5,478 matches
-
Neamurilor/ oameni ce vor învăța în Legea Ta/ pentru a vorbi de minunile Tale de-a lungul neamurilor.” În înveninarea lor neostoită, întunecații ivriți în frun-te cu Talpa Iadului și Satana au hotăîrît că este prea umilitor pentru ei să îndure asemenea afront de-a ,,lungul veacurilor” și au pus de un front adică de cea mai mare mîrșăvie din istoria lumii, scurtînd timpul ce se va vorbi despre creștinismul arimin numai pînă la sfîrșitul secolului lV, cînd a fost interzis
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
mîrșave și gogonate! Traian(98-117) le acordă ivriților mozaici în anii 98 sau 99 cetățenia romană, dar pentru care merite, istoria nu ne spune! Privilegiul este trecut sub tăcere de că-tre toți istoricii iar ivriții o trag tare cu persecuțiile îndurate sărmanii de la dușmanii lor de moarte, de parcă îi priponise moartea în inima Romei! Eu cred că ,,meritul” pentru primirea cetățeniei romane a fost cumpărat cu bani foarte mulți plătiți de mozaici în punga împăratului pentru războiul de cucerire și distrugere
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
conspirațiile, vedeniile și tîmpeniile ivrite, pentru că noi avem Istoria și Adevărul de partea noastră. Pînă aici v-a fost cu hoția și minciuna, a venit vre-mea să dați socoteală de faptele voastre criminale! Și mandeenii, care au avut de îndurat ferocitatea triburilor ivrite pe la sfîrșitul secolului ll î.e.n. și următorul, spun despre Hristos că este născocirea unor turbați farisei ce cloceau o schismă în mozaism, sminteală cu care au început să colinde lumea de nebuni, fiind adesea potoliți cu pietre
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
77 angaja unități române în flancurile Armatei 6, care luptau la Stalingrad 1. Un aspect important îl constituie, în acest episod, asediul orașului, în care erau blocate Armata 6 și contingente românești, de către armata sovietică. Acestea au fost nevoite să îndure condiții inimaginabile, în perioada 20 noiembrie 1942 - 2 februarie 1943. Între 1 și 12 decembrie, aviația germană, în ciuda fanfaronadei lui Goring, a parașutat zilnic, celor 250.000 oameni asediați la Stalingrad, 97 de tone de alimente și de muniții, din
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
de a angaja unități române în flancurile Armatei 6, care luptau la Stalingrad. Un aspect important îl constituie, în acest episod, asediul orașului, în care erau blocate Armata 6 și contingente românești, de către armata sovietică. Acestea au fost nevoite să îndure condiții inimaginabile, în perioada 20 noiembrie 1942 - 2 februarie 1943. Între 1 și 12 decembrie, aviația germană, în ciuda fanfaronadei lui Goring, a parașutat zilnic, celor 250.000 oameni asediați la Stalingrad, 97 de tone de alimente și de muniții, din
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
ar fi...") și Eminescu ("Avem multe inteligențe, puține caractere"). Cel care în mod sigur nu s-ar fi supărat este chiar Caragiale dacă e să dăm crezare propriilor sale cuvinte dintr-o scrisoare către Dragomirescu: "Să te-njur, Nu mă-ndur, Să te las Mi-e necaz." " Vorba ceea: înjură-mă, domnule, dacă nu vrei să mă lauzi, dar nu mă da uitării". Nici noi nu-l uităm și poposim puțin asupra portretului fizic, asupra înfățișării pe care dramaturgul a purtat
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
care le adresați personalului. +++ Luați ca exemplu problema lui Sue, care și-a convocat personalul insuficient și epuizat în sala de conferințe a bibliotecii pentru o ședință neașteptată dar obligatorie. Sue a trebuit să le comunice angajaților că au de îndurat un an de coșmar, întrucât consiliul orășenesc a votat nu numai să dubleze suprafața bibliotecii, ci și să renoveze și să restructureze clădirea veche. Odată cu acel anunț devenea evident că anul următor va fi plin de zgomot, mizerie, mutări, stres
[Corola-publishinghouse/Science/1850_a_3175]
-
înțelepții timpului (chiar și de Aristotel) ca o stare naturală și chiar mai mul t, ca un dat natural. Le oferă așadar sclavilor speranța creștină „căci este un har când împlinindu-ți în conștiință datoria față de Dumnezeu care știe totul, înduri pedepse și suferi pe nedrept. Ce glorie este dacă făcând greșeli sunteți bătuți și maltratați? Dar dacă făcând binele suferiți cu răbdare, această purtare este plăcută lui Dumnezeu; și Hristos a pătimit pentru voi lăsânduvă pildă ca să umblați pe urmele
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
oriental al creștinismului, va stârni admirația creștinătății și va constitui îndemnul de a extinde aceste așezăminte care vor deveni germenii asistenței spitalicești atât de performantă astăzi. „Îndată ce ieși din cetate vezi un oraș nou care este sanctuarul pietății. Acolo boala îndurată fără murmur, pare a fi o încercare binecuvântată, acolo caritatea strălucește în operele sale’’ spunea Sfântul Grigorie din Nazianz cu referire la realizările Sfântului Vasile. Ulterior, sub împăratul lustinian și urmașii săi, spitalele aveau să se răspândească pe lângă mănăstiri și
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
apară numai când oameni simt o amenințare serioasă a bunului lor trai ori încearcă un adevărat șoc când valorile le sunt puse sub semnul întrebării sau chiar anulate. O altă atitudine comună este acceptarea pasivă a necazurilor. Milioane de oameni îndură mari suferințe, chiar foamea, cu calm și stoicism. Oameni care cred că cel mai bun mod de a face față unei probleme grele este să o îndure în liniște, nici nu vor încerca să rezolve acea problemă. În parte opusă
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
anulate. O altă atitudine comună este acceptarea pasivă a necazurilor. Milioane de oameni îndură mari suferințe, chiar foamea, cu calm și stoicism. Oameni care cred că cel mai bun mod de a face față unei probleme grele este să o îndure în liniște, nici nu vor încerca să rezolve acea problemă. În parte opusă găsim cinismul manifestat unii oameni față de problemele sociale. Acesta îl putem constata în afirmația acestora că discuția și acțiunea în legătură cu o problemă sau alta reprezintă doar pierdere
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
de cele mai cumplite suferințe, trimise pentru a-i căli sufletul - neamul român s-a concentrat în poziții tari și adăpostite, de unde se pregătea în taină pentru un nou avânt. Dar încercarea fu crudă și mai grea decât putea să îndure firea omenească, prin drumul ei cel lung de veacuri - (un mileaniu de năvăliri). Ea sădi în inima Românului răbdarea, răbdarea de mucenic până la clipa mântuirii (Constaninescu, 1928, p. 57). Dintr-un alt pasaj, la fel de tensionat emoțional, pot fi desprinse temele
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
glorioasa armată sovietică" la 23 august 1944, eveniment pregătit de acțiunile partidului orchestrate din "lagărul dela Tg. Jiu" de către "tovarășul Gh. Gheorghiu-Dej" (Roller, 1952, p. 693). O dimensiune aparte a martirologiei partidului comunist o reprezintă experiența carcerală axată pe teroarea îndurată în pușcăriile regimului burghezo-moșieresc fascizat. Închisoarea Doftana este transformată în nucleul sistemului concentraționar în care comuniștii, ca deținuți politici, au suferit în numele idealurilor socialiste. Sistemul represiv burghezo-moșieresc, în care "erau închiși și schingiuți luptătorii revoluționari" mai cuprinde, pe lângă Doftana, închisorile
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
sub zidurile ei 14 deținuți politici antifasciști, în frunte cu unul din conducătorii PCR, luptătorul ceferist membru al C.C. Ilie Pintilie", a completat calendaristica festivă a partidului cu o zi de doliu proletar. Ca principal lieu de mémoire al suferințelor îndurate de militanții revoluționari, Bastilia românească a fost transformată în 1950 în Muzeul Penitenciar Doftana, loc de pelerinaj pentru patrioții socialiști ai RPR. Conversia naționalului în social, pe care am ilustrat-o în secțiunile anterioare, este elocvent exemplificată și în cazul
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
inimaginabilă și incontestabilă. La fel cum nici realitatea suferinței ilegaliștilor comuniști nu trebuie discreditată. Analogia nu își propune nici să bagatelizeze suferința victimelor regimului comunist, nici să pună pe același plan al suferinței și terorii sistemele concentraționare în care au îndurat partizanii comuniști în interbelic și opozanții regimului în perioada postbelică. Ea își propune doar să evidențieze mecanismele bazale construcției memoriei colective, anume martirologia și panteonizarea, pe care fiecare regim socio-politic le întrebuințează în maniere similare. Din acest punct de vedere
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
trebui mai curând să fie un misogin. Nimic malițios sau ironic la adresa femeii în această introducere justificativă, ci doar regretul de a o vedea supusă unei recluziuni în spațiul alcovului, neavând deschiderea pe care, cu siguranță, ar merita o: „femeile îndură totul cu mult mai greu decât bărbații”118. Denunțarea existenței feminine într-o stare de prizonierat este implicit și o condamnare a acelei vita contemplativa medievale, autorul oferind ca alternativă trăirea exuberantă, plenară a vieții. Boccaccio este un fin psiholog
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
să fie un veritabil Iov: răbdător, blând, supus. Falsa modestie și nuanțele ironice nu lipsesc: „Pe soață soțul cade-se s-o-mpace;/ Din doi să ierte unul, n-ai ce-i face,/ și fiindcă tot bărbatu-i mai mintos/ Îndură tu, c-așa-i cuviincios!”388 În fața unei asemenea dezlănțuiri de vitalitate, soțului nu-i rămâne decât să se resemneze, admițând că toate femeile sunt la fel. Mai înțelept ar fi să se evite căsnicia, căci femeia îi pune mereu
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
Tânăra soție, supusă unui test al virtuții de către propriul soț, este deposedată de copil, dar are o reacție de o pasivitate nefirească pentru o mamă, care se știe că ar trebui să situeze, mai presus de orice, viața urmașilor: „Grizilda îndură această silă/ șezând ca mielușelul blând și mut/ și-ngădui să facă tot ce-a vrut./ [...] Dar muma n-a pornit să se bocească,/ Ci s-a supus la voia-mpărătească”795 Nu face decât să îi dea copilei o ultimă
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
decât să îi dea copilei o ultimă binecuvântare, rugându-se divinității să o primească ca pe o jertfă a propriei ei măriri, dovedind o tărie morală inexplicabilă chiar și pentru narator: „Ci ea a strâns din dinți și, neclintită,/ A îndurat năpasta cea cumplită.”796 Atitudinea femeii este de o stăpânire perfectă, păstrând față de cei din jur, dar mai ales față de soț, imaginea soției ideale: „Era la trebi la fel de săritoare/ și de smerită, și-l iubea pe cneaz/ Cu dragoste la fel de
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
și dacă n-avea vechencredințare/ Că ea iubea pe prunci peste măsură/ Ar fi putut să crează că din ură,/ Din vicleșug, din inimă-mpietrită/ Le-a suferit pe toate neclintită.”801 Menirea femeii pare a fi aceea de a îndura, cu stoicism, un destin aproape ingrat, care o deposedează de drepturi elementare și o obligă la o permanentă adeziune față de un soț căruia i se închină ca unei divinități atotputernice: „Cu toate aste, veșnic răbdătoare,/ și-a pus în gând
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
să poetizeze o copilă de 9 ani, ce este foarte frumoasă. Mare dorință am să aibă vreunul din Comitetul lui vr-un interes la Botoșani, să-l vadă, și apoi s-ar convinge că numai ticăloșia de sifilis îl face să îndure atâta.”. Nu se înțelege cine „zicând că ar fi bolnavă mintea”, doctorul Isac sau cei care sunt în eroare? înțelegem însă, că Hanrieta ar vrea să vină unul dintre medicii care au dat „Consultația” de la Iași și să vadă progresele
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
pădurii, / Ca nisipul mării... Și de-acum până-n vecie, / Cu a voastră seminție / Tot așa trăgându-se viță din viță / Și neam din neam, / Până la acești fii ai dumneavoastră, / Ce stau îngenunchiați / Și cu ochii lăcrimați, / Se roagă să vă-ndurați, / Să-i iertați / Și să-i binecuvântați... Căci ei sânul v-au supt / Și multe bucurii v-au făcut; Din somn dulce v-au sculat / Și poate i-ați blestemat, / Căci părinții mult se ostenesc, / Până fiii mari îi cresc
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
face voie bună, / D-a ta față cine-o vede, / Nu mai calcă iarbă verde. / Frunză verde de secară, / De-aș ajunge pân la vară; Frunză verde de scumpie, / Ca să-mi mai văd eu copiii. Da tu cum te-ai îndurat, / Străinioară m-ai lăsat, / Că-s străină ca un cuc, / N-am milă unde mă duc.../ Astă vară ce-a trecut, / Rău m-a mai cântat un cuc, / Să las casa să mă duc. Cântă, cuce, numai mie, / Că de-
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
un mesaj care îi amintește de Weininger: „Mereu îmi spun cuvintele lui Tolstoi: «Omul este neputincios în carne, dar liber în spirit.»“34 Este mesajul care îi dă puterea de a suporta povara vieții. În credință găsește îndemnul de a îndura durerea și umilința, după chipul și asemănarea lui Iisus din Nazaret. Se roagă, chiar dacă nu într-un mod convențional. Cere ca spiritul să fie prezent în el și să poată învinge astfel spaima în fața morții. Expresiile care revin în însemnări
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
Întreaga operă literară a lui Dostoievski demonstrează faptul că remușcarea prin căință nu este un proces psihic distructiv, ci, dimpotrivă, unul constructiv: nu poți să te schimbi mai Înainte de a ispăși pentru greșeala pe care ai făcut-o; trebuie să Îndurăm adevărul despre noi, altfel, vor fugi mereu de noi Înșine; remușcarea și căința sînt procese sufletești inevitabile deoarece nu vom putea să-i facem la nesfîrșit responsabili pe alții de greșelile și păcatele noastre. Să nu ne fie, prin urmare
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]