912 matches
-
scrisoare și hotărâi să nu mai am a face cu dânsa. În ce privea conservele, făcusem câteva borcane, cum le făceam în tot anul pe vremea lui Ionel, în sticlele mele, însă cu zarzavat cumpărat de la fermă și cu ajutorul unei țărance plătite de mine cu adeverință de la administrator. Răspunsul la scrisoarea mea fu ca toate reacțiunile ei la scenele de mojicie pe care le regreta după ce le făcea, fără să-și dea seama că impresia rămâne. Insistențele familiei mă înduplecară să
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
am scos în lume, la Bamboo, în Twice, la Cafeneaua Actorilor, unde, ține cont!, ți-am dat pizza forno d'oro, fă, la Casa Ardeleană, unde mănâncă adevărații domni, că cu ochii tăi l-ai văzut acolo pă Hrebenciuc, bă, țăranco! Până și-n Dubai, unde neam dă neamu' tău n-a fost, te-am dus, mă, de-am spart șapte mii dă coco pă curu' tău..." "Daa!", îl zeflemisi ea. Că lanțu' ăla de o mie două sute dă parai mie
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
-ți-aș! Azi, dacă iei o tipă, chiar și după la firmele astea specializate, să să ocupe dă casă, să facă o mâncare, să te servească la masă, cân' ai invitați, la o ocazie, dai numa' dă nașpete. Ori îs țărănci originale, ori îs niște bubă-n cur, d-astea, dă nu taie ceapa dăcât la aparat, că-și strică manichiura. Da' ce mă mir io, c-așa-s toate tipele azi. Vorbesc dă alea cu aspect comercial, să mai încânte
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
obscurantismul, necesitatea iluminării omului asupra condiției sale de pasager pe Terra. Chiar și teze esențiale din filozofie, cum sunt mișcarea și transformarea, acumularea cantitativă și saltul calitativ, culminând cu lupta contrariilor, el știe să le expună pe înțelesul Mașei, o țărancă dintr-un sat moldovean, cum n-ar putea-o face nici un specialist în domeniu, să explice prin metaforă complexitatea științifică a problemei. Întregul proces invizibil al devenirii continue este determinat de un vierme...Absolutul se suprimă prin El însuși. Și
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93033]
-
științifică a problemei. Întregul proces invizibil al devenirii continue este determinat de un vierme...Absolutul se suprimă prin El însuși. Și pentru a putea dezbate asemenea teme și a le face accesibile, autorul inventează un extraterestru aterizat în casa unei țărănci văduve, o entitate a toate știutoare, care nici măcar nu poate să moară. Textul curge sub forma unui dialog inspirat și deși face mari ocolișuri pentru a descrie multiple personaje, el revine la Mașa și la Extraterestru, două personaje cheie într-
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93033]
-
la editură, scriu, acasă culeg pe calculator impresiile, și seara i le pun pe măsuța de corespondență de la Casa de cultură a Municipiului Iași. Iată textul: Vecinul de peste drum, 10 octombrie, 2005 STIMATE DOMNULE NICHITA, Am continuat lectura „Mașei...”, această țărancă de rangul I, cu o gândire efervescentă, neobosită în a zugrăvi o lume a ei, dispărută probabil astăzi, în parte și astfel spiritualitatea bogată a unui anumit timp se recuperează, nu se pierde, așa cum Sadoveanu a descris în opera sa
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93033]
-
numeau winnilii pe locuitorii pământurilor italice înainte de venirea lor, indiferent ce rasă ar fi fost. Țărani liberi și robi, ziși și skalks, erau cincizeci și trei. Femeile longobarde erau în număr de treizeci și șapte. Celelalte cincizeci și două erau fie libere, țărănci sau roabe. Erau treizeci și șase de băieții și fetele winnili sub paisprezece ani, și patruzeci și unu de alte neamuri. Nu existau preoți și nici diaconi, căci Faroald renunțase la creștinism și redevenise păgân. Prin Gruse se înțelege un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
veneau prietenii săi, n-avea să se poată juca iarăși cu ei, Își spuse el amărât. Iar când veniră În sfârșit, văzând că era pedepsit, fugiră. — Dezlegați-mă! le strigă el. De nu, vă zvânt În bătaie! Pelerinii vârstnici și țărăncile care urcau până la templu râdeau de el: — Ia te uită, asta nu cumva e o maimuță? La un moment dat, fu Îndeajuns de calm ca să bombănea În sinea lui: — V-arăt eu vouă. Trupul său mic, lipit de marea coloană
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
privind Înăuntru. Tokichiro făcu un pas Într-o parte. Cineva se apropia pe stradă. „E harnică și blândă. Cu siguranță, mama mea ar fi fericită cu o asemenea noră. Sunt sigur că Nene nu o va desconsidera, doar pentru că este țărancă.“ Iubirea i se transforma În gânduri Înalte, datorită pasiunii. „Vom Îndura sărăcia. Nu ne vom lăsa seduși de vanitate. Mă va ajuta cu discreție, mă va Îngriji cu devotament și-mi va ierta defectele.“ Era absolut fermecătoare. Nici o altă femeie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
Întruchipată a seriozității. Părea chiar puțin cam mohorât. Nene, Însă, se bucura să-i vadă, pentru Întâia oară, expresia aceea solemnă. — Mai Întâi, ca soț, Îți voi spune ce doresc de la tine ca soție. — Te rog. — Mama mea e o țărancă săracă și a refuzat să vină la nuntă. Dar ființa care s-a bucurat mai mult decât oricine că mi-am luat o soție, mai mult decât oricine pe lume, ea a fost. — Înțeleg. Într-o bună zi, mama mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
lui Hideyoshi. În anul acela avea să Împlinească cincizeci de ani. Pentru moment, Își vedea, În liniște, de bătrânețele sale, locuind Împreună cu nora ei, Nene, În casa lor din cartierul samurailor din Kiyosu. Dar, până În urmă cu doi-trei ani, fusese țărancă, iar Încheieturile mâinilor ei, murdare de pământ, erau Încă bătătorite. Născând patru copii, Îi lipseau mulți dinți. Părul, Însă, nu-i albise complet. O scrisoare pe care Hideyoshi i-o trimise din campanie era exact ca toate celelalte pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
o invit pe mama mea la Sunomata. Mă Întreb, Însă, dacă nu i-ar fi incomod. Înainte, era preocupată ca prezența ei să nu mă Împovăreze În slujba mea pentru Domnia Sa. De asemenea, spunea mereu că nu e decât o țărancă bătrână și că o viață ca asta ar fi mult peste poziția ei socială. Din acest motiv, sunt convins că va găsi o scuză ca să mă refuze, chiar dacă aș chema-o. „Ce să spun?“ Nene n-avea idee. Se gândea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
Astfel, nu Își va neglija Îndatoririle În fața Domniei Sale. — Soțul meu Înțelege asta foarte bine. Chiar dacă așa e, Hideyoshi va fi printre oameni invidioși pe succesele lui timpurii și Îl vor numi „maimuța din Nakamura“ sau „fiu de țărănoi“, dacă o țărancă jerpelită va cultiva o grădină de legume În curtea castelului. Până și propriii lui vasali vor râde de el. — Nu, Mamă. Îți faci degeaba griji pentru viitor. Așa ceva i s-ar putea Întâmpla cuiva căruia-i stă În caracter să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
bărbații puterea și fetele simțirile lor în poveste". Iată ce afirmă Ovid Densusianu „Nu s-a gândit nimeni, nu numai la noi, dar și alte părți, să urmărească folclorul după aportul pe care l-a adus sufletul țăranilor și sufletul țărancelor.” Interesante ar fi deci dacă s-ar cerceta, care sunt speciile folclorice create și cultivate de preferință de către bărbați și care sunt speciile folclorice create și cultivate de către femei și ca urmare s-ar afla modul cum se răsfrânge psihologia
Metodica folclorică şi concepția folcloristică la Ovid Densusianu by LIVIU MIRON () [Corola-publishinghouse/Science/1692_a_2975]
-
pe relațiile de rudenie, de vecinătate sau, pur și simplu, pe conștiința unui trecut comun. Totuși, motivația susținerii grupului de rezistență a avut la bază și o serie de așteptări de ordin material (la întrebarea Aurorei Liiceanu adresată Marinicăi Chirca, țărancă din Nucșoara, importantă susținătoare a grupului, „Ce s-ar fi întâmplat dacă mișcarea de rezistență din Nucșoara ar fi fost o reușită?”, răspunsul acesteia a fost „Eh! Eram cineva. Eram mari!” (p. 100)). Ultimul capitol, „Contextul: țărănimea”, abordează problema țărănească
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
p. 23). Exemplar pentru modul în care unii intelectuali francezi au renunțat la opțiunile comuniste este cazul lui Louis de Villefosse, care, în urma unei călătorii în URSS în 1952, când îi sunt arătate miracolele comunismului, vede într-o gară o țărancă bătrână care ține în mână un ou pe care îl arată celorlalți ca pe cel mai prețios giuvaer. în acel moment, credința lui Villefosse se prăbușește. Similar, Pierre Emmanuel abjură propriile credințe politice ca urmare a unei călătorii în România
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
are niciun rol și de o muzică ce nu seamănă cu nici o alta. Fapt este că aceasta se aude peste tot, în așezămintele publice, în cel mai modest cabaret, la nunta boierului ca și la logodna celei mai sărace dintre țărănci. În toate orașele și în satele importante se găsesc una sau mai multe familii de țigani, consacrate din tată în fiu profesiei de lăutar de țară, de muzicant ambulant. Orchestrele din Valahia s-au bucurat mereu de o oarecare celebritate
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
ne fie fatal. La un kilometru după poștă, unul dintre cai se prăbușește; diligența trece peste el; surugiul, azvârlit de pe șa, cade pe scara trăsurii; roțile îl strivesc îngrozitor. Chemăm în ajutor niște țărani ce strângeau recolta: aceștia fug; o țărancă bătrână refuză să ne dea căruța; suntem constrânși să-i solicităm, cu revolverul în mână, unui alt căruțaș, aflat în trecere, să-l ridice pe rănit și să-l lase în locuința cea mai apropiată. Îi facem un așternut de
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
masacru caldeean al prizonierilor, o flagelație romană, o execuție pariziană prin ghilotinare) și culoare locală. Ciuleandra e un mic roman preocupat să sondeze o psihologie tarată ereditar de porniri criminale. Personajul principal, Puiu Faranga, fiu de boier, urmărește fascinat o țărancă la horă, jucând ciuleandra. Dansul popular îi apare ca o expresie a vitalității, absentă din sângele spiței lui vlăguite. Fata, Mădălina, e luată de la părinți și trimisă în străinătate, într-un pension, ajungând o domnișoară desăvârșită, cu care eroul se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289159_a_290488]
-
ajunge foc de dor, Când văd păru-i de mătasă, Cumplit dorul mă apasă Când văd fața-i rumeoară, Dorul aprig mă omoară. Iar când trece și zâmbește, Câmpu-n față-i înflorește". Tulburarea este împărtășită, dorul este reciproc, iar tinerele țărănci românce seamănă, în mare parte, cu frumoasa Ileana: "A fost odată ca niciodată, într-un sat de munte, o fată pe care florile o opreau când trecea ca să-i spună: Rămâi cu noi, surioară!". Iar dimineața soarele-i spunea: "Dă-
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
capitală a eroinei e dragostea mistuitoare pentru Ștefan, împărtășită de el platonic. Mai mult povestire decât roman, Gențiane desfășoară o biografie în felul ei exemplară. Fiică a unui restaurator dintr-o gară rurală, Rada Ionac, ajunsă chelneriță, e, sufletește, o țărancă robustă, floare aspră de munte, deșteaptă și ambițioasă, agresivă la nevoie, neînduplecată în voința de a se realiza. Atrasă irezistibil spre teatru, ea ține cu tot dinadinsul să i se consacre și nimic nu îi poate clinti hotărârea. Fugindu-i
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289642_a_290971]
-
de partid Iași, 1975, fila 63. 21 Din Colectivul pentru probleme de propagandă făceau parte: Chelaru Cristea (secretar al CJ al PCR Iași), Nagîț Dumitru (șeful UTC), Paraschivescu Viorica (șefa pionierilor), Huian Gheorghe (secretar comitet de partid CFS), Pleșca Maria (țărancă), Tiron Mihai (director IAS Bucium), Andone Ioan (șef CUASC Iași), Andronic Dumitru (inspector principal la Departamentul culte), Agheorghicesei Mihai (lector Universitate), Ceucă Constantin (locțiitor al secretarului de partid din Deleni), Chiriac Ioan (director CCTS), Florea Pavel (secretar Comitetul municipal de
[Corola-publishinghouse/Science/84949_a_85734]
-
și studiază). Paul are ezitări vizavi de poveste, întrucît informația unei vizite a lui Rossi în România nu apare nicăieri în scrisorile lui (enigma se va dezlega mai departe, cînd aflăm că, la un moment dat, după legătura pasională cu țăranca ardeleancă, profesorul băuse, aidoma lui Rip Van Winkle al lui Washington Irving, dintr-o licoare fermecată, numită de localnici amnesia, uitînd astfel evenimentele trecutului recent). După ce Helen este mușcată de un vampir chiar în bibliotecă (agresorul lucrează acolo ca ... bibliotecar
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
și iepuri după ea”, Oltul - mag și vrăjitor - „cu soare mă ungea, / cu șopârle mă lega” etc. Acest spațiu-timp originar reapare în Dimineața primigeniei (1980), unde abundă evocările de ritualuri: „diminețile” morților, făcutul pâinii sau, pur și simplu, mersul copilei țărănci spre câmp, purtând pe cap coșul cu demâncare („Treceam așa pe dealuri legănând / soarele copt în baniță”). Totul - ființe, obiecte, gesturi - este învăluit într-un aer magic, de incantație. Primigenia, o ipostază a poetei-copil, reactualizează spațiul-timpul auroral: „Jos era cerul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285606_a_286935]
-
și unele pânze care reprezintă tentativele sale de rupere a corsetelor convențiilor însușite în Academia din capitala Bavariei și definirea unei viziuni distincte, proprii și concordante cu spiritul ro- mânesc, specific mai ales zonei Moldovei. Amintim în acest sens lucrarea Țărancă tânără din Muzeul de artă din Iași. Lucrarea este o pictură în ulei pe pânză, 1,350 x 0,980, semnată și datată în stânga jos cu roșu: C. D. Stahi, Iassy 1882. Este printre puținele lucrări în care pictorul renunță
Natura moart? ?n opera lui C. D. STAHI by Liviu Suhar () [Corola-publishinghouse/Science/84079_a_85404]