2,172 matches
-
A fost una din iubitele mele, am împărțit un tip, un pictor celebru, bunul simț mă împiedică să... etcetera, etcetera. Ea era măritată cu el, eu mi-o trăgeam cu el, apoi i-am dat amândouă papucii și ne-am consolat reciproc. Pentru o vreme. He, he, he. Și ce mai zici, Phoebe, scumpo? N-o să-ți placă. —De unde știi? —OK, a oftat Leisl. Îmi pare rău, Barb, dar Phoebe vrea să-ți spună că - citez - „nu te-a iubit niciodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
chestie minunată cu buza de sus încât chiar semăna cu el. — Da, o ținea lipită cumva de dinții de sus! Era grozav. —OK, am eu unul, a zis Jacqui. Îți amintești când te-ai mutat cu el și, ca să mă consoleze, m-a ajutat să mă mut într-un nou apartament? A închiriat o furgonetă, a condus-o chiar el și mi-a ridicat toate cutiile și lucrurile. M-a ajutat chiar să fac curat în casa nouă și tu m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
oamenii mici plătesc“, o auzise Hugo de nenumărate ori spunând. „Oamenilor ca mine li se dau lucruri.“ —Ăsta, a mârâit Amanda continuând să agite tubul, e un tratament special de piele. Îndepărtează ridurile și dă strălucire feței. —Ei, dacă te consolează, a ripostat Hugo, fundulețul lui Theo arată foarte strălucitor. —Nu ești bun de nimic, a explodat Amanda. Râde ciob de oală spartă, i-a sărit muștarul lui Hugo. Plecarea asistentei Harris scosese la iveală nu numai goliciunea lui Hugo. Mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
pofticioasă sau jenată. Îi vedea expresia de pură uimire când se Întinsese prima dată lângă el În pat. Mâine, Își spuse ea, dar fără lumânări și fără plasă pentru țânțari de data asta. —Gândește-te că ești În tabără, Își consolă Marlena fiica. Sau că dormi la o prietenă. —N-am mai dormit niciodată Într-un loc ca ăsta. Esmé o hrănea pe Cuțu cu niște resturi de pui. Ceilalți erau bântuiți de același fel de gânduri. Oare paturile or să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
a recolta, vom găsi oasele Împrăștiate ale familiilor noastre iubite, ale mamei, ale tatălui, ale surorii, ale fratelui, ale copilului, ale pruncului. Le vom Înfășura cu blândețe În păturile Împletite cu nodurile secrete, și În timp ce le vom vorbi, le vom consola, le vom așterne pe pământ - nu În locuri secrete fără nume, ci pe vârful unui munte, cu o priveliște direct spre cer. Amin. În timpul unei pauze de la știri, prietenii mei au venit să urmărească ceremonia pe care o țineau membrii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
ca director de studii, el era, și nu rectorul, conducătorul prestigiosului institut de înalte studii. Știam că Negrea (născut Schwartz) era evreu, dar originea noastră comună nu a fost evocată în conversație. A spus că m-a invitat ca să mă consoleze pentru hotărârea nedreaptă luată împotriva mea și ca să-mi propună să mă înscriu la o altă facultate, "chimia de exemplu, și-ți garantez că vei primi și o bursă". Cum însă eram ferm decis să nu dau mâna cu un
Confesiunile unui diplomat by Eliezer Palmor [Corola-publishinghouse/Memoirs/927_a_2435]
-
întrebări complicate. Cuvintele „sex“, „avort“ sau „prezervativ“ îl lipseau din vocabular (ultimele două, și de pe piața socialistă). Vorbeam despre Dimov sau Tiktin, urmăream aparițiile de la Cartea Românească“, dezbăteam problemele romanului șaptezecist (a fost sau nu un eșec politic?) și ne consolam mergând la cenaclurile optzeciștilor, unde, o dată pe an, Felicia citea poezie în sala din Schitu Măgureanu. Era ca un Dicționar de sinonime, clar, ordonat, mereu găsea cuvântul potrivit înainte de-un sărut sau de tema la LRC. În toată povestea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
pentru oamenii obișnuiți. N-o să faci niciodată lumea praf cu nevastă-ta alături. Ți-l imaginezi pe Superman deasupra orașului, cu doi copii-n căruț!?“ Nu i-am răspuns. Suna frumos argumentul lui Mihnea, îți dădea speranțe, ca atunci când mă consola: „Robane, poți să stai liniștit: tu pari oricum mai tânăr. La 80 de ani, o să arăți ca la 70.“ Explicațiile erau altele. Eu împlinisem 38 de ani, el 39; pentru Cezar, n-ar fi băgat nimeni mâna în foc. Profesorii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
ațipeai după toată povestea, și-apăreau ăilalți; parcă vorbiseră între ei. Când se potolea și ultimul val și vroiai să pui în sfârșit capul pe pernă, te anunța nașul că trebuie să cobori: urma Viena. „Recuperăm la hotel.“, i-am consolat. Nu mă vedeam deloc un erou al nopților nedormite; dimpotrivă, insomniile forțate aveau și ele o limită. Am scos un prospect pe care scria: „Hotel Garni: AM SCHOTTENPOINT“, după care ne-am strâns bagajele prin care răscoliseră băieții. Măcar nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
portocalele. Intram în baie și mirosea ca-n copilărie, de Crăciun. Maria nu scotea un cuvânt. Doar fardul întins sub pomeți vorbea, suficient cât să mă facă să mă întristez și s-o iau în brațe. Nu suporta s-o consolez. Ieșeam învinși, demni, ca după o lună de spital. „Mai e o variantă.“, a revenit Mihnea, uitându-se prudent spre baie. „A patra.“ „Nu povestiți fără mine!“, s-a auzit vocea Mariei. A ieșit din baie, ștergându-și lacrimile și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
Societății la Berlin; toate încercările guvernanților de a-l strămuta în București rămase infructuoase; adunarea generală din noiemvrie trecut nu ne-a produs decât pe Carada costinescu, consilieri, și pe Calinderu stătescu, directori. Din acești doi din urmă, unul se consolează de infidelitatea limbei lui Goethe, de inflexibila ei hotărâre d' a nu-i intra în cap, se consolează zicem cu limbele roșii, cu mărunțișurile de aramă, cositor și ipsos cu care a împodobit cabinetul arheologico-administrativ din Charlottenstrasse; ceea ce nu pare
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
trecut nu ne-a produs decât pe Carada costinescu, consilieri, și pe Calinderu stătescu, directori. Din acești doi din urmă, unul se consolează de infidelitatea limbei lui Goethe, de inflexibila ei hotărâre d' a nu-i intra în cap, se consolează zicem cu limbele roșii, cu mărunțișurile de aramă, cositor și ipsos cu care a împodobit cabinetul arheologico-administrativ din Charlottenstrasse; ceea ce nu pare a satisface deloc pe fostul cârciumar Vitza și actual director real la Berlin, gratia Hansemamii; - altul [î ]și
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
semnul crucii și în fine își apăsă buzele pe crucea din mâna preotului. Nemaiavând forțe de a se exprima prin cuvinte, el arată preotului, printr-o ultimă privire, pe împărăteasa și pe moștenitorul, ca și cum i-ar fi zis să-i consoleze și să se roage pentru ei. De aci nu mai părăsi mînile lor, cari le strângea în ale sale. În fine, douăzeci minute după amiazi strânsoarea mînilor sale dispăru cu ultima bătaie de inimă. [4 aprilie 1881] ["ASUPRA MANIEI.. '' ] Asupra
Opere 12 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295590_a_296919]
-
de cerescu Pater 'L-am înfrățit cu sine; sanctificaiu Săracul, Productul muncii salle cu dreptul prefăcendu-l În Corpul ș-al meu Sânge de viață dătătore Legat-am a mea Pace, Am întărit Credința, Am încălzitu Amorul, am îndulcit Speranța; Am consolatu pe Miser; am plâns tot proletarul; Am fericit în secoli pe făcetori de pace, Amenințat-am Crima; fruntat-am Hypocritul... (Din Mihaida, cântul I) Pădurea errorilor și a viciurilor. Dante rătăcit în aquea valle, întempină trei ferae allegoricae quae-l împedică d-
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
descoperirea insulinei. Vizibil jenați, nepoliticoși în ultimă instanță (prin intermediul unui coreean sau japonez care lucra la Toronto), au împiedicat expunerea punctului nostru de vedere. Cele 200 de volume, însă, s-au volatilizat ca prin farmec în gențile participanților. După cum mă consola un coleg din Suedia, prezența mea și a cărții, și mai ales refuzul organizatorilor de a-mi oferi oportunitatea susținerii punctului nostru de vedere, au trezit mult mai puternic interesul cunoașterii adevăratei istorii a descoperirii insulinei. 6. Influențele colaterale și
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92260_a_92755]
-
s-a împărțit în două tabere: una a acelora care se străduiau să-și expună răspunsurile de pe bilet și să obțină nota corespunzătoare, iar cea de-a doua tabără, a lui Moscovici și-a lectorului Ienceanu, care boscorodeau și se consolau reciproc ori avansau fel de fel de presupuneri: În procesul predării-învățării se căznea să se facă auzit unul dintre studenții care răspundea înaintea mea de o mare însemnătate sunt cunoașterea și respectarea condițiilor psiho-pedagogice, de vârstă..." "Parc-o aud pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
puțină. Și cu geruri siberiene. Sfântul Nicolae, ziua onomastică a lui Bițu zi care coincidea și cu cea de naștere căzuse într-o duminică. Ne-am întâlnit cu toții și-am chefuit ca de obicei, sporovăind vrute și nevrute și încercând s-o consolăm pe Corina și Bițu, care-a fost mai tandru ca oricând, și eu, și Vera, și Florinel, și soția acestuia, Fabyola dar ea plângea. Și bea, cum n-o mai făcuse niciodată. De ce nu-l lăsase să plece doar pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
mine însumi ca într-o stea neagră, strivindu-mă sub densitatea lor formidabilă. Ochii străinei mă sfărmau cu inflexibilitatea lor mată". Urmează paranteza husserliană: ("Eu, Dragoș Ivănescu, eram tot mai cutremurat de spovedania lui Dimitrie, aș fi vrut să-l consolez, rațiunea se revolta dureros a neputință (...) aveam presimțirea că o singură picătură în paharul sufletului l-ar fi aruncat dincolo de marginile lucidității"). Dar Varvarienii este cartea autorului Theodor Codreanu, cu experiențele sale de profesor aruncat la sat și de scriitor
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
28 iunie 1940, preconizat de pactul Molotov-Ribbentrop". "De fapt, constată cu tristețe autorul, prin această recunoaștere, România și-a declinat oficial orice obligație cu privire la reîntregire, lăsând totul pe seama Basarabiei (...) Nu (doar) Moscova a fost obstacolul reîntregirii, cum încearcă să se consoleze românii sfâșiați de pe ambele maluri ale Prutului, ci tocmai dedublarea ființei românești, ilustrată de incapacitatea funciară a politicienilor din cele două capitale". După o minuțioasă și subtilă analiză a diverselor aspecte ale "viermuielii" politice din Basarabia, cum ar fi "războiul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
în jur e deformat, mama e "dragonița cu solzi roșii" care "scuipă flăcări", tatăl e ciclopul, iar prietenul acestuia, reptilianul, sora e sirena, iar polițaiul, în fața căruia ajunge inevitabil e căpcăunul, într-o lume care pare "mai reală decît realitatea": consola video, căreia îi lipsește tasta de pe "telecomanda realității" e universul familiar, e noua sa familie schilodită, unde băieții sînt "eroi", fetele, "creaturi", profesorii, "vrăjitori", pentru examene, Alin pregătește "fițuici" cu informații culese din rezumatele găsite pe tabletă, tatăl îl obligă
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
toată ziua la telefon și-și scriau mesaje pe calculator. Doar în sesiune învăța și se ducea la școală. Cîteodată se mai trezea cu cîte o restanță, ca să declare și ea ceva, că sigur avea mai multe, iar părinții o consolau. Alin ar fi vrut să treacă mai repede timpul și să devină student ca să poată termina toate jocurile de pe consolă fără să-l bată cineva la cap. Poți s-o chemi. De-acolo nu face mult. Nu fi absurd. Să
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
-nșela în scanările lui de creaturi și mai și spunea despre ei chestii care te făceau să rîzi de te prăpădești, și, cu toate că nu-i bine să te iei după alții, așa cum bine-l sfătuise tata, să i se ardă consola în timpul jocului de n-are Marcu dreptate! Frensis Fițerald avea note mari, era bun la toate sporturile, avea un răspuns pregătit pentru orice întrebare, vorbea frumos, se îmbrăca bine, atrăgea o hoardă de prieteni în jurul lui cu siguranță ar fi
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
prefera să se plictisească în compania creaturilor mari și să renunțe la cîteva ore de odihnă de week-end. O să le spună alor lui că băieții au altceva de făcut, găsea el ce, luînd și-o moacă tragică, pentru a fi consolat, iar băieților că-i grav bolnav sau că e imperios necesar să se ducă undeva cu părinții, știți, treaba asta s-a invit în ultimul moment, nu vă supărați pe mine, nu? Tocmai cînd, după masă, își pregătea scenariul, eliminînd
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
chiar dacă-i atîta lume la piscină. 15 Cornel nu se putea lămuri ce fel de personaj e mama, dacă e pozitiv sau negativ. Cîteodată era o prințesă ce aștepta ajutorul "stîlpului familiei", cum se învățase să-l numească. Atunci îl consola cu privire la lucrurile rele întîmplate la școală, îl ajuta la teme, îl învelea noaptea, înainte de culcare, își plîngea pe umărul lui bărbatul dispărut, îi povestea ce i se întîmplase ziua respectivă. Dar de cele mai multe ori o făcea pe Baba Cloanța, luîndu-se
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
l-a mustrat. Ba din contră, arăta ca și cum o mare tragedie s-ar fi abătut asupra capului lui. Uitîndu-se la ochii lui triști și la buzele căzute, îl inunda pe Marcu un val de milă și-i venea să-și consoleze tatăl. Îmi pare rău, a spus tata, cumpărîndu-i o înghețată. Să rămîi corijent e... e un dezastru. Știu cum te simți. Adică îmi imaginez. Pe vremea mea nu rămîneau mulți corijenți. Nu erau atîtea probleme să te afecteze. Dar nu
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]