1,397 matches
-
fă gargară călduță, prelungă, astfel dispărând putoarea din gură. Pentru a nu rămâne pete după vărsat. Când urmează a se usca vârsatul, întinde pe față (de 4 ori pe zi) pasta făcută din linte fiartă în lapte dulce. Pentru gurguiul țâțelor. Dacă pruncul aspru la supt țâță rănește mamela, ia unt de ceară și unge de câteva ori pe zi, apoi dă cu alifie de morcovi. Pentru a nu se sfârși banii din pungă. Ia un ou din cuibul de rândunică
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92856]
-
putoarea din gură. Pentru a nu rămâne pete după vărsat. Când urmează a se usca vârsatul, întinde pe față (de 4 ori pe zi) pasta făcută din linte fiartă în lapte dulce. Pentru gurguiul țâțelor. Dacă pruncul aspru la supt țâță rănește mamela, ia unt de ceară și unge de câteva ori pe zi, apoi dă cu alifie de morcovi. Pentru a nu se sfârși banii din pungă. Ia un ou din cuibul de rândunică, fierbe-l și pune-l la
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92856]
-
de această uitătură dușmănoasă. Cel bolnav din pricina deochiului este deochiat. Poate fi deochiat, în mod fatal, orice om, mai ales copilul. Mai poate fi deochiat animalul din bătătură. Dacă vezi vreun vițel frumos pe lângă vacă, ori purceluși sugând pofticioși la țâțele scroafei, ca să nu-i deoochi cumva, trebuie să spui neapărat: “Să nu te deochi!” și să scuipi de trei ori: “Phtiu! Phtiu! Phtiu!” Numai așa necuratul e alungat. Ce se întâmplă cu omul, vietatea, obiectul deochiat? - Copilul sau omul matur
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92856]
-
după aceea se înalță. Superstiții despre animale , păsări, gângănii Când ouă vreo găină, să nu se uite careva la ea cum ouă, căci i se micșorează vederea omului. Să nu mănânce furnicile din laptele unei femei, că-I va pieri țâța. Când vreun câine râcâie să facă o groapă în pământ, trage a moarte pentru stăpânul său sau pentru un membru al familiei. Când din întâmplare intră vreo rândunică în casă arată o bună prevestire. Când se ivesc furnici prin casă
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92856]
-
mătuși și veri, dar numao mamă, în întreaga lume.” Kate Douglas Wiggin „Așa era mama în vremea copilăriei mele, plină de minunății, pe cât mi-aduc aminte; și-mi aduc bine aminte, căci brațele ei m-au legănat când îi sugeam țâța cea dulce și mă alintam la sânu i, gângurind și uitându-mă în ochi-i cu drag! Și sânge din sângele ei și carne din carnea ei am împrumutat, și a vorbi de la dânsa am învățat. Iar înțelepciunea de la Dumnezeu
Femeia în viziunea creştină by pr. Ioan Cârciuleanu () [Corola-publishinghouse/Science/1163_a_1936]
-
sînt echipe de intervenție, la trei, rezervoare, la patru se lucrează, capătul stației Videle vagoane de călători părăsite pe linia moartă, Strada Drumul Sondelor, gară de două fete cu bluza la fel, să nu se certe, perechea cu copil de țîță, ce ai de gînd să faci în fața altui text decît tine? intervii, intertext, plîngi! plecarea din Videle balanță lină dintre ce este și ce vine, curba căii ferate spre Giurgiu și racordul ei spre vest, faci geografia aparentă a țării
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
10-11 călătorii fără trib, românii, botez cu beteală roșie în pungă, stăpîna țigancă bătrînă, țigările, nu pot să le las! mielul l-ai cumpărat? cît l-ai hîțînat a început să plîngă copilul, trece-i-l fetei, să-i dai țîță! vorba ne este românească, pe undeva prin sală întîmplările luate ca atare, de care ne cramponăm din sentiment de real, cel mic și mai adormit, mă scutură să eructez, ce ai, ce ai? roșul costumului, și ești băiat! mielul îl
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
mă duc iar cu capul în calorifer, prietenul aurolac, intersitu la cît este acum? pleacă la trei, ajunge la patru și un sfert, n-am mers niciodată cu el! sensurile obligatorii din epocă, ce zice neconvenabil răstălmăcești, pune-i iar țîța în gură, nevrotic, iacă, a plecat Brașov Suceava, la cît ajunge la Suceava, nu-i prea tîrziu, nu? e departe din gară pînă în piață, unde? la Suceava, nu, nu-i departe! absurdul este expresia dimensiunii lingvistice, necontenită chemare la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
obrazului, clipește zborul de porumbei, în fiecare din ei s-a zbătut altceva, grilajul de la Lețcani flori în rînd cu semne necunoscute spre Dorohoi, bețele electrificate CF 606 Iași Pașcani, în urmă subțiri pe fața văii, navigație de cabotaj pe țîțele tinere, vorbeam cu o femeie, cum să organizez eu singură o nuntă! sprijină capul de sticla geamului, dedicația muzicală, crainica ține cu toată lumea în tot dialogul nostru particular cu ascultătorul constănțean care de la 5 pe Radio București, de la 6 trec
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
nu va atinge anul acesta cifra de 100, clinica de cardiologie, pentru cei cu probleme e bine să știe! 7,42, ai tăcut tu și bărbații își dreg vocea, tușești iar, gîștele prea multe pe baltă, dormi cu gura deschisă, Țîțe Mari, ți se datorează, tremură de nerăbdare Liviu Gruia că urmează rubrica "Sport"! care va susține mîine la Constanța, Șoldana biroul Mișcare" încă o dată la Vlădeni, numele ieșirea din timp, literele rococo 1900 în eticheta staționării curente, fac compoziția di
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
de argint în ureche, îndoctrinarea mea continuă cu judecată, cum să am o atitudine, înghit zîmbind, 30% din populația Focșanilor este plecată la muncă în străinătate, 30%! numai la noi în sat! Zlătunoaia din "Mișcare" țigani în capătul de vagon, Țîțe Mari gura mai deschisă, cerceii într-o nouă prezentare, ți-i atîrnă în sfîrșit natural, dacă pierdem somnul pierdem tot! Mășcăteni ieșirea pe șosea, da' Gheorghiță nu-i place, văd că s-a întors! Italia, scoate biletul, unde mergeți, hai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
eu acasă! da, dar eu ți le dau în tren, am la prunăraie! zugrăveala sinilie la casă, cf. etnografie, continuă în pereții școlii, cf. constantă, berzele în trei și una tatăl de rînd cu bărzoii mai mici, te mai trezești, Țîțe, te joci cu vorbele! halta Mîndrești ai lemnăria? fac casă în satu' vechi, unde a stat Băcița temelia, ultima fată cu bunicul rest de la Iași, te-ai scos pe geam pînă la piepți, gestul cu părul, strînge-l cu elasticul, serviciul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
BCR IBAN RO 25 RNCB *** debit, 102 lei sînt în el, era căzut după banchetă! da, băncile lucrează și zilele astea, hieratism de text în interpretarea fatal antropomorfă, Saul Bellow Darul lui Humboldt, mersul împiedicat face specificul creatorului, luna sacul țîței pe trei sferturi luminat, textul hieratism, mesajul ermetism, cu lecturile lui din Eminescu, Iașul electric în teritoriu figurează noaptea între imobile, volumetria retezată de sol a ucis arhitectura, aripile peronului pe garnituri vecine, timpul reluat de călătorie. XXIV. CĂLĂTORIA BASARABIEI
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
tîrdzîi, că ele lîngă fîntînă-s puse, "Abeceluș", nu "Abecedar", cățeluș, purceluș? "Combinatul de produse din Ocnița", din ce-o crescut copchilu' ista! cașă nu mănîncă, slab ca un, K 1 păing! nica nu! cu niște mînuță ca pernuțăle! îi dă țîță, suge ca un purcel! Secureni 8 km, vine mașina de peste deal, l-a luat Kievul! Victoraș din Bîrnova, arab/evreu de prepuț, de ce tresari prin somn la mine în brațe? Bîrnovă la Iași și la Ocnița, Neamul Șoimăreștilor, castanul singur
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
ANI 7111 stop deasupra orașului de zarea Româniile, Tochile-Răducani 16, Leova " Gura Căinarului" cea mai bună apă a Basarabiei, Prutul roade cotul spre oraș, avionul Dealurile taie pete verzi Bumbăta, Vetrișoaia pe sub nasul tău, dormi pe colț grămădită de la Chișinău, țîța ridicată, îți cunosc chipul din neamul Andone dincolo, Toceni 2 salută din căruță, gireada de paie noi, căruță în 30-40 de ani toți trei la un loc, luați și mîna de pe hățuri! relația Fălciu Cantemir cu Tigheci cuibul păduratic, viaductul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
ca o mare nenorocire, ca un mare pericol. De ce? În 1940, când rușii au ocupat Basarabia și Bucovina de Nord aveam 11 ani. Și atunci, țin minte, s-a zvonit în sat, c-au apărut comuniștii ruși și au tăiat țâțele la femei și-au împlântat baioneta în pântecele copiilor... Asta a fost imaginea care m-a stăpânit tot timpu’: ăștia sunt rușii comuniști, ăștia sunt sovieticii care ne-au invadat țara. Și cercetând istoria știm că în 1940 rușii sunt
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
ambalajul - care n’ar fi el -, n’avem nevoie nici de avantajele oferite de nivelul de civilizație pe care-l reprezintă, igiena de pildă, ci doar de conținut, În vrac. Și, știind că ambii - Natură și om - sugem la aceeași țâță - nu lapte, ci energie - ar trebui să ne gândim și cum s’o absolvim de efortul de a se dispensa de efectele mofturilor noastre, pentru - egoist și trișor ce sunt - a beneficia de mai multă energie... „Meridian“, 24 iulie 2001
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
costă nimic, Îl tăiați, cu sau fără rost, fără să stați pe gânduri. Dar când e vorba de o scândură, aceea pentru care ați trudit oarece, măsurați de două ori până taiați o dată. Cei vechi, aceia care Încă erau aproape de țâța mamei Naturi, o respectau instinctiv. Și, cum nu erau nici necuvântători, ascultători necondiționați ai voii ei, dar nici divinii care să știe acea voință, au zeificat toate elementele Naturii: orice izvor, stâncă, arbore; râu, foc și vânt; ocean și pământ
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
numai biscuiți cu E-uri, ca să mă fac bine. Cât despre lapte, numai când îmi amintesc cum fierbea pe plită, și mi se întoarce stomacul pe dos. Ce prostie, domnule Mariean, să chinui vaca, s-o tragi ore întregi de țâțe, când poți să iei foarte bine lapte la pungă de la magazin. Lapte adevărat, care nu miroase a vacă, ci a pungă. Cel mai greu a fost cu murdăria. Am stat mai mult în grajd, ca să mă simt oarecum ca la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
te-aș fi făcut eu vacă și proastă dacă nu era de bine?!“ Lupta cu viața Când eram copil, o prietenă de-a mamei cu un piept uriaș mi-a spus că, în curând, voi lua viața în piept. Din cauza țâțelor ei cât bostanii, la care mă uitam printr-o gaură din gard când ieșea cu ligheanul în bătătură ca să se îmbăieze, luarea-n piept a vieții mi s-a părut multă vreme un lucru cam de rușine. De fapt, mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
stewardesa care verifică dacă și-a pus centura de siguranță -, când cad mai des avioanele: la urcare sau la coborâre?“ Fata zâmbește cu înțelegere și o ajută să-și lege centura sub sâni. „Tot aia-i - spune bunica -, mătăluță ai țâțe, la mine-i numai piele.“ Stewardesa, într-adevăr, are sâni mari și imperativi. Nepotul, care și el ar avea un punct de vedere asupra sânilor fetei, e deranjat de acest exces de intimități. Pentru nepot, mai rău ca un accident
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
rușinat de această prezentare neprotocolară, un cartof. Un simplu cartof, pe suprafața căruia se vedea limpede un muguraș, ceea ce demonstra, fără putință de tăgadă, starea lui de germinație. "...Auzi? Cartofii sunt lehuzi. Au rămas grei ca mâțele Umflându-li-se țâțele." (T. Arghezi) Mă urmărea să vadă care este reacția mea. El ținea cartoful în mână cu atâta bucurie și mândrie, de parcă ar fi fost un lingou de aur, ori un diamant de o valoare inestimabilă. Fața lui osoasă, pe care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
avem belșug de "ruinuri". Cântăreți, ioc! S-a început cu demolările în lumea satului, unde au fost puse cu grăbire la pământ acareturile CAP-urilor, gest salutat entuziast de o gazetăriță care, sunt sigur, habar n-are nici acum câte țâțe are vaca, dar se pricepea, atunci, în 1990, să vadă în dărâmarea grajdurilor o salutară eradicare a "simbolurilor comunismului" ! De parcă bietul chirpici rural era purtător de ideologie! A urmat industria, după ce s-a constatat, de asemenea gazetărește, că tot ce
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
a deochea este o superstiție valabilă și În țările din vestul Europei <endnote id="(33, p. 189)"/>. În Maramureș se folosea un descântec special Împotriva deochiului provocat de evrei : De-i de jid, Crepe-i boașele ; De-i de jidaucă, Crepe-i țâțele... <endnote id="(13, p. 284)"/>. Interesant este că, pentru mentalitatea populară, evreul (și mai ales cel „roșu”) provoacă deochiul, dar - dacă el Însuși suferă de această boală - nu poate fi vindecat prin descântece. Acest tabu este transmis descântătoarelor prin tradiția
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
de lemn, și aveau acoperișuri ermetice, mici, făcute din frunze de palmier, sub care se adăposteau noaptea de țînțarii care atacă În grupuri compacte. Femeile Își abandonaseră costumul tradițional, În favoarea unor haine obișnuite, astfel că nu le-am putut admira țîțele. Copiii au burțile umflate și sînt foarte costelivi, dar oamenii mai În vîrstă nu dau semne ale vreunei deficiențe de vitamine, spre deosebire de rata acesteia printre alte populații, mai dezvoltate, care trăiesc tot În junglă. Hrana lor de bază constă În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1962_a_3287]