57,527 matches
-
Sfântul Gheorghe, pe care avea s-o străbată în tăcere, afundându-se apoi în labirintul străduțelor vechi de dincolo de piață, pe care le cunoștea ca-n palmă. PLIMBARE CU METROUL Când am dus-o pe mama să facem împreună o călătorie cu metroul n-am avut de fapt nicio destinație. Am vrut doar s-o plimb cu metroul. Acesta începuse să funcționeze abia cu câteva săptămâni în urmă și nu voiam ca ea să treacă dincolo fără să fi cunoscut această
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
să funcționeze abia cu câteva săptămâni în urmă și nu voiam ca ea să treacă dincolo fără să fi cunoscut această minune a tehnicii numită metrou. Bănuiam, nu spun că eram sigur, că avea să fie prima și ultima ei călătorie subterană. Ea însă avea un aer blând-resemnat, un surâs vag pe buze, semn că știa ce urmează... O primă încercare a fost scara umblătoare pe care a trebuit să pună piciorul pentru a coborî. O amuza că treptele de metal
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
oglindit în sticlă. Chiar în ajun locotenentul primise o scrisoare de la Mona, în care logodnica îl anunța că s-a măritat cu altcineva. Așa că, în mintea mea, starea de melancolie resimțită de cineva care chiar înainte de a pleca într-o călătorie primește o veste rea se asocia cu oglindirea propriului chip în geamul întunecat al vagonului. În metrou nu există un moment al înserării, ci înserarea este neîntreruptă. Dar asocierea funcționa chiar și așa... Metropola Deși călătoria cu metroul a amuzat
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
a pleca într-o călătorie primește o veste rea se asocia cu oglindirea propriului chip în geamul întunecat al vagonului. În metrou nu există un moment al înserării, ci înserarea este neîntreruptă. Dar asocierea funcționa chiar și așa... Metropola Deși călătoria cu metroul a amuzat-o, de fapt niciodată când venea să stea la mine câteva zile Bucureștiul nu era locul unde mama să se simtă la largul ei. Abia sosită, se gândea deja la întoarcerea acasă... Acolo unde fusese și
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
îmi place să cred că au fost bune. De pildă, mă frământa gândul că mama n-a zburat niciodată cu avionul. Nici tata n-a apucat s-o facă. Mi-am propus de atâtea ori să-i iau într-o călătorie cu avionul, ca să nu părăsească lumea fără să trăiască această experiență. Dar n-am apucat s-o fac. În schimb i-am luat pe amândoi pentru tata asta a fost chiar în ultimul sau în penultimul său an de viață
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
furtuna de afară. Se vedea clar cum se inspiră. Apoi își întorcea oarecum iluminat fața spre clasă. Din banca întâi puteai să-i vezi irisurile verzi-căprui mărite în chip monstruos pe fragmente din lentilele ochelarilor cu multe dioptrii. "Tot așa, călătorii dintr-un tramvai nu sunt un colectiv. Tot ce-i leagă este că întâmplător au de făcut o bucată de drum împreună. Pentru a deveni un colectiv e puțin. E mult prea puțin. Călătorii dintr-un tramvai nu au un
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
ochelarilor cu multe dioptrii. "Tot așa, călătorii dintr-un tramvai nu sunt un colectiv. Tot ce-i leagă este că întâmplător au de făcut o bucată de drum împreună. Pentru a deveni un colectiv e puțin. E mult prea puțin. Călătorii dintr-un tramvai nu au un scop comun. Scopul comun este una din trăsăturile care definesc colectivul." Bhuum-buhuuum... Bhuhuhuhuuuum-bhuum-hummmm! bubuia tunetul sub cerul negru al furtunii făcând să vibreze geamurile. Dar voi, continua imperturbabil domnul Postolache, voi sunteți un colectiv
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
Clătină din cap cu disperare înverșunată dar mută, privind în pământ. Nu vrei să vii? Dragoș nu era în stare să-și ridice fața spre ea ca să vadă dacă mai era la fel de prietenoasă... Domnul Postolache ne-a vorbit despre colectiv... Călătorii dintr-un tramvai nu sunt un colectiv. Doar întâmplarea îi adună laolaltă pentru o scurtă bucată de drum. Sau șansa! De ce nu vrei să vezi partea bună a lucrurilor? Dragoș se vedea pe sine șezând în tramvai la fereastră, și
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
sărit din pasărea sfârtecată și a căzut, cum nu se poate mai oportun, ca o pată de spermă pe prohabul umflat al lui Dan. Cum era de așteptat, atunci când se urca la bordul lui Carol, amândoi aveau parte de o călătorie scurtă, cu eforturi minime de ambele părți. Colțurile gurii lui Dan se afundau puțin mai mult, iar respirația i se transforma într-un șuierat, după care se liniștea. La momentul potrivit, Carol se rostogolea la o parte, pentru a evita
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
său. La început mă tot foisem pe locul meu. Povestitorul mă încolțise în compartiment la scurt timp după ce se urcase în tren, la Oxford. Era un soi de caricatură a Bătrânului Marinar și, după un schimb rapid de frivolități (vreme, călătorii și așa mai departe), transformase politețurile convenționale venite din partea mea într-un pretext de intimități prefăcute. Apoi profitase de oprirea bruscă a trenului în înserarea portocalie a unui câmp de rapiță pentru a-mi „spune o poveste“, mai precis, pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
resimțea după noaptea de dinainte. Fusese bătut pe spate și pocnit prietenește. Încă o dată, camaraderia masculină îi dădea un sentiment al apartenenței, dar se simțea și cumva fals, ca un impostor. Nu putuse ajunge la Londra decât după câteva ore. Călătoria fusese epuizantă. Din cauza băuturii, a meciurilor de rugby, a sexului contorsionat cu Alan din ultimele trei nopți, Bull abia reușise să urce scările, asta după ce se târâse în sus pe deal de la gura de metrou. Își târșâise picioarele prin apartament
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
Favorit - și presupus amant - al regelui Edward al II-lea al Angliei (n.r.) Fâșie de material textil purtată de unii dintre bărbații hinduși în jurul taliei și între picioare (n.t.) Tărâm imaginar locuit de uriași, descris de Jonathan Swift în Călătoriile lui Gulliver (n.t.) Aluzie la mitul lui Oedip: Teba este cetatea natală a acestuia, unde urmează să i se împlinească destinul orânduit de zei. (n.r.) Penelope Leach, Hugh Jolly: celebri autori britanici de cărți despre sarcină și îngrijirea copilului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
frică, aducându-le până în creier și înapoi. Nimic mai mult decât o masă amorfă, mare până la marginea universului și straniu mirositoare, care te vrea cu orice preț înăuntrul ei. Vor trece clipe până când se va pune problema să începem cumva călătoria la care unii dintre noi se gândesc o viață întreagă sau, dimpotrivă, nu se gândesc deloc, iar Ea, călătoria, ne surprinde proști, urâți și nepregătiți. Să vedem ce va fi. Mai mult ca sigur însă că, prin natura noastră, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
straniu mirositoare, care te vrea cu orice preț înăuntrul ei. Vor trece clipe până când se va pune problema să începem cumva călătoria la care unii dintre noi se gândesc o viață întreagă sau, dimpotrivă, nu se gândesc deloc, iar Ea, călătoria, ne surprinde proști, urâți și nepregătiți. Să vedem ce va fi. Mai mult ca sigur însă că, prin natura noastră, a mea și a prințului Luca, vom face un mișto atât de crunt de biata moarte, încât ea nu va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
împodobeau încăperea. Clossettino înșfăcă două dintre ele cu o asemenea forță, încât le îndoi, trădându-și astfel energia anormală, de proveniență Luciferică. Era vorba despre un craniu, respectiv o suliță bizantină ieftină, probabil un suvenir mizer adunat de prin cine știe ce călătorie. Clossettino sărută craniul, apoi îl linse, strecurându-și limba în orbita goală. Cu ajutorul suliței bizantine, își arse o lovitură atât de puternică în craniul spelb, încât și-l crăpă. Se descălță de un singur pantof, după care începu să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
care poate participa oricine, dar nu toți deodată, iar cei care vor reuși să impresioneze asistența cu vreo melodie, baladă, rondel, arie, cantată, suită, fugă, messă sau recviem, ba chiar și cu o drăguță povestioară, vor câștiga, la alegere, o călătorie gratuită înapoi pe Pământ cu taxiul sau un afiș în mărime naturală cu Plinius cel Tânăr și Guillaume de Poitiers jucând arșice. Succes! Primul concurent fu un lungan deșirat de pe Pământ, de undeva din Albania. Acesta urcă pe scenă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
de unde nici lumina nu iese vie și pe unde, blestemat și supus celor mai chinuitoare cazne, îmi târăsc și eu pașii, plin de durere. Mai mult decât nebun am fost, o știu și o repet, să mă aventurez în această călătorie teribilă, de unde, iată, nici cea mai înverșunată credință nu mă poate scoate teafăr... Nu-mi vine-a crede! Și nu vreau să accept faptul ca nici ciudățenia aceea, de care numai eu mă credeam în stare, fiorul acela al trupului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
contrazic. Ar trebui de ținut, măcar toate miercurile și vinerile de peste an (mai puțin cele însemnate cu harți în Calendarul creștin ortodox) și Postul Paștelui, Postul Mare. Se mai pot face excepții la vârstă înaintată, anumite boli (mai grave), în timpul călătoriilor. Deși știu că multe boli serioase de exemplu se tratează excepțional de 67 bine (uneori doar așa!) cu post total însoțit de mâncare de origine vegetală doar și majoritar crudă (peste 90%, cam 95-100% să fie crudă), însoțite desigur de
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
disfunție a tiroidei. Ghimbirul este un remediu minunat împotriva greții (este antiemetic) și a răului de mișcare (avion, mașină) am aflat acest lucru la cursul de fitoterapie. Se pot lua capsule de ghimbir înainte cu o oră de plecarea în călătorie. Sau se beau ceaiuri de ghimbir. De asemenea și menta e bună în astfel de situații. Cei cu probleme să-și procure ulei de mentă și pot pune pe limbă 1-2 picături înainte de a călători. Sau să bea ceai de
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
a găsit Hamsterul Colțos unde-l lăsase, împăturit în harta desenată de ei. Iar al cincilea trebuia să fie la mine. Am verificat șapca. Solzul era acolo... Copiii s-au bucurat că aveam încă solzii, ceea ce însemna că fusese o călătorie adevărată... însă, mai mult decât atât, însemna că acel tărâm fantastic exista într-adevăr, în mod miraculos, undeva dincolo de realitatea imediată sau chiar odată cu ea... dovada era chiar strălucirea solzilor aurii. Acum ne era de-a dreptul evident că totul
Izvroul miraculos by Cristi Romeo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1255_a_2900]
-
datina acelui pod era să dea de băut fiecărui călător care voia să-l treacă. Roland primi cupa și a dat conținutul pe gât. Dar îndată ce a făcut aceasta creierul începu a i se învârti, uitând cu totul de scopul călătoriei sale. Sub înrâurirea acestei fascinații, el o urmă pe fată într-un măreț și splendid castel. Iar aici s-a pomenit în mijlocul unui mare număr de cavaleri, pe care nu-i cunoștea și care nu se cunoșteau între ei, deși
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
procedat și Rogero. În drumul lor ei au întâlnit un pitic care le-a implorat ajutorul pentru doamna sa, răpită de către un vrăjitor călare pe un armăsar înaripat. Deși n-aveau de loc poftă să se lase îndepărtați de la țelul călătoriei lor, ei nu au putut, totuși, să rămână nepăsători la acest apel. Doi dintre ei, Gradasso și Rogero au pornit deci după pitic. Mandricardo a rămas la hotărârea sa de a-l căuta pe Roland, iar Florismart și Flordelis și-
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
un mirt. Omul a lăsat scutul din mână și scoțându-și coiful, trase cu nesaț aer în plămâni apoi și-a răcorit buzele în apele izvorului. Deoarece nu vă veți mira dacă vă voi spune că era tare obosit de călătoria pe care fără voia lui o făcuse. El se pregătea să guste dulceața odihnei când a văzut că Hipograf, pe care-l legase de mirt, speriat de ceva, se smucea și mungea cu disperare pentru a scăpa din priponeală. Zbaterile
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
acum la Montalban înțeleasă fiind cu logodnicul său să se regăsească acolo. Deci, Bradamantei, care era verișoara lui, i l-a încredințat Astolfo pe Rabica, împreună cu lancea lui de aur care n-ar fi putut decât să-l stânjenească în călătoriile sale aeriene. Printre cei eliberați de Astolfo din castelul vrăjitorului, se afla și Roland. Pornind la întâmplare, paladinul s-a pomenit către sfârșitul zilei într-o pădure la poalele unui munte.El a zărit cu mirare o dâră de lumină
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
acum la Montalban înțeleasă fiind cu logodnicul său să se regăsească acolo. Deci, Bradamantei, care era verișoara lui, i l-a încredințat Astolfo pe Rabica, împreună cu lancea lui de aur care n-ar fi putut decât să-l stânjenească în călătoriile sale aeriene. Printre cei eliberați de Astolfo din castelul vrăjitorului, se afla și Roland. Pornind la întâmplare, paladinul s-a pomenit către sfârșitul zilei într-o pădure la poalele unui munte.El a zărit cu mirare o dâră de lumină
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]