1,487 matches
-
morale. În jurul iubirii pentru virtutea cristică orbitează o întreagă constelație de emoții și pasiuni impure: Gelozia, Răzbunarea, Invidia, Pofta, Furia. Aspirația spre virtute implică dorința nemăsurată, invidia pentru virtutea mai mare a altuia, protecția geloasă și agresivă a valorilor spirituale dezirabile, furia față de cel care le trădează, răzbunarea. Emulația reface și pe teren religios concurența din universul retoric, dar cu mai multă complexitate emoțională, echivoc moral, și chiar cu un plus de violență. De aceea æmulatio, în alternanță liberă cu zelus
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
definire sociologică a dorinței, propusă de Pierre Bourdieu. "Fiecare câmp, prin forma particulară de reglare a practicilor și reprezentărilor pe care o impune, oferă agenților o formă legitimă de realizare a dorințelor lor"30. Altfel spus, există un orizont al dezirabilului înscris în interiorul câmpului literar, care depinde de ceea ce cultura, școala, patrimoniul și circumstanțele vieții literare ne învață și ne permit să ne dorim: un gust pentru eminescianism, un apetit pentru stilul lui Nichita Stănescu sunt toate pasiuni strict determinate de
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
teze, care ne sunt impuse mai degrabă ca certitudini dogmatice decât argumentate cu raționamente, trimit la analiza amplă pe care Caraco a furnizat-o în diferite opere, ale căror titluri vorbesc de la sine: Școala intransigenților (L'école des intransigeants, 1952), Dezirabilul și sublimul. Fenomenologia apocalipsei (Le désirable et le sublime. Phénoménologie de l'apocalypse, 1953), Opt eseuri despre rău (Huit éssais sur le mal, 1963), Mormântul istoriei (Le tombeau de l'histoire, 1966). Și trimit mai cu seamă la experiența trăită
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
Ceaușescu. Convingerea că socialismul este distorsionat doar de familia Ceaușescu și că ar fi fost suficientă doar o schimbare a echipei de conducere a Partidului era împărtășită de un număr restrâns de lideri comuniști. O asemenea perspectivă, care părea înalt dezirabilă înaintea căderii întregului sistem socialist, după aceasta, nu mai era în nici un fel suficientă. Se poate presupune că Verdeț, care a încercat chiar imediat după căderea lui Ceaușescu să constituie un nou guvern comunist, avea în minte un asemenea program
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
exclusă până în 1966 drept o „știință burgheză”, a prezentat un indicator al toleranței la schimbare. Și, în fapt, sociologii s-au implicat activ în programul de schimbare, obținând o imagine accentuat pozitivă în opinia publică de promotori ai unor schimbărilor dezirabile. Complementar cu vocația reformistă, sociologia a început să forțeze procesul prin creșterea orientării critice, fapt pe care avea să-l plătească după un deceniu. • Ideologia centrată pe procesul democratic, și nu pe un model de realizat. În ultima perioadă a
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
al construcției sociale. Configurația realității existente nu este acceptată, ci e o realitate de schimbat. Căderea comunismului a pus sociologia în fața unei combinații de trei tipuri distincte de realitate socială: 1. realitatea virtuală, considerată a fi realitatea „adevărată”, „normală”, foarte dezirabilă și care este realitatea existentă în societățile capitaliste dezvoltate: pentru țările în tranziție, ea este o realitate care nu există încă, dar care trebuie construită în locul realității existente produse de programul comunist; 2. realitatea existentă inițial este o realitate anormală
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
cognitivului în social. Actorii care iau decizii în virtutea propriilor interese, în confruntarea cu celelalte grupuri, la nivelul ideologiei, convertesc procesul social într-unul ideatic. Opțiunile făcute sunt prezentate ca fiind cognitiv întemeiate: sunt opțiunile corecte, adecvate, care duc la rezultate dezirabile. Dacă procesul de producere a opțiunilor este guvernat de procese sociale complexe, el e prezentat public, printr-o alchimie ideologică, drept produsul unui proces cognitiv. Reconversia socialului în cognitiv conferă proceselor sociale o calitate superioară. Din punctul de vedere al
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
compararea termenului de recuperare a investiției caracteristic proiectului cu valoarea-prag aleasă. Selecția proiectelor de inovare are în vedere acceptarea proiectelor cu un termen de recuperare a investiției inferior valorii-prag și respingerea celor cu termen de recuperare a investiției peste cel dezirabil. În cazul evaluării diferitelor variante ale aceluiași proiect, se va selecta varianta care presupune cel mai redus termen de recuperare a investiției. Limitele utilizării acestui indicator drept criteriu de evaluare a proiectelor de inovare sunt următoarele: încurajează orientarea managerilor spre
Managementul inovarii by Jeanina Biliana CIUREA () [Corola-publishinghouse/Science/192_a_430]
-
valoare. Dar dincolo de valențele respectivului obiect, subiectul trebuie să dețină anumite competențe, pe care le putem echivala cu mărci axiologice universale sau socioculturale specifice și care vor constitui mijloacele morale pe care se bazează performanță subiectului pentru a atinge "stările-scop dezirabile" (Jacob, Flink apud Mureșanu 2001: 25). Discursurile autohtone corporatiste și politice din ultimii ani ar trebui să ia în considerație valorile socioculturale românești menționate în 1992 și 2002 de Alină Mungiu-Pippidi în Românii după '89 și Politică după comunism și
by Camelia-Mihaela Cmeciu [Corola-publishinghouse/Science/1056_a_2564]
-
și că, prin urmare, numai o parte a acestora vor putea face obiectul atenției și analizei din perspectiva capitalului social. Între capitalul uman și capitalul social există raporturi de incluziune și cauzalitate circulară, în sensul că, dacă anumite caracteristici considerate dezirabile pot fi generalizate la proporții semnificative ale populației totale sau unor subpopulații ale acesteia, se vor produce reconfigurări la nivelul capitalului social ce a făcut posibilă „producția de masă” a respectivelor caracteristici. Prezenta analiză (care nu se dorește exhaustivă) ia
[Corola-publishinghouse/Science/2159_a_3484]
-
a problemei”, unde este necesară acțiunea, și o situație pasivă, în care acțiunea poate mai degrabă să-l înstrăineze de ceilalți. c) Dualismul atitudinal. Angajații lucrează într-un mediu bazat pe fapte în care totul este comparat cu prescripțiile legale. Dezirabilul și indezirabilul sunt delimitate clar, fără echivoc. Ei au la dispoziție un număr de mijloace necesare colectării probelor corespunzătoare în justiție și își pot justifica acțiunile prin faptul că ei reprezintă „partea bună și dreaptă”. În viața reală, este puțin
[Corola-publishinghouse/Science/2159_a_3484]
-
În privința factorilor de ordinul II și III, rezultatele indică existența unor corelații semnificativ negative între toate formele anxietății și comportamentele de tip Adult (tabelul 7). Așadar, se confirmă că un nivel redus al anxietății se asociază cu inițierea de tranzacții dezirabile și pozitiv productive prin învestirea energetică a Adultului (ipoteza I2). • Exemple de itemi pentru identificarea stării de Adult: Nu prea cred în rețete și metode; prefer să experimentez orice pe propria mea piele. Nu mi-e teamă de momentele de
[Corola-publishinghouse/Science/2159_a_3484]
-
sistemul de valori pe care îl promovează și în jurul căruia gravitează întregul ei conținut și desfășurarea, poate încuraja sau, dimpotrivă, frâna exteriorizarea de comportamente indezirabile din perspectiva interacțiunii sociale. În multe organizații, respectul, ca valoare fundamentală pentru întemeierea agregatului social dezirabil, nu este explicit afirmat pentru a jalona acțiunile fiecăruia dintre membrii săi. Deși există cadre instituționale, cum ar fi Statutul Funcționarului Public, menite să asigure îmbunătățirea calității muncii angajaților din serviciile publice, procesul de socializare în organizație este încă susceptibil
[Corola-publishinghouse/Science/2159_a_3484]
-
Smith și S. Schwartz (1997, p. 80), doi remarcabili analiști actuali ai problematicii valorilor, desprind cinci aspecte mai importante ale acestora: 1) Valorile sunt idei (credințe), dar nu unele reci, ci infuzate de simțiri; 2) Ele se referă la scopuri dezirabile (de exemplu, egalitatea) și la moduri de conduite prin care se promovează respectivele scopuri (corectitudine, ajutor etc.); 3) Valorile transcend acțiuni și situații specifice (supunerea, spre pildă, se practică la școală, la locul de muncă, în familie, cu prietenii sau
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
anumite valori transcend universurile biologice; acestea reprezintă așa-numitele valori superioare, ce sunt frecvent fără utilitate biologică” (p. 40). Trăsăturile de personalitate, prin gradul lor de generalitate în structura personalității, se aseamănă cu valorile. Dar, în vreme ce valorile sunt criterii ale dezirabilului, trăsăturile sunt mai degrabă caracteristici instrumentale neutre axiologic ale personalității. Caracteristicile „introvertit”, „extravertit”, „vorbăreț”, „dominant” sunt stiluri de comportament, și nu scopuri de urmărit. În ceea ce privește raportul valoare - atitudine, dintr-o perspectivă preponderent macrosocioculturală, valorile ne apar ca date obiective, supraindividuale
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
înconjurător. Astfel încât diferența noțională dintre valoare și atitudine este clară, prima reprezentând obiectul atitudinii, iar cea de-a doua reacțiile, pozițiile indivizilor. Acesta este însă doar un nivel al relației dintre valori și atitudini. Dacă privim valorile ca principii despre dezirabil interiorizate, încapsulate în structura personalității, atunci distanța dintre subiectiv (reacție atitudinală) și exterior (valoare obiectivă) dispare, delimitarea atitudine/valoare (interiorizată) devenind mai greu de realizat. În versiunea lor de valori însușite de indivizi, acestea se situează în aceeași zonă a
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
în vreme ce valorile au prin excelență această funcție. Prin analogie cu structura (factorială) ierarhică a personalității în general, am putea considera că și profilul axiologic al indivizilor are o asemenea formă: situate în centru și deasupra, valorile ca principii generale despre dezirabil se transcriu în norme și atitudini, iar atitudinile se specifică și exprimă în opinii. De remarcat că acest model are un corespondent la nivel sociocultural: în fiecare societate și cultură - și cu deosebire în societățile moderne și complexe - funcționează un
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
mai sus este una clasică, și anume în ce măsură alegerea situațiilor, a parametrilor și, mai apoi, a numeroase legături logice nu stau ele însele sub semnul structurilor axiologice. Conținutul specific al axiologicului ar consta în caracterul valorilor de principii generale despre dezirabil, cu funcții de orientare a acțiunilor grupale și individuale. Ele apar deci ca elemente ale universului simbolic al realității și au ca suport direct nivelul informațional al socialului (diversele forme de mass-media), și în primul rând comunicarea directă interumană prin
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
intimitatea raporturilor individ/societate, cultură/personalitate, raporturi ce constituie tema expresă și a subcapitolului următor. 1.3. Fundalul sociocultural al interiorizării valorilortc "1.3. Fundalul sociocultural al interiorizării valorilor" În fiecare societate și cultură există un sistem de norme despre dezirabil, care reglează conduita membrilor săi, dă o oarecare coerență produselor materiale și spirituale și determină un anumit profil al personalității. De fapt, între cultură - înțeleasă în sens larg - și structura personalității indivizilor ei subzistă un permanent circuit cauzal, ceea ce asigură
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
supuși însă, bineînțeles, numai influențelor familiale. Toate nivelurile supraindividuale ale universului axiologic exercită asupra persoanei umane, pe tot parcursul devenirii și existenței sale, determinări directe și indirecte. După cum vom vedea însă în detaliu în cele ce urmează, concepția individuală despre dezirabil nu reprezintă o simplă iterare a matricei socioculturale date. Acțiunea factorilor socioculturali este filtrată de variabile interne de personalitate, un prim filtru constituindu-l însăși percepția personalității bazale, a dezirabilului social sau de grup, „construirea” mentală a acestora de către individ
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
însă în detaliu în cele ce urmează, concepția individuală despre dezirabil nu reprezintă o simplă iterare a matricei socioculturale date. Acțiunea factorilor socioculturali este filtrată de variabile interne de personalitate, un prim filtru constituindu-l însăși percepția personalității bazale, a dezirabilului social sau de grup, „construirea” mentală a acestora de către individ. Valorile sociale privite în geneza lor sunt abstractizări și generalizări ale intersecției dintre proprietățile lucrurilor și nevoile fundamentale biosociale ale omului, dar, o dată constituite, ele sunt elemente obiective ale mediului
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
de către individ. Valorile sociale privite în geneza lor sunt abstractizări și generalizări ale intersecției dintre proprietățile lucrurilor și nevoile fundamentale biosociale ale omului, dar, o dată constituite, ele sunt elemente obiective ale mediului de viață al persoanei concrete. Concepția individuală despre dezirabil este tot rezultatul unei întâlniri, intersecții, în care însă stimulul este unul complex, simbolic, secund, și anume valorile sociale. Sau, oricum, la o primă aproximație am putea spune că orientarea axiologică personală are două surse, este produsul a două genuri
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
spune că orientarea axiologică personală are două surse, este produsul a două genuri de rapoarte, ele însele în strânsă intercondiționare: raportul, întâlnirea dintre subiect și obiectele, situațiile, evenimentele cu care a venit în contact (experiența anterioară); raportul dintre subiect și dezirabilul social (general uman, de grup). Mecanismele intime prin care individul își însușește matricea valorică a unei culturi, a unui grup social sunt încă destul de puțin deslușite. Intră în joc procesele generale ale învățării (condiționarea, recompensa, pedeapsa, fenomenele de imitație și
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
componente ale acesteia. Or, cristalizarea conștiinței axiologice personale înseamnă și stabilirea unor raporturi, ierarhii între diferite genuri de valori (morale, politice, intelectuale etc.). Pe de altă parte, dacă acordăm valorilor - așa cum am subliniat pe parcurs - funcția de principii abstracte despre dezirabil, noi considerăm că putem vorbi despre începutul conturării scării personale de valori doar o dată cu intrarea în preadolescență (în jurul vârstei de 12-13 ani), procesul frământărilor axiologice atingând apogeul spre sfârșitul adolescenței și începutul tinereții (18-20 ani), rămânând însă, în principiu, un
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
o analiză culturală și istorică a rolului structurilor axiologice. Sistemul de valori și norme proprii unei culturi sau unui grup reprezintă probabil conceptul cu cea mai mare semnificație epistemologică în explicarea raportului dintre grupuri (societate) și profilurile de personalități individuale. Dezirabilul social, concepțiile - cerințe despre cum trebuie să arate un om normal al culturii (comunității) respective - tind să afecteze, prin mecanisme complexe, înseși structurile mai stabile ale personalității, ca temperamentul și aptitudinile sau chiar trăsăturile fizice. Procesul de socializare și integrare
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]