678 matches
-
în Pacific. Lectura sutelor de pagini despre război scrise de George Ivașcu dezvăluie adesea îngrijorare, comunicarea devine tensionată, dar autorul nu alunecă în disperare. Limbajul este, în toate situațiile, decent, chiar academic, cu respect pentru trupele și comandanții fiecărei tabere beligerante. Articolele din „Vremea” - semnate de G.Ivașcu cu pseudonimele citate - se deosebesc de cele din „Porunca Vremii”, „Curentul”, „Universul” și majoritatea celorlalte publicații din epocă. G.Ivașcu realizează o imagine zilnică a operațiunilor militare de pe toate fronturile din lume, formulează
George Ivașcu, cronicar de război, la ziarul „Vremea“ (1941-1944) (continuare din numărul anterior al revistei) by Pavel Țugui () [Corola-journal/Journalistic/3671_a_4996]
-
militare de pe toate fronturile din lume, formulează aprecieri prudente, pune frecvent întrebări despre semnificația unor evenimente, urmărind cu atenție mișcările politice ale liderilor celor două tabere, fără a ignora strategia combatanților, armamentul aruncat în luptă și, în funcție de rezultate, mișcările trupelor beligerante. Expunerea panoramică este menită să ilustreze adevărul, faptele militare și politico-diplomatice. Indiscutabil, publicistul-literat și-a organizat activitatea la „Vremea” ținând seama de principiile politico-ideologice și recomandările stabilite de grupul intelectualilor de stânga din Iași și București, menite să evite conflicte
George Ivașcu, cronicar de război, la ziarul „Vremea“ (1941-1944) (continuare din numărul anterior al revistei) by Pavel Țugui () [Corola-journal/Journalistic/3671_a_4996]
-
la evenimentele din „spațiul sovietic”. Comunicarea este coerentă, lăsând să se întrevadă, ca dominantă, convingerea în forța sovieticilor. Analist înfățișează, pe larg, ca un adevărat cronicar militar, amploarea bătăliilor de tancuri din zona Kursk, comentând strategia și tactica fiecărei tabere beligerante, potrivit tipului tancurilor de pe câmpul de luptă. Este descris succesul debarcării și consolidarea unui cap de pod în Italia, cititorii fiind informați și despre amploarea „luptelor partizanilor” anti-Mussolini împotriva trupelor germane, forme eficiente de rezistență anti-germană existente și în multe
George Ivașcu, cronicar de război, la ziarul „Vremea“ (1941-1944) (continuare din numărul anterior al revistei) by Pavel Țugui () [Corola-journal/Journalistic/3671_a_4996]
-
Germania duce o luptă defensivă”; Harcovul a fost eliberat - adaugă Analist -, deci va începe bătălia pentru Nipru. În septembrie, rubrica este din nou reintitulată -„Evenimente politice și militare”, pentru că Analist acordă atenție sporită conferințelor și deciziilor politice ale conducătorilor țărilor beligerante. În februarie-martie 1943, „Vremea” își îmbogățește cercul de colaboratori, Vl.Donescu înțelegând să părăsească, la îndemnul secretarului de redacție G.Ivașcu, opțiunile sale pentru „culorile brune și verzi”, acceptând noi colaboratori din „partida galbenă-roșie”, activă și penetrantă, animată de mari
George Ivașcu, cronicar de război, la ziarul „Vremea“ (1941-1944) (continuare din numărul anterior al revistei) by Pavel Țugui () [Corola-journal/Journalistic/3671_a_4996]
-
delicată situație e aceea în care, așezîndu-te între adversari, te expui riscului de fi respins de amîndoi. Și deși își asumă integral apartenența la poporul israelian, declarîndu-și solidaritatea de destin cu acesta, Amos Oz are puterea ca, ridicîndu-se deasupra taberelor beligerante, să privească realitatea nepărtinitor: rezultatul este o încîntătoare mărturie despre ce înseamnă demnitatea umană în condiții de fanatism. Și chiar dacă nu-și propune să facă teorie pe această temă, Amos Oz schițează tabloul psihologic al fanaticului de pe orice latitudine a
Radiografia fanatismului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9684_a_11009]
-
care îi vor primi ideile, întreaga lume fiind anume făcută ca el s-o cucerească cît mai repede. Cine nu acceptă convertirea e un pigmeu scelerat a cărui soartă nu poate fi decît una: dispariția fizică. Și astfel misionarul devine beligerantul care te omoară pentru a te izbăvi de păcat. E cu neputință să ți-l închipui pe fanatic ca pe un om sfios și pudic în a cărui ființă a mai rămas vreo umbră de îndoială. Tocmai de aceea opusul
Radiografia fanatismului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9684_a_11009]
-
prin care să poți insufla în mintea unui fanatic un dram din aceste trei calități umane. Soluția concretă pe care Amos Oz o propune în privința încetării conflictului dintre evrei și palestinieni este unul al lucidității pragmatice: divorțul consimțit și separarea beligeranților în două state de sine stătătoare. Cum sursa conflictului este unul strict teritorial, fiecare tabără susținînd că dreptatea e de partea ei, Amos Oz propune ca cele două state să se formeze pe seama unei prealabile împărțiri a regiunii. Numai că
Radiografia fanatismului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9684_a_11009]
-
de consumul de droguri și alcool, de singurătate și înstrăinare, eșecuri și deziluzii, se naște o poezie extrem de stranie, plină de obsesii apocaliptice, populată de umbre difuze, figuri demonice, simboluri sordide (paianjeni, șobolani, corbi), tensionată de insistarea într-o atitudine beligerantă fără un obiect clar, de refuzul capitulării, al resemnării. Toate arborate sub egida expresionismului: "Pe fruntea mea trece metal înghețat/ Paianjeni îmi caută inima./ Este o lumină ce se stinge în gura mea.// Noaptea mă aflam pe o câmpie arsă
"Flautul luminii, flautul morții" by Ioana Băețica () [Corola-journal/Journalistic/16313_a_17638]
-
a interzice amplasarea de obiecte simbolice naționale pe teritoriul altor țări. Statele Unite ale Americii au cimitire militare pe teritoriul Germaniei, dar nimeni nu le-a cerut să-și dezgroape morții, deși cele două puteri s-au aflat an situații de beligeranta an timpul celui de-al doilea război mondial. Rusia are cimitire la noi și, slavă Domnului, nu ne-am gândit să le oferim Moscovei an schimbul tezaurului. Mai mult, trecem repejor podul de ghimpi de pește Prut, pentru a plasa
Să ne dumirim by Stefan Borbely () [Corola-journal/Journalistic/17461_a_18786]
-
pe jertfa cărora s-a clădit lumea nouă. Mai în surdină s-ar fi putut spune și că s-au împlinit 55 de ani de la încercarea lui Robert Schuman de a vindeca rănile Europei, prin lansarea ideii reconcilierii dintre foștii beligeranți, de-a lungul axei franco-germane, ca premisă pentru refacerea unității continentale. Decât că procesul a fost îndelungat, n-a ajuns la aceeași anvergură cu războiul a cărui amintire doare, și iată că euroscepticii câștigă teren când e vorba despre marea
Agenda2005-23-05-senzational1 () [Corola-journal/Journalistic/283781_a_285110]
-
p. 7), chiar și o astfel de reacție stă pe propteaua acelorași ipoteze din Șase maladii ale spiritului contemporan sau din Scrisori despre logica lui Hermes. De aceea tonul polemic nu-l face pe Noica să renunțe la filosofie, postura beligerantă pe care o arată la început nefiind decît preambulul unei intenții ontologice care, de la al doilea capitol încolo, își intră în matcă și curge firesc, în ritmul unei gîndiri dialectice, golită de imprecații retorice. În opinia lui Noica, vina occidentalilor
Onomatopee și holomer by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4334_a_5659]
-
încercarea de lovitură de stat a lui Karl Liebknecht și Rosa Luxemburg din 1919 a slujit unor cauze nobile, tot așa există naivi care văd în insurgenții marxiști din Spania niște eroi imaculați. Tismăneanu, el însuși fiu al unui fost beligerant pe frontul spaniol, depune mărturie despre insanitatea acestei aberații, întărind ideea că, în privința conflagrației spaniole, rănile posterității nu s-au închis: „Trecură anii, am trecut și eu dincolo de imaginile înghețate-maniheiste care demonizau dreapta și inocentau stînga (ori viceversa). Știu că
Despre rădăcinile ororii by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5131_a_6456]
-
împotriva Iranului, poate cea mai problematică chestiune de politică externă pentru viitoarea administrație, însă nu a reușit să încetinească decisiv programul nuclear al Teheranului. Declarațiile lui Mitt Romney pe teme de politică externă au fost mai puțin reconfortante. A fost beligerant acolo unde nu era nevoie, iar consilierii săi par mai degrabă ultraconservatori. Pe de altă parte, încercările campaniei electorale a președintelui Obama de a-l portretiza pe Romney drept un miliardar cu tendințe de capitalist prădător și-au ratat scopul
Alegeri SUA: Obama, la un procent în fața republicanului Romney () [Corola-journal/Journalistic/57338_a_58663]
-
pătimașă, deloc vulgară, strict literară. Vreun student, desigur. El se rupe deodată din mulțimea îngrămădită la răscruce, trece de ea pe Calea Victoriei, singur, pas cu pas. Avansează între hotel și Delta Dunării pe calea pustie. E ca și scara nimănui. Beligeranții se privesc între ei. Flăcările abia mai pâlpâie. Băiatul înaintează încet, printre ele, cu mâinile dezlipite de corp, ca-n westerne, ca să le arate, probabil, celor din față spre care se îndreaptă, că nu are nici o armă. * Era un băiat
Nopți de iunie by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/9567_a_10892]
-
informată, metodică, ce asigură bogatei materii factuale o interpretare coerentă, subsumabilă, după cum se exprimă programatic d-sa, "cercetărilor de istoria ideilor". Ne aducem bine aminte, noi, cei de-o anume vîrstă, de valurile pe care le-a stîrnit această "idee beligerantă", lansată de Edgar Papu, în 1974, și exploatată mai cu seamă de condeierii strînși în jurul periodicelor celor mai devotate regimului ceaușist, Luceafărul și Săptămîna, devenită un criteriu de departajare a scriitorilor și intelectualilor epocii. În raza ei s-au conturat
Avatarurile protocronismului by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/8576_a_9901]
-
prilejuit de cucerirea Kievului de către nemți, cînd Eugen Lovinescu ciocnește cupa de șampanie cu Camil Petrescu, momentul sărbătoresc petrecîndu-se la ceva vreme după ce romancierul îl răstignise pe critic în pamfletul Dl. Eugen Lovinescu sub zodia seninătății imperturbabile. Dar fiorul solidarității beligerante era mai puternic decît mărunta discordie literară dintre cei doi. La fel, o tentă memorabilă răzbate din împrejurările în care autorul își mărturisește cu cavalerism lașitatea: la Eforie, copil singur pe plajă, calcă într-o băltoacă, din care se ridică
Tacticos și mustuos by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4034_a_5359]
-
în scenă iresponsabil de cel de al doilea. Să nu uităm că pentru România post-comunistă, mineriadele au reprezentat nu doar momente de cumpănă, ci și situații politice test. De fiecare dată, ele au pus față în față pe lîngă taberele beligerante și două tipuri de mentalități, de logici, de atitudini și de reacții - polare și simptomatic însemnate de timp. Cu un an în urmă, după Costești, șeful statului a declarat prompt starea de urgență a mobilizat eficient forțele de ordine ca să
Sechele ale unui trecut bolnav by Monica Spiridon () [Corola-journal/Journalistic/17293_a_18618]
-
deux, în care încăpățînării unuia îi răspunde defetismul cronic, "scuturat" de cîte o "contră" bene trovato, al celuilalt. Cartea lui Ion Bogdan Lefter, Despre identitate. Temele postmodernității, recent apărută la Editura Paralela 45 e, în asemenea împrejurări, o analiză de "beligerant". "Războaiele", date din nou la tipar, drept capitole într-un volum care adună articole "de atitudine", sînt destule: Postmodernitatea imediată, Noutăți din lumea de azi, Cestiuni românești, Problema basarabeană, Cultură, artiști, elite, Confruntări: "Cazurile" Eminescu, Mircea Eliade, George Voicu, H.
Id și identitate by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11900_a_13225]
-
și Alsacia, cînd Spania este silită să-i cedeze o parte a Flandrei, provinciile Franche-Comté și Cambresis, și cînd Olanda nu poate scăpa de invazia armatei franceze decît inundînd in extremis uscatul, o perioadă cînd în fine, iritate de creșterea beligerantă a francezilor, puterile apusene, Casa habsburgică, Anglia, Spania, Suedia, formează o coaliție menită a opri pretențiile teritoriale ale Regelui Soare. În al doilea rînd, e perioada cînd acordul gînditorilor privind rostul și binefacerile celor două pîrghii fundamentale ale puterii - Biserica
Stupul neprihăniților by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9224_a_10549]
-
Gherghel are o blîndețe constituțională, iar părerile lui, cu toate că sînt răspicate și ferme, nu au asprimea unui spirit încrîncenat. Și chiar și atunci cînd se distanțează de opiniile unui Nicolae Manolescu, Mircea Mihăieș sau Emil Brumaru, o face fără patosul beligerant al celui care caută cu tot dinadinsul să-și impună punctul de vedere. Dimpotrivă, e multă serenitate în scrisul lui Valeriu Gherghel, un fel de delicatețe apriorică de care autorul nu se dezice nici măcar atunci cînd nu este de acord
Patima lecturii by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10668_a_11993]
-
lui. Numai că, enunțîndu-și în felul său admirația față de calitățile reale ale volumului de publicistică al lui Mircea Cărtărescu (după opinia lui C. M., "cel mai important scriitor român de după război", dar exploatat, în acest articol, exclusiv sub aspect așa-zicînd ideologic), beligerantul se avîntă împotriva "dușmanului" cu o înverșunare care-l face să-și piardă uzul rațiunii. Exaltarea pricinuită de lectura volumului Pururi tînăr... capătă următoarea expresie: "la Cărtărescu primează spiritul postmodern, dialogic, de fapt heteroglossic, polilogic, ca să folosesc termeni făcuți faimoși
REVISTA REVISTELOR by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/13702_a_15027]
-
cu a spune că sub luciul oricărei discuții speculative se ascunde o pînză de tenebre tăcute, care ne ghidează în ascuns gîndurile. Încă un motiv care arată că esența gîndirii nu e silogismul, ci flegma lăuntrică. Dar să definim părțile beligerante: absolutistul are o natură senină cu predispoziții clasice, genul de spirit care iubește ordinea, coerența și siguranța, și căruia i se pare de bun-simț ca în lume să existe realități care nu depind de voința lui: așa cum Luna se învîrtește
Umorile adevărului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4583_a_5908]
-
un intelectual convins că, vorba lui Richard Rorty, „adevărul e acel ceva cu care contemporanii te lasă să scapi.“ (p. 60) Războiul părților e în plină desfășurare, fără sorți de încetare în viitor, cu atît mai mult cu cît intransigența beligeranților nu îngăduie efortul de a-l înțelege pe celălalt, potrivit maximei că a-ți pricepe inamicul înseamnă pe jumătate a pactiza cu el, caz în care înclinația spre compromis aduce a trădare. Temperamentul absolutist e tranșant, deci rigid. Cel relativist
Umorile adevărului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4583_a_5908]
-
Pandrea e mult mai fascinant decît Brâncuși, iar cauza stă în copioasa etalare a unui talent de tip draconic: un spirit viu pînă la surescitare, al cărui timbru molipsește lucrurile pe care le atinge, impregnîndu-le cu o dispoziție de tip beligerant. Acesta e Pandrea: un artist acordînd lumea după diapazonul belicos al umorilor proprii. Mai mult, grație bilei insurgente de care suferă, Pandrea modifică temele asupra cărora se oprește. Fenomenul nu îngăduie excepții în opera sa: nu e subiect de istorie
Cititorul de dicționare by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5649_a_6974]
-
extremele "întîmpinărilor", toate, prinse de Chioaru într-un argument mai lung decît se obișnuiește, cu iz de mărturisire, par detalii dintr-un atac de noapte. Între critică aproape sincronă a receptărilor, mai detașate ori mai pătimașe, datorate, deopotrivă, "observatorilor" și "beligeranților" și creionare cu mînă/mină moale a unor frotaje după efigii în curs de fixare, preliminariile lui Chioaru ascund, nu suficient de abil, manifestele de altădată, îmbătrînite cu douăzeci de ani. Generația care a schimbat la tour d'ivoire pe
"Lupii" sub lupă by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11669_a_12994]