6,066 matches
-
îndesându-mi un teanc de invitații în mână. Du-te și așază-te în bibliotecă, vin și eu imediat. Șampanie? Sau ai vrea fursecuri cu litchi și mango? Am comandat aluatul special de la Paris. Ți se topesc în gură. Am gustat unul. Erau bune ca păcatul, pe cuvânt. Numai prețul fursecului ăstuia, probabil, ar fi fost echivalentul a cel puțin șase cărămizi noi în Piața San Marco. M-am dus în biblioteca lui Muffy, zugrăvită în roșu-bordo, ca mai toate bibliotecile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
pune gura pe mâncare gătită, dintr-odată-și dau seama că, totuși, mâncatul e din nou o chestie trăsnet. La cele mai multe degustări sunt prezente fete din lumea mondenă slabe ca niște scânduri, care sunt hotărâte să fie văzute la eveniment, dar nu gustă nimic. Apoi îi spun bucătarului cât de mult le-au plăcut meniul și noile mâncăruri, după care se-ntorc acasă și se înfometează pentru tot restul serii. La câteva zile după ce m-am întors de la Cannes, am fost prezentă împreună cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
catagrafierea absolută a drumului către Împărăția de dincolo de lumea aceasta. „Toate creaturile - spune Unamuno - sunt creatorul lor. Și niciodată Dumnezeu nu s-a simțit mai creator, mai tată, decât când a murit în Cristos, când El, în Fiul său a gustat moartea.“ Prin urmare - reconfirmă el intuiția lui Victor Goti din Ceață - nu novela sau roman pe temeiuri obiective, ci nivola sau riman (cum am echivalat eu în românește) ca o sondă lansată în interioritate, către „omul dinăuntru“. Spre a nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
invizibile ce străluceau dincolo de albastrul cerului, dincolo de bolta lui aparentă. Începea să cunoască lumea. Și fără a-și da seama cum anume, începu să cugete la izvorul profund al confuziei vulgare dintre păcatul trupesc și căderea primilor noștri părinți deoarece gustaseră din fructul pomului cunoștinței binelui și-a răului. Și medită la doctrina lui don Fermín despre originea cunoașterii. Ajunse acasă și, când Orfeu îi ieși în întâmpinare, îl luă în brațe, îl mângâie și-i spuse: „Azi începem o nouă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
din compasiune, adică din iubire de sine. Bietul Bouvard! Bietul Pécuchet! Toate creaturile sunt creatorul lor. Și niciodată Dumnezeu nu s-a simțit mai creator, mai tată, decât când a murit în Cristos, când în El, în Fiul său, a gustat moartea. Am spus că noi, autorii, poeții, ne introducem, ne creăm în toate personajele poetice pe care le creăm, chiar și când facem istorie, când poetizăm, când creăm persoane despre care credem că există în carne și oase în afara noastră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
69-’71) mai mult decât plăcute: discoteca de sâmbătă, excursii cu chitariști și „mag-uri”, reviste și cenacluri. Acea lume părea să fie a noastră, să poată deveni a noastră. Citeam Les poets maudits, filosofie existențialistă, romane premiate cu Goncour. Gustam deliciile prozei apusene în așteptarea celei latino-americane. Luam distanță față de cultura sumară și improvizată a generației părintești. Ne băteam cu societatea de consum în plină societate a cincinalelor în patru ani și jumătate. Nici unul dintre noi nu credea în viitorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
am ajuns în Gare du Nord, am înțepenit. Erau prea multe culori și prea multe lumini! Nu era cenușiul și întunericul de acasă, cu care ochii mei se obișnuiseră. Așa am început eu să aprehendez Occidentul: SENZORIAL. Văzând, pipăind, mirosind, gustând, atingând. Nihil est in intelectum... știi tu povestea. Mi s-a făcut brusc frică și a trebuit să mă duc să fac pipi, ca animalele care, când sunt cuprinse de nesiguranță, încep să-și marcheze teritoriul. Două ore m-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
femeile, cu mici excepții, apar după un prototip: sunt tinere, cu un sex-appeal manifest sau ușor de intuit, marcate de dorința ta de a le simți cu trupul. În definitiv, dacă îmi amintesc bine, prima experiență a copiilor este că gustă întregul ambient: strâng păturica între gingii, își mestecă mânuțele, se bucură frecându-și picioarele. Ceva din iubirea asta cosmic materială se simte în percepția ta despre femei. Îmi amintesc o inscripție superbă, de pe o cârpă de bucătărie, din cele cusute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
logicienii numesc „principiile fundamentale ale gândirii”, am fi și acum în epoca de piatră! Euristicile prin care noi ne procurăm cunoștințele și adevărurile (ca și cele prin care ne procurăm mâncarea, prietenii, iubitele) sunt alunecoase, arareori corecte. Pipăim, culegem, amestecăm, gustăm, construim, demolăm, aruncăm, păstrăm, așa crește cunoașterea. Așa funcționează și gândirea: ca și cum ți-ai căuta iubita pe-ntuneric. Ce-are asta cu logica? Aa, zici, logica nu se ocupă cu gândirea reală ci cu cea normativă! Da, dar dacă te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
eșarfa la gât. Aseară, noi, cele trei europene, am băut câte un păhărel de șampanie la masă și pentru ele am luat suc de portocale. Walizada ne-a privit cu ochii încărcați de reproș și ne-a spus: - Odată am gustat și eu șampanie și mi-a plăcut. - Dar gustați și acum! - Acuma nu, că nu v-ați gândit voi. Dacă vă gândeați, ne îmbiați, nu ne puneați în situația să vă spunem noi că am vrea. Da’ până plecăm, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
băut câte un păhărel de șampanie la masă și pentru ele am luat suc de portocale. Walizada ne-a privit cu ochii încărcați de reproș și ne-a spus: - Odată am gustat și eu șampanie și mi-a plăcut. - Dar gustați și acum! - Acuma nu, că nu v-ați gândit voi. Dacă vă gândeați, ne îmbiați, nu ne puneați în situația să vă spunem noi că am vrea. Da’ până plecăm, să știți că bem un pahar întreg. Jowida nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
unei livezi de mere. Magazinul avea produse din merele din spate: apple cider, mere mere, mere în zahăr ars și alune, gem de mere, plăcinte cu mere, mere uscate, ceai de mere. O poezie cu mirosuri foarte plăcute și puteai gusta din fiecare. Dar în plus aveau și pere. Următorul loc de popas a fost un American Bufet, pe margine de motorway. Teribil de kitsch, un eșantion din electoratul lui Bush și Schwarzenegger, dar în care Adi ar fi fost încântat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
poți. Caută în rucsac și scoate o cutie de Cola. Poftim, ia asta. Nu poți să lucrezi fără combustibil. — Mersi, zic, și o iau recunoscătoare. O deschid și iau o înghițitură, și e cea mai minunată băutură pe care am gustat-o vreodată. Mai iau o gură mare și lacomă, apoi încă una. — Să știi că oferta încă mai e valabilă, adaugă după o pauză. Dacă vrei, mama e gata să te învețe. Serios ? Mă șterg la gură, îmi dau părul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
notițe, îi explic. Scriu data și dedesubt „Lecția de gătit nr. 1”, subliniez, apoi mă uit la ea. Iris clatină ușor din cap. — Samantha, n-o să-ți iei nici o notiță, spune. Gătitul n-are nici o legătură cu scrisul. Trebuie să guști. Să simți. Să pipăi. Să miroși. — Aha. Încuviințez din cap cu un aer inteligent. Să țin minte asta. Desfac repede capacul stiloului și scriu „Gătit = gustat, mirosit, simțit etc.” Pun din nou capacul la stilou și ridic privirea. Iris mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
pipăi. Să miroși. — Aha. Încuviințez din cap cu un aer inteligent. Să țin minte asta. Desfac repede capacul stiloului și scriu „Gătit = gustat, mirosit, simțit etc.” Pun din nou capacul la stilou și ridic privirea. Iris mă fixează uluită. — Să guști, spune, luându-mi din mână carnetul și stiloul. Nu să scrii. Trebuie să-ți folosești simțurile. Instinctele. Ridică încet capacul unei cratițe care fierbe pe foc și bagă o lingură în ea. — Uite, gustă asta. Duc încetișor lingura la gură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
privirea. Iris mă fixează uluită. — Să guști, spune, luându-mi din mână carnetul și stiloul. Nu să scrii. Trebuie să-ți folosești simțurile. Instinctele. Ridică încet capacul unei cratițe care fierbe pe foc și bagă o lingură în ea. — Uite, gustă asta. Duc încetișor lingura la gură. — Sos, spun imediat. Delicios ! adaug, ca fată politicoasă ce sunt. Irish scutură din cap. — Nu-mi spune ce crezi că e. Spune-mi ce simți în sosul ăsta. Mă uit la ea confuză. E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
că așteaptă un alt răspuns din partea mea. — Ăă... carne ? mă aventurez. — Și altceva ? Am mintea complet goală. Nu mă pot gândi la nimic altceva. Pe bune acum, e doar un sos. Ce pot să mai spui despre sos ? — Ia mai gustă o dată. Iris nu se dă bătută. Trebuie să te străduiești mai tare. Mă înroșesc la față, chinuindu-mă să găsesc ceva de spus. Mă simt ca un copil tembel din fundul clasei, care nu știe tabla înmulțirii cu doi. — Carne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
sforțez disperată să-mi dau seama din ce altceva e făcut sosul ăsta. Făină ! Zic cu inspirație subită. — Samantha, nu-ți cer să identifici aromele. Spune-mi doar care e senzația ta. Îmi întinde lingura, pentru a treia oară. Mai gustă o dată - și de data asta închide ochii. Să închid ochii ? — OK. Înghit sosul din lingură și închid ochii, ascultătoare. — Așa. Ce simți ? aud glasul lui Iris în ureche. Concentrează-te asupra aromelor. Doar asupra lor. Cu ochii complet închiși, uit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
să deschid ochii. Și dulce... și... aproape ca de fruct ? De... cireșe ? Deschid ochii, ușor dezorientată. Iris mă fixează intens. În spatele ei îl observ acum și pe Nathaniel, care mă urmărește și el. La vederea lui, mă fâstâcesc ușor. Să guști sosul cu ochii închiși e o treabă destul de intimă, tocmai am aflat. Și nu sunt prea sigură că vreau să mă privească cineva când fac asta. Iris pare să înțeleagă imediat. — Nathaniel, zice pe un ton energic, o să avem nevoie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
casă, brânză de burduf și salată verde. — Mănâncă și savurează ce mănânci ! îmi spune Iris de fiecare dată, întinzându-mi porția mea, după care clatină din cap a reproș când încep să mănânc. Nu așa de repede ! Nu te grăbi ! Gustă mâncarea ! Duminică după-masă, sub atenta supraveghere a lui Iris, fac friptură de pui umplut cu salvie și ceapă, cu broccoli înăbușit în aburi, morcovi cu aromă de chimen și cartofi la cuptor. În clipa în care scot tava imensă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
tocmai termină plăcinta de prune. Presară foaia de deasupra cu unt și o bagă rapid la cuptor, după care culege din zbor o cârpă și șterge masa. Am urmărit-o toată ziua cum se mișcă iute și precis prin bucătărie, gustând din toate felurile, complet stăpână pe situație. Nu există nici o urmă de panică în atitudinea ei. Fiecare lucru se întâmplă exact așa cum trebuie să se întâmple. — Așa. Acum e lângă mine și se uită cum amestec în sos. Continuă... o să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
jos, se duce la aragaz și inspectează plătica. — Arată foarte bine. — Arată ca un pește congelat și ținut prea mult pe foc, îl corectez. Exact cum îmi place mie. Zâmbește, dar eu nu am starea să-i întorc zâmbetul. Atunci gustă puțin. Arăt spre mâncare. Oricum n-o s-o mănânce nimeni. Păi ar fi mare păcat s-o arunci. Se servește cu de toate, umplându-și farfuria până sus, după care își toarnă un pahar de vin și se așază lângă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
conversând pe banca de piatră, dându-i de mâncare câinelui Găsit, culegând fructele dudului negru, aprinzând felinarul de deasupra ușii, dând la o parte cearșaful, fără îndoială prea multe gânduri și prea aventuroase pentru cel care refuzase până și să guste din prăjitură. Bineînțeles că vorbele lui Marçal nu cereau un răspuns, fuseseră o simplă constatare a unui fapt evident tuturor, era la fel ca a spune simplu Aș vrea să vă ajut, dar nu e posibil, totuși Cipriano Algor consideră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
oară, ca mine, alții care, din cât mi-am dat seama, veneau acolo din când în când, și cel puțin cinci dintre ei trebuie să fi fost veterani, pe unul chiar l-am auzit spunând E ca un drog, îl guști și devii dependent, Și apoi, întrebă Marta, Apoi a început să plouă, mai întâi câteva picături, apoi mai tare, toți ne-am deschis umbrelele, și atunci vocea din megafon ne-a ordonat să avansăm, și nu se poate descrie, trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
de pe el, s-a acoperit cu un sac, și a șezut în cenușă. 7. Și a trimis să se dea de știre în Ninive, din porunca împăratului și a mai marilor lui, următoarele: "Oamenii, vitele, boii și oile, să nu guste nimic, să nu pască, și nici să nu bea apă deloc! 8. Ci oamenii și vitele să se acopere cu saci, să strige cu putere către Dumnezeu, și să se întoarcă de la calea lor cea rea, și de la faptele lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85103_a_85890]