârsta aceea, mă consideram într-un fel norocoasă că ai mei dăduseră și ei în mintea copiilor. Călătoria se tot amâna din diferite motive, care mai de care mai abracadabristice. Vremea rea, viscolul și canicula nici nu intrau în calcul, mama nu s-ar fi lăsat descurajată numai cu atât. Încăpățânată și afurisită la gură dacă nu i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]