6,421 matches
-
Dacă, bunăoară, În clipa aceea, te-ai fi apropiat de gardul care Împrejmuia clubul cu pricina, ai fi rămas convins că viața e cum nu se poate mai frumoasă și mai surîzătoare; ai fi putut vedea, apoi, cîțiva jucători de golf foarte buni, bărbați fără vîrstă, cu brațe puternice și agile și cîteva femei cam neîndemînatice cînd loveau mingea, dar foarte frumoase. Dacă mai rămîneai puțin cu nasul lipit de gard și erai perspicace, ai fi putut să-i recunoști pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
timp avea să vină mămica și-o să-i cheme să meargă acasă și atunci, fiindcă era un mucos, un crocodil, a primit o palmă zdravănă de la un Tarzan pe care-l făcuse de rușine. Pe Înserat se Întorceau jucătorii de golf. Unii dintre ei făceau un duș și cîteodată chiar o baie În bazin. Pe urmă intrau În cabine și mai stăteau puțin de vorbă Înfășurați În prosoape ori goi, asta depindea de cît erau de grași. Glasurile lui Juan Lucas
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
acasă. Se Încheiau afaceri și la bar, dar de obicei se trecea În revistă cu eleganță situația politică a țării sau a industriei pescărești, fără a uita bineînțeles ultima glumă care circula În oraș și comentariile despre viitoarele partide de golf. Se auzea cîte un glas spunînd: „Nu, nu! Azi e rîndul meu să plătesc“ și jucătorii de golf Începeau să plece În grupuri. Juan Lucas ieșea s-o caute pe Susan pe terasă, o săruta și o sorbea din ochi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
a țării sau a industriei pescărești, fără a uita bineînțeles ultima glumă care circula În oraș și comentariile despre viitoarele partide de golf. Se auzea cîte un glas spunînd: „Nu, nu! Azi e rîndul meu să plătesc“ și jucătorii de golf Începeau să plece În grupuri. Juan Lucas ieșea s-o caute pe Susan pe terasă, o săruta și o sorbea din ochi. Se așeza alături de ea și rămîneau cîteva minute În tăcere, contemplînd cum dispar Înghițiți de Întuneric copacii de pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
plece În grupuri. Juan Lucas ieșea s-o caute pe Susan pe terasă, o săruta și o sorbea din ochi. Se așeza alături de ea și rămîneau cîteva minute În tăcere, contemplînd cum dispar Înghițiți de Întuneric copacii de pe terenul de golf și se Întrerupe dintr-odată vara verde și aurie În care trăiau. Era ca o scurtă recidivă de tristețe În acel echilibru atît de ordonat al vieții lor, dar ei nu o lăsau să-i cuprindă cu totul: Îi chemau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Agronomie și Juan Lucas, ținîndu-se de cuvînt, i-a dat Mercedesul lui. Dar n-a fost de ajuns: pușlamaua a Îndrăznit să ceară o mașină nouă. Treaba s-a aranjat pînă la urmă cu un refuz hotărît al jucătorului de golf, Însoțit de o sumă frumușică cu care avea să-și tapiseze Mercedesul cu piele neagră și să-l vopsească În roșu, ori vrea așa, ori nu mai primește nimic. Santiago acceptă și, În timp ce-i pregăteau bolidul În atelier, au trebuit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
șaluri de dantelă, Juan Lastarria sosi Într-un impecabil Prince de Gales și era gata să intre În pămînt cînd văzu că ceilalți erau Îmbrăcați În culori Închise. Dar Își reveni curînd de pe urma șocului amintindu-și că era jucător de golf și Își redobîndi stăpînirea de sine. Venise cu soția lui și se vedea că mătușa Susana era fericită că putea asista la Încă o ceremonie a primei Împărtășanii; copiii ei trecuseră prin asta, cum zboară timpul, cum trece viața, acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
și În stînga pentru ca nimeni să nu-l poată saluta. „Nu saluți un om de afaceri la opt și jumătate dimineața, În biserica Miraflores“, Își spunea el simțind cum Îi clocotește sîngele În vine. „Dacă m-ar vedea prietenii de golf s-ar prăpădi de rîs, ar spune că sînt un om pierdut, irecuperabil, tată de familie model și m-ar lua peste picior, ia să vedem, tăticule, povestește-ne cum le pui supozitoare copiilor.“ Scutură din cap ca pentru a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
cu părintele Brown. Susan se uita la mustața lui Juan și la mustăcioara Susanei gîndindu-se că probabil era ora unsprezece dimineața sau chiar mai mult și că nu avea nici un Întăritor, trebui să-și Închipuie că era la clubul de golf ca să nu leșine de slăbiciune. Și ce accent avea preotul! La fel de Îngrozitor În engleză ca și În spaniolă! Numai brațul lui Juan Lucas o putea salva, dar Juan Lucas tocmai descoperise că preotul-văcar era jucător de golf și Încă un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
la clubul de golf ca să nu leșine de slăbiciune. Și ce accent avea preotul! La fel de Îngrozitor În engleză ca și În spaniolă! Numai brațul lui Juan Lucas o putea salva, dar Juan Lucas tocmai descoperise că preotul-văcar era jucător de golf și Încă un jucător bun, dacă te luai după ce povestea el. Lastarria prinsese cuvîntul golf, „tradu-mi și mie“, o ciupi pe nevastă-sa și, Susana Îi spuse că Îl invitau pe părinte la club, fiindcă era un jucător foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Îngrozitor În engleză ca și În spaniolă! Numai brațul lui Juan Lucas o putea salva, dar Juan Lucas tocmai descoperise că preotul-văcar era jucător de golf și Încă un jucător bun, dacă te luai după ce povestea el. Lastarria prinsese cuvîntul golf, „tradu-mi și mie“, o ciupi pe nevastă-sa și, Susana Îi spuse că Îl invitau pe părinte la club, fiindcă era un jucător foarte bun. „Spune-i că o să vin și eu, spune-i, spune-i...“ Julius se sătură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
un cîntec, anunțînd astfel că se apropiau de casă. Ce zi Însorită! Parcă era o zi de vară! În sfîrșit o să-și poată lepăda hainele astea insuportabile! Vedea Înaintea ochilor cămașa sport care-l aștepta În șifonier, ca să meargă la golf. Intră pe ultimele turnante Înainte de a ajunge la palat și ochii Îi căzură pe mîneca hainei de stofă neagră, se simțea stînjenit la gîndul că purta un costum nepotrivit cu sezonul, acceleră și mai tare. Susan Își lăsă capul pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
dădu seama că Juan Lucas ar fi fost În stare să dea divorț, nu altceva. Nilda luă inițiativa: voia fotografii, cît mai multe fotografii, În care să apară cu toții, În fața porții de la intrare, cu domnul și cu doamna. Jucătorul de golf Își aprinse o țigară și porunci să i se aducă o sticlă de apă minerală ca să poată suporta tot balamucul ăsta. Celso dădu fuga după apă și acum nu aveau cine să-i fotografieze. Susan izbucni Într-un rîs nervos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Încă una, nu mișcați, una cu lumînarea lui Julius aprinsă, acum. Pe urmă trebuia să fotografieze și altcineva, ca să apară și Celso Într-o poză. Juan Lucas aprinse lumînarea și Carlos le mai făcu o poză. „Destul!“, exclamă jucătorul de golf, dar chiar În clipa aceea se ivi Imelda și, cu toate că ceilalți n-o prea aveau la inimă, Nilda insistă să mai facă o poză, a treia și ultima. De data asta i-a fotografiat Juan Lucas, pentru ca Susan să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Juan Lucas se Întoarse și dădu cu ochii de grădinar, cum te cheamă, băiete? și-l văzu că-i oferă o țigară udă, cu tutunul pe jumătate scuturat, Îmi permiteți? Timp de o clipă Juan Lucas simți că terenul de golf nu mai exista, că el nu jucase și n-o să mai joace golf niciodată; așteptă să-i treacă senzația de gol la stomac, ca la pornirea bruscă a ascensorului și spuse: nu mai vreau tort. Le oferi și aprinse tuturor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
băiete? și-l văzu că-i oferă o țigară udă, cu tutunul pe jumătate scuturat, Îmi permiteți? Timp de o clipă Juan Lucas simți că terenul de golf nu mai exista, că el nu jucase și n-o să mai joace golf niciodată; așteptă să-i treacă senzația de gol la stomac, ca la pornirea bruscă a ascensorului și spuse: nu mai vreau tort. Le oferi și aprinse tuturor bărbaților cîte o țigară fină și-i bătu pe spate mulțumindu-le pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
de cîteva săptămîni Juan Lucas era vîrÎt pînă peste cap Într-o mulțime de afaceri noi, investind nebunește, ceva cu niște americani care se ocupau ei de tot și În felul ăsta, Între altele, dispunea de mai mult timp pentru golf. Seară de seară invita tot felul de oameni de afaceri plicticoși să ia masa În oraș și Susan prefera să rămînă acasă cu cîte o prietenă, neapărat frumoasă și ea sau inteligentă și plină de viață, care știa o mulțime
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
se poate mai potrivită cu Împrejurarea. Îl salută prietenește pe medic și intră În dormitor cu un aer Îngrijorat, deși În fond era convins că un scorpion n-ar Îndrăzni niciodată să Întrerupă acest amestec de afaceri extraordinare și de golf care alcătuia viața lui, În nici un caz nu putea fi o Înțepătură gravă; și apoi, unde s-a mai văzut ca o ființă ca Susan să moară tragic, să fim serioși!, lucrurile astea nu se petrec În lumea noastră. Viața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Vai! Brațul ăsta Îngrozitor! Juan...“ A doua zi trecu s-o vadă, Înspăimîntată, nevasta ambasadorului din Nicaragua; venea de la coafor și se scuză că arată groaznic, apoi o sărută pe Susan și-i povesti că toate prietenele de la clubul de golf rămăseseră abasourdies 1 la vestea Înțepăturii veninoase a scorpionului. Susan o primi cu zîmbetul pe buze, dar cu o expresie de suferință. Merita s-o fi văzut cu voalurile ei țesute de călugărițele din Oviedo! Tenul impecabil, fără nici un pic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
dormitorul e un adevărat paradis și-i povesti lui Susan exact cum o Înțepase scorpionul, scorpionul, ghinionul, fredona amintindu-și probabil de vreun cîntec din America Centrală sau din zona Mării Caraibilor. A stat cîteva ceasuri, amestecînd Întîmplări de la clubul de golf cu altele cu insecte și scorpioni petrecute la Cairo sau la Guanajuato, fiindcă fusese multe călătorii doamna ambasador. Susan o asculta fără să urmărească acea sporovăială nesfîrșită presărată din cînd În cînd cu vorbe franțuzești, de altfel, după cît se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
țineau zdravăn ca să nu se repeadă la ea. Susan, profund impresionată și sub efectul pastilei verzi Întăritoare, se uită la preot și se hotărî pe loc: va merge și ea În cartierele sărace. „Nu e vreunul pe lîngă clubul de golf?“, Întrebă, explicînd Îndată că În felul acesta ar fi economisit timp și ar fi putut rămîne aproape de soțul ei. Femeia cea mai grasă din grupul „Noi-mergem-În-cartierele-sărace“ Îi spuse că peste tot erau cartiere sărace, niciodată n-o să te poți plînge
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
că nu mai găsești mizerie, doamnă. Susan acceptă să meargă Începînd de săptămîna viitoare. Seara Îi povesti totul lui Juan Lucas. Julius sări În sus de bucurie și spuse că el avea s-o Însoțească sîmbăta după-amiază, dar jucătorul de golf Îi tăie avîntul trimițîndu-l să se spele și să se culce, mucosul ăsta care stîrnea atîtea buclucuri. Pe urmă Îi spuse lui Susan să ia lucrurile mai ușurel, o să mai stea de vorbă despre asta, ce-ar fi să ieșim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Întorcea să ia micul dejun cu Juan Lucas, citindu-i ziarul cu glas tare, de fapt citea aproape numai pentru ea, fiindcă foarte puține știri reușeau să-l intereseze: vreun ministru nou cu care era prieten, dacă Eisenhower mai juca golf și cronicile despre corride trimise din Spania; adevăratele știri i le aduceau subalternii, consilierii sau prietenii săi de la birou. Susan trecea peste știrile rele, moartea vreunui bogătaș din Lima, bunăoară, fiindcă el nu suporta nimic dezagreabil cînd Își bea sucul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
maică-sa; n-o găsise acasă la ora prînzului, nu-și găsea liniștea pînă n-o vedea din nou. Ajungînd la palat constată că fericirea lui Susan și a lui Juan Lucas intrase pe făgașul normal: tocmai se Întorseseră de la golf și beau un păhărel de Jerez cu arhitectul și inginerul, care veniseră pentru a discuta cîteva chestiuni privitoare la noul palat. Lucrările erau foarte avansate, În curînd aveau să termine etajul al doilea, Susan asculta explicațiile arhitectului sprijinindu-se de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
confirmarea acestei intuiții: se duse s-o caute În dormitor ca să meargă Împreună la biserică și o găsi dormind. În ziua aceea n-a mai putut veni la Împărtășanie. La ora prînzului n-a găsit-o, era la clubul de golf cu prietenii din Panama. În sfîrșit, a putut s-o vadă abia spre seară: veni la el și-l rugă s-o ierte pentru că-l lăsase singur, Îl umplu de sărutări și-i făgădui să nu mai lipsească În ziua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]