8,392 matches
-
Albia unui pîrîu, Un zid în ridicare... * Nisip... De neîngrădit, Ca lumina. Palma în care Fiecare grăunte Aspru sau mîngîietor E o altă făptură Esențială înțelegînd în felul ei Iubirea: Sacrificiul măcinării, Chinul vîntului Care spulbră Greutatea mării Incendii care topesc Pînă și scrîșnetul. în cele din urmă, O pîine celestă Hrănind ziua și noaptea, Fărîmată în răsărituri și apusuri. * Bucuria vine Ca un pui de jivină încrezător, Toate părțile trupului încă atît de moi Și dulce rotunjite, Privirea Revărsîndu-se pe
POEZIE by Katia Fodor () [Corola-journal/Imaginative/12698_a_14023]
-
cînd să înalț capul - sirenă în apele așternutului Ajunsă la sfîrșit fără să fi reținut ceva parcă m-ai fi uitat într-o flacără să reiau totul de la început Pe-o mare de gelatină natură ascunsă sperînd iertarea nopților mă topesc senină Fum, aburi Deasupra caselor cu picturi exterioare din orașul medieval Stein am Rhein - semne de întrebare caută marea în cer, bucle tînjesc după înduioșări de valuri, rotunjimi falsificate de corsete cheamă luna să-și ascută secera de ele, săgeți
Poezie by Minerva Chira () [Corola-journal/Imaginative/9853_a_11178]
-
enormi Tu m-ai lăsat să-ți umblu sub veșminte Atît de liniștită că de-abia Se auzea suflarea ta fierbinte Blînd înalțîndu-ți sînii ca pe-o nea Ce a căzut și-acum se urcă iară, Spre-a n-o topi cu îndrăzneala mea, În raiul parfumat de-odinioară, Unde ucigător de pur coboară Din nou în miezul crinilor enormi. Mi-e teamă c-o s'te spulberi cînd adormi! Cu îngerul de joi totul alunecă. Cu îngerul de joi totul
Poezii by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/6420_a_7745]
-
prin cîteva puncte, coincide cu niște gînduri de-ale mele! Ba, într-un loc, cu cîteva rînduri pe care i le-am scris cîndva lui Mugur. Numai că eu, constatînd formidabilul început al lui Boby Dick, „Ziceți-mi Ismael”, mă topeam de plăcere, dar nu știam de ce! Valeriu Cristea știe! Iată, deosebirea enormă dintre un cititor ce simte și un critic ce-și explică ce și cum simte! E în articol vorba de comunicarea dintre cititor și personaj. Dar iată citatul
Înlăturam, pe cît puteam,orice tristețe... by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/13616_a_14941]
-
Și firul, rupt în vînt, de la mărgele, Bălii de vrajă, pompe, dragi cișmele... Pe toate ți le-oi aminti-n vis, Pino: Și balega, și cheresteaua, și cîntarul Din dosul gării. Fie-ne amarul, Cojit ca de pe ziduri albe varul, Topit în rîma leneșă ce fin o Plimbă Iubita-n lesă prin mărarul Pe care ți l-oi scutura-n vis, Pino, Eu, Ingerul jongler Emil Brumaru... Ia gramofonul, pîlnia-i înclin-o Spre viața dusă-n aia mă-sii, Pino!!!
Poem feroviar by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/11604_a_12929]
-
Emil Brumaru Copil al blîndului Soare Apune, Mă întorceam să-ți spun o rugăciune. Degeaba fluturii să-i sprijini cauți În aerul cu îngerii precauți De cînd li s-a topit de spaimă nimbul. Și în zădar plimbi coapsele în schimbul Vreunui surîs ce ți-ar veni anume Din roua-n clăi, din stivele de brume Sau din izvorul fumegînd pe prunde Care-au avut cîndva nimfe rotunde. Și fără rost cu
Elegie by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/15109_a_16434]
-
în USL, acuzând pentru acest lucru liderii partidului. Președintele PDL acceptă că PNL nu se va rupe, așa cum sugerau scenariile vehiculate de unii analiști, de care se disociază. Îmi pare rău că liderii PNL și-au lăsat partidul să se topească în PSD și au acceptat un program din care lipsesc măsurile de dreapta. E clar că din acest motiv mulți sunt nemulțumiți, dar acesta nu e un motiv să încercăm să fracționam un partid. Eu cel puțin nu aș fi
Cum vrea Blaga să câștige, în ultimele două săptămâni de campanie. Cu cine ar guverna PDL () [Corola-journal/Journalistic/40976_a_42301]
-
a utilizat deopotrivă juxtapunerea pasajelor simfonice cu cele jazzistice și doar pe alocuri îngemănarea celor două genuri, practicând un raport variabil, în funcție de context, între proporțiile "jazz" și "simfonic". Așa era Oschanitzky: devorator de stiluri, tehnici, idei muzicale pe care le topea, forja, polisa în creuzetul personalității sale frenetice, torențiale. S-a născut la Timișoara în 1939. La început a cochetat cu muzica din ipostaza autodidactului. Apoi și-a instituționalizat vocația pe băncile Conservatorului bucureștean unde i-a avut profesori, printre alții
Talent și talant by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/9801_a_11126]
-
nud masculin în stare de așteptare, unul feminin în stare de levitație, cîteva citate din lucrări mai vechi și o vegetație ambiguă, pe jumătate naturală, pe jumătate ficțiune culturală. În acest moment al picturii lui Mattis Teutsch, individualitatea umană se topește într-un fel de grup straniu, identitatea, fie ea și tipologică, se resoarbe în serie, iar acel soi de erou impozant și dominator devine, pe nesimțite, simplu ornament într-un amplu proces de multiplicare. Deși variate compozițional și iconografic, aceste
Ultimul Mattis Teutsch by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/12435_a_13760]
-
peștii necugetători care sar și se joacă în plasele pescarului, crezând că sar și se joacă liberi în marea nesfârșită”, filozofi și poeți care simt că „Elena înseamnă să lupți pentru Elena”. Sângele în echilibru cu marea și aerul, pasiunea topindu-se în mirosul de busuioc al glastrei din fereastra deschisă ne dezvăluie rostul celor două lumi. Și n-ar fi de mirare dacă, pe meleaguri valahe, cititorul ar recunoaște un substrat familiar: „Vedem două cursuri, cel autohton grecesc și cel
Orient și Occident la Nikos Kazantzakis by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/3020_a_4345]
-
subțiat de-a lungul mileniilor. Societățile evoluate au eliminat brutalitatea plină de energie a limbajului corporal, contrapunându-i formulele subtile, intelectuale, ale rugăciunii. Misiunea de a domoli suferința a fost preluată de preot sau rabin, iar gesticulația agitată, violentă, s-a topit în geometria îndelung cumpănită a predicii și rugăciunii. Kaddish-ul este, în acest context, varianta de maximă stilizare a discursului mortuar. Prin simplitatea și expresivitatea implacabile, el conferă aura abstracțiunii unei forțe ce se revendică adâncmilor viscerale ale ființei. Émile Durkheim
Mic tratat despre doliu (3) by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/6943_a_8268]
-
scoate ce scoate, la infinit, inepuizabil, cum poate să ducă și blesteme, și orgoliu, și iubire, și disperare, și umilință, și țîfnoșenie, și neputință, și ură, și iubire, să se deșire sub ochii tăi, să ai senzația că s-a topit toată și să o ia, iarăși, de la capăt, să fie într-un monolog de cincisprezece minute în cincisprezece feluri diferite? Sau Marian Râlea, Sașa cel de nouă ani și cel de douăzeci și patru care povestește. Pe care abia acum îl văd
Afară, în fața ușii by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/5801_a_7126]
-
depresivă ca o carte de cioran în rafturile unei biblioteci interzise; gura sobei e cât se poate de clar că am lăsat gura sobei deschisă, se încălzise atât de tare în curtea asta de hârtie încât câinele începuse să se topească, toate lucrurile se ondulaseră peste măsură, până și scheletul bunicului meu, până și fața tristă a bunicii mele primiseră contururi suprarealiste; ce greșeală putusem să fac, doamne, am încărcat soba cu toate lemnele desenate de nepoata mea, în bătătură, și
Poezii by Mircea Stâncel () [Corola-journal/Imaginative/3944_a_5269]
-
autoare Hortensiei Papadat-Bengescu; ceea ce a ieșit pînă la urmă este radiografia vieții personajelor și mai puțin a "sufletului" lor. Istorii banale, uneori de o banalitate căutată, fără nimic spectaculos, unde și ura inexplicabilă, absurdă, ca și înțelegerea ori compasiunea se topesc în pasta groasă a unor existențe mereu egale cu ele însele, incolore, fără viață; aceasta cred că este, de altfel, una din țintele prozatoarei în cele trei cărți amintite: a sugera uscăciunea, a reduce într-o proză "de atmosferă" toată
Maria-Luiza Cristescu, prozatoarea by Ioan Holban () [Corola-journal/Imaginative/14975_a_16300]
-
Emil Brumaru (Interpretează cerșetorul 469) La ce-aș minți? Te mai iubesc și-acum. Crezi tu că ruga mea e-o blasfemie? Plăpumi s-au șters. Clăbuce de parfum Topitu-s-au. Și am rămas c-o mie De melci răscopți la care n-ai răspuns. Dizolvi amiezi în solnița-mi de carne. Zadarnic, veseli, sîngele mi-au scurs Îngeri ce vor în ceruri să-mi răstoarne tristețea, bălăcind-o
Tamaretă tîrzie by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/15693_a_17018]
-
tău la nesfîrșit te stăpînește. Fie! În mine drumurile se zbat ca peștii în plasă mucezește absența iar cîțiva admiră dîra de sînge a privighetorii ucise pe cînd palmele devin arme și primăvara-i abisul oricărei priviri. Cu grădina Getsemani topită în suflet O odisee a singurătății vei scrie. Mucezește absența. Dacă locuiești într-un fulger floarea furtunii iat-o! Dințișorii curajului iată-i! Se clatină lacrima îngenunchează hotarul. Încă o dată poezia e haosul condamnat la visare. STRĂZILE Nimeni n-a
Poezie by Daniel Corbu () [Corola-journal/Imaginative/3736_a_5061]
-
grijă și-anume Departe de gureșa lume. Crini mari se ițeau la fereastră Să-ți vadă și sînii și fundul Cărnos și rotund, orbitor Cum numai un fruct sparge-n prundul Luminii lungi raze ce dor, Cînd îngerii trupu-ți adastă Topiți de rușine sub brume. Pluteam vii prin camera noastră Cu grijă făcută și-anume...
Cântec naiv by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/9563_a_10888]
-
mătăsile nopții mantii de jar mă-nvelesc privirile singurătății laurii durerii se-ntind în inimă și eu călcând covoare de flori adormind otrava morții din cupe amare pe buzele mele haine prea strâmte vătămătoare vise stârnite din corn tot trupul topind focuri mistuitoare prin fibre în insuficientele mări mai reînviu din cenușă mai ridic ochii la stele mai strig prin pustie să-ntronez întunericul? voi fi atârnând în câmpul senin cu brațe de brumă desfăcute pe nori departe în mine fără
Poezii by Liviu Georgescu () [Corola-journal/Imaginative/3898_a_5223]
-
fiind înconjurată de frații mei mai mici, care animau jocurile, cu neașteptate acțiuni copilărești, inventate spre plăcerea micei lor nepoțele. Planul unei călătorii la stațiunea aflată cam la 20 km de orașul Sibiu, pe care o înfățișasem domnului Lovinescu, se topise în atmosfera casei părintești. Mi-am amintit de ea în clipa în care o telegramă, trimisă de la București, îmi anunța sosirea domnului Lovinescu. Stăpînită de un sentiment catastrofic am alergat la gară. Maestrul coborî din vagon cu un salt tineresc
Evocări esențiale din aproape o sută de ani de viață by Ioana Postelnicu () [Corola-journal/Imaginative/14432_a_15757]
-
rămas acolo unde macii și lăcrămioarele au deprinderea uitării cum o mînă lasă apa să-i șiroiască printre degete între mine și vocea mea o pauză albă 6. are cineva o reacție ostilă împotriva acestui cub de gheață care se topește la soare v-am exasperat cu telefoanele mele lansez urări de sănătate aștept provincia ucenicii veneau cu calapoadele lor mă potcoveau mă învățau să merg 7. și-ai ajuns la etajul nouă și auzi cum scîrție cerul unde ai rămas
Poezii by Nora Iuga () [Corola-journal/Imaginative/16506_a_17831]
-
surprinzătoare. De la conspirații mondiale care amintesc de romanele lui Thomas Pynchon (cu mici iradieri în linia comercială a lui Dan Brown), la personaje din lumea interlopă, de la realități virtuale și cyber-literature la colecții de benzi desenate Pif, toate acestea se topesc de-a valma în carte. Poate că unul din pariurile pe care Ion Manolescu și le-a asumat a fost acela de a scrie un roman care să prindă, care să fie pe placul unui număr cât mai mare de
Derapaje controlate by Răzvan Mihai Năstase () [Corola-journal/Imaginative/10064_a_11389]
-
nasc știuleți de porumb, larve tandre zvîcnind de durere și spaimă, o, tu lună bălaie privește și vezi vara s-a dus, toamna fumegă printre morminte ce cresc podul a fost surpat, iar călărețul fără cap se pare s-a topit cu ultimele zile ale verii, s-a dus la fel învățătorul, la fel și păsările călătoare doar o barză mai adastă pe turla bisericii, orele cresc violete și lungi, landele fumegă privește o clipă din ceruri o, tu luna bălaie
Poem de Judith Meszáros by Ion Paul Sebastian () [Corola-journal/Imaginative/15294_a_16619]
-
Emil Brumaru (monolog) Căutam să scriu cît mai închegat, topind cuvintele unul într-altul, dînd frazelor o formă lunguiață, ușor ondulată pe margini, compactă în miez. Da, centrul mă obseda, acolo aveam nevoie de curaj, de precizie, de fantezie... de abnegație, de... Franjurile fluturau de la sine, necotrobăite, într-o neglijență
Transcriere împotriva sinuciderii (1) by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/15427_a_16752]
-
Emil Brumaru Drum greșit, drum greșit, Pentru ce te-am mai pășit? Cu talpa te-am pipăit, Drum ferit, drum peticit. Sufletul mi-am dus, pripit, Pe muchea ta de cuțit, De-aici pîn' la infinit, Drum topit în colb clocit. Drum greșit, drum greșit, Pentru ce te-am mai găsit?
Elegie by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/16468_a_17793]
-
epoci, ce reprezintă el pentru o cultură, motivele prețuirii, ca ecou al izbânzilor sale în sfera acelor preocupări în care excelează. Când nu m-aș simți în stare a duce la capăt o asemenea cuprindere în care răceala cronicarului se topește la focul emoției, atunci i-aș expedia unul din acele mici plicuri de culoarea lavandei, ce se foloseau cândva și nu se mai văd astăzi, unde pe un petec de hârtie se scria, cu mari și spațiate litere, mesajul unei
Pavele, Pavele! by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Imaginative/15325_a_16650]