773 matches
-
și întunecoase. Târgoveții prizau, mestecau sau duhăneau tabac ținut la brâu în chisele brodate, dând pe gât ca aldămaș ulcele de vin d-ăl prost și ieftin, stricat cu apă și miere, cărat cu chervanul în butoaie mari în care cârciumarul afundase și câteva lipitori de baltă, ca să se lipească mușteriii de vin. îngânau și țineau isonul unui taraf de balaoacheși, care îi dădeau zor cu cântări tânguitoare de iuboste și de inimă albastră. Bătrânul îi privi o clipă cu invidie
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
de toate pe lumea asta, cu retina tocită și bătătorită ca o toacă de schit. Băiatul de prăvălie, cu un șorț murdar și lung până la glezne, nu mai prididea cărând vinul cu vedrele dintr-o subpământă noroită de poșirca vărsată. Cârciumarul îl punea să fluiere, ca semn că nu se cinstește din licoare. Când obosea pierzându-și suflul sau când era acoperit de cântul lăutarilor, cârciumarul deschidea trapa beciului, se lăsa într-un genunchi și răcnea congestionat: "Suflă din gură, pungașule
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
glezne, nu mai prididea cărând vinul cu vedrele dintr-o subpământă noroită de poșirca vărsată. Cârciumarul îl punea să fluiere, ca semn că nu se cinstește din licoare. Când obosea pierzându-și suflul sau când era acoperit de cântul lăutarilor, cârciumarul deschidea trapa beciului, se lăsa într-un genunchi și răcnea congestionat: "Suflă din gură, pungașule!". Din timp în timp, băiatul dădea fuga în spatele coșmeliei unde spânzura de crengile unui dud, de picioarele dinapoi, câte un berbec înjunghiat pe care îl
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
casa părintească. Panu era așezat între trei dealuri străjuite la nord de pădurea lui Panu Calimach, stăpânul de robi de altă oară. La cel mai ridicat nivel am cunoscut notabilitățile: Mitică gardistul, Alecu Petrișor odagiul școlii și Ion Broscoi proprietar, cârciumar și negustor fără concurență. Toamna a trecut frumos, cu multe mese înlocuite cu praznice și hramuri și iată iarna, deloc convinsă că domnul învățător suplinitor și director totodată are dreptul să se bucure de căldură în sala de clasă unde
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
Și era firesc să creadă în minuni așa cum eu însumi mă minunam cu ce și din ce reușeam să îi apropii de carte. Noroc că erau inteligenți și prindeau totul din zbor. L-am cunoscut pe doctorul Filip Țopa, fiul cârciumarului Panaite Țopa și frate cu actrița Sorana Țopa. Cum era atunci, răspundea de sănătatea unei puzderii de comune: Răchitoasa, Stănișești, Colonești, Burdusaci, Spria și multe altele fiindcă puzderia înseamnă ceva ne măsurabil. Ce putea face? Se interesa la primării de
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
mai fericit ca noi, lectura și relectura apostilei înlocuind cu succes pâinea demult terminată. Dar unde dormim? Se făcuse târ ziu și casele stingeau lumina ferestrei una de la alta. Știam de la tata și de la nanu că era la Independența un cârciumar Bondoc, unde, dacă intrai să cumperi un pachet de tutun și erai cu căruța, cînd ieșeai afară nu mai găseai hățurile cailor iar dacă mai beai și un rachiu, nu mai aflai nici caii. Norocul nostru că am găsit cârciuma
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
la serviciul sanitar ca dactilografă. Nu mi-a spus nimic dar din privire am înțeles că mă acuza pentru intrarea în viața ei a nenorocirii cu numele Vasea. Gata. Două femei erau tare frumoase în Jibrieni. Una era soție de cârciumar care în timp ce servea clienții s-a nimerit lângă un medic. Acesta a observat că frumoasa femeie avea ceva lângă nas, ceva care nu era altceva decât semnul începutului de lepră. Sărmana a fost ridicată a doua zi și trimisă la
Vieți între două refugii by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/565_a_753]
-
mare nădede și-a pus biata Măriuța lui Statie în cei doi fii de suflet. Întrebarea-i dacă și ei au răspuns pe măsura nădejdii acestei femei. Asta numai Dumnezeu o știe, părinte. Acest Stratul, care a primit dania, era cârciumar. În aceeași zi a primit vizita vornicului de poartă Gavriul Pilat și a uricariului Simion Cheșcul, care, din porunca vornicului Sandu Sturza, au măsurat și hotărnicit locul dăruit. Să știi, dragule, că Ulița Bărboiului se află de fapt în Armenime
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
afli ce minune e! Te întrebi cine-i tejghetarul? Îi un flăcău care mai dă pe la mine pe la chilie și mă mai ajută la câte o trebușoară. În schimb, l-am învățat și eu ce trebuie să știe un adevărat cârciumar, care din când în când primește în vizită „fețe subțiri” sau, cum ai mai întâlnit prin zapise, „cinstite fețe”... În timp ce îl ascult, îi urmez sfatul privind felul cum trebuie să mă comport cu pârdalnica licoare...Și câtă dreptate are bătrânul
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
ne-o fi mai rău, ca acu’ să ne fie, mă! I auzi, tată, cum le zice Romica, cică ursitoare, ursitoare, m-ai lovit unde mă doareeeeee... Că la toți le-ai dat cu caru’, numai mie cu cântaru’... Cocoșul cârciumarului, ținut În grădină pentru că dă bine la imagine, se Înfoaie la zorii de ziuă și Își Îndreaptă - orgoliu cocoșesc - creasta, slobozind un cucurigu prelung. Mă, fârtați de băutură, declamă Gore, o fi viața grea În Românica noastră dragă, da’ noi
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
-o pe-aia cu deschide, gropare, mormântul, că m-a apucat un dor de lumea ailaltă și acu’, cu pașaport biometric, mi-o fi mai ușor să ajung Înaintea altora care stau la coadă pe criza asta... Se-aude cocoșul cârciumarului, iar Sandu, Înecânduse cu vinul abia sorbit, Își face cruce de trei ori. Ptiu, piei, Satană! 15.04.2009 Flămânda Justiție și Gigi Becali Fă, Doamne, fereastra ușă, lanțurile praf, cenușă, sentinela să adoarmă, să iasă Becali afară! Gore acoperă
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
că dacă evlavie nu e, nimic nu e, judecătoarea și-a adus aminte că era Vinerea Mare și gata. A capitulat justiția română. Nu se mai duce Mateuț la CEDO, ca să facă reclamație. Prietenii de pahar mai cer un rând, iar cârciumarul se conformează În doi timpi și trei mișcări. De data asta, Gicu și Gore beau coniace. Sandu nu-și iese din ritm, tot cu Tămâioasa lângă el. Cum lumea se pregătește pentru Înviere, cei trei sunt singuri În bodegă. Ei
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
celor care uită să mai treacă pe la stabilimentul bahic, este bună dar trebuie să te ții de ea... Iar dacă lași băutura, atunci să nu uiți niciodată unde ai pus-o! Cum primăvara mângâie acoperișurile cu degete catifelate și calde, cârciumarul a scos mese pe terasă, sub umbrar, iar mușterii - gâdilați plăcut de razele soarelui - Își ung gâtlejurile cu beuturile care fac viața dulce și capul greu dimineața. Muzichia de pahar și de inimă albastră, filozofează Gicu, aduce sete și mai
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
pe toți să râdă. Și iartă-i, Doamne, că nu știu ce fac și se duc În lăcaș sfânt ca la mall, cu pofte păgâne În priviri și stomac. Și nu-i mai duce În ispita gâturilor Însetate și roagă acest cinstit cârciumar să mai aducă un rând, că din pământ ne naștem și În pământ ne-om Întoarce, da` numai dacă-om mai găsi locuri de veci În cimitire. Amin, și-un pahar cu vin să-nchin! 22.04.2009 Despre fotbal
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
Și s-a simțit... Cârciuma din cartier este plină ochi de mușterii. Ziua votului pentru europarlamentare s-a Încheiat de vreo jumătate de oră, dar ziua chefliilor nu, fiindcă, după cum spune Sandu Șpriț de câte ori are prilejul, nu s-a născut cârciumarul care să mi Închidă mie ușa-n nas. Cotizez destul aici, așa că dacă vrem stăm și până dimineața. Clientul nostru, stăpânul nostru! La vot, e altceva, acolo e cu program. De la ora haș la ora haș, nu se poate nici
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
S-a dus în ’88, când a fost și cu demolarea bisericii de lângă Belitu, bodega unde le plăcea să meargă mai ales toamna, când dădea tulburelu în limpezire. Îi spuneau Belitu pentru că chelise, îi căzuse părul de la radiații. Făcuse și cârciumarul cobaltoterapie. Carmen n-a scăpat. Belitu mai trăiește și acum. Privi iar spre rândul unde spera să se fi așezat Aspasia. Tot nu o zărea. Îi părea rău acum, cu cât răscolea amintirile, că nu o oprise când trecuse pe lângă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
și i-a spus să-i aducă mai multe produse naturale,printre care și miere de albine,pentru a prepara un leac,care să-l vindece. I-a povestit despre farmecele ei pentru dragoste. A trimis-o pe pacientă la cârciumar să-i aducă două sticle de vin spumos.I-a dat o poțiune. Nu știa dacă soțul clientei a revenit la familie. Dl.Gogonel i-a făcut rost de materialele necesare pentru prepararea medicamentului,a plătit și a cerut doftoroaiei
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
doctorii "văpselelor" Capitalei trebuiau să facă inspecții de două/trei ori săptămânal, cu concursul cetățenilor în orice loc public de distracție (cîrciumi sau case de prostituție); vânzarea de vin și rachiu să se facă doar în cârciumi mici, sub răspunderea cârciumarilor, privind respectul legii. S-a hotărât să se afișeze public interdicțiile sus-amintite cu următoarele "povățuiri individuale": a) trupul să fie menținut la căldura potrivită, individul urmând să poarte pe pântec un brâu de flanelă sau de postav, să umble încălțat
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
să simtă soarele și cu ea. Eu sunt stângaci, dar nu face nimic. Pentru un bărbier e altceva. Când eram copil, a apărut la noi în sat un bărbier din ăsta. Apoi, când s-a apucat să-l radă pe cârciumar, ăla a început să urle disperat. Toți cei din sala mare au dat buzna în bucătărie, țăranii, tăietorii de lemne, chiar și preotul, pentru că acolo stăteau ei de dimineața până seara, iar preotul a spus că numai Satana bărbierește cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
spiritual dar de fapt și el tot așa de evaziv. Viky are dureri la pântec și-i trebuie neapărat gheață. Ceea ce este foarte greu de găsit în orășelul acesta. De fiecare dată trebuie o pledoarie întreagă ca să convingem pe vreun cârciumar să ne vândă. A găsi gheață este așa de complicat, punem atâta panică înainte și atâta bucurie după ce o găsim, încît avem impresia că numai de ea depinde vindecarea lui Viky, În sfârșit, doctorul Petroff a spus un nume de
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
fusese transformată pe jumătate - la lemnul de trandafir, la plușul jilav, la perdelele care atârnau moi peste geamurile murdare, la postavul tocit al mesei de biliard, la pocherul mecanic, la Fat Paul cu ochii lui șterși, cu fața lui de cârciumar, cu gura căzută în timp ce urmărea marșul ticăit al pendulului spre amiază. — Aici. M-am născut la etaj. Asta e proprietatea tatălui meu. — Nu zău? Expresia glumeață își luă în mod ciudat zborul de pe buzele pline, de un măsliniu viu. Dinții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
îndrepte ori ca s-o strice și să-și facă una nouă, iar asta însemna cheltuieli, muncă și multă bătaie de cap, nu era floare la ureche etc. etc. Într-una din zile Stelian fu vizitat și de Panaitescu, fostul cârciumar de la Ciocoveni, care ar fi fost interesat să cumpere jumătate din curte, fără casă, pentru un ginere de-al său, precum și materialele de construcție tabla și lemnăria , despre care știa de la Virgil că zăceau de mulți ani depozitate pe sub pătul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
să cumpere jumătate din curte, fără casă, pentru un ginere de-al său, precum și materialele de construcție tabla și lemnăria , despre care știa de la Virgil că zăceau de mulți ani depozitate pe sub pătul, în magazie. Pentru jumătatea de curte fostul cârciumar era gata să-i ofere o sumă convenabilă, dar așa nu se învoi Stelian, care îi declară că era hotărât ori să vândă totul, ori nimic. Panaitescu plecă așa cum venise, spunând la rându-i, cu oarecare părere de rău în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
cu oarecare părere de rău în glas, că pe el nu-l interesa casa și că nici bani destui ca să i-o plătească așa cum se cuvenea nu avea. E-hei, s-au dus timpurile alea bune, domn Stelică, îi mărturisi cârciumarul cu melancolie. V-aș plăti eu cinstit pentru casă, că Virgil mi-e bun prieten și eu sunt om cu cherestea, dar de unde să mai iau atâția bani?... În săptămânile următoare, directorul școlii veni și el în câteva rânduri la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
sută de mii și de un milion de lei, ca să aibă cu ce să se joace. Spunând acest lucru, țăranul păru să cadă o clipă pe gânduri. E-he, continuă el, banii ăștia îi ținuse ascunși într-o canistră un cârciumar de la Bariera Vergului, dar bietul om sfârșise prin a-și pune lațul de gât după stabilizare, când văzuse că toată agoniseala i se duce pe apa sâmbetei!... iar canistra i-o dăduse văduva cârciumarului pe un sac de gogoșari, pentru că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]