1,241 matches
-
Institutul de arte grafice Speranța, 1915, p. 61. 7 Apostol Stan, Mircea Iosa, op. cit., p. 22. 8 A.D. Xenopol, op. cit., p. 2. 9 Apostol Stan, Mircea Iosa, op. cit., p. 29. 10 Ibidem, p. 34. 11 Ibidem. 12 Anastasie Iordache, Originile conservatorismului politic din România, București, Editura Politică, 1967, p. 61. 13 Apostol Stan, Mircea Iosa, op. cit., p. 38. 14 Gheorghe Platon, "Societatea românească între medieval și modern", în Cum s-a înfăptuit România modernă, Iași, Editura Universității "Al.I. Cuza", 1993
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
Ibidem, p. 107. 35 Ion Ghica, Amintiri din pribegia-mi după 1848, vol. I, Craiova, Editura Scrisul Românesc, f.a., p. 160. 36 Ibidem. 37 Dan Simionescu, Din istoria presei românești, București, Editura Cartea Românească, 1931, p. 17. 38 Laurențiu Vlad, Conservatorismul românesc, ... p. 12. 39 Ibidem. 40 Ibidem, p. 36. 41 Barbu Catargiu, "Despre starea socială a Principatelor danubiene", în op. cit., p. 62. 42 Grigore Chiriță, Societatea din Principatele Unite în perioada constituirii statului național 1856-1866, București, Editura Academiei, 2004, p.
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
p. 91. 158 C.C. Giurescu, Viața și opera lui Cuza Vodă, Chișinău, Editura Universitas, p. 191. 159 Ibidem. 160 Gr. Chiriță, op. cit., p. 208. 161 Ruxandra Longinescu, op. cit., p. 22. 162 C.C. Giurescu, op. cit., p. 176. 163 Anastasie Iordache, Originile conservatorismului politic din România, București, Editura Politică, 1967, p. 61. 164 Vintilă C.A. Rosetti, op. cit., pp. 160-161. 165 Ibidem, p. 162. 166 Ruxandra Longinescu, op. cit., p. 22. 167 Paul E. Michelson, Conflict and Crisis. Romanian Political Development 1866-1871, New York and
[Corola-publishinghouse/Science/84966_a_85751]
-
În pofida unor asemănări de netăgăduit pe care le prezintă sistemele de partide, cum vor putea partidele și cetățenii să depășească diferențele de cultură politică? Ce reprezintă democrația creștină pentru un irlandez sau un englez? Pentru un belgian sau un francez, conservatorismul n-ar constitui decît o etichetare peiorativă pe care fiecare este gata să o atribuie adversarului? Și aceasta fără a aminti gaullismul sau alte realități naționale cum ar fi populismul irlandez sau naționalismul basc. Desigur, numeroase partide au un trecut
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
ele formează "dreapta". Alții folosesc termenul de "partide burgheze", cel mai exact din punct de vedere istoric, dar străin vocabularului politic francez. Scandinavii și elvețienii le numesc "burgheze". În Marea Britanie se preferă termenul de "conservator"; dar cum să vorbești de conservatorism despre un partid care, prin Doamna Thatcher și Major, a dus la transformarea profundă a structurii sociale a țării? Dacă observatorul se oprește la ansamblul partidelor politice care constituie centrul și dreapta în Europa, are o impresie diferită decît cel
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
clandestine, în țările latine. Unele partide de dreapta sau de extremă-dreapta nu se mai bucură de favorurile patronatului și își extrag resursele în principal de la membrii lor, constituind o serie de cazuri aberante. III. Dreapta protestatară Această scurtă analizare a conservatorismului liberal ar rămîne incompletă dacă nu am aminti cîteva elemente exacerbate și extreme. Ele pot îmbrăca fie forme nostalgice și reacționare, fie forma revoltei "poujadiste", a sectoarelor amenințate de clasele de mijloc, fie, în sfîrșit, cea a anarhismului de dreapta
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
regrupa cele trei formațiuni confesionale, în timp ce echipa franceză se dorea diferită de MRP. Găsim chiar și o echipă britanică care strîngea la un loc individualitățile laburiste și conservatoare. Principiul NEI se fonda pe ideologie și nu pe organizare. Sub impactul conservatorismului CDU-CSU, al oportunismului în creștere al DC și al agoniei MRP, echipele internaționale au cedat locul Uniunii Mondiale a Creștin-Democraților, apoi IDC-ului care, regrupînd partide, au dat dovadă de un "laxism" ideologic desăvîrșit. Doar conservatorii rămîn deoparte în ciuda eforturilor
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
sistemele de partide duc la cîteva reflecții sumare: a) După război, s-a putut constata declinul democrației creștine. De mai bine de zece ani, MRP a dispărut de pe scena politică franceză. În Germania Federală ea s-a realiniat pe pozițiile conservatorismului liberal, iar în Italia a suferit o cădere vertiginoasă după o perioadă de strălucire. Ea va corespunde unei anumite părți din Europa, unei "Europe negre" care simbolizează fie Sfîntul Imperiu, fie rețeaua de Cetăți-State guelfe, în funcție de epoci. Nu este sigur
by Daniel L. Seiler [Corola-publishinghouse/Science/1118_a_2626]
-
Carol I. Primul avea să fie declarat moștenitor al tronului României. Ferdinand Freiligrath (1810-1876), poet german. De la sfârșitul anilor ’40 și până în 1867 a trebuit să trăiască în exil, la Londra, din cauza orientării sale politice liberal-radicale, îndreptată în special împotriva conservatorismului curții regale din Berlin. (Karl A. Krüger, Geschichte der deutschen Literatur in Einzelbilder und Umrissen, ed. a III-a, Verlag von Gustav Engel, Leipzig, f.a., pp. 252-253.) Leon Negruzzi (1840-1890), fiu al lui Costache Negruzzi, jurist și scriitor. A făcut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
sunt bine cunoscute, antisemitismul acelui timp proliferat de cneji și de multe familii de nobili, nefiind decât un episod din suita acelora de tristă amintire. În „durata lungă” a istoriei vom observa că asemenea crize de identitate se repetă constant, conservatorismul catolic polonez, și nu numai el, cu greu dezbărându-se de falsele acuze și deci de neînțelegerea iudaismului. Abia în deceniile din urmă, catolicismul continental, unde, iată, polonezii ar putea fi în prima linie, devine tolerant, cum tolerant tinde să
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
volontarismo politico. Gentile, all'opposto, sul patriottismo diventava radicale e rivoluzionario. L'idea delnociana di un Gentile rivoluzionario, che poi è legată alla più generale problematică della quota di giacobinismo insita nel fascismo, vă vista anche în questi termini: îl conservatorismo sussume la rivoluzione quando și tratta di affermare l'organicità della patria rispetto alle spințe conflittuali di classe, oppure rispetto ad un nemico esterno. Ecco perciò che Gentile abbraccia integralmente e da subito la causa dell'intervento, persino sposando la
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
chiar dacă schimbarea, noutatea și tinerețea reprezentau puncte nodale în cadrul discursului oficial al regimului - rolul unei birocrații aflate în expansiune a fost unul crucial. Sindicatele: de la "curele de transmisie" la focare de militantism național-comunist? Dacă birocrația a eșuat în stagnare și conservatorism, reflectând de fapt natură regimului irevocabil dual care a articulat-o, sindicatele, se speră, vor reuși să insufle dinamismul creator, rmantismul revoluționar al partidului în cadrul structurilor tot mai anchilozate administrativ ale statului. Numai că rolul lor nu era unul politic
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
pp. 29-30. Ideile lui Eisner și Valance se regăsesc în câteva dintre lucrările acestora publicate după 1974. Menționăm câteva: E. Eisner (ed.), The Arts, Human Development, and Education, McCutchan Publishing, Berkeley, 1974 (mai ales studiul acestuia „Implication of the New Conservatorism for the Future of Arts in Education”); vezi și E. Eisner, The Enlightened Eye: Qualitative Inquiry and the Enhancement of Educational Practice, Macmillan, New York, 1991; E. Vallance, „A Second Look at Conflicting Conceptions of Curriculum”, Theory Into Practice, XXV (1
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
discursuri ale unor lideri politici ca Tony Blair, Bill Clinton (( Al Gore apar idei care subliniaz( importan(a deosebit( a comunit((ii. "Comunitarismul politic este acum o prezen(( distinct( (n cadrul disputelor (( discursurilor politice, unde (ncearc( s( rivalizeze cu socialismul, conservatorismul, liberalismul, naționalismul (( alte isme care ((( croiesc drum c(tre platformele partidelor, grupurilor de presiune, c(tre programele mi(c(rilor sociale, sau proiectele societ((ii civile" (Frazer, 1999: 14). Jocul acesta între descriptiv și normativ ne conduce către o altă
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
solicitările juste ale universalismului este o parte majoră a proiectului comunitarist" (Selznick, 2002: 27). O altă formă de comunitarism este comunitarismul democratic. Aplecându-se asupra problemelor comune, acesta propune o viziune care nu este consonantă nici cu piața liberă a conservatorismului și nici cu statul bunăstării. Comunitarismul democratic nu se ridică împotriva celor două ideologii ca o a treia cale. Adepții săi acceptă atât valoarea, cât și inevitabilitatea atât a pieței, cât și a statului, dar insistă că funcția acestora este
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
colectivism ce vizează instinctiv păstrarea tradițiilor. Identificat și la celelalte popoare, acest antagonism capătă la noi forme aparte. La nivel supraordonat, duce la apariția ciocoilor și politicianiștilor, imitații ridicole, decădere morală, în loc de apariția industriașilor ș.a. La bază se observă un conservatorism înrădăcinat în misticism. "Românul din clasele de jos (...) crede, mai curând, că ceea ce face lumea toată este singura lege de purtare a omului cuminte" (Rădulescu-Motru, 1996: 87). Și chiar dacă suntem de acord cu William Graham Sumner, care susținea că moravurile
by Tudor Pitulac [Corola-publishinghouse/Science/1067_a_2575]
-
un cercetător la altul (Eysenck, H., Murrary, H., Thomae, H., Berger, G. etc.). Adoptând un demers sistematic și utilizând analiza factorială, Cattell, R., a elaborat un chestionar (16 P.F.) cu ajutorul căruia pot fi evaluați șaisprezece factori de personalitate între care: conservatorismul, emotivitatea, încrederea, indisciplina, relaxarea etc. În fața diversității testelor de personalitate și a sistemelor teoretice, apare în mod firesc întrebarea care sunt, totuși, factorii care surprind cel mai bine profilul psihologic al unei persoane. Pentru a răspunde la această întrebare, J.
[Corola-publishinghouse/Science/2106_a_3431]
-
recuza moștenirea revoluționară și așeza Biserica în tabăra adversarilor societății moderne. Pontificatul său, marcat și de scrisoarea papală Superiori annus din iunie 1832, care condamna revolta polonezilor catolici și consimțămîntul lor de a se supune puterii rusești, ancora catolicismul în conservatorism și în reacțiune. Totuși, cu toate că era blamat, curentul catolic liberal a continuat să existe în Franța datorită discipolilor lui Lamennais, ca de exemplu Charles de Montalembert, care nu a încetat să militeze pentru desăvîrșirea reconcilierii dintre cultura catolică și societatea
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
ales din partea Franței, unde MRP-ul considera majoritatea formațiunilor prea conservatoare, multe din ele neavînd concurenți de dreapta. În 1949, deputatul André Noël estima că a te integra într-o internațională creștin-democratică ar însemna să te faci "vinovat de un conservatorism european"2. În 1947 a luat ființă o nouă organizație, Noile Echipe Internaționale (NEI): semnificativă este denumirea voit foarte neutră, atît în ceea ce privește forma, cît și conținutul acestei structuri, numită doar în subtitlu, "Uniunea Internațională a Creștin-Democraților". Membrii acesteia erau fie
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
modificarea conceptului de poezie, istoricii literari îl consemnează tocmai pentru curiozitatea alurii sale voit neconvenționale (posibilă replică și deriziune la adresa cenacului junimist, dat fiind că în epoca afirmării lui Macedonski junimismul își trăia deja declinul și începuse să echivaleze cu conservatorismul): într-un salon drapat în catifea roșie, ornat cu obiecte de artă, la lumina lumânărilor și în fum de țigară, zece fotolii aliniate în dreptul unui tron așteaptă „societatea secretă” a poeților; magistrul își recită poemele așezat pe tron, apoi le
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286162_a_287491]
-
în cartea sa „Codul lui Da Vinci”, multe lucruri păstrate secrete până atunci și transmise doar în cercuri restrânse de inițiați. Paradoxal, cum am văzut, chiar și savanții moderni au uneori un comportament dogmatic, de cele mai multe ori dictat de comoditate, conservatorism sau diverse jocuri de interese, trecând uneori „sub tăcere” anumite descoperiri și aspecte aparent inexplicabile ale realității, ce par a veni în contradicție cu teoriile clasice. Noi teorii apar, oferind o mai bună înțelegere asupra realității, înlocuindu-le pe cele
Conexiuni by Florin-Cătălin Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/667_a_1016]
-
World, în Pedro F. Marcelino (ed.), Home in Motion. The Shifting Grammars of Self and Stranger, Oxford, InterDisciplinary Press, 2011, p. 60). 372 "Într-o societate ierarhizată patrimonial în funcție de bunurile imobiliare, cum sunt micro-societățile de agricultori, străinul este puternic marginalizat. Conservatorismul unui asemena tip de societate, interesul major manifestat de membrii comunității pentru prezervarea bunurilor funciare în cadrul obștii ca și ponderea semnificativă pe care imaginarul tradițional o are asupra structurării mentalităților colective generează o reacție de marginalizare a străinilor lipsită de
by CORINA DABA-BUZOIANU [Corola-publishinghouse/Science/1013_a_2521]
-
vremii (nu numai pe cea românească), părând a se fi impus deja, între cele două războaie mondiale, în prim-planul artei romanului. Individualitate creatoare puternică, scriitorul român, alegând alt drum, n-o face nici din frondă orgolioasă, nici din vreun conservatorism programatic, ori din cine știe ce limitări, fără leac, ale resurselor lui creatoare, ci din - multiple - cu totul altfel de rațiuni. Autorul Baltagului și al Crengii de aur avea alte opțiuni și priorități decât să i se recunoască neapărat „modernitatea” și, în
Prelegeri academice by NICOLAE CREŢU () [Corola-publishinghouse/Science/91809_a_92372]
-
fie admirate, în vreme ce ele, acolo, în țara lor de origine, nu sunt decât niște spini netrebnici, parazitari printre zidurile căzute în ruină.” Rubricile obișnuite sunt „Cronica culturală a Bucovinei”, „Încrustări”, „Documente”, „Cronică, bibliografie”, „Necrologuri”. Poezia se păstrează la nivelul unui conservatorism ingenuu, al versificației conformiste, cuminți, ce pendulează între un peisagism delicat și portrete nostalgice de voievozi. Colaborează cu poezie George Voevidca (Adormire), Al. Brateș (La mare), Ion Buzdugan (Vedenii din trecut), Radu Gyr (Rugă veche, Rugă nouă), Nuși Tulliu, Traian
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287023_a_288352]
-
amintim că sumeriană, deși încetează a mai fi vorbită către ~2000, și-a păstrat funcția de limbă liturgică, și, în fond, de limbă savantă, încă cincisprezece secole. Alte limbi liturgice vor cunoaște o soartă similară: sanscrita, ebraica, latina, vechea slavă. Conservatorismul religios sumerian se prelungește în structurile akkadiene. Triada supremă a rămas aceeași: Anu, En-lil, Ea (= En-ki). Triada astrală a împrumutat, în parte, numele semitice ale divinităților respective; Luna, Sin (care derivă din sumerianul Suen); Soarele, Șamaș; steaua Venus, Iștar (= Inanna
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]