618 matches
-
doua Sublime. — Vechea poveste, a observat. Inteligența rămasă În urmă confirmă geniala intuiție a artistului. Niciodată n-am avut Încredere nici În doamna Puffendorf-Duvernois, nici În Bibiloni, nici În părintele Brown și, mai ales, În colonelul Harrap. Fiți fără grijă, dragă don Parodi: voi face ca soluția mea să parvină neîntârziat autorităților. Quequén, 5 februarie 1942 Zeul taurilor În memoria poetului Alexander Pope I Cu sinceritatea virilă ce-l caracteriza, poetul José Formento nu șovăia să repete fără răgaz doamnelor și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
avem nevoie. Cu cît memoria unui om este mai încărcată de fapte ale trecutului cu atît omul acela este mai nesigur. Nimeni nu poate controla trecutul, iar trecutul e ca apa, intră peste tot și cînd ți-e lumea mai dragă vezi că ți s-au umezit pereții la cea mai de nădejde-construcție a ta. Trecutul nu poate fi controlat decît dacă este umplut cu fapte legate de promisiunile viitorului. Măgarul lui Nastratin mergea liniștit înainte, pentru că tot timpul avea în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
tribal. Nu m-ar suprinde, a afirmat argentinianul, ca predării, în școlile noastre, a latinei să-i ia locul cea a graiului guarani. E, între altele, o afirmație ce, pasămite, l-a costat Nobelul. — Eu nu râvnesc la fabulosul premiu, dragă Nora; și nici nu văd din ce motiv aș face-o. N-am niciun merit literar deosebit, dar’mite unul științific; iar singurul Nobel accesibil mie ar fi, la limită, acela „pentru pace“... La care ar putea, de altfel, să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
în loc. Fata se apăra gâfâind: Ce vrei? lasă-mă! Ți-am spus! acu ce mai vrei de la mine? Ți-am spus tot... ce mai vrei? Dumnitale alta ți-i dragă și de la mine n-ai ce cere... Nu mi-i dragă nimeni... Cine ți-a spus asta?... Ce am eu acuma cu Tudorița? Eu cu dânsa de mult aș fi sfârșit-o dacă aș fi știut... Ea a făcut o prostie; a aflat tatu-său... A făcut o prostie, de-acu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
Ea a făcut o prostie; a aflat tatu-său... A făcut o prostie, de-acu să se descurce... Și lui tatu-său pot să-i spun, dacă vine la mine... Ce am eu cu fata dumnitale? Nici nu mi-i dragă, nici nimic, acu toate s-au sfârșit între noi... Stăi, de ce te zbați? Stăi să-ți spun numai o vorbă... Fata lui Sanis tremura înfrigurată; parcă se grămădeau în sufletul ei lacrimi, spaime și bucurii. Iar Ștefan Bucșan simțea tremurul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
Întăi nu se gândea la nimic; îi plăcea să se simtă așa singur; pe urmă parcă-i luciră la căpătăi ochii Marghioliței de la bordeiul din deal. Închise pleoapele și o văzu ca-n vis lângă el. Înțelese că i-i dragă și i-i dor de dânsa; și deschise deodată iar spre stele ochii fierbinți. Privi în juru-i și ascultă. Vitele stăteau tihnite în staul și rumegau. Bordeiele și curtea se liniștiră deplin. Se ridică în picioare și-și strânse mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
Lepădatu se gândea, ducându-se spre vitele lui: „Mare șerpoaică și mare zmeoaică îi și fata asta a moșneagului... Acu de ce mă fierbe și mă poartă ea așa cu vorba?... Da’ ce-i pot face? Vede ea că mi-i dragă!“ Pe la sfârșitul lui răpciune un vânt aspru de la miazănoapte mătura pâclele. Se ivi un soare gălbui, fără putere. Noroaiele și bălțile amorțiră. Și peste un amurg arămiu, care colora zarea de la miazăzi la miazănoapte - năvăliră nourii ninsorilor. Și o furtună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
văzuseră. Împăratul se schimbase. Gâtul i se îngroșase. Capul i se micșorase. Părul rărit și tuns scurt păstra doar o mică șuviță rebelă pe frunte. Numai hotărârea din priviri rămăsese la fel de îndârjită. ― Ai vești despre băiatul meu? L-ai văzut? Dragă marchize, mergeți să vă culcați! Ați trăncănit destul! Plecăm într-o jumătate de oră. Napoleon vorbea fără să i se adreseze direct marchizului, privindu-l doar pe Dante Negro. ― Într-adevăr, l-am văzut! interveni acesta, în timp ce Cauraincourt se topea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
ea moare.“ EL (râzând): Nu, nu În stilul ăsta. EA (brusc): Îmi placi. EL: Nu spune asta. EA: Mai e și modest. EL: Mi-e frică de tine. Întotdeauna Îmi e frică de o fată până o sărut. EA (didactic): Dragă băiete, războiul s-a sfârșit. EL: Prin urmare Îmi va fi mereu frică de tine. EA (destul de Întristată): Presupun că așa e. (O ușoare ezitare de ambele părți.) EL (după ce s-a gândit bine): Ascultă. Am să-ți fac o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
niște gloanțe. Vocea lui Audrey tremura. — Mickey și Jack încearcă să îngroape securea războiului. Jack vrea să intre în niște combinații cu el. Poate ceva droguri, poate un cazinou în Vegas. Meeks, mi-e drag Mickey și eu îi sunt dragă lui. Buzz auzi ultimele cuvinte ca pe un bang, bang, bang, bang. Luă fișicul de bani, îl îndesă în buzunar și spuse: Mda, îi e drag să te ducă la Troc și Mocambo, fiindcă știe că fiecare bărbat de-acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
în cazul Alban Berg și, cred, faptul le va da un plus de perenitate. Disoluția cvartetului, cu certitudine, nu înseamnă și dispariția sa. Ascultați-i... VOI N-AȚI ÎNTREBAT fără zahăr V| R|SPUNDE Din viață scapă cine poate BOBO Dragă mama, Am ajuns cu bine aici. Vremea e frumoasă. De când am ajuns eu a fost soare cu dinți. Înainte cică o săptămână întreagă a fost ger și n-a avut nimeni ce să facă. Când e frig rău, n-ai
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2199_a_3524]
-
ai avut ceva intenții, trebuia să mi le spui acum 50 de ani!... * * * De ce nu dansați fetelor? S-a adresat sărbătorita câtorva colege sedentare. Aveți grijă, vă rog, măcar așa, o mică încălzire înainte de tortul și de valsul miresei... Anuță dragă! Îi cam greu! Ulcer varicos... Fibrilații... Cardiopatie ischemică... dureroasă... Pneumotorax... a intervenit și un bărbat. Gabarit depășit... s-a auzit de vreo trei ori. Și, imediat, în pauza următoare dintre dansuri, au vibrat câteva acorduri ale unor piese corale din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
a fi membru al partidului de guvernământ. Și reforma asta mult trâmbițată nu se mai termină odată! Provizoratul ista a generat indisciplină, confuzie și derută în rândul personalului didactic și elevilor... Ce zidesc astăzi unii, mâine alții distrug... Horă dâmbovițeană, dragă: stânga unu, dreapta doi! Înainte și-napoi! Și să ne mai mirăm că ne pleacă cei mai buni oameni din învățământ, că tineretul își ia lumea în cap, că ne părăsesc medicii și informaticienii, că patriotismul a devenit o glumă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
slobozit capul obosit și vizibil îngândurat. După două-trei minute ecranul televizorului s-a întunecat. * * * Tata! Mama noastră-i o haimana și jumătate! O depravată, tata! L-a avertizat Sorina pe tati, mult îngândurat, în momentul revenirii sale de la cursuri. Sorina dragă! Vezi că eticheta de haimana și depravată este incompatibilă pe lângă cuvântul mamă! Și asta cu atât mai mult când afirmația vine din partea fiicei sale! I-adevărat! Dar ea mi-a suflat prietenul care zicea că are gânduri serioase... Ce gânduri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
unui cireș de mai care își arată deja rodul bogat pe care îl vom servi cam după douăzeci ale lunii. La un moment dat nepotul mi se adresează în fața părinților și a soției mele, bunica dinspre mamă căreia-i spune „draga”: - Bunicule, încă de când aveam șase ani, te-am rugat să-mi povestești din viața matale, căci, uite, ai șaptezeci și cinci de ani și îmbătrânești de la o zile la alta. De fiecare dată, mi-ai spus că îmi vei povesti când voi
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
PRIMENIND SÂNGELE ființelor și seva plantelor. Iar am avut un vis, spuse Carol într-o dimineață. Văd că ai prins gust. Am visat Moartea... Moartea cui? îl întrebă Filip. A nimănui. Am visat-o pe Ea. Moartea. îmi dă târcoale, draga de ea. Se spune că dacă o visezi, e cu noroc. Trăiești o sută de ani. Așa noroc, nici la dușmanii mei... Se făcea că mergeam de când lumea pe un pod suspendat, îngust și lung de nu-i vedeai capetele
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
la rang de dumnezeu și ne Închinăm la el. Nu ne Închinăm Însă cu patimă, ci doar așa, de dragul de-a ne Închina. Facem lucrul acesta ca să nu ne Îndepărtăm chiar de toate obiceiurile moștenite de la strămoși. Ăștia suntem noi, dragă Mașa, ființe himerice, plămădite din praful cosmic, la fel de inconsistente și la fel de străine de voi cum e și El. Ne naștem, trăim și, dacă vrem murim, iar dacă nu, nu. - Cum adică, zise Mașa, dacă vreți, muriți, iar dacă nu, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
am Înțeles de ce, Își spuse ea, satul s-a umplut de cocostârci și de ce nu se mai nasc copii. Aceste entități au tot interesul să murim cu toții, pentru ca În locul nostru să aducă propriile lor progenituri...“ - Nu, spuse Extraterestrul. Ai pornit, dragă Mașa, pe un drum greșit. N-avem noi nevoie de progenituri. Și așa suntem plictisiți de noi Înșine. Ce rost să mai aducem pe lume și alte entități, dacă nici noi nu știm exact pentru ce trăim. Sexul triplu, continuă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
lingurile. Ce-am să fac cu Tibi, o să mă pomenească. —Ce-ai cu el, că nu ți-a făcut nimic. — El a răspuns de aducerea veselei și a tacâmurilor. Lingurile le-a uitat. —De lucrurile mele cine a răspuns? —Lenuș. —Draga de ea. Mi le-a adus pe toate, chiar și cursurile, cărțile, trusa de machiaj. Ce să mai spun de haine, pantofi, toate sunt aici. Căutând prin sertare, Cecilia a găsit o lingură de lemn pentru rântaș. — Am găsit soluția
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
vor tipări un Dumnezeu de lux. E cald și bine aici În groapa Glina a poeziei moderne, În scăldătoarea mistreților, unde tinerele poete Își leapădă pruncii plămădiți după sintaxele maternale, unde tot mai mulți aruncă resturile cinei de taină. Astăzi dragă poete nu ți se mai rupe apa chiar de la primul poem. Și nici eu nu mai sunt destul de antrenat pentru a ridica viziunea din praf. Stau În groapa Glina a poeziei moderne așteptînd să-mi crească ierburi pe limbă
UN CARNAVAL ÎN INFERN (scene din viaţa și moartea poetului necunoscut) by Marian Constandache [Corola-publishinghouse/Imaginative/91597_a_107358]
-
mai mari, întreba din nou: -Soarele atotputernic, nu vezi undeva, pe surorile mele dragi? -Sunt aici, surioară! - striga una dintre ele. Nu mă vezi? Sunt chiar în fața ta, bucata asta de gheață care plutește în apele tale liniștite! -Tu ești draga mea soră, vai ce dor mi-a fost de tine! Lasă-mă să te strâng la piept, și cu aceste cuvinte, Marea a trimis un val puternic peste gheață, ca el să se spargă de vârfurile ei, în semn de
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
parale acolo? CODÂRLIC: D-apoi cum? Puzderie. Ia privește... (desface sacul la gură, vântură un pumn de monede) Neam de neamul tău n-a visat așa bogăție! DĂNILĂ: Ia uite, măi frate! Apoi aveți noroc, spurcaților, că mi-i mai dragă viața decât pustnicia, că altfel v-aș fi arătat eu vouă... CODÂRLIC: Eu zic să nu te mai încontrezi cu drăcărimea, măi omule; ia-ți frumușel bănișorii, taci molcum și cată-ți de nevoi. Asta-i. (pleacă) DĂNILĂ: Iaca-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
meu? Măi omule, să știi că, până la urmă, cumnatul Dănilă odată se scutură ca harmasarul cel din poveste, și când ne-a arăta una, om rămânea cu gura căscată de mare mirare! Drept să vă spun, dragă cumnată Smarandă și dragă cumnățele, tare mă bucur de ce văd! Că dacă nu ne-om bucura noi, și dacă nu s-ar avea bine frații și cumnații între dânșii, și nu s-or sprijini la nevoie, apoi degeaba mai sunt neamuri pe lumea asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
bine să o iei din loc. — Încă nu e nimic despre Hanke, fata dispărută? l-am întrebat pe Deubel după ce a plecat Korsch. — Oamenii mei au căutat peste tot, zise el. Terasamentele de cale ferată, parcurile, groapa de gunoi. Am dragat canalul Teltow de două ori. Mai mult de atât nu putem face. Își aprinse o țigară și se încruntă: — E deja moartă. Toată lumea știe asta. — Vreau să desfășori o anchetă de la ușă la ușă prin zona în care a dispărut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
posibil. Ah, și— — Annette, putem să lăsăm puțin lucrurile astea? Trebuie să dau un telefon. Închizi tu ușa când ieși? Nu durează decât un minut. Leigh încercă să-și păstreze tonul calm și liniștit, dar îi venea să urle. Annette, draga de ea, încuviință din cap și închise încet ușa în urma ei. Fiindcă nu credea că va mai fi în stare să dea telefonul acela dacă n-o făcea acum, Leigh ridică receptorul și formă numărul. — Ce repede te miști, răspunse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]