1,297 matches
-
Majoritatea mutațiilor RAS reduc rata de hidroliză intrinsecă a GPT și scad sensibilitatea moleculei la hidroliza stimulată rezultând o moleculă legată predominant de GPT, activată constituțional, independent de stimularea indusă de factorii de creștere și care continuă să activeze căile distale în absența oricărui stimul. Activarea prin mutații doar a căii K-RAS, deși este un eveniment genetic timpuriu, nu este suficientă pentru transformarea malignă a celulelor pancreatice, fiind necesară combinarea cu alte anomalii genetice și asocierea cu alte căi de semnalizare
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Liliana Dina () [Corola-publishinghouse/Science/92185_a_92680]
-
exonii 5,6,7 și 8 și mai puțin transversiile (G-T) [38, 39]. În cazul SMAD4, o altă genă supresoare inactivată frecvent în tumorile gastro-intestinale, pierderea funcției genei a fost observată mai ales în CCAe care apar în porțiunea distală a ductului biliar comun, în vecinătatea pancreasului, organ în care mutațiile SMAD4 sunt des raportate [40, 41]. Gena APC (Adenomatous Polyposis Coli) este o genă supresoare tumorală care reglează diferite căi de semnalizare intracelulară. Mecanismul de inactivare a genei frecvent
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Ofelia Șuteu, Daniela Coza, Alexandru Irimie () [Corola-publishinghouse/Science/92151_a_92646]
-
nivelul lor implementațional. Abordările psihologiei cognitive și ale neuroștiințelor identifică cauzele proximale ale răspunsurilor subiecților umani. Psihologia evoluționistă pornește de la ideea că o structură cognitivă a apărut deoarece ea a trebuit să rezolve a problemă adaptativă. Așadar, explicația este una distală. 2.6.6. Cutia craniană modernă găzduiește o minte pentru epoca de piatră EEA era diferit de mediul nostru actual. Strămoșii noștri trăiau în grupuri nomadice, relativ mici, care își petreceau cea mai mare parte a activității procurând hrană prin
[Corola-publishinghouse/Science/2124_a_3449]
-
Care este structura cognitivă care poate explica producerea acestui răspuns? Pasul 2: În ce constă această structură ca proces și/sau conținut? Răspunsul la această întrebare este fundamental, căci el ne ghidează (alături de analiza EEA) spre funcția proximală și/sau distală a acestei structuri. Spre exemplu, observând că plămânul este format dintr-o serie de alveole pulmonare, bine vascularizate, funcția de oxigenare este clar identificabilă. Similar, analiza limbajului ca o structură cognitivă de semne (simboluri și reguli de manipulare a lor
[Corola-publishinghouse/Science/2124_a_3449]
-
că plămânul este format dintr-o serie de alveole pulmonare, bine vascularizate, funcția de oxigenare este clar identificabilă. Similar, analiza limbajului ca o structură cognitivă de semne (simboluri și reguli de manipulare a lor) sugerează că funcția proximală și, probabil, distală a acestuia ar putea fi relaționată cu receptarea și transmiterea de informații. Pasul 3: Care este funcția distală a acestei structuri: Este ea o adaptare? Dacă da, care sunt artefactele ei și/sau zgomotele asociate? Pentru a fi o adaptare
[Corola-publishinghouse/Science/2124_a_3449]
-
Similar, analiza limbajului ca o structură cognitivă de semne (simboluri și reguli de manipulare a lor) sugerează că funcția proximală și, probabil, distală a acestuia ar putea fi relaționată cu receptarea și transmiterea de informații. Pasul 3: Care este funcția distală a acestei structuri: Este ea o adaptare? Dacă da, care sunt artefactele ei și/sau zgomotele asociate? Pentru a fi o adaptare, trebuie argumentat că: probabilitatea ca această structură cognitivă să fi rezultat ca urmare a șansei este mică; structura
[Corola-publishinghouse/Science/2124_a_3449]
-
suferință; gennan - a genera). Tratamentele care vizează modificarea lor și, prin aceasta, ameliorarea/remiterea tabloului clinic al pacientului, se numesc tratamente patogenetice. Tratamentele etiologice și cele patogenetice (etiopatogenetice) sunt un deziderat în intervenția medicală și psihologică, deoarece ele vizează cauzele distale (cele etiologice) și proximale (cele patogenetice) ale tabloului clinic; aplicate corect, ele previn recăderile/relapse (reapariția tabloului clinic) și/sau recurența/reccurence (reapariția tulburării). Tratamentele simptomatice, deși pot ameliora și remite tabloul clinic, nu sunt cauzale și deci nu împiedică
[Corola-publishinghouse/Science/2124_a_3449]
-
probleme cu somnul). Aceste manifestări sunt efectul unor structuri cognitive. Pasul 2: În ce constă această structură ca proces și/sau conținut? Răspunsul la această întrebare este fundamental căci el ne ghidează (alături de analiza EEA) asupra funcției proximale și/sau distale a acestei structuri. Structurile cognitive implicate în depresie angajează un proces informațional numit generalizare excesivă. Aplicată diverselor conținuturi, aceasta produce două tipuri de structuri cognitive relevante pentru depresie: neajutorarea autoexcluderea. Pasul 3: Care este funcția distală a acestei structuri? Una
[Corola-publishinghouse/Science/2124_a_3449]
-
funcției proximale și/sau distale a acestei structuri. Structurile cognitive implicate în depresie angajează un proces informațional numit generalizare excesivă. Aplicată diverselor conținuturi, aceasta produce două tipuri de structuri cognitive relevante pentru depresie: neajutorarea autoexcluderea. Pasul 3: Care este funcția distală a acestei structuri? Una dintre cele mai cunoscute teorii a avansat ipoteza că depresia este o adaptare. Evident, atunci când spunem că depresia este o adaptare, ne referim la structurile cognitive care generează tabloul clinic. Astfel, analiza structurilor cognitive descrise mai
[Corola-publishinghouse/Science/2124_a_3449]
-
cunoscute teorii a avansat ipoteza că depresia este o adaptare. Evident, atunci când spunem că depresia este o adaptare, ne referim la structurile cognitive care generează tabloul clinic. Astfel, analiza structurilor cognitive descrise mai sus (neajutorarea și autoexcluderea), sugerează două funcții distale ale acestora. Prima funcție este una de ruminație socială. Depresia este asociată cu probleme sociale, astfel că funcția ei este de a orienta energia disponibilă de la activitățile sociale și fizice normale la problema specifică cu care se confruntă subiectul. A
[Corola-publishinghouse/Science/2124_a_3449]
-
comportamentele dezadaptative. Cognițiile raționale sunt asociate cu emoțiile funcționale și comportamentele adaptative. Pasul 2: În ce constă această structură ca proces și/sau conținut? Răspunsul la această întrebare se regăsește în descrierea de mai sus. Pasul 3: Care este funcția distală a acestei structuri? Una dintre cele mai cunoscute teorii a avansat ipoteza că structura cognitivă irațională este o adaptare. După cum am arătat, pentru a fi considerată adaptare, o structură trebuie să satisfacă următoarele criterii: 1) Probabilitatea ca această structură cognitivă
[Corola-publishinghouse/Science/2124_a_3449]
-
biologicul, la rândul său, este arhivarea experienței. Așa cum am văzut pe parcursul lucrării, implicațiile acestor insight-uri sunt uriașe pentru modul în care înțelegem natura umană și starea de sănătate și boală. Dincolo de cunoștințele și implicațiile actuale, deja robuste, sunt fascinante implicațiile distale, care vizează modul în care ne înțelegem mediul social și cultural, dar mai ales cum trebuie să organizăm aceste medii pentru a servi mai bine natura umană. Acesta este al doilea pariu în care se angajează astăzi psihologia evoluționistă și
[Corola-publishinghouse/Science/2124_a_3449]
-
manuale, de autoservire, activități sportive, artistice, intelectuale, culturale etc. În registrul motric, abilitatea oferă cel mai înalt nivel al controlului motor, fapt ce permite efectuarea cu eficiență a acțiunilor de „manipulare și explorare a mediului înconjurător”, în special prin intermediul părților distale (mână și picior), care au o mare libertate de mișcare. Membrul superior pune cel mai bine în valoare abilitatea. Abilitatea manuală este capacitatea de a efectua cu ajutorul mâinii mișcări caracterizate prin îndemânare, pricepere, dexteritate și iscusință. Educarea abilității manuale reclamă
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
tulburarea memoriei privește atât evenimentele și faptele dinaintea debutului bolii, cât și cele petrecute după debutul acesteia; f) amnezia tardivă (întârziată) este consecutivă unei tulburări de conștiință. AMPRENTĂ DIGITALĂ (fr. empreinte digitale; engl. fingerprint)- Configurația striurilor suprafeței tegumentare a falangei distale a unui deget; urma lăsată de degete pe suprafețele atinse (utilizată de obicei pentru identificarea persoanei). Aceste urme sunt individualizate, fiind caracteristice fiecărui individ, și se obțin prin aplicarea pe o foaie de hârtie a falangelor distale marcate/muiate în
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
tegumentare a falangei distale a unui deget; urma lăsată de degete pe suprafețele atinse (utilizată de obicei pentru identificarea persoanei). Aceste urme sunt individualizate, fiind caracteristice fiecărui individ, și se obțin prin aplicarea pe o foaie de hârtie a falangelor distale marcate/muiate în tuș. AMPUTAȚIE (< fr. amputation, cf. lat. amputatio, -onis) - Ablațiunea chirurgicală a unui membru sau segment de membru, prin secționarea părților osoase, dar cu conservarea părților moi (lambouri cutanate și mușchi), cu care se poate forma bontul. Prin
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
cerebel și din sistemul piramidal (fapt ce determină parkinsonism), dar și ca urmare a degenerării celulelor din sistemul nevos autonom (Martin, 2005). Atrofia musculară peronieră Charcot-Marie-Tooth este o afecțiune eredofamilială constând în leziuni degenerative ale nervilor periferici, caracterizată prin atrofii distale, cu debut de obicei peronier, la vârsta copilăriei sau adolescenței (fig. 3). AUTISM (< fr. autisme; engl. autism) - Termenul autism infantil precoce a fost lansat de Leo Kanner în 1943 și definit de A.S. Reber ca un sindrom patologic, apărut în
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
ale bolnavilor spastici adevărate puncte-cheie ale controlului, asupra cărora dacă se acționează, se realizează reducerea spasticității cu facilitarea mișcărilor active. Principalele puncte-cheie sunt proximale: gâtul și coloana, umărul și șoldul. Se poate obține relaxarea spasticității dacă sunt utilizate și puncte-cheie distale, cum ar fi: pumnul, glezna și degetele mâinilor și picioarelor. Bobath a propus o scară ce se referă la diferite posturi, care se dobândesc treptat în evoluția filogenetică (Baciu et al., 1981). Scara trebuie judecată în funcție de vârsta bolnavului. Amplitudinea și
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
zona de scurtare a mușchiului contra gravitației sau contra unei rezistențe manuale; cocontracția, adică contracția simultană a mușchilor din jurul unei articulații; c) mobilitatea controlată reprezintă abilitatea de a executa mișcări în timpul oricărei posturi de încărcare prin greutatea corpului cu segmentele distale fixate sau de a roti capul și trunchiul în jurul axului longitudinal în timpul acestor posturi. Mobilitatea controlată necesită: obținerea unei forțe musculare în limita disponibilă de mișcare; promovarea unor reacții de echilibru în balans; dezvoltarea unei abilități de utilizare a amplitudinii
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
în timpul acestor posturi. Mobilitatea controlată necesită: obținerea unei forțe musculare în limita disponibilă de mișcare; promovarea unor reacții de echilibru în balans; dezvoltarea unei abilități de utilizare a amplitudinii funcționale de mișcare atât în articulațiile proximale, cât și în cele distale. CONVINGERE (de la convinge < lat. convincere) - Stare interioară (sufletească) de încredere absolută în adevărul unei știri, formule, idei sau în necesitatea unei conduite sau acțiuni. Bârsănescu (1969) consideră că, în pedagogie, convingerea este privită sub un dublu aspect: ca scop și
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
întâlnește la nivelul policelui și este caracterizat prin flexia metacarpofalangienei și hiperextensia interfalangienei și relaxarea scurtului extensor și a alunecării cubitale a lungului extensor atras de adductorul policelui (fig. 10). DEGET ÎN „CIOCAN” - Deformare a degetului la care articulația interfalangiană distală este în flexie, iar vârful degetului este îndoit palmar, cu imposibilitatea de a executa extensia. Este consecința unei leziuni tendinoase; se corectează prin intermediul unei atele (fig. 11). DEGET ÎN „COUP DE VENT” - Deviație cubitală a degetelor, caracteristică și frecventă în
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
unor criterii clinice generale: a) forma Duchenne, cu o variantă recesivă „X” legată de sex (rareori autosomal recesivă); b) forma centurilor, cu o variantă autosomal recesivă (rareori dominantă) și una sporadică; c) forma facio-scapulo-humerală, autosomal dominantă (rar recesivă); d) forma distală; e) forma oculară; f) forma congenitală (distrofiile musculare congenitale). Eterogenitatea clinică și genetică a acestui grup nosologic este evidentă. Debutul se situează la vârste diferite, între prima copilărie și decada a patra sau a cincea de viață, dar există și
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
Albu, Petcu, 2001). EXAMINAREA APARATULUI LOCOMOTOR - Apreciere a nivelului tulburărilor trofice și funcționale ale aparatului muscular, ce se realizează prin: inspecție, palpare și măsurători. Inspecția se adresează părților simetrice ale corpului, acordându-se atenție feței, centurii scapulare și pelviene, părților distale ale extremităților cum ar fi: eminența tenară, eminența hipotenară, mușchii interosoși. Palparea urmărește în principal: volumul, conturul și consistența mușchiului (mușchiul normal este elastic, după comprimare revenind imediat la forma inițială). În miotonie este tare și ferm; în pseudohipertrofie prezintă
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
bruschețe, violență, fiind implicată musculatura proximală a membrelor. Se instalează la o jumătate a corpului și este determinat de leziunile nucleului subtalamic Luys. HEMIMELIE (< fr. hémimélie, cf. gr. hemi - jumătate, melos - extremitate) - Malformație congenitală manifestată prin dezvoltarea incompletă a jumătății distale a unei extremități. Pot fi afectate oasele radius și cubitus de la nivelul antebrațului sau tibia și peroneul de la nivelul gambei. HEMIPLEGIE (< fr. hémiplégie, cf. gr. hemi - jumătate, plege- lovitură) - Paralizie musculară localizată la jumătate de corp. Este determinată de afectarea
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
modalitate de întindere a unui grup muscular, urmată de contracția activă a acestuia; mobilizare pasivă asistată activ de către pacient. O manevră mai deosebită de mobilizare pasivă este - după Sbenghe (1987) - „scuturarea”, care are ca scop relaxarea segmentară. Kinetoterapeutul prinde extremitatea distală a segmentului, imprimând acestuia scuturări de mică amplitudine, dar repetate. Caracteristicile manevrei: a) forța aplicată - la nivelul maxim de amplitudine, este dozată în funcție de apariția durerii, dar și de experiența terapeutului, mai ales când lucrează cu un pacient cu praguri de
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]
-
recâștigarea amplitudinii articulare, fie a forței musculare. Stabilitatea este capacitatea de a menține postúrile gravitaționale și antigravitaționale, precum și postúrile mediane ale corpului. Mobilitatea controlată reprezintă posibilitatea de a executa mișcări în timpul oricărei postúri de încărcare prin greutatea corpului cu segmentele distale fixate sau de a roti capul și trunchiul în jurul axului longitudinal, în timpul acestor postúri. În privința mobilității articulare, interesează în principal obținerea unghiurilor funcționale și dobândirea amplitudinii mișcărilor. Aprecierea amplitudinii mișcărilor articulare se face prin evaluare directă, „din ochi”, prin apreciere
[Corola-publishinghouse/Science/1932_a_3257]