2,524 matches
-
descindea dintr-o puternică și cumplită familie. S-a născut la 5 martie 1133 la Le Mans, fiu al împărătesei Matilda și al celui de-al doilea soț al său, Geoffrey de Anjou. Prin mama sa, era strănepotul lui William Cuceritorul. Henric avea un caracter aspru, o "forță vulcanică", o cultură uimitoare și maniere seducătoare. Adolescent zdravăn, cu gâtul de taur, cu părul roșu tuns scurt, plăcuse grozav de mult reginei Franței, Eleonora de Aquitainia, cănd venise să presteze omagiul slabului
Henric al II-lea al Angliei () [Corola-website/Science/300750_a_302079]
-
pentru controlarea Palestinei sau a Țării Sfinte, deoarece poziția sa pe o zonă largă de coastă permitea un acces prielnic spre restul Galileei și interiorul țării. A cunoscut perioade de înflorire și de decădere și a trecut prin mâinile multor cuceritori. A cunoscut apogeul când a servit drept capitala Regatului cruciat al Ierusalimului, în secolul al XIII-lea, și mai târziu ca reședință a lui Ahmed pașa Al Djazzar, la finele veacului al XVIII-lea. În secolul al XIX-lea, însemnătatea
Asediul Acrei (1189-1191) () [Corola-website/Science/311057_a_312386]
-
la baza revoluției burgheze din Franța și se va regăsi în Constituția SUA. În ceea ce privește relațiile internaționale, Montesquieu se declară pentru respectarea convențiilor internaționale și pentru stabilirea de relații prietenești între state. Condamnă cuceririle coloniale ale europenilor și mai ales politica cuceritorilor spanioli în Lumea Nouă. Opera vastă și multidisciplinară a lui Voltaire reprezintă o critică la adresa inechităților sociale, superstițiilor, intoleranței religioase. A susținut ideea unei monarhii puternice, sprijinite de o elită de nobili educați. Într-o astfel de guvernare, monarhul ar
Istoria gândirii politice () [Corola-website/Science/337158_a_338487]
-
76. Ar-Rahmaan/Milostivul 77. Ar-Raqiib/Veghetorul/Cel Veghetor 78. Ar-Razzaaq/Întreținătorul 79. As-Samed/Absolutul/Eternul 80. As-Subbuh/Sanctitatea 81. As-Selam/Făcătorul de pace 82. As-Semii΄a/Cel care Aude Totul 83. As-Sitiir/Cel care Acoperă 84. As-Seyyid/Patronul 85. Ash-Shaafii/Cuceritorul 86. Ash-Shaakir Ash-Shekuur Recunoscătorul/ Mulțumitorul/Cel ce Apreciază 87. Ash-Shehiid /Martorul 88. At-Tayyib/Cel Bun 89. At-Tewwaab/Primitorul pocăinței 90. Al-Waahid/Unicul, Unul 91. Al-Waalii/Cârmuitorul 92. Al-Waarith/Moștenitorul 93. Al-Waasi΄a/Cuprinzătorul/Cel cu Har Nemărginit 94. Al-Waduud/Iubitorul
Cele 99 de nume ale lui Allah () [Corola-website/Science/309535_a_310864]
-
(sau Adeliza) (n. cca. 1030 - d. înainte de 1090) a fost sora lui William Cuceritorul și contesă de Aumale cu drepturi depline. Adelaida a fost fiica ducelui Robert I "Magnificul" de Normandia, fiind născută în jurul anului 1030 Elisabeth Van Houts, în articolul său intitulat "Les femmes dans l’histoire du duché de Normandie" menționează pe
Adelaida de Normandia () [Corola-website/Science/328450_a_329779]
-
a se realiza o nouă alianță matrimonială, de această dată cu mai tânărul conte Odo de Champagne. Se pare că Odo ar fi fost cumva dezamăgit, dat fiind că contele de Champagne figurează într-un singur hrisov emis de Guillaume Cuceritorul și că nu a primit nicio posesiune în Anglia după cucerirea acesteia de către normanzi. În 1082 regele William I și regina Matilda au acordat abației Sfintei Treimi din Caen orașul Le Homme din Cotentin, cu o pensie pe viață pentru
Adelaida de Normandia () [Corola-website/Science/328450_a_329779]
-
de necesitatea de a administra un teritoriu întins, au căpătat în curând o dinamică proprie și au dus, după moartea lui Robert I., la dezintegrarea puterii centrale. Dezintegrarea a fost favorizată de minoratul urmașului lui Robert, William zis "Bastardul", ulteriorul cuceritor al Angliei, și s-a manifestat prin clădirea neautorizată de "motte" și prin răzmerițe ale baronilor din Normandia de Jos. Ducele William și-a reinstaurat însă autoritatea cu ajutorul bisericii, declarând "Pacea Domnului" ("Pax Dei"/"Treuga Dei") în ducat și impunând
Normandia () [Corola-website/Science/307827_a_309156]
-
Deși organizarea militară era redusă la anturajul ducal, casa de Normandia a reușit să-și consolideze în 1063 poziția, adăugând comitatul Maine domeniilor sale. Prin victoria de la Hastings din 1066 ducele normand, cunoscut de acum înainte sub numele de William Cuceritorul, a urcat pe tronul Angliei, pe care-l revendicase considerându-se urmașul vărului său Eduard Confesorul. Normandia a rămas sub stăpânirea sa și a devenit un principat cu o organizare feudală extrem de strictă, care nu acorda decât mărcilor o anumită
Normandia () [Corola-website/Science/307827_a_309156]
-
Angliei celui de-al doilea născut, William al II-lea Rufus. Cel din urmă a purtat în 1087 un război împotriva Normandiei, dorind să o încorporeze printre domeniile sale. Roadele acestui conflict le-a cules Henric I, mezinul lui William Cuceritorul, care a moștenit în anul 1100 tronul Angliei și l-a învins în 1106 pe Robert Courteheuse, reinstaurând astfel domeniul anglo-normand. După moartea lui Henric în 1135 o parte a baronilor normanzi a refuzat să recunoască dreptul lui Geoffrey al
Normandia () [Corola-website/Science/307827_a_309156]
-
Robert Courteheuse, reinstaurând astfel domeniul anglo-normand. După moartea lui Henric în 1135 o parte a baronilor normanzi a refuzat să recunoască dreptul lui Geoffrey al V-lea de Plantagenet-Anjou asupra ducatului, susținându-l pe Ștefan de Blois, nepotul lui William Cuceritorul pe linie feminină. Geoffrey al V-lea, conte de Anjou, era căsătorit cu Matilda (1102-1167), fiica regelui Henric I și, ca văduvă a împăratului Henric al V-lea, împărăteasă a Sfântului Imperiu Roman. Conflictul dintre casele Plantagenet și Blois a
Normandia () [Corola-website/Science/307827_a_309156]
-
Henric al II-lea Plantagenet, fiul împărătesei Matilda și al lui Geoffrey de Anjou. Acesta a adăugat domeniilor sale comitatul Anjou (în 1151), Aquitania (în 1152) și regatul Angliei (în 1154), formând astfel așa-numitul "Imperiu Angevin". Urmașii lui William Cuceritorul au continuat opera acestuia de centralizare și uniformizare în guvernare și administrație. Jurisprudența a luat avânt în timpul domniei lui Henric I, mai ales datorită numirii de judecători călători. O primă legislație a Normandiei a fost redactată în jurul anului 1200: "Coutumes
Normandia () [Corola-website/Science/307827_a_309156]
-
de pe urma jafurilor și activității comerciale, qurayshitii au fost determinați să încheie pace. În 628 este încheiat un armistițiu la Hudaybiyya , ce permitea pelerijanul musulmanilor la Kaaba, pe baza unui compromis mai larg cu elitele meccane. Amr ibu al-As, viitorul cuceritor al Egiptului, și-a oferit supunerea lui Mahomed. Tot în același an a fost impusă Carta de la Yahtrib, prin care se făcea demarcarea netă dintre credincioși ("mu'min") și necredincioși ("kafir"). Apare conceptul de Jihad sau "Kital" (război sfânt), prin
Istoria islamului () [Corola-website/Science/328234_a_329563]
-
menahune". Aceștia au fost urmați de coloniștii din Tahiti,care au ajuns în Hawaii în jurul anului 1300 d.Hr. Aceștia au cucerit cea mai mare parte a terenurilor ocupate de polinezieni și i-a determinat să se întoarcă în interiorul insulelor.Cuceritorii au adus cu ei credințele în zei și semizei,și au introdus sistemul kapu (tabu). Sub dominația lor cultura hawaiiană a înflorit timp de secole,până când întregul arhipelag Hawaii a fost unit într-un singur regat de către Kamehameha în 1791
Hawaii () [Corola-website/Science/302662_a_303991]
-
sau subsisteme, dar rămâne cea mai fundamentală parte a dreptului englez. Common-Law provine din "commune Iey" - legea comună și își găsește în cutumele aflate în vigoare înainte de cucerirea normandă și care au fost menținute printr-o declarație a lui Wilhelm Cuceritorul. El reflectă opera de unificare acestor cutume locale într-un drept comun pentru întregul regat englez. După cucerirea normandă exista un mare număr de "organe jursdicționale" care aplicau fiecare cutume și reglementări diferite. Curtea regală (instanța regală) reprezenta o jurisdicție
Drept jurisprudențial (comun) () [Corola-website/Science/312506_a_313835]
-
ulterioare. 2. Cărțile III-VI constituie o istorie a mănăstirii St Evroul, nucleul original al operei. Proiectate înainte de 1122, ele au fost compuse în special în anii 1123-1131. Cărțile IV și V conțin lungi digresiuni referitoare la faptele ducelui Wilhelm Cuceritorul în Normandia și Anglia. Anterior anului 1067, acestea sunt de valoare redusă, fiind în principal derivate din două surse extinse: "Gesta Normannorum Ducum" a lui Guillaume de Jumièges și "Gesta Guillemi" a lui Guillaume de Poitiers. Pentru anii 1067-1071, Orderic
Orderic Vitalis () [Corola-website/Science/328100_a_329429]
-
de-a lungul țărmului, pregătită parcă să urmărească un eveniment sportiv. Triremele grecești sunt și ele urmărite de grecii din Salamina. Pentru ei însă, acesta nu este un eveniment sportiv, ci opțiunea între victorie sau sclavie perpetuă în mâinile unui cuceritor străin. Fiecare soldat grec și fiecare vâslaș de pe galere simte la fel. Vâslașii își încordează brațele nu ca sclavii de pe galerele persane, din cauza biciului, ci ca oameni liberi, hotărâți să-și apere libertatea cu prețul vieții. În avangarda flotei grecești
Bătălia de la Salamina () [Corola-website/Science/308356_a_309685]
-
a construit o mănăstire (Battle Abbey) și orașul Battle, din comitatul actual East Sussex, Anglia. La 14 octombrie 1066, în această bătălie, regele Harold al II-lea al Angliei (c.1022-66) a fost învins de către forțele normande conduse de William Cuceritorul (c.1028-87). Până la sfârșitul sângeroasei bătălii, care a durat întreaga zi, Harold a fost ucis și forțele sale au fost distruse. El a fost ultimul rege anglo-saxon al Angliei. William a fost fiul lui Robert I, duce de Normandia, și
Bătălia de la Hastings () [Corola-website/Science/307366_a_308695]
-
ca fiică a regelui Malcolm al III-lea al Scoției și a soțiie acestuia, Margareta de Wessex, descendentă a regilor anglo-saxoni. A fost botezată Edith iar naș i-a fost Robert Curthose, Duce de Normandia. Regina Matilda, soția regelui William Cuceritorul, a fost, de asemenea, prezentă la botez la nașă. Gestul micuței Matilda de a o trage pe regina Matilda de coafură a fost privit ca pe un semn că într-o zi și ea va deveni regină. Când avea în
Matilda a Scoției () [Corola-website/Science/331755_a_333084]
-
punând în scris spusele poporului cu privire la acesta, a dus la bun sfârșit așa-numita „Epistola lui Saltuk “- "Saltuk-Nâme" -, în trei volume. La apariția acestei opere un rol foarte mare l-a avut Cem Sultan, fiul sultanului Mehmet al II-lea, cuceritorul Constantinopolului. Pe când trecea din Edirne la Babadag, a auzit legendele legate de Sarı Saltuk, și plăcându-i foarte mult, îl însărcinează pe Ebü’l-Hayr-I Rumi cu strângerea acestora, reușind după șapte ani de peregrinări prin Anatolia și Rumelia să realizeze
Sarı Saltuk Baba () [Corola-website/Science/331914_a_333243]
-
domnia regiunii Annandale de la regele David I al Scoției, la scurt timp după aderarea să în 1124. Robert a fondat Gisborough Priory. Se spunea că strămoșul familiei, Robert de Bruș, un cavaler din Normandia, a venit în Anglia cu William Cuceritorul, în 1066. Totuși, acest lucru a fost o inventie luată din listele medievale total nesigure, ale celor care au luptat la Hastings. Atât liniile engleze cât și cele scoțiene coboară din Robert Bruș, primul Lord de Annandale, care a venit
Casa de Bruce () [Corola-website/Science/331046_a_332375]
-
lac care acoperă cerul în forma unei umbrele albastre. Darn devine tot mai gelos pe soția sa, care pare să se fi adaptat de minune acelei epoci a galanteriei și caută orice prilej pentru a se simți bine în compania cuceritorului Aramis sau chiar a lui Moș Lapin. După ce îi înfrâng pe oamenii cardinalului în două confruntări, cei opt pornesc spre Paris, pentru a duce Regelui și Reginei comoara găsită. Cei doi suverani se găsesc însă sub influența malefică a cardinalului
Planeta Umbrelelor Albastre () [Corola-website/Science/327409_a_328738]
-
recreere. Zidurile Alhambrei, în Granada, cuprinde mai multe palate. În mod similar, găsim unul deosebit de celebru în Istanbul, Topkapı Sarayı și în Cairo; de asemenea, au supraviețuit câteva din perioadamamelucă. Cu toate acestea, cele mai multe dintre palate au fost distruse de către cuceritori, dornici de a șterge urmele dinastiilor anterioare, sau de timp, atunci când au fost construite din materiale perisabile, cum ar fi cărămida nearsă și lemnul. Un maristan (sau bimaristan) este un spital. Aproape întotdeauna administrat de un waqf, este de multe
Arhitectura islamică () [Corola-website/Science/337179_a_338508]
-
(c. 1068/1069 - 1 decembrie 1135) a fost cel de-al patrulea fiul lui William I Cuceritorul, primul rege al Angliei, după cucerirea normandă din 1066. El i-a succedat fratelui său mai mare William al II-lea al Angliei în 1100 și l-a învins pe fratele lui mai mare Robert Curthose pentru a deveni Duce
Henric I al Angliei () [Corola-website/Science/312985_a_314314]
-
mare Robert Curthose pentru a deveni Duce al Normandia în 1106. Henric s-a născut probabil în Anglia în 1068, fie în vară fie în ultimele săptămâni ale anului, posibil în orașul Selby în Yorkshire.Tatăl lui a fost William Cuceritorul, care inițial a fost Duce de Normandia apoi, în urma invaziei normande din 1066, a devenit rege al Angliei. Invazia a format o elită anglo-normandă, mulți având domenii pe ambele maluri ale Canalului Mânecii. Acești baroni anglo-normanzi aveau de obicei legături strânse
Henric I al Angliei () [Corola-website/Science/312985_a_314314]
-
care, ipotetic, s-ar putea să fi avut relații comerciale și de care a fost, poate, influențată. De mai multe ori pe parcursul istoriei Indiei ideile noi au pătruns în partea de nord-vest a țării,- și tot acolo au sosit și cuceritorii externi. Imensul teritoriu al subcontinentului este, pe celelalte părți, înconjurat de mări, munți înalți și păduri tropicale, și de ceea alte civilizații, ca de exemplu marea civilizație chineză, nu au lăsat urme vizibile. Viitorul Indiei a fost determinat în mod
Subcontinentul Indian () [Corola-website/Science/308301_a_309630]