2,572 matches
-
în care cuvintele aleargă în bătaia armei și-și câștigă supremul drept de a visa, iar versurile pășesc agale printre cioburile fine ale ființei. Prezența „cioburilor de cer” pe pământ anunță încă din primul vers al poeziei cu același titlu - Cioburi de cer - împletirea celor două universuri. Mai cu seamă absolutul este pătruns de superioritatea ființei care, prin forța sa creatoare și capabilă să transgreseze în transcendență, aduce lumii de la picioarele ei mici frânturi din acest univers. Aceste frânturi de inspirație
“ÎMPĂRATUL DE CEARĂ”, CRONICA PREZENTATĂ LA COLOCVIUL MASTERATELOR DE LITERATURĂ de GABRIELA ANA BALAN în ediţia nr. 1782 din 17 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/gabriela_ana_balan_1447747397.html [Corola-blog/BlogPost/374922_a_376251]
-
la suspendarea spirituală între acestea: Vezi, ai spart cerul, unde să mai zbori? / Nu poți să cobori nici pe pământ / Să îți vezi picioarele sângerând! Salvarea vine odată cu coborârea în linele ape ale poeziei, dar cu condiția împletirii colierului „din cioburi de cer”, menit să sclipească în adâncul curat al stihului. O interesantă interpretare și bogată în semnificație a acestui poem poate fi aceea a unei arte poetice în care, poezia ia cuvântul spre a readuce eul liric pe pământul creației
“ÎMPĂRATUL DE CEARĂ”, CRONICA PREZENTATĂ LA COLOCVIUL MASTERATELOR DE LITERATURĂ de GABRIELA ANA BALAN în ediţia nr. 1782 din 17 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/gabriela_ana_balan_1447747397.html [Corola-blog/BlogPost/374922_a_376251]
-
realității conștiința visătoare a poetului mereu însetat de absolut. Colierul este simbolul stilizării cuvântului din mici fărâme de orizont nemărginit fără de care eul liric nu este acceptat să revină pe pământul creației sale: Să îmi împletești imediat / Un colier / Din cioburi de cer / Altfel rămâi suspendat / Între două lumi / Paralel. Evadarea ființei din banalul cotidian într-un univers imaginar se produce foarte plastic în Ședința hai-hui. Aparent pregătit așa cum se cuvine pentru participarea la o ședință, cu discursul împăturit în buzunar
“ÎMPĂRATUL DE CEARĂ”, CRONICA PREZENTATĂ LA COLOCVIUL MASTERATELOR DE LITERATURĂ de GABRIELA ANA BALAN în ediţia nr. 1782 din 17 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/gabriela_ana_balan_1447747397.html [Corola-blog/BlogPost/374922_a_376251]
-
lumi, un univers labirintic în care punțile devin căi de acces, în care individul pendulează între ipostaze ale existenței. Dacă până acum evadarea se făcea dinspre cotidian spre imaginar, aducem în discuție poezia cu care se deschide volumul menționat anterior, Cioburi de orhidee în templul cuvintelor. Aici una dintre ființele sublime ale absolutului alege coborârea în cotidian, printre oamenii de rând. Este vorba mai exact despre o reîntoarcere, despre reîntruparea în umanitate a acesteia: Reîntors printre oamenii de rând / avea un
“ÎMPĂRATUL DE CEARĂ”, CRONICA PREZENTATĂ LA COLOCVIUL MASTERATELOR DE LITERATURĂ de GABRIELA ANA BALAN în ediţia nr. 1782 din 17 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/gabriela_ana_balan_1447747397.html [Corola-blog/BlogPost/374922_a_376251]
-
cuprinse în acest volum străbat în versurile lor tărâmuri de cuvinte și sensuri pentru noi, aduc cu ele porți deschise spre unieversul atât de aproape, dar încă nevăzut. Iată așadar, în câteva linii conturat poeticul surprins în dimineațile târzii, în cioburi de absolut culese de pe pământ. Relația existentă între realitatea cotidiană și imaginarul cândva de necuprins, iar azi surprins cum coborându-și scara spre pământ, face posibilă comunicarea celor două lumi și care, prin jocuri de cuvinte și idei nebănuite își
“ÎMPĂRATUL DE CEARĂ”, CRONICA PREZENTATĂ LA COLOCVIUL MASTERATELOR DE LITERATURĂ de GABRIELA ANA BALAN în ediţia nr. 1782 din 17 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/gabriela_ana_balan_1447747397.html [Corola-blog/BlogPost/374922_a_376251]
-
Toate Articolele Autorului BLASFEMIE Mucius Scaevola n-a fost fratele meu. El nu și-a jertfit decât dreptul său braț. Eu, neavând mai de preț decât inima, pe ea am sortit-o flacării, dar n-a ars de tot : un ciob mai pâlpâie în casa înghețată a trupului coborâtor din’ naltul fumegând al Crucii. BLASPHEMY Mucius Scaevola was not my brother. He only sacrificed his right arm. I, having nothing more precious than my heart, doomed it to the flames, but
AMOR PROHIBIT / FORBIDDEN LOVE (POEME) 1 de MARIANA CRISTESCU în ediţia nr. 1790 din 25 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/mariana_cristescu_1448463575.html [Corola-blog/BlogPost/374239_a_375568]
-
de roua culcată-n poala cerului. * Oasele fluturilor lovesc florile cu perciunii străzii, când dimineața se furișează în patul tău lipsit de maniere. * Eu am venit să mă rog. Diavolul trage cu urechea, certând lacrima apusă pe trupul icoanei. * Un ciob al ecoului tău, în mine spart, alerga proaspăt, fără glas, în snobismul propriei iluzii. * Aveai carnea aproape veselă, oasele roase de ierburi, trupul, fântână fără ciutură, pe buze o singură lacrimă: eu. * Ascult psalmul mâinii cum curge pe umbra ta
CONFESIUNI de GEORGE BACIU în ediţia nr. 138 din 18 mai 2011 by http://confluente.ro/Confesiuni_0_1.html [Corola-blog/BlogPost/343184_a_344513]
-
Acasă > Poeme > Emoție > PENTRU TINE Autor: Florina Emilia Pincotan Publicat în: Ediția nr. 1969 din 22 mai 2016 Toate Articolele Autorului Eu sunt O flacăra în vânt , Un ciob de cer În nopți de vară , Un val purtat Pe-ocean , de dor , O pleoapa-nchisa , În fapt de seară . Eu sunt un zâmbet Printre ploi , O frunza-n pomul Veșniciei , Un stop de roua În ulcior , Un cânt zglobiu
PENTRU TINE de FLORINA EMILIA PINCOTAN în ediţia nr. 1969 din 22 mai 2016 by http://confluente.ro/florina_emilia_pincotan_1463942868.html [Corola-blog/BlogPost/378986_a_380315]
-
aruncă în zid cu fruntea bombardată de riduri. ochii lui aduc libertate gândului curat, când frunzele măturate de vânt, explodează odată cu ruginiul unei toamne în care, regăsindu-și singurătatea într-o sămânță aproape înghețată, s-a apucat să scrie versuri. ciobul din ochiul stâng lasă statuia femeii din abanos care se roagă blând unei zeități păgâne pentru rodul pântecului ei, să stea pe verticala rugăciunii. cel din ochiul drept aruncă scântei până când lemnul arde complet. adoarme pe orizontala falselor vise ca
FEMEIA DE LEMN de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 657 din 18 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Femeia_de_lemn_anne_marie_bejliu_1350593741.html [Corola-blog/BlogPost/346424_a_347753]
-
pe bucata de piele de toval, întinsă pe un suport din lemn, se săpuni bine cu pămătuful și începu să-și dea jos barba crescută peste săptămână. Lampa cu petrol nu făcea lumină suficientă, așa că ieșise în bătătură și agățase ciobul de oglindă de un cui bătut direct în trunchiul salcâmului crescut falnic în fața casei. De el se sprijinea și plita oarbă, zidită din bucăți de olană, lipite cu pământ galben amestecat cu balegă de cal. Acolo găteau de cum se topea
LITURGHIA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 656 din 17 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Liturghia_stan_virgil_1350479027.html [Corola-blog/BlogPost/358050_a_359379]
-
cum te-au vândut.” O altă poezie în care autorul își manifestă revolta, indignarea, este Ce-aveți voi cu țara asta? „V-ați întins spre noi stigmatul: V-ați impus spionii, furii / Ca să ne conducă statul... Ați pierdut simțul măsurii?!” Cioburi de vise - capitolul cu numărul patru al volumului - reprezintă o recorporalizare a eu-lui liric. Autorul intră într-o analiză a propriilor adâncimi în raport cu timpul, cu viața, cu Dumnezeu, cu tot ce-l înconjoară, din dorința de a le descifra sensul
LA BRAȚ CU IUBIREA PRIN LUME de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 2255 din 04 martie 2017 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1488613344.html [Corola-blog/BlogPost/381475_a_382804]
-
Anonimus într-o oglindă spartă Vizigoții au ieșit din pădurea Anonimului proprietar, În sângele lor încolțiseră săgețile arborilor singuratici, Arcurile se ciopleau singure în tulpină de arțar Când ambiții de cucerire se nășteau în ganglioni linfatici. Anonimus se privea în cioburi de oglindă Să-și termine războinicii armele așteptând pe-o cărare Și-a agățat fântâna inversă de-o grindă Să curgă imaginile pe-ntinsa mare... Referință Bibliografică: Al douăsprezecelea ceas / Al Florin Țene : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 302
AL DOUĂSPREZECELEA CEAS de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 302 din 29 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Al_douasprezecelea_ceas.html [Corola-blog/BlogPost/357010_a_358339]
-
dintrodată s-a văzut în oglindă cu barbă bătrân cât veacul urât ca un urangutan părăsit de lume de timp de iubită un monstru care supraviețuia într-o lume care nu mai era a lui. și furios a spart oglinda cioburile îi rupseseră chipul în mii de frânturi și-a adunat sentimentele și ca regele lear a ieșit orb în bătaia vântului... sâmbătă, 17 noiembrie 2012 Referință Bibliografică: omul din oglindă / Ion Ionescu Bucovu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 687
OMUL DIN OGLINDĂ de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 687 din 17 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Omul_din_oglinda_ion_ionescu_bucovu_1353142939.html [Corola-blog/BlogPost/351314_a_352643]
-
mine și femeia devenită o saltea din banalul dormitor. Am plecat apoi în lume singur și amar tăcut Căutându-mi umbra fără de contur de personaj nesatisfăcut. Am încercat să fiu la străini un rob mizer dement Prin suflet răzuind un ciob absent prezent și-apoi iar absent. Am iubit de multe ori prin timpuri pur mentale și-aiurite Pledând la cele anotimpuri de vremuri grele scrijelite. Suferințe dese prin mine dur trecură și uneori muriră Obiectând doar vag ideea pur obscură
MI-S BĂTRÂN DISTINSĂ DOAMNĂ ! de LIVIU PIRTAC în ediţia nr. 1665 din 23 iulie 2015 by http://confluente.ro/liviu_pirtac_1437666499.html [Corola-blog/BlogPost/373087_a_374416]
-
îmi sfârtecă sufletul, numai în această zi? Lasă-mă, Doamne, să plec și eu la cei dragi! Viața mea se irosește acum ca o lumânare care fumegă intens și nu mai văd nimic în față...Privi din nou pe fereastră ciobul de cer împuns de vârfurile ascuțite ale teiului. Gândi: dacă aș putea să mă urc pe crengile alea până în cer, măcar să-i văd ce fac ei acum...Însă amintirile urâte i s-au agățat de suflet ca niște ciulini: hei
CAP. 3 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 2215 din 23 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/nastase_marin_1485170947.html [Corola-blog/BlogPost/383078_a_384407]
-
sută. Pânză stă încordata, gata să se rupă. Mărțina nu își face probleme. Fice ce-o fi! Va merge până la capăt. Asta au făcut mai toate femeile din familia ei. Compromisul. Aruncă părul pe spate . Ridică ochii. Privește cerul prin cioburile de vitralii. Albastru iluzoriu. După toate calculele sale, afară ar trebui să fie deja întuneric. Nu este. Nici lumânările nu sunt aprinse în sfeșnicele din alpaca lucrata în Rusia Albă. Dacă ar fi credincioasa s-ar închină, ar spune rugăciuni
VARA LEOAICEI, FRAGMENT DIN ROMANUL IN LUCRU de MELANIA CUC în ediţia nr. 214 din 02 august 2011 by http://confluente.ro/Vara_leoaicei_fragment_din_romanul_in_lucru.html [Corola-blog/BlogPost/370852_a_372181]
-
fizic nu-i mai face față spiritului, acelui liant care o ține cu carnea încă pe oase. În spațiul monumental, muzica străveche își face de cap că o văduva tânără. Lumină de afară da iamă în basilică prin miile de cioburi colorate din vitraliile recent refăcute. Este că într-un caleidoscop, o lumină multiplicata, placata cu miliarde de fațete strălucitoare. Și ce dacă este numai iluzie optică, un joc oarecare? -O carafa spartă... Mda, sunt o carafa zdrobita sub talpă elefantului
VARA LEOAICEI, FRAGMENT DIN ROMANUL IN LUCRU de MELANIA CUC în ediţia nr. 214 din 02 august 2011 by http://confluente.ro/Vara_leoaicei_fragment_din_romanul_in_lucru.html [Corola-blog/BlogPost/370852_a_372181]
-
-și facă propria politică.Deoarece,nu-i așa , » e mai simplu să ignori ceea ce nu poți să îndrepți.E și mai comod.» Dar să nu ne grăbim cu verdictele !Să mai « admirăm » și o altă pată de culoare,un alt ciob,însângerat de această dată de istoria noastră mai recentă : « 21 decembrie 1989...Simțeam în mine o liniște mai puternică decât frica.În acele clipe,mi-a spus cineva mai târziu,fără să-și dea seama că-mi făcea astfel un
LECTURI PERPENDICULARE : AUTOPORTRET SPRE NE-MURIRE de COSTEL ZĂGAN în ediţia nr. 816 din 26 martie 2013 by http://confluente.ro/Lecturi_perpendiculare_autop_costel_zagan_1364328807.html [Corola-blog/BlogPost/345404_a_346733]
-
nefericit... E ziua în care camarile sufletului se deschid larg Și, din sertare întunecoase, reci, Țâșnesc violent Amintiri, tristeți și dureri grele, Prinse cu cătușe grele, ruginițe și zgomotoase. Se lovesc de pereții camerei Și se sparg în fărâme de cioburi negre și ascuțite, Ce pot să mă rănească la o nouă atingere. Le adun cu grijă și le îngrop în labirintul uitării, Trag capacul greu, ce scârție înspăimântător și mă ridic ușurată. Mă rematerializez într-o ființă nouă, Imponderabila, Aripi
RENASTERE de ELEONORA STOICESCU în ediţia nr. 1628 din 16 iunie 2015 by http://confluente.ro/eleonora_stoicescu_1434456726.html [Corola-blog/BlogPost/373255_a_374584]
-
gându-n buzunar. ALERGĂM Alergăm ca două cuvinte înlăuntrul odăii năuce, ne cântăm zornăitul și muritul atârnate pe cruce mai înainte de Înainte... AM SUFLETUL Am sufletul un trotuar cu trunchiuri de floare. Chipul tău cu gust amar trece ca un ciob de întâmplare cu inima în buzunar. NU MĂ-MBRĂȚIȘA Nu mă-mbrățișa, că sunt orb, trăiesc la subsol murdar de finit și număr rănile ostașului ce sunt între cer și pământ, în Dumnezeu proptit de iubire-mbătat, de moarte curtat. GEORGE
POEME DE BUZUNAR de ION C. HIRU în ediţia nr. 493 din 07 mai 2012 by http://confluente.ro/Poeme_de_buzunar_ion_c_hiru_1336376146.html [Corola-blog/BlogPost/358620_a_359949]
-
pe canapea, prinzând, din când în când, între degete, o frunză de lămâi înflorit care se aplecase spre spătarul din partea dreaptă. Luase un calmant și se mai liniștise puțin. Afară î ncepuse o ploaie în rafale. Pe balcon se auzeau cioburi de picături, frânte de pervaz. Aproape că se înserase. Se făcuse destul de cald. Se ridică și deschise fereastra. Rămase câteva clipe acolo, privind în depărtare. Peste oraș se cernea zgomotul cotidian, împărțind frânturi de viață, cu dărnicie. Sub balcon, câțiva
PROMISIUNEA DE JOI (IV) de GINA ZAHARIA în ediţia nr. 772 din 10 februarie 2013 by http://confluente.ro/Promisiunea_de_joi_iv_gina_zaharia_1360519339.html [Corola-blog/BlogPost/366074_a_367403]
-
se chemau? cum încercau apoi să se alunge... că doi copii ce-n joacă se pierdeau. dar marginea de lume s-a cutremurat de-atâta dragoste ce n-a crezut să fie. s-a frânt în mii și mii de cioburi de agat, că ochii tăi străini, când am plecat, pustie. ...în fugă mea doar dorul l-am luat. m-am aruncat în gol, spre altă viață, și m-am uitat în urmă cu durere. am inteles târziu, fără speranță, că
MAI STAI de CLARISSA EMANUELA în ediţia nr. 1626 din 14 iunie 2015 by http://confluente.ro/clarissa_emanuela_1434282059.html [Corola-blog/BlogPost/360449_a_361778]
-
pe oasele din turn, a mai rămas cu dinții să muște din abate vreo nubilă fecioară cu sînge taciturn... Ce vremuri schimbă cheia și pescuiesc drapele! Parcă mai ieri făina o tot schimbam pe gaz... Fii tu deci paratrăsnet la cioburi mari de stele, cînd hoți de ghindă țara o vînd pe-un blid de praz. Eu unul merg la Troia, să vînd acolo fluturi, trimiteți-mi rădvanul cînd vreți să mă întorc, miros în vînt istorii și mă-nfășor în
PROVIZORIU de DRAGOȘ NICULESCU în ediţia nr. 2185 din 24 decembrie 2016 by http://confluente.ro/dragos_niculescu_1482605836.html [Corola-blog/BlogPost/344803_a_346132]
-
a v-ați-ascunselea în inimi umane Dansând dintr-una-n altă țesând iluzii ...milioane. Nu există congruenta între dragostea romantică și fericire Nefericirea se leaga intrinsec de cuvintele pasiune și iubire... Proiectăm asupra celuilalt așteptări pretențioase, nerealiste Năruind castelul veții în mii de cioburi tăioase, triste! Am ramas pe marginea clepsindrei cu mâna întinsă Ai rămas de cealaltă parte cu privirea tristă și aprinsă. Între noi bătrânul timp caierul norilor îl toarce Învârtind neobosit roată anilor ce în veci n-o mai întoarce! Referință
P0VESTE ETERNA de MARIANA STOICA în ediţia nr. 1865 din 08 februarie 2016 by http://confluente.ro/mariana_stoica_1454960572.html [Corola-blog/BlogPost/384001_a_385330]
-
Iubite, iarna e în eclipsă și tu esti lângă mine lipsa Cu sânii pe omăt sub pleoapele-mi deschise Un înger rău îți patinează în vise, La mine în sărut un drăcușor A presărat un foc mistuitor, În ochi pe ciobul din oglindă Toți porumbeii tăi înghețați colinda Și noaptea în timpane Vocea ta îmi răsună, „iubito ești nebună, nebună...” Credeam că mor - nu mi-a ieșit figură Un calendar de cruci e carnea mea Abia la vârsta asta simt arsura
CRISTAL DE IARNĂ de GABRIELA ANA BALAN în ediţia nr. 1813 din 18 decembrie 2015 by http://confluente.ro/gabriela_ana_balan_1450433384.html [Corola-blog/BlogPost/368526_a_369855]