1,031 matches
-
fost de 282.000 -, credem că undeva În jurul a 250.000 s-ar situa numărul celor arestați, condamnați și necondamnați, internați În lagăre de muncă și reținuți pentru perioade mai scurte În aresturi sau alte depozite ale Securității. Cu cei deportați, În țară și În afara ei, numărul se apropie de cifra estimată de M. Oprea. * ** Rețeaua penitenciarelor din sistem număra, În 1945, 74 de penitenciare cu o capacitate de cca 15.000 de locuri 108. Au funcționat Între 1945 și 1947
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
regiune devenită un fel de Siberie a României În timpul regimului „democrat popular”. S-au format 18 comune noi În regiunile București, Constanța și Galați 41. Condițiile În aceste localități (așa-numitele „comune speciale”42) au fost pur și simplu groaznice, deportații fiind nevoiți să-și construiască locuințele În teren deschis, cu materiale improvizate, să presteze munci istovitoare pentru o retribuție de mizerie - altfel spus, să suporte aruncarea În barbarie, după cum a reieșit dintr-o Întreagă literatură memorialistică și din numeroase interviuri
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
Își câștigau existența și până la uciderea propriu-zisă, aceste strategii includ acțiuni de intimidare, de abuz, de violență, obligația de a-ți părăsi domiciliul și de a pleca În necunoscut fiind doar o metodă printre altele. Statutul Însuși de dislocat sau deportat ar merita o discuție aparte, pe care o voi rezuma aici la niște simple opțiuni. Termenii-cheie dislocat și deportat au fost pentru mine „motorul căutării” În labirintica lume a dosarelor de Securitate Într-o cercetare Întreprinsă În 2003-2004 În arhivele
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
germane În retragere, explică scăderea drastică a populației de etnie germană din România, un prim pas spre disoluția acesteia de mai târziu, În primul rând prin emigrare. Mărturiile publicate 5 vorbesc de tragedia familiilor despărțite prin deportare (adesea copiii celor deportați au rămas fără ambii părinți, plecați În direcții diferite, În grija bunicilor sau a unor rude Îndepărtate, ori au rămas pur și simplu pe stradă), de condițiile de muncă foarte grele, În frig și umezeală, de hrana inconsistentă, de epuizarea
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
mod neașteptat, consemnările la zi ale Securității, care prin agenții ei transmitea - cel puțin În primele luni12 - rapoarte (note) săptămânale spre forurile superioare care Întocmeau apoi sinteze, confirmă ceea ce martorii povestesc, În rubrici privitoare la „starea de spirit” a celor deportați, Înregistrând plângerile sau protestele acestora sub eticheta de „manifestări dușmănoase”13. Sub aceeași etichetă sunt menționate și zvonurile care circulau printre deportați, rezultat direct al izolării și al incertitudinilor legate de viitor. Rapoartele Securității Înregistrează și o intensă activitate de
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
superioare care Întocmeau apoi sinteze, confirmă ceea ce martorii povestesc, În rubrici privitoare la „starea de spirit” a celor deportați, Înregistrând plângerile sau protestele acestora sub eticheta de „manifestări dușmănoase”13. Sub aceeași etichetă sunt menționate și zvonurile care circulau printre deportați, rezultat direct al izolării și al incertitudinilor legate de viitor. Rapoartele Securității Înregistrează și o intensă activitate de recrutare de informatori 14 printre cei deportați, menită să faciliteze supravegherea, folosind În acest scop victimele șantajabile sau ușor de intimidat pentru
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
eticheta de „manifestări dușmănoase”13. Sub aceeași etichetă sunt menționate și zvonurile care circulau printre deportați, rezultat direct al izolării și al incertitudinilor legate de viitor. Rapoartele Securității Înregistrează și o intensă activitate de recrutare de informatori 14 printre cei deportați, menită să faciliteze supravegherea, folosind În acest scop victimele șantajabile sau ușor de intimidat pentru a culege informații despre eventuale Încercări de regrupare politică sau de revoltă. Supravegherea a durat până târziu, Securitatea plângându-se În permanență că măsurile luate
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
sau ușor de intimidat pentru a culege informații despre eventuale Încercări de regrupare politică sau de revoltă. Supravegherea a durat până târziu, Securitatea plângându-se În permanență că măsurile luate nu au fost suficiente, astfel Încât, În martie 1955, În preajma eliberării deportaților din Bărăgan, generalul Nicolski Alexandru cere serviciului Dislocări și Domicilii Obligatorii de la Ministerul Afacerilor Interne să pună „accent pe recrutarea agenturii” (a informatorilor), implicându-i În această acțiune pe șefii birourilor din regiuni și raioane 15. Instalați cu forța În
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
cu forța În Bărăgan, cei deportați din zona frontierei de sud-vest a țării au fost obligați să construiască așa-numitele „sate noi” sau „localități speciale”, cum sunt ele numite În documentele secrete. Numele celor 18 localități construite sub amenințare de deportați, În regiunile București, Constanța și Galați 16, includeau la Început adjectivul nou sau noi pentru a marca diferența față de satul vechi din Bărăgan, situat În apropiere: Roseții Noi, Dragalina Nouă, Georgienii Noi, Jăgălia Nouă, Petroiu Nou, Feteștii Noi. Ulterior numele
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
În schimb peisajul locului: vasta câmpie situată În sudul și sud-estul țării, devenită o vastă „Închisoare sub cerul liber”, cum se exprima un martor. Salcâmi, Olaru, Dropia, Răchitoasa, Măzăreni, Fundata, Ezeru, Valea Viilor, Pelican sunt nume de acest fel. Cei deportați aveau să rămână În Bărăgan până În 1955-1956, când atmosfera se mai relaxase, Între altele și datorită morții lui Stalin În 1953. Tito a obținut În acest context, prin tratative cu Gheorghe Gheorghiu-Dej, eliberarea din domiciliu obligatoriu a sârbilor deportați de pe
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
una spre IAS. Parcă era o junglă În miniatură”. Timp de cinci ani, „satele noi” din Bărăgan au funcționat Însă după modelul unor lagăre de muncă. Neavând voie să se deplaseze pe o rază mai mare de 15 km, cei deportați trebuiau să lucreze la fermele de stat din apropiere 20. Cei mai mulți ca țărani, supuși la munci grele și prost sau insuficient plătite. „și am lucrat acolo greu și am suferit mult!” - spune o intervievată, „Zi la zi am plâns”. Cei
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
la munci grele și prost sau insuficient plătite. „și am lucrat acolo greu și am suferit mult!” - spune o intervievată, „Zi la zi am plâns”. Cei care aveau o meserie erau mai norocoși pentru că puteau beneficia de un salariu. Printre deportați erau și profesori, medici, Învățători, preoți, care Își exercitau meseria la fața locului, căci deportații au fost obligați să ridice prin muncă voluntară clădiri pentru primărie, școală, dispensar, magazin universal - și, din proprie inițiativă, uneori și câte o capelă, un
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
suferit mult!” - spune o intervievată, „Zi la zi am plâns”. Cei care aveau o meserie erau mai norocoși pentru că puteau beneficia de un salariu. Printre deportați erau și profesori, medici, Învățători, preoți, care Își exercitau meseria la fața locului, căci deportații au fost obligați să ridice prin muncă voluntară clădiri pentru primărie, școală, dispensar, magazin universal - și, din proprie inițiativă, uneori și câte o capelă, un loc de rugăciune mascat Într-o locuință. Cine erau deportații?tc "Cine erau deportații ?" Decizia
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
meseria la fața locului, căci deportații au fost obligați să ridice prin muncă voluntară clădiri pentru primărie, școală, dispensar, magazin universal - și, din proprie inițiativă, uneori și câte o capelă, un loc de rugăciune mascat Într-o locuință. Cine erau deportații?tc "Cine erau deportații ?" Decizia de deportare amintită (nr. 200/1951) preciza categoriile de persoane ce urmau să fie deportate, făcând precizarea că e vorba de „elemente periculoase sau care pot deveni periculoase”21. Cu alte cuvinte, nu era vorba
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
căci deportații au fost obligați să ridice prin muncă voluntară clădiri pentru primărie, școală, dispensar, magazin universal - și, din proprie inițiativă, uneori și câte o capelă, un loc de rugăciune mascat Într-o locuință. Cine erau deportații?tc "Cine erau deportații ?" Decizia de deportare amintită (nr. 200/1951) preciza categoriile de persoane ce urmau să fie deportate, făcând precizarea că e vorba de „elemente periculoase sau care pot deveni periculoase”21. Cu alte cuvinte, nu era vorba doar de culpe efective
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
nu-și justifică prezența În aceste centre, precum și mutarea din orice localitate a persoanelor care, prin manifestările lor față de poporul muncitor, dăunează construirii socialismului În RPR. Celor mutați li se va putea stabili domiciliu obligatoriu În orice localitate. Cei mai mulți dintre deportați erau țărani, considerați, conform clasificărilor ideologizante din epocă, drept „mijlocași” sau „chiaburi”. Aveau Între zece și 35 de hectare de pământ arabil (rareori mai mult), mașini agricole, animale, uneori cazane de țuică sau o moară. Criteriile după care erau Încadrabili
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
principiului stigmatului colectiv, Întreaga familie, nu doar pe un membru al ei considerat vinovat și nu a avut decât prin efect indirect un caracter etnic (În sensul că pe frontiera sud-vestică, În Banat, conviețuiau alături de români cei care reprezintă majoritatea deportaților, sârbi, germani, maghiari, bulgari etc.). Deși În directiva pomenită sunt indicați ca o categorie aparte acei germani care au fost „elemente de vârf din conducerea organizațiilor locale ale fostului Grup Etnic German”, numărul germanilor deportați În 1951 este mult mai
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
români cei care reprezintă majoritatea deportaților, sârbi, germani, maghiari, bulgari etc.). Deși În directiva pomenită sunt indicați ca o categorie aparte acei germani care au fost „elemente de vârf din conducerea organizațiilor locale ale fostului Grup Etnic German”, numărul germanilor deportați În 1951 este mult mai mare, ajungând la aproape un sfert din totalul celor deportați 25. O parte dintre ei abia se Întorseseră din URSS, unde fuseseră deportați ca etnici germani. Cei care scăpaseră de o primă deportare nu au
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
și ai lui Stalin, propagatori ai „panslavismului roșu”, ca să reiau expresia lui Miodrag Milin 26 dintr-un studiu care expune În detaliu situația acestora. Acești foști combatanți antifasciști, susținuți inițial de armatele sovietice „eliberatoare”, se văd desemnați ca titoiști și deportați, devenind victime ale regimului pe care Îl susținuseră cu Înflăcărare. Prin adăugarea la aceștia a celor care au fost considerați titoiști și a celor ce se Încadrau În alte categorii prevăzute a fi deportate, comune cu ale altor etnii, numărul
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
Între niveluri. Preocupați de exactitatea cifrelor, de menționarea tuturor aspectelor care ar clarifica dimensiunile evenimentului, suntem adesea mai puțin atenți la instanțele care emit ordine, le pun În aplicare și le consemnează În documentele lor. Bilanțul pe care Asociația Foștilor Deportați În Bărăgan l-a făcut pe baza documentelor la care a avut acces și care se află acum În fotocopii În propria arhivă ridică la 40.320 de persoane, respectiv 12.791 de familii, totalul celor deportați 31. Tabelele publicate
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
fel sunt prezente cifrele și clasificările În documentele secrete ale Mininsterului de Interne, mai ales În cele Întocmite În preajma și cu ocazia ridicării restricției de domiciliu obligatoriu. Această ridicare a restricției s-a făcut treptat și diferit În raport cu categoriile de deportați. Un raport din 24 ianuarie 1956 privind punerea În aplicare a Deciziilor MAI nr. 6100 din august 1955 și nr. 6200 din decembrie 1955, decizii prin care sunt indicate condițiile În care se vor face ridicarea restricțiilor și Întoarcerea la
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
simțeam În acei ani de a afla mai multe despre deportarea lor În Bărăgan, dar li s-a cerut În primul rând să-și povestească viața, fără nici o restricție suplimentară. Episodul deportării e raportat astfel la Întreaga existență a celui deportat și evaluat pe fundalul unui bilanț autobiografic. Majoritatea interlocutorilor mei au fost persoane ce aveau Între 65 și 90 de ani În momentul interviului, iar relatările au avut loc la mare distanță de momentul deportării, În condițiile În care tăcerea
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
până azi un proces al comunismului, nu are o lege a lustrației, iar justiția refuză să se implice În judecarea crimelor sau a abuzurilor din perioada regimului totalitar. Victimele deportării și-au creat din 1994 o asociație proprie (Asociația Foștilor Deportați În Bărăgan) și, la insistențele acesteia, au primit o compensație financiară sub forma unei indemnizații lunare, o formă de recunoaștere a caracterului abuziv al deportării. Dar nici o instanță nu i-a declarat nevinovați, iar sub aspect juridic sau etic lucrurile
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
financiară sub forma unei indemnizații lunare, o formă de recunoaștere a caracterului abuziv al deportării. Dar nici o instanță nu i-a declarat nevinovați, iar sub aspect juridic sau etic lucrurile au rămas neelucidate. De multe ori În povestirile vieții celor deportați, atunci când se ajunge la episodul deportării sau la relatarea circumstanțelor acesteia, naratorul Înlocuiește povestirea la persoana I singular cu cea la persoana I plural, marcând astfel asumarea relatării În numele grupului cu care memoria Îl face solidar: deportații. Pentru toți aceștia
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
povestirile vieții celor deportați, atunci când se ajunge la episodul deportării sau la relatarea circumstanțelor acesteia, naratorul Înlocuiește povestirea la persoana I singular cu cea la persoana I plural, marcând astfel asumarea relatării În numele grupului cu care memoria Îl face solidar: deportații. Pentru toți aceștia a fost vorba de o răsturnare brutală a destinului lor, una nefastă, care i-a obligat să-și reconsidere proiectele de viață și, Întrucât au fost persecutați multă vreme după ce li s-au ridicat restricțiile domiciliare și
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]