600 matches
-
bărbați nu fuseseră înlocuiți. Așa că, trebuia să-și ia niște măsuri de precauție. Puse panourile la locul lor, aduse treptele în poziția inițială; stând în picioare, în capul scării, verifica absența urmelor activității sale, când se iscă un zgomot dinspre debara. Se răsuci crispat. Intra Eldred Crang. Detectivul non-A se opri brusc și duse un deget la buze într-un gest de prudență. Înaintă rapid, împinse cealaltă scară spre extremitatea sarcofagului și urcă. Cu un gest făcu să gliseze panourile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
lui Crang și nu va fi el primul care o va face. Creierul său fierbea, într-o mulțime de întrebări, accepta din oficiu aluzia implicită a lui Crang la necesitatea de a se grăbi. Traversară în grabă micul birou și debaraua. Crang îi făcu loc atunci când ajunseră la distorsor. - Dumneata mai întâi. Sosiră în biblioteca lui Crang, care, ajunse în mijlocul încăperii, se opri și, întorcându-se, arătă spre distorsorul prin care Gosseyn venise de pe Yalerta. - Unde duce? întrebă el. Gosseyn îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
vedere fizic să răspundă la ordinele mele? - Da. Ca toate celelalte, acest corp a fost supus unor exerciții prevăzute pentru a-i permite să funcționeze când nava ajunge la destinație. Gosseyn respiră profund și zise: - Mașină, mă voi similariza în debaraua de lângă sală. În acel moment, trimite-mi spiritul în corpul Zeului Adormit. Mai întâi fu vidul. Ca și cum conștiința sa era înghițită de o materie absorbantă. Dar acționa sub o tensiune foarte puternică pentru ca această stare să dureze. Avu, în sfârșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
trei ore. Se dezbrăcase și se masturbase de alte câteva ori, până când reușise să-și tumefieze organele genitale de atâta frecat; cu toate acestea, era abia 16:30. Urcase treptele până la dormitorul lor zugrăvit în culori pastel și intrase în debaraua unde le erau atârnate hainele: ale lui Dan pe dreapta, ale ei pe stânga - sinistru, nu-i așa? Carol se schimbase din nou, dar de data aceasta își luase hainele altcuiva, apoi deschisese sertarul unde își ținea Dan actele: pașaportul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
salată, fructe, brânză. Vin alb. Apartamentul, amplasat pe două niveluri, avea aspectul unei locuințe ordonate, concepută pentru o viață sănătoasă și practică. Cărți, tablouri, birouri, o mașină de scris, un joc de șah, o rachetă de tenis sprijinită de ușa debaralei. La etaj erau hainele lui Ossie, pline de prospețime, înșiruite pe umerașe sau așezate în teancuri... Martina cea înaltă purta un jerseu cu encoeur și o fustă albastră de dril. Are un fund de milioane și sâni mari, deși nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
rapid prin labirintul care ducea la biroul lui Vivian, trecând pe lângă colțul lui Lulu și trăgând, pe furiș, cu ochiul, cu toate că n-aș fi vrut să fac asta. De curând, Vivian ne schimbase birourile. Pe mine mă băgase într-o debara fără ferestre, lângă zona unde lucrau studenții în practică, iar lui Lulu îi dăduse biroul cu vedere la stradă. Lulu stătea așezată în spatele biroului ordonat cu meticulozitate (care aducea, teribil de evident, cu manifestarea tulburării obsesiv-compulsive), sorbea, delicat, dintr-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
invit pe oricine voiam eu. Dar oare n-ar fi părut teribil de nepotrivit să invit un alt bărbat să meargă cu mine, acasă, peste week-end? — Cum de ți-ai schimbat biroul? m-a întrebat Luke băgându-și capul în debaraua mea fără ferestre. A, m-am săturat de priveliștea aia. și de lumina soarelui. Luke a zâmbit și m-a sărutat de bine te-am găsit. Fără nici un motiv, eu m-am împurpurat. — Ai avut timp să te uiți pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
tot mai aproape de ideea unei dezertări discrete, nedemnă de ea, dar izbăvitoare. Înota și ea ca toată lumea Într-un deșert moale de in În care tablourile erau promisiunea Înșelătoare a unor oaze de neatins. Căuta drumul cel mai scurt spre debaraua În care Își lăsase cizmele și ceea ce ea numea un military trench coat pentru a se face nevăzută Înainte ca Revelionul cu vânzare să se transforme În Revelion cu regrete când ușa masivă de la intrare se deschise fără preaviz și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
firescu-i știut, ci se lăsa dezbrăcată fără să consimtă și fără să se apere, docilă, indiferentă, supusă, vinovată, știindu-se parcă supravegheată de o privire mustrătoare și Îndepărtată. O putea manipula după plac, ca pe un manechin abandonat Într-o debara, sau ca pe o păpușă gonflabilă. Acum, nici acest lucru nu mai era posibil, dar nici nu și-l dorea. În cel mult o oră tragem cortina, zise Petru. Și ne vom duce cu toții la culcare și vom mai dormi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
reușită. „Draga mamă, aș vrea să fii aici și să asiști la tulburările rasiale pline de culoare din partea de est a Los Angeles-ului.“ Tomas Dos Santos se răsuci în somn, murmurând: — Inez? Inez? Qué? Inez? Blanchard se deplasă până la o debara de pe hol și găsi o haină veche de lână, pe care o aruncă peste el. Căldura suplimentară păru să aibă un efect calmant, căci bolboroselile insului încetară subit. — Cherchez la femme. Nu, Bucky? — Poftim? — Femeia, întotdeauna femeia. Nici cu șprițu-n
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
trântit ușa-n nas. Am auzit apa trasă la WC, după care fata a revenit, iar eu am intrat neinvitat în apartament. Sufrageria era înaltă și boltită. Lângă perete erau aliniate paturi de campanie cu așternutul în dezordine. Dintr-o debara dădeau pe dinafară valize, genți, cufere, iar două paturi fără saltea țineau loc de masă, cu ajutorul unei bucăți de linoleum trântită deasupra, în diagonală. Masa era acoperită cu cosmeticale și oglinzi. În jurul mesei podeaua din lemn crăpat era presărată cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
clar îmi era că viața mea de polițist mare și tare e terminată și îngropată, la fel ca și tânăra aia moartă care devenise obsesia tuturor. CAPITOLUL ȘAPTESPREZECE Dis-de-dimineață le-am trimis barosanilor un mesaj. M-am ascuns într-o debara de pe același coridor cu birouașul meu și am dactilografiat cererea mea de transfer în trei exemplare, câte unul pentru Loew, Russ Millard și căpitanul Jack. Cererea suna după cum urmează: Prin prezenta vă rog să-mi aprobați de urgență detașarea de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
pe toți cei patru pereți: vie, zâmbitoare, imortalizată parcă într-un vis ieftin și eviscerată pe un teren viran, plin de buruieni. Am știut imediat ce am de făcut. Am dat jos de pe pat cutiile cu dosare, le-am depozitat în debara și am desfățat patul. Fotografiile Daliei erau bătute în cuie pe pereți, așa că nu mi-a fost greu să pun lenjeria de pat deasupra lor și să le acopăr complet. De îndată ce mi-am aranjat hogeacul, m-am dus să caut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
așa o bere răsuflată, tata“. Erau o adunătură arătoasă și plină de spirit. Beatrix, cea mai mare, era cea cu adevărat frumoasă, care abia „ieșise În lume“ când o cunoscuse Henry, iar faptul de a sta Înghesuit Împreună cu ea În debara, Într-un năstrușnic joc de-a v-ați ascunselea, lipit de silueta ei cu miros dulce și contururi moi, pe Întuneric, Îi produsese una din senzațiile cele mai remarcabile din viața sa, una care Îl ajutase să Înțeleagă extazul trăit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
groparii pământ pe coșciug!... ...Închipuiți-vă rușinoasa noastră derută... strigă transfigurat de istorisire Gabi cel Norocos, cu brațele desfăcute în cruce, de pe unul din refugiile autostrăzii București-Ploiești. Trezindu-ne luați ca din oală. Brutalizați. Crestați. Însângerați. Disecați. Chiar în debaraua Casei de Cultură... În urmă cu mai bine de cinci ani. De către cei doi sus-numiți alcooliști!... Din stânga, dreapta și lateral stânga, automobilele demarau ca niște șalupe. O sută de metri în aval, pe autostradă, se zărea plăcuța indicatoare cu Aeroportul
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
subțioară, un catalog cu tablourile alea oribile și agitam o chitanță. Când o zbugheau în dormitor, fericiți să-și înnumere de treișpe ori nenoriciții ăia de 415 lei, pe care-i ceream pe-un tablou, se trezeau cu mine în debara, adulmecîndu-te și implorîndu-te, peste tot, să apari: "Nora! Nora!" Tăcu. - Își închipui cât de ridicol eram? Tăcu. Închipuiește-ți cât era el de ridicol! - Ce-ți mai place s-auzi?... Că și la internat, după ce m-au prins, nu eram poreclit
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
născută, nenorocita, în comuna aia, Elicia, și ăsta, în opinia lui Ulpiu, nu era deloc un cumsecade loc de născut. - Uite, dragă, ți-am cumpăricit, de la simigeria din colț, niște dardanele... - Merdenele, proasto! Și îi deșerta chiar atunci cumpărăcitura la debaraua cu mătură și făraș, iar pe ea, apoi, nici nu știa cum s-o zvârle mai iute afară. Cum să faci o femeie perfectă din asta? Ce s-o înveți mai întîi? Îți trebuia o groază de vreme. Și apoi
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
întregul purcoi de haleală, închiriind un taxi. Papașa, la volanul taxiului oprit, pândea, prin vecinătățile Casei de Comenzi, să vâneze vreun barosan și-o vânase pe Gabi, escrocînd-o și oferindu-se s-o ajute să-i descarce marfa direct prin debaralele din Perone. Stăpâna plătind, cîntărindu-l din ochi și plăcîndu-l și pe noul șofer. Înroșindu-se, bătu genele puțin, făcu ochii mari de mirare 206 DANIEL BĂNULESCU de bumbac și lenjeriei aparținând ucenicelor (în sezonul acela, întîmplător, nu erau rubedenii feminine
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
asta, clintindu-și o singură unghie, mă ispitea ea pe mine să fac minciuni. - Da. Te-aș putea împrumuta cu un țol și lăsa să dormi pe pardoseala din baie. Te-aș putea snopi și pune să faci ordine în debara. Te-aș putea călca în picioare, că-ți vâri nasul prin manuscrise ce nu-ți aparțin. Te iubesc de foarte mult timp, am recunoscut eu. - Mi-ai jura și că, oricât de rea și de provocatoare ți-aș părea, n-
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
Cooperativei, își bâțâiau grumajii și scoteau, la vale, bășini drăcoase, ce 282 DANIEL BĂNULESCU Veneau muieri de la șapte sate din jur, ca, numai uitîndu-se la dânsul, să-și și avorteze pruncii nedoriți. În aceeași noapte, lăsîndu-se pe burlanele și prin debaralele numai de el însemnate, Regele s-a apropiat, în vârful pâslarilor, de patul lui Doruleț și i-a șoptit: - Ti-ti-ti... Do-do-do... Bi-bi-bi... Îl chema, adică, la lupta cea mare pe Sinistrat, să-și adune puterile, să nu renunțe
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
mă culc eu cu tine, dacă n-ai auzit de Frank Zapa? - Și aici greșiți. N-am venit să vă culcați cu mine, ci să mă culc eu cu dumneavoastră! 337 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI - Unde? Știa. Era debaraua. - Singura șansă să ne salvăm... Este că pe-aici... mișună... locuințele numite languste! Doru Sinistratul n-avea urechea exersată și înțelese manguste. Cu un procedeu din luptele libere, giganta îl descărcă, precum un balot, pe raftul din mijloc al debaralei
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
debaraua. - Singura șansă să ne salvăm... Este că pe-aici... mișună... locuințele numite languste! Doru Sinistratul n-avea urechea exersată și înțelese manguste. Cu un procedeu din luptele libere, giganta îl descărcă, precum un balot, pe raftul din mijloc al debaralei. Simții unghiile. Piciorul ei încolăcindu-i pieptul. "Un gol istoric se întinde." Se sufoca. Și se gândi dacă nu i se va știrbi câtva din renumele său de Sinistrat, atunci când îi va fi peste puteri să nu leșine. - HAI SĂ
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
pentru a doua zi dimineață, când avea să apară echipa de curățenie. Celor doi le-a trebuit de două ori mai mult timp ca să ajungă, împleticindu-se, până la camera lor. Asta pentru că întâi au greșit drumul și-au ajuns în debaraua cu așternuturi și prosoape. Acolo au avut parte de ceea ce ei au numit: momentul lor Boris Becker. Susan și Nick au început să se sărute, să-și rupă hainele de pe ei, încleștați pasional într-o lume frenetică, lipsită de copii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
lui era limpede că nu înțelegea, nici măcar pe departe, la ce se referea femeia. Susan, conversația pe care am purtat-o a fost doar a noastră. Ce s-a întâmplat acolo..., a continuat el strâbându-și capul în direcția imaginară a debaralei cu așternuturi,... a fost numai al nostru. Nu avem nevoie de alt mobilier și alt decor pentru ca experiențele noastre să fie valide. Susan știa că tot ceea ce-i spusese el era perfect logic. Dar, cu ochii minții, ea nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
cârpa udă balega de pe pantalonii Mini Boden ai lui Emily. Reiați lila. (Se pare că Paula a pus În valiză haine pentru o săptămână În Florida, nu În Yorkshire. Ar fi trebuit să fac chiar eu bagajele.) Cheryl intră În debara și face o mutră dezgustată. Copiii ei au fost Îmbrăcați În fâșuri maro. — Fâșul mi se pare deosebit de practic. 2.35: O figură aplecată deasupra patului nostru. Mă ridic, caut orbește Întrerupătorul. E socrul meu. —Katharine, te caută un domn
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]