725 matches
-
și nu zice nimic. Orgoliul scriitorului român de a se considera deasupra determinărilor spațio-temporale - și Cărtărescu este unul dintre aceștia! -, orgoliul de a ținti „universalitatea”, ignorând, senioral, „glia străbună” (dintr-o exasperare pe care o înțeleg foarte bine), sfidând determinările colectiviste. Ei bine, acest orgoliu de om funciarmente liber sau care se visează așa suportă pe durata unor „exiluri” autoimpuse, cum este o bursă la Berlin, încercări, se pare, greu de digerat. VASILE GÂRNEȚ: Astăzi, în ultima zi a Literatur Express
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
făcut comunismul și tâmpiții mioritici s-au pus pe distrus, sedii, magazii, grajduri, au împărțit animalele, ferme de creștere a animalelor și în general tot ce se vedea cu ochii ca fiind făcut în acea epocă ceaușistă. Au luat ciolovecii colectiviști câte un toc de geam, câte o ușă sau câteva cărămizi fiindcă așa-i îndemnaseră copoșii. Dar partea cea mai criminală de abia de aici urma: au distrus digurile, au luat dalele beton de pe diguri și au pavat curțile lor
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
Iași. La admitere, în acel an, dar și în anii următori nu conta numai pregătirea candidatului, ci și originea lui socială. Candidații erau împărțiți în două categorii. În prima categorie întrau fiii de muncitori, de activiști de partid, de țărani colectiviști. Aici, numărul de locuri era aproximativ egal cu numărul candidaților. În cea de a doua categorie întrau toți ceilalți candidați care nu îndeplineau condițiile celor din prima grupă. Aici erau, țin minte foarte bine, 270 de candidați pe 30 de
Din viaţa, activitatea şi gândurile unui profesor by Mihai TOMA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101007_a_102299]
-
Între mare și cer (1964), amalgamează cu zel retoric atât poezii despre mare și timp (Pescăruș, Farul de pe coastă) ori despre natură (Poemul vântului, Dansul ploii dintâi, Primăvara intimă), cât și versificări teziste, avându-i ca protagoniști pe „eroii” zilei: colectiviști, cosmonauți, muncitori pe șantierele „mândriei socialiste”. Dacă „jurnalele” în versuri respectă locurile comune trasate ideologic în epocă, ori de câte ori R. tinde să adopte stilul poeziei autentice în cărțile ulterioare, inițiativa sa cade în exces imagistic, risipire de tropi și vertij al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289078_a_290407]
-
în același spirit, Horia-Roman Patapievici arată că românii sunt sau cel puțin au fost un neam-turmă, înclinat să se supună unui conducător providențial, în ciuda experiențelor nefaste ale trecutului. După Daniel Barbu, n-ar fi vorba totuși doar de un spirit colectivist și de teroarea sovietică, ci și de refuzul politicii tradiționale de până atunci, cu toate abuzurile, incoerențele și formalismele ce caracterizau sistemul politic românesc, de criza relațiilor de putere existente între 1918 și 1945 și de atracția pe care o
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
ele, deși încearcă să se orienteze spre sondajul psihologic, alegând ca temă destinul unei femei pe care moartea stupidă a bărbatului ei o constrânge la izolare, autorul introduce o intrigă paralelă, forțată, care înglobează într-o manieră apăsat clișeistică realitățile colectiviste ale satului românesc. În următorul volum colectiv, G. semnează câteva nuvele care le continuă tematic pe cele dinainte, fiind legate tot de lumea satului: Cântec de război, Un diagnostic ratat, Semnul echinoxului și O pasiune inexplicabilă. Eroul din Cântec de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287123_a_288452]
-
a virtualizării raportului nostru față de realitate. Calculatorul nu este doar un instrument de accesare a informațiilor și cunoașterii, ci și o unealtă de vizionare automată, de urmărire și „ochire” a lucrurilor consistent materiale. Forme ale unui voyeurism universal, această introspecție colectivistă este chemată să răspândească din aproape în aproape, la viteza unei mărfi unice specifice publicității universale care se anunță. (Virilio, 1997) Computerul devine un fel de fereastră care permite universalizarea și mondializarea individualității noastre. Modalitățile de comunicare actuale sunt mult
[Corola-publishinghouse/Science/2324_a_3649]
-
a explora esențele, de a trece dincolo de suprafața "mitului" și de a-i vedea componentele sociale, mentalitare și, nu în ultimul rînd, psihologice. Individul american are, indubitabil, o specificitate a lui, derivată din evoluția în interiorul unui sistem lipsit de obsesiile colectiviste ale Europei. Individualismul său nu e egocentrism (dimpotrivă!), ci dorință de a interacționa cu istoria în mod direct, fără "medierile" etatiste ale comunităților tradiționale. Ilf și Petrov îl cunosc nemijlocit pe acest ins ilustrativ, care, banal ori sofisticat, sărac sau
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
tulburată comportamental și emoțional. Fata a fost crescută de profesorul Ebisuno, prieten și coleg cu un celebru, în trecut, militant stîngist, Fukada. Fukada s-a retras, împreună cu tovarășii săi, renumiți, unde a creat un veritabil Falanster, o comunitate cu principii colectiviste (interesant, în timp, grupul politic se transformă într-o ciudată sectă religioasă, funcțională după regulile organizațiilor secrete). Ebisuno nu și-a mai văzut prietenul de la intrarea lui în recluziune, dar, într-o zi, lîngă ușa sa a găsit o fetiță
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
de curentele concepțiilor deterministe și fataliste ale istoriei sau redus, nici mai mult nici mai puțin, la un dispărut în holismul structuralist, individul, sau persoana umană, rămâne, de fapt, unica realitate în teoriile individualiste ale societății. Pentru susținătorii individualismului propunerile colectiviste - unde se nasc și devin res, adică lucruri, concepte colective ca „stat”, „societate”, „umanitate”, „partide”, „clase”, „sindicat”, etc. - sunt mitologie din punct de vedere teoretic și, din acest motiv, deseori, se transformă în instrumente ale opresiunii politice. „Individualismul” nu se
Actualitatea gândirii franciscane : răspunsurile trecutului la întrebările prezentului by Dario Antiseri () [Corola-publishinghouse/Science/100957_a_102249]
-
și că nici societatea, nici instituțiile sau organismele sale nu sunt un quid tertium, o ipostază vie, o realitate diferită de realitatea indivizilor asociați și implicați într-un scop comun [...]. Cei care acționează și suferă sunt indivizii asociați». Opoziția dintre colectiviști și individualiști este categorică, fie pe plan ontologic (pentru colectiviști realitatea socială substanțială este asigurată de State, partide, clase, națiuni, etc.; pentru individualiști, în schimb, există doar indivizii), fie pe plan metodologic (colectiviștii caută să descopere legi care ar trebui
Actualitatea gândirii franciscane : răspunsurile trecutului la întrebările prezentului by Dario Antiseri () [Corola-publishinghouse/Science/100957_a_102249]
-
sunt un quid tertium, o ipostază vie, o realitate diferită de realitatea indivizilor asociați și implicați într-un scop comun [...]. Cei care acționează și suferă sunt indivizii asociați». Opoziția dintre colectiviști și individualiști este categorică, fie pe plan ontologic (pentru colectiviști realitatea socială substanțială este asigurată de State, partide, clase, națiuni, etc.; pentru individualiști, în schimb, există doar indivizii), fie pe plan metodologic (colectiviștii caută să descopere legi care ar trebui să explice geneza și schimbarea „entităților colective”; individualiștii cercetează acțiunile
Actualitatea gândirii franciscane : răspunsurile trecutului la întrebările prezentului by Dario Antiseri () [Corola-publishinghouse/Science/100957_a_102249]
-
și suferă sunt indivizii asociați». Opoziția dintre colectiviști și individualiști este categorică, fie pe plan ontologic (pentru colectiviști realitatea socială substanțială este asigurată de State, partide, clase, națiuni, etc.; pentru individualiști, în schimb, există doar indivizii), fie pe plan metodologic (colectiviștii caută să descopere legi care ar trebui să explice geneza și schimbarea „entităților colective”; individualiștii cercetează acțiunile indivizilor și consecințele intenționale și mai ales ne-intenționale ale acțiunilor și interacțiunilor umane), fie pe plan etico-politic (colectiviștii distrug orice autonomie a
Actualitatea gândirii franciscane : răspunsurile trecutului la întrebările prezentului by Dario Antiseri () [Corola-publishinghouse/Science/100957_a_102249]
-
fie pe plan metodologic (colectiviștii caută să descopere legi care ar trebui să explice geneza și schimbarea „entităților colective”; individualiștii cercetează acțiunile indivizilor și consecințele intenționale și mai ales ne-intenționale ale acțiunilor și interacțiunilor umane), fie pe plan etico-politic (colectiviștii distrug orice autonomie a individului prin determinismul unor legi istorice ineluctabile și fataliste sau în cușca structurilor holistice; individualiștii apără autonomia, creativitatea, libertatea și responsabilitatea indivizilor). Și, deci, cine are dreptate? Au dreptate colectiviștii (realiști) sau individualiștii (nominaliști)? Are dreptate
Actualitatea gândirii franciscane : răspunsurile trecutului la întrebările prezentului by Dario Antiseri () [Corola-publishinghouse/Science/100957_a_102249]
-
interacțiunilor umane), fie pe plan etico-politic (colectiviștii distrug orice autonomie a individului prin determinismul unor legi istorice ineluctabile și fataliste sau în cușca structurilor holistice; individualiștii apără autonomia, creativitatea, libertatea și responsabilitatea indivizilor). Și, deci, cine are dreptate? Au dreptate colectiviștii (realiști) sau individualiștii (nominaliști)? Are dreptate Guillaume de Champeaux sau Roscelin? Au dreptate Comte, Hegel, Marx sau structuraliștii pe de o parte, sau Menger, Weber, Hayek și Popper pe de alta? Și dacă, cum este normal, au dreptate aceștia din
Actualitatea gândirii franciscane : răspunsurile trecutului la întrebările prezentului by Dario Antiseri () [Corola-publishinghouse/Science/100957_a_102249]
-
cedeze pământurile (peste 80.000 de țărani arestați și 30.000 judecați); au fost luate măsuri împotriva țăranilor înstăriți (chiaburi), această categorie fiind desființată în 1959; aproximativ 3.200.000 de familii din mediul rural au fost încadrate în structura colectivistă, care reprezenta cca. 96% din suprafața agricolă a țării; s-a încheiat oficial la 27 aprilie 1962; a avut consecințele sociale negative pe termen lung, determinând migrația masivă spre oraș, țăranii dezrădăcinându-se de locurile natale. în același timp, concentrarea
Istoria românilor : sinteze de istorie pentru clasa a XII-a by Cristina Nicu, Simona Arhire () [Corola-publishinghouse/Science/1128_a_1947]
-
Moscovei, Lujkov. Conduce Moscova cu o mînă de fier și cu metode nu tocmai ortodoxe. Lui îi este atribuită paternitatea unui foarte ciudat concept, acela de "federalism corporativ" sau, într-o altă formulare, de "federalism bugetar corporatist". Trecînd peste remanențele colectiviste conținute, peste anumite ca-dre mentale ce nu pot fi încă depășite, ce vrea totuși sa spună acest incitant concept politico-economic așezat la baza unui nou federalism rus? Se știe că nu poate exista un succes al democrației fără o reușită
[Corola-publishinghouse/Science/1490_a_2788]
-
mintea cititorului: "Mai înțeleaptă ca Iacob,/ ca îngerul,/ ca porcul Ion,/ scurm și eu în blidul comun,/ în caldele tărâțe/ măcinate sub astrul isteric,/ sub cocoașă istorică". Libellum poetic în contra lumii și vremurilor, a istoriei, a vieții și faunei diforme, colectiviste și abrutizate, Steaua lui Ion dă glas unei mâhniri fizice și metafizice. De invectivă și sarcasm pedepsitor au parte nu numai șefii mărunți veleitari agresivi găunoși și inapetenți la condiția poetei, ci și sexul dement "istoric,/ enorm, al istoriei cotidiene
Sarcasm pedepsitor by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/17142_a_18467]
-
fără clase/ dansai pe uliți, făceai pase,/ și nas în nas cu Ipu ori cu Tase, beai bere lungă pe terase). În fine, deșucheatul mic-burghez se putea trage de șiret cu intelectualul de tip nou, bate pe burtă cu țăranul colectivist, ciupi de gușă cu muncitorul progresist. Printr-un miracol, eram acum și eu un strănepot vrednic al lui Burebista, al lui Mircea cel Bătrân, al harnicului Țepeș, iar dacă era prea târziu să mai râvnesc la un baston de mareșal
A fi chinez, lapon, hindus... by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/13704_a_15029]
-
fost vehement negative, iar argumentele nici nu trebuiau căutate cu prea mare insistență pentru simplul motiv că ele se găseau ușor în memoria noastră cea mai recentă. Anume în aceea umilitoare și frustrantă a grandiosului festival național Cîntarea României. Mentalitatea colectivistă, sentimentul de siguranță lașă pe care ți-l dă adăpostul la umbra mulțimii, statutul existențial vag și starea morală ambiguă, generate amîndouă de acea prezență discretă, la limita irelevanței, într-un organism redundant și diform, erau atunci, în tăietură proaspătă
Salonul național de artă by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/15699_a_17024]
-
de culoare. Fiind o construcție artificială, născută într-un anumit context și alimentată din rațiuni și ele conjuncturale, era inevitabil ca acest fenomen să dispară, fie prin suspendarea lui voluntară, fie prin erodare naturală, prin lenta epuizare a resurselor. Mentalitatea colectivistă, sentimentul de siguranță lașă pe care ți-l dă adăpostul la umbra mulțimii, statutul existențial vag și starea morală ambiguă, generate amîndouă de acea prezență discretă, la limita irelevanței, într-un organism redundant și diform, erau atunci, în tăietură proaspătă
Lupta cu memoria by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/8613_a_9938]
-
Banatului din 7 septembrie 1930). 50 ani „Cursuri sanitare pentru mame. Zilele acestea s-au deschis în comuna Recaș cursurile pentru mame, care funcționează pe lângă circumscripția sanitară și sfatul popular al comunei... La deschiderea cursurilor au participat 38 de femei colectiviste și țărănci muncitoare cu gospodării individuale din comună“. (Drapelul Roșu din 7 septembrie 1955). „Se dezvoltă fabrica «Dermatina»... De curând s-a terminat construcția unei secții de lacuri, necesare fabricii... Ea va fi una dintre cele mai moderne secții de
Agenda2005-36-05-cultura () [Corola-journal/Journalistic/284145_a_285474]
-
de la acea dată, Simpozionul de la Gărâna, Bata Marianov s-a reconectat la spațiul originar al artei sale, dar a regăsit și practicile instituționale și comportamentele individuale contradictorii de care fusese rupt aproape douăzeci de ani. În fața superficialității, a incurabilei gîndiri colectiviste, a aroganței birocratice și a dezinteresului cronicizat față de omul concret și de efortul acestuia de a se face util, sculptorul se revoltă, identifică viciul și îl sancționează drastic din perspectiva experienței sale occidentale și, la urma urmelor, a bunului-simț civic
Bata Marianov, între materie și cuvînt by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/9458_a_10783]
-
a făcut-o, aș spune, în pofida amintitelor plachete din colecția "Luceafărul". Citite cu ochii de azi nu pot decât să dezamăgească, năpădite cum sunt de clișeele proletcultiste remanente, de poncifele tematice strivitoare. La tot pasul macarale, hidrocentrale, furnale, baraje, șantiere, colectiviști, ilegaliști, luptele din '33, sirena lui Roaită, Comuna, proslăvirea lui Lenin, a lui Gagarin, a lui Julius Fucik, a Republicii, a Partidului. Și totuși s -au găsit în epocă oameni de gust în stare să depisteze, în compunerile conformiste ale
Generația mea în anii '60 by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/8596_a_9921]
-
au apărut după aceea, căci prilejuri au fost berechet, nu-mi explic. Prima surpriză o reprezintă declarația de autenticitate plasată la începutul cărții, pe post de exergă: „Aceste poeme sunt inspirate din registrele de munci, cheltuieli și venituri ale țăranului colectivist Iancu Arsene din Sărățeanca, păstrate în arhiva noastră." Că spontaneitatea lui Ion Gheorghe e filtrată livresc, știam. Dar că poetul apelează la documente olografe mai degrabă anonime, nu. Iar lucrul ca atare mi se pare încă improbabil. Nu palimpsestul e
Munci și zile by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6463_a_7788]