842 matches
-
la proprietatea din Petrești. Casa cea mare de la țară, denumită „castelul“, a fost rechizițio nată de comandamentul aviației, format din vreo zece ofițeri în rezervă, tineri, băieți frumoși, în uniforme bleu marin cu nasturi aurii. Printre ei era unul foarte chipeș, nepotul doctorului Mețianu, pe nume Mihai. Eu îi spu neam Miu. Era pilot de război și făcea zboruri de recu noaștere. Îmi punea scrisorele adorabile în geanta de la bicicletă, iar din când în când se rotea cu avionul dea supra
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
lăsat agățată. Iată-i dând colțul." Când ajunseră în dreptul lui, fata tocmai spunea: - Ai o idee greșită în ceea ce ne privește. O persoană ca tine nu poate căpăta o slujbă în organizația noastră. Tu aparții Serviciului imperial, care folosește băieți chipeși și ambițioși. Fara era prea concentrat asupra altor lucruri ca să prindă înțelesul cuvintelor ei. Strigă cu asprime: - Cayle! Cei doi întoarseră capul. Cayle, cu calmul măsurat al unui tânăr care a străbătut un drum lung până a ajuns să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
când ieși, primele ei cuvinte îi zdruncinară hotărârea: - Nu mi-am dat seama cât e de târziu, spuse ea. E ora trei - făcu o pauză, se uită la el și zâmbi. O, dar ești un bărbat mare și voinic, și chipeș. Ai știut? Acum hai să ne grăbim. Se despărțiră la intrarea aceea șargantuescă. Lucy se grăbi să meargă la o stație de autoavioane și îl lăsă baltă în urma ei. Dar senzația de goliciune îl părăsi încetul cu încetul. Porni pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
amenințase că informează Arsenalele despre planurile ei - afirmație trădătoare care, lăsată în voia ei, i-ar fi distrus prestigiul - , nu mai putea trece cu vederea opoziția. Cu buzele strânse, își amintea ultima lor conversație. Prințul, rece și oficial, minunat de chipeș în mânia lui, iar ea nesigură, și totuși încăpățânată, când el îi spusese: "Innelda, când o să-ți treacă nebunia asta, poți să mă rechemi". Nu se poate ca el să nu fi știut că e un prilej pentru ea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
scăpat de vraja sub care eram! - Nu ai de ce să îmi mulțumești, zână frumoasă, care ai renăscut din potirul unei flori! - Îți ofer o petală din aura mea bogată, colorată și strălucitoare! - Îți mulțumesc din suflet! - La revedere, bunule și chipeșule băiețel! Am mers mai departe, dar m-am oprit la umbra unui copac care, în loc de fructe, avea pe ramuri Reflexii de lumină, inocență și magie 15 acadele delicioase sub forma unui bastonaș. Mai departe am întâlnit un fluturaș foarte micuț
Reflexii de lumină, inocenţă şi magie by Petronela Angheluţă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91757_a_92397]
-
să se certe Între ele și au făcut o zarvă de nedescris. Dacă ar fi fost vorba de vrăjitorul cel bătrân, ar fi știut ele ce au de făcut, Însă cu FătFrumos era altă poveste: ele știau că este tânăr, chipeș, voinic, viteaz și cinstit. Și mai știau că Zâna cea Bună era pierdută pentru tagma lor și că dacă era Îndrăgostită de flăcău, nici o vrajă nu mai avea efect asupra ei. Repejor, cât ai clipi vrăjitoarele au făcut sfat, s-
Legendele copilăriei by Lenuţa Rusu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1691_a_3048]
-
Marca, alias contele de Guadalmedina. Iar casa lui, adică palatul, era la vreo sută de pași de acolo. — Te-ai băgat Într-un bucluc cât toate zilele. Álvaro Luis Gonzaga de la Marca y Álvarez de Sidonia, conte de Guadalmedina, era chipeș, elegant și atât de bogat Încât putea pierde Într-o singură noapte 10000 de ducați la joc sau cu una din iubitele lui fără să clipească. Pe vremea aventurii celor doi englezi trebuie să fi avut treizeci și trei sau treizeci și patru de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
el cu infanta noastră! Și Își șterse lacrimile cu colțul broboadei. Ca majoritatea zdrobitoare a publicului feminin, era de partea amorezului; și asta pentru că Îndrăzneala gestului său Îi atrăsese simpatia, și toți considerau afacerea gata Încheiată. — Păcat că flăcăul ăsta chipeș e eretic. Dar nu-i nimic: treaba poate fi aranjată de un confesor care-și știe meseria și de-un botez la timp. Buna femeie, În neștiința ei, credea că anglicanii sunt ca turcii, că nu-i botează nimeni. Mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
și se ținea de gura vasului cu ambele mâini, de parcă s-ar fi agățat de parapetul unei corăbii în furtună. Râzând prostește, închidea ochii pe jumătate și își ținea respirația, în vreme ce pe piciorul său urca mâna expertă a lui Emerentianus, chipeșul prieten al lui Cilonus. O însoțise tânărul ei frate Lucio, un tip grăsuliu, vlăstar efeminat al aristocrației locale; abandonat acum de Flavia, care îi stătuse aproape în timpul banchetului, studia muzicanții cu o privire plictisită, peste care cădeau fatal pleoapele îngreunate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
mine de n-ajungeam la nici un capăt... Părea că era dracu la mijloc... Când eram s-o ieu ori dam eu peste vouna care-mi plăcea {EminescuOpVIII 366} mai tare ori da ea de vun băiet mai tinerel și mai chipeș, destul că nu s-alegea 291r din toate dragostele noastre... // Apoi ne mai sfădeam, apoi iar ne-mpăcam. Iaca chiar acu trei luni de când iar a intrat dracu-ntre noi... VULT[UREANU] Ei cum? ANETTA Dar ce străini îs acolo
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
venit românii după noi să ne invite la o petrecere pe care o dădea una, o fată superbă, o minune. Eu am mers la ea mai amărăștean, în niște reiați și adidași, vai de capul meu, ceilalți, mai arătoși, mai chipeși, s-au „tras” la costume de mai mare dragul. Acolo să vezi minune, fata nu m-a lăsat din mână, a dansat numai cu mine și ce avansuri îi făceam, mamă, mamă, că doar eram un fel de expert, ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
-o că face pe bosumflata, observă Tușica, te doare ceva fetițo? întreabă Angelina învîrtind butonul fierului de călcat în poziția oprit, e îndrăgostită lulea, își spune în gînd, altceva n-are ce să fie. Și cum e, ia spune, e chipeș iubițelul? nu se lasă Tușica, imaginîndu-și înaintea ochilor silueta unui bărbat perfect. Ce să-i faci, numai la prostii vă gîndiți, se aude în sfîrșit vocea Delfinei printre zbîrnîiturile mașinii de cusut, deformație profesională, recunoaște Tușica, așa mi-am imaginat
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
pufăind la capătul scărilor. El este? Angelinei și Tușicii încep să le joace ochii în cap, să uite de tot stresul, să o întrebe din priviri pe Delfina, of, dacă ne-ai fi spus de la început că e atît de chipeș, am fi fost în stare să așteptăm pînă dimineață să dăm ochii cu așa o frumusețe. N-ați auzit ce-am zis? își pierde Roja răbdarea, simțind cum îl mănîncă palmele tot mai tare, e ordin! începe să țipe pînă
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
oferă ocazia de a trăi aventuros, iar Dagmarr era genul de fată care merita să se distreze. Așa că iacăt-o măritându-se cu aviatorul ăsta. După toate aparențele, el era tot ce și-ar fi putut dori o fată: era tânăr, chipeș și, În uniforma gri-albastră a Trupelor Aeriene Național-Socialiste, părea să fie chintesența tânărului bărbat arian, atrăgător și sigur de el. Însă am fost dezamăgit când l-am cunoscut la recepția organizată pentru nuntă. Ca majoritatea membrilor de partid, Johannes Buerckel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
să o ajute să justifice o sumă mare pentru serviciile curățătoriei. Nu era, desigur, fața mea de băiat bun, care cântă În corul bisericii, și nici felul meu optimist de a fi. Cu nasul meu spart și maxilarul proeminent, eram chipeș numai după standardele unui ring de box dintr-un bâlci. Nu-mi Închipuiam nici măcar pentru o clipă că părul meu blond și ochii mei albaștri m-ar face la modă. Voia ea și altceva decât o tăvăleală și, ajutat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
oftă iritat: — Știi, odată și odată o să-ți spun ceva ce nu știi deja. — Illmann mi-a zis despre asta. M-am Întâlnit cu el Întâmplător Într-o seară. — Zău? Unde? — La morgă. Am făcut cunoștință acolo cu mușteriul tău. Chipeș, tipu’. Poate el e Von Greis. — Nț, că m-am gândit și eu la asta. Von Greis avea un tatuaj pe antebrațul drept: un vultur imperial. Hai, Bernie, că tre’ s-o șterg. Și cum ți-am zis de-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
Dar nu și În cazul dumitale, sigur. În particular, cazul la care lucrezi pentru Germania Life Assurance Company. — Pentru care, interveni colonelul, putem substitui acum numele lui Hermann Six. Era de același tip ca și superiorul său, numai că mai chipeș chiar dacă aparent mai puțin inteligent. Generalul aruncă o privire În dosarul deschis aflat În fața sa pe birou, chiar dacă o făcea numai pentru a arăta, chipurile, că știu tot ce e de știut despre mine și activitatea mea. Într-adevăr, murmură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
se simte entuziasmată și neliniștită în același timp. Frecventeză cursurile, se plimbă prin campus și cunoaște oameni. Vorbește umil și cu atenție. E foarte dornică să impresioneze și să-și facă prieteni. Într-o zi, Yu Shan aduce un tânăr chipeș ca să o cunoască. E fratele ei, Yu Qiwei. Yu Shan îl prezintă. Liderul studențesc, secretarul Partidului Comunist aflat în ilegalitate din campus. Nici Yu Shan, nici Yunhe nu au cum să știe că acest bărbat va deveni următorul soț al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
aceeași pereche de sandale ude. Mi s-au murat picioarele și noroiul îmi acoperă gleznele. Ne întâlnim într-un parc. Râul e magnific, dar înghețat. Nu sunt vizitatori. Când văd că se apropie silueta familiară, încerc să nu plâng. Este chipeș încă și e îmbrăcat în costumul meu prefearat, cel albastru. Însă în clipa în care mă zărește, își întoarce privirea. Situația e aiurea, dar sunt hotărâtă să încerc. Mă forțez să vorbesc, să îmi cer iertare. Îi zic că a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
broască, spinarea cocoșată, părul sur și trupul ca o sticlă de sos de soia, înveșmântat în costume gri. Nu e nici o culoare în vorbirea ei. Nici în expresia ei. Și cu toate astea, soțul ei, premierul Zhou, este cel mai chipeș și fermecător bărbat din China. Sunt mulțmită de Deng Yin-chao. Sunt încântată de înțelepciunea ei. De faptul că e conștientă de sine, că știe că nu se poate pune cu mine, că nu e rivala mea, astfel că nu încearcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
Am ajuns să depind de Chun-qiao. Selectăm împreună membrii viitorului cabinet. El mi-l recomandă din nou pe discipolul său credincios, celebrul de-acum „mareșal al condeiului”, Yao Wen-yuan, și încă doi oameni talentați. Unul e Wang Hong-men, un bărbat chipeș în vârstă de treizeci și opt de ani, care seamănă mult cu răposatul fiu al lui Mao, Anyin. Wang este liderul Sindicatului Muncitorilor din Shanghai. Chun-qiao subliniază faptul că sindicatul a fost de curând adaptat și transformat într-o forță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
duce în fața lui Mao pe noul ei talent politic. Mișcările bătrânului sunt rigide, mâinile lui tremură și îi lipsesc jumătate din dinții din față. Cu toate astea, el este încă o dată fermecat de soția lui. E impresionat, mai ales, de chipeșul Wang Hong-wen, mândru ca un pin. Purtându-se ca față de un fiu, îl trage pe Wang lângă el și îl mai invită acolo, să petreacă timp împreună. După câteva luni, Mao îl numește pe Wang vicepreședinte al Partidului Comunist, în locul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
fi fabulos. Jacques a adus un DJ tocmai din New York pentru seara asta... Familiile Hammond și Frank își făceau ieșirea triumfală, ca și cum ar fi pășit pe un covor roșu invizibil din centrul încăperii. Erau un grup izbitor; femeile elegante, bărbații chipeși, o aură de bani și putere plutea deasupra lor. Catherine Hammond și-a ridicat gulerul de blană bleumarin ca să-și acopere gâtul, ținându-l cu o mână învelită în mănușa de piele întoarsă. Judith Frank mi-a afișat un zâmbet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
ciocănite cu chipuri de îngeri și cai înaripați. Când a intrat ea, bunica în vervă povestea: „Și i-am pus trei condiții: prima - să fie orfan, să n-aibă părinți care să ne ceară cămașa miresei, a doua - să fie chipeș și învățat, a treia - să-l cheme Nicos.” Mama, care turna cafele, ridicase ochii mirată: „De ce Nicos, mamă soacră?” „Să nu ne pomenim că-l strigă pe ibovnic prin somn sau când or apuca-o durerile facerii.” „Care naștere, bunico
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
De la Adri-anopol sosiră negustori fel de fel ca să l vadă pe voievod. Caleașca deschisă, foarte luxoasă, având steme de aur cu vulturul bicefal prinse pe fiecare ușă, trasă de patru armăsari negri, era încadrată între două șiruri compacte de dorobanți chipeși. În ea, trei bărbați eleganți, de o frumusețe desăvârșită: beizadea Ștefan, cu puritatea celor optsprezece ani reflectată de îmbujorarea obrajilor, Io Constantin Basarab Voievod la cei cincizeci de ani ai lui, arborând un zâmbet îngăduitor și care ridicase în sus
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]