2,571 matches
-
temei tratate. Theodor Codreanu face de mult critică de idei, adică neaplicată pe un autor anume, dar cărțile sale semnificative ne-au obișnuit cu analize profunde, în primul rând despre Eminescu (în calitate de eminescolog respectat ce este), în cărți precum: Eminescu Dialectica stilului, Modelul ontologic eminescian sau Mitul Eminescu, Bacovia, cu un volum de referință intitulat Complexul Bacovia, Caragiale, cu lucrarea Caragiale abisal, ca să dăm doar câteva exemple. Critica ontologică pe care o practică autorul cărții Transmodernismul este una care se hrănește
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
și literatură română la Huși. A debutat la editura "Junimea", în anul 1981, cu un roman, Marele zid. Au urmat nenumărate cărți dedicate lui Eminescu, apărute la edituri prestigioase (de la "Cartea Românească" la "Litera Internațional" din Chișinău). Între ele, Eminescu Dialectica stilului, Modelul ontologic eminescian, Dubla sacrificare a lui Eminescu, Eminescu martor al adevărului... Opera lui Theodor Codreanu a explodat, impresionant, după 1989, într-o cursivitate de tip enciclopedic, cuprinzătoare și convingătoare, de la volumul Basarabia sau drumul sfâșierii la Duminica Mare
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
mai vorbim despre adolescență sau prima tinerețe? Aici, în aceste vârste, s-au copt conceptele, s-a născut flacăra și s-a înălțat focul mistuitor de dragoste întru Eminescu, așa cum ne vor demonstra-o cărțile de mai târziu, precum Eminescu Dialectica stilului, Dubla sacrificare a lui Eminescu sau Mitul Eminescu. Heraclit a zis fiind vizitat de câțiva curioși să cunoască pe marele filozof căruia i se dusese vestea și care fusese găsit acasă încălzindu-se aproape de cuptorul de pâine, lucru ce
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
realitățile sociale și politice ale țării s-au schimbat. Pusă față în față cu realizările din critica și eseistica lui Th. Codreanu, Numere în labirint ne oferă o imagine mai familiară și puternic personalizată a celui care a scris Eminescu Dialectica stilului, și-avem în față o creație care depune mărturii asupra unei epoci, din fericire apusă, ce prin cinismul și experimentele sale ideologice și-a pus amprenta pe o întreagă generație de scriitori. Acestea sunt și argumentele care ne fac
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
stadiul cercetărilor despre Eminescu (la acea oră), cu excepțiile mai sus arătate, ia o decizie irevocabilă: Într-o zi va trebui să scriu o carte despre Eminescu" (februarie 1975). S-a ținut de cuvânt. A scris chiar mai multe: Eminescu Dialectica stilului (1984), Modelul ontologic eminescian (1992), Dubla sacrificare a lui Eminescu (1997), Controverse eminesciene (2000), Mitul Eminescu și Eminescu, martor al adevărului (2004). Îți trebuie multă rea-credință să ignori activitatea de excepție a unui eminescolog care, e adevărat, oferă și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
au obținut diploma de nota zece și "magna cum laude". În fine, Dl. Theodor Codreanu, care s-a lansat în critica literară în 1984, continuând până la zi, cu o serie de sinteze și studii excepționale, dedicate lui Eminescu: 1984: Eminescu Dialectica stilului, Editura Cartea Românească; 1992: Modelul ontologic eminescian, Editura Porto-Franco, Galați; 1997: Dubla sacrificare a lui Eminescu, Editura Macarie, Târgoviște cu ediții succesive, 1999, Editura Serafimus, Brașov, prefață de Zoe Dumitrescu-Bușulenga; același an 1999, ediția a treia revăzută și adăugită
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
de o lucrare a istoricului Neagu Djuvara, ce apărea la Paris, 1975, Civilisation et les lois historique. Essai d'étude comparée de civilization, (încununată și cu Premiul Academiei Franceze), "îndeosebi pentru teza centrală, considerată deosebit de profundă și de originală, a dialecticii autohtoni-periferici în evoluția civilizațiilor. Se contura o nouă filosofie a istoriei, comparabilă cu cele câteva contribuții majore aparținând unui A.D. Xenopol, în secolul al XlX-lea, sau unor Raymond Aron și Arnold Toynbee, în al XX-lea. În esența ei
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
convingere. Rostul scrisului, crede cu neclintire Theodor Codreanu, nu ține de orgoliul narcisiac, nici de interesul de grup, meschin și părtinitor, și nici de vreo ideologie agresivă planetară. Un spor de adevăr" iată miza majoră a angajării sale literare. De la Dialectica stilului (1984) până la Polemici "incorecte" politic (Editura "Ștefan Lupașcu", Iași, 2011), toate cărțile acestui cercetător "cu judecată dreaptă și încăpățânată", dacă e să folosim o sintagmă eminesciană, relevă aceeași, statornică grijă față de sporul de adevăr al arheității românești. Să reținem
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
prof. dr. Th. Codreanu (n. 1 aprilie 1945, în Banca-Vaslui) s-a impus în ultimele trei decenii drept unul dintre cei mai valoroși eseiști, teoreticieni (ai transmodernismului) și istorici / critici literari din literatura valahă, corola operei sale reunind lucrările: Eminescu Dialectica stilului (1984), Modelul cosmologic eminescian (1992), Provocarea valorilor (1997), Dubla sacrificare a lui Eminescu (1997; cu ediții augmentate în 1999, la Chișinău și în Brașov), Eseu despre Cezar Ivănescu (1998), Controverse eminesciene (2000), Fragmentele lui Lamparia (2000), Complexul Bacovia (o
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
a fost o surpriză. Se poate afirma cu îndreptățire la ora aceasta că, trecând printr-o enormă cantitate de informații, domnia sa și-a dedicat viața cu onestitate autorului poemei Luceafărul. Sunt câteva cărți de referință în eminescologie, începând cu Eminescu Dialectica stilului din 1984, până la această ediție definitivă, care valorizează documentație din Dubla sacrificare a lui Eminescu, în două ediții, și a celor următoare: De ce a fost sacrificat Eminescu?, Mitul Eminescu, Eminescu martor al adevărului, Eminescu și mistica nebuniei, o constanță
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
un interviu acordat lui Constantin Călin anunțase încheierea epocii Eminescu, Theodor Codreanu revine la autorul căruia îi consacrase câteva volume consistente cu o lucrare legată de împlinirea, în 2012, a două sute de ani de la anexarea Basarabiei de către Rusia. După Eminescu Dialectica stilului, Modelul ontologic eminescian, Controverse eminesciene, De ce a fost sacrificat Eminescu?, Dubla sacrificare a lui Eminescu, Mitul Eminescu, Eminescu martor al adevărului sau Eminescu în captivitatea "nebuniei", în care formulase ipoteze curajoase, menite să detoneze unele dintre prejudecățile anterioare, criticul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
HOLBAN Debuturi la "Junimea" (II) 13 Ion Alex. ANGHELUȘ Th. Codreanu "Marele zid" (Ed. Junimea, 1981) 14 Val CONDURACHE "Intră cine vrea rămâne cine poate" 15 Constantin CĂLIN Jurnal de lectură 16 Mioara BAHNA Theodor Codreanu: "Marele zid" 17 EMINESCU DIALECTICA STILULUI, BUCUREȘTI, EDITURA CARTEA ROMÂNEASCĂ, 1984, COLECȚIA "ESEURI" Al. DOBRESCU Eminescologie 23 Dan C. MIHĂILESCU Eminescu și fervoarea asociativă 25 Teodor PRACSIU Theodor Codreanu: "Eminescu Dialectica stilului" 29 Cristian LIVESCU "Eminescu Dialectica stilului" 30 Ioana Em. PETRESCU Studii eminesciene 33
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
Constantin CĂLIN Jurnal de lectură 16 Mioara BAHNA Theodor Codreanu: "Marele zid" 17 EMINESCU DIALECTICA STILULUI, BUCUREȘTI, EDITURA CARTEA ROMÂNEASCĂ, 1984, COLECȚIA "ESEURI" Al. DOBRESCU Eminescologie 23 Dan C. MIHĂILESCU Eminescu și fervoarea asociativă 25 Teodor PRACSIU Theodor Codreanu: "Eminescu Dialectica stilului" 29 Cristian LIVESCU "Eminescu Dialectica stilului" 30 Ioana Em. PETRESCU Studii eminesciene 33 Al. PIRU Armonia eminesciană 36 Adrian MARINO Cărți și lecturi critice 38 Artur SILVESTRI Cultură și stil 39 Mihai CIMPOI Theodor Codreanu: Hyperion și provocarea științei
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
Mioara BAHNA Theodor Codreanu: "Marele zid" 17 EMINESCU DIALECTICA STILULUI, BUCUREȘTI, EDITURA CARTEA ROMÂNEASCĂ, 1984, COLECȚIA "ESEURI" Al. DOBRESCU Eminescologie 23 Dan C. MIHĂILESCU Eminescu și fervoarea asociativă 25 Teodor PRACSIU Theodor Codreanu: "Eminescu Dialectica stilului" 29 Cristian LIVESCU "Eminescu Dialectica stilului" 30 Ioana Em. PETRESCU Studii eminesciene 33 Al. PIRU Armonia eminesciană 36 Adrian MARINO Cărți și lecturi critice 38 Artur SILVESTRI Cultură și stil 39 Mihai CIMPOI Theodor Codreanu: Hyperion și provocarea științei 41 Eugen TODORAN......................................................................................44 Edgar PAPU
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
Artur SILVESTRI Cultură și stil 39 Mihai CIMPOI Theodor Codreanu: Hyperion și provocarea științei 41 Eugen TODORAN......................................................................................44 Edgar PAPU.............................................................................................44 George MUNTEANU..................................................................................44 Solomon MARCUS....................................................................................45 MODELUL ONTOLOGIC EMINESCIAN,GALAȚI, EDITURA PORTO-FRANCO, 1992, COLECȚIA "STUDII EMINESCIENE" Ionel NECULA "Eminescu Dialectica stilului" 46 Mihai CIMPOI Poemul ființei 48 Sandra CRISTEA Theodor Codreanu: "Modelul ontologic eminescian" 50 Lucian CHIȘU Eminescu filosoful 51 PROVOCAREA VALORILOR, GALAȚI, EDITURA PORTO-FRANCO, 1997 Constantin TRANDAFIR Legea conservării 54 Teodor PRACSIU Maturitatea criticului 55 DUBLA SACRIFICARE A LUI
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
Autori și cărți (noi) despre Eminescu, acad. M. Cimpoi prezintă, individualizat, noi apariții editoriale semnate de Ioana Em. Petrescu (Eminescu, modele cosmologice și viziune poetică, 1978), Constantin Ciopraga (Poezia lui Eminescu), George Munteanu (Eminescu și eminescianismul, 1987), Theodor Codreanu (Eminescu Dialectica stilului, 1984), Marin Tarangul (Intrarea în infinit sau Dimensiunea Eminescu, 1992). 4 Pseudonim folosit de eminescologul Nicolae Georgescu 5 Titlu denaturat de editură, restabilit în ediția de la Chișinău: Complexul Bacovia. 6 Afirmație care nu se arată astfel în exegeza lui
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
serviciul acestei ontologii, chiar dacă ea nu este decât una de uz personal. Un sfert de secol mai târziu, Gilles Deleuze, el însuși autor împreună cu Félix Guattari al tratatului Anti-Oedip, îl va omagia pe L. ca pe un deschizător de drumuri. „Dialectica demoniacă” va fi instrumentul său preferat, pentru că noua construcție teoretică este clădită pe negarea lumii, așa cum există ea de la creația primordială, o lume dominată de relații oedipiene. Negarea și reinventarea iubirii, a morții, a naturii, a relațiilor dintre oameni, depășirea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287859_a_289188]
-
în care fenomenele mediumnice, ca proiecții ale inconștientului, vor deveni o calitate comună. Asemenea celorlalți membri ai Grupului suprarealist român, L. explorează toate temele mitologiei suprarealiste, aducând un plus de fervoare în căutarea miraculosului, în inventarea iubirii și în admirabila dialectică a negării morții. Ca toți suprarealiștii, Luca sugerează „o oră mediumnică, permanent mediumnică”, un timp și un spațiu permeabile la mister, aflate în așteptarea tensionată a unor «mesaje» tainice. [...] Stranietății tulburătoare a unor imagini tipic suprarealiste i se adaugă [...] acel
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287859_a_289188]
-
la Blaise Pascal, patetismul moral între gassendism și cartezianism la „dezamăgitul” La Rochefoucauld, raportul între mască și adevăr în Caracterele lui La Bruyère; examinează definirea „omului de lume” la Voltaire și deplasarea accentului de la metafizică la sociabilitate și civilizație; relevă dialectica lui Denis Diderot în conflictul dintre „omul natural” și „omul moral”, dintre morala rațională a demnității și cea lumească a compromisului ce alcătuiește chiar o parte a conștiinței, exprimând deopotrivă relativizarea și istoricitatea valorilor; cercetează teoria faimosului „pact social” la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290510_a_291839]
-
un tablou amplu al datoriilor umane, dar a insistat asupra comprehensiunii din pură datorie În care ni se relevă faptul dual că voința apare: atât ca supusă legii morale, cât și ca legislatoare a acesteia și tuturor principiilor morale. În dialectica dintre autonomie și eteronomia voinței, sub acțiunea principiului suprem al datoriei, Kant dezvăluia adevărata față a eticii sale, care susține că „o ființă rațională este membră a imperiului scopurilor, dacă deși e universal legislatoare În el, este și ea Însăși
Giorgio del Vecchio – filosof al justiţiei by Vanda VLASOV () [Corola-publishinghouse/Law/1275_a_2210]
-
adică de faptul că voința care se manifestă În ele este determinată exclusiv de atenția dată legii, fără a ține În nici un fel seama de scopuri și de Înclinați. Abia ulterior, În teologia moralei, adăugată Criticii rațiunii practice sub titlul „Dialectica”, se creează o legătură exterioară Între valorile stabilite de norme și valorile determinate de scop; ea este mijlocită prin conceptul „meritului” de a fi fericit: rațiunea practică se vede obligată să vrea ca acela ce este virtuos, cel care s-
Giorgio del Vecchio – filosof al justiţiei by Vanda VLASOV () [Corola-publishinghouse/Law/1275_a_2210]
-
ordinară; relațiile dintre cutumă (consuetudine) și lege cu dinamica lor de detaliu. Toate Îi servesc autorului de a contura teoretic (conceptual) ce este Știința Dreptului. 3. Dreptul Subiectiv În viziunea lui Giorgio Del Vecchio - fidel peste tot lui Immanuel Kant - dialectica obiectiv-subiectiv este axul interpretativ de bază, astfel Încât, dacă Dreptul obiectiv apare ca o negare aparentă a libertății, În fond el o și afirmă, o și o constituie. El spune cu claritate: „Înainte, sau În afară de Drept nu există adevărata Libertate, Adevărata
Giorgio del Vecchio – filosof al justiţiei by Vanda VLASOV () [Corola-publishinghouse/Law/1275_a_2210]
-
știe, În anumite țări”. Cel pe care Iosif-Constantin Drăgan Îl numea „monumentul viu” al științei juridice de la Roma, sublinia hotărât valoarea excepțională a comprehensiunii raportului intim dintre Stat și Drept, de pe pozițiile Dreptului natural, sau, mai exact, a unei suple dialectici: dintre „juridicitatea naturală” și „juridicitatea pozitivă”. Giorgio del Vecchio aprecia că trebuie să fie exclusă a priori „posibilitatea de a rezerva, În chip unic, Statului producerea Dreptului, care se efectuează În realitate cu concursul activ al conștiințelor individuale și multiplelor
Giorgio del Vecchio – filosof al justiţiei by Vanda VLASOV () [Corola-publishinghouse/Law/1275_a_2210]
-
un haos, ci un sistem unitar și, prin urmare, coerent În regulile sale și În viața sa; totodată, ar fi total imposibil și absurd pentru Stat de a recunoaște, ca fiind valabile, indistinct, toate manifestările voinței individuale”. Autorul acestei splendide dialectici a roportului dintre Individ și Stat, recunoaște că: „În afara unor anumite restricții cerute de omogenitatea necesară și de coerența logică a sistemului, producerea spontană a dreptului, trebuie să fie dobândită de către Stat, ca o colaborare intrinsecă, aceleia căreia trebuie să
Giorgio del Vecchio – filosof al justiţiei by Vanda VLASOV () [Corola-publishinghouse/Law/1275_a_2210]
-
autoritatea Statului”. Del Vecchio face această subliniere concordant cu tânărul John Rawls, când acesta vorbește despre „poziția originară”, În care se identifică („coincidentia oppositorum”) „naturalul” cu „pozitivul” În Drept. Oricum, filosoful Dreptului, care este Giorgio del Vecchio, observă cu suplețe dialectica Între: „ceea ce este voință a Statului” și „regulile edictate de organizațiile” recunoscute (sau nu) de către Stat, care au ele Înseși „conștiință de Stat”. Învățătura cea mai importantă, care decurge din cele de mai sus, ar fi aceasta: „Statul este cu
Giorgio del Vecchio – filosof al justiţiei by Vanda VLASOV () [Corola-publishinghouse/Law/1275_a_2210]