990 matches
-
a abandonat rolul de apărător al ordinii și al regimurilor autoritare; în fine, multe ideologii din țările Lumii a Treia și-au demonstrat inadecvarea. Dar un gol ideologic oferă și regimurilor nedemocratice șansa de a se dezvolta, promovînd un naționalism exclusivist, un Islam teocratic sau o formă chineză de autoritarism al statului bunăstării (cf. Addi, 1997; Huntington, 1996; Jowitt, 1992; Shi, 1997). Metafora valului ne avertizează în privința unei căderi abrupte de pe creastă, și avem acum dovada unei "de-democratizări". Alegerile pot
Democraţia şi alternativele ei by Richard Rose.,William Mishler, Christian Haerpfer [Corola-publishinghouse/Science/1395_a_2637]
-
caracteristici atît de diferite, încît se pierde toată semnificația (Sartori, 1970). Din cauza diferențelor politice palpabile dintre țările cu pretenții de a fi considerate democratice, specialiștii în științe sociale au atașat termenului multe adjective care să facă diferența, cum ar fi: exclusivistă, oligarhică, fragilă, delegativă, neliberală, protejată și asediată. Unele etichetări sînt opace, altele, precum democrație simulată, pseudo-, cvasisau fantomă, sînt peiorative. Collier și Levitsky (1996: 1) descriu rezultatul ca "democrație cu adjective". Ei identifică mai mult de 550 de adjective folosite
Democraţia şi alternativele ei by Richard Rose.,William Mishler, Christian Haerpfer [Corola-publishinghouse/Science/1395_a_2637]
-
atunci cînd sînt psalmodiate, pot aduce energie, impresia de conexiune, stări de calm și de extaz. Am preferat să nu redau mantrele În cartea acesta, dată fiind apartenența lor la tradiția sacră a sistemului Reiki și, chiar dacă ele nu sînt „exclusiviste” - sînt predate oricărui student care urmează Reiki 2 -, rămîn la fel de importante și nu ar trebui folosite cu superficialitate și cu nepăsare. Natura sacră și simbolurile Reiki Nu am inclus simbolurile În carte din aceleași motive. Cu toate că, În ultimii zece ani
[Corola-publishinghouse/Science/2150_a_3475]
-
raționalizare a paradoxurilor”. În opinia lor, paradoxul este propus de acei lideri care nu manifestă ezitări în privința propriului sistem de valori și care iau în serios respectul față de oamenii pe care-i conduc. „Cei mai buni conducători nu sunt nici exclusiviști, nici foarte sensibili. Ei îmbină mai multe trăsături; sunt receptivi, îi sprijină pe cei care vor să-și asume riscuri în unele etape ale activității și susțin noile valori. Ei se raportează în mod constant la perspectivă și la integralitate
[Corola-publishinghouse/Science/2049_a_3374]
-
Hipolit și care îl conduce la identificarea a două niveluri diferite în interiorul sferei realității, îl conduce de asemenea la o înțelegere oarecum tolerantă, deși amestecată cu destul dispreț, a „pământescului”. Monoteismul său strict creștin îi impune o atitudine de tip exclusivist. El moderează însă acest integrism in nuce și reia opoziția radicală Dumnezeu‑lume sub forma unei opoziții relative, Biserică‑Imperiu, ai cărei termeni se mențin într‑un echilibru dinamic. Într‑adevăr, în viziunea lui Hipolit, nu există incompatibilitate absolută între
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
ficțional așa cum îl vom întâlni la Anton Cehov. Cehov scrie următorul pasaj în 1886: Și câinele Wriggles, care avea o blană neagră și un corp lunguieț ca al unei nevăstuici, îl urma cu capul aplecat... Acest Wriggles era extraordinar de exclusivist și demonstrativ. Faptul că privea cu ochi la fel de prietenoși la stăpânul său și la străini nu se bucura de prea bună reputație. Deferența și blândețea lui aveau o ipocrizie iezuită. Nimeni altul nu știa mai bine decât el cum să
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
și oratoria neoclasicistă cu forme universale, deși o asemenea literatură se manifesta împotriva retoricii neoclasiciste. Jurnalismul nu s-a ridicat niciodată împotriva universalității transcedentale. În 1915, când a fost publicată cartea lui Pattee, A History of American Literature, politici literare exclusiviste puteau fi descoperite în discuțiile sale despre naturalism și despre eseu. Aceste discuții sunt importante deoarece au apărut ca principala consecință a primei perioade a jurnalismului literar narativ modern din America. Acestea pun în evidență o perspectivă critică a ceea ce
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
în timp ce știința, sau cel puțin știința laplaciană, susține că noțiunea de "ambiguitate" este descifrabilă și poate fi determinată în cadrul acestui sfârșit critic. Literatura și critica acesteia reprezintă o negociere continuă cu înțeles aproximativ. Mai mult decât atât, astfel de politici exclusiviste se regăsesc și în istoriografia jurnalismului convențional. Când istoricul Paul Many a sugerat măsurarea istoriei jurnalismului literar narativ în funcție de istoriografia jurnalismului convențional, el a încercat să dea acesteia o formă asemănătoare cu cea istorică (561). Așadar, Many ignoră întru totul
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
pare că ar fi unitatea fundamentală a elitei puterii americane. În opinia sa, această unitate este mai ales de ordin psihosocial și rezultă dintr-un sentiment de camaraderie ce permite celor aparținând elitei să se simtă membri ai aceluiași mediu exclusivist. „Nicăieri în America nu există o «conștiință de clasă» mai evidentă decât aceea din rândurile elitei puterii” (Mills, 1969, p. 283). Pentru Mills, logica economiei capitaliste este cea care favorizează interpătrunderea diferitelor ierarhii instituționale și amestecul elitelor specializate, creând astfel
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
395). În această concepție, o anumită combinație a selecției cu competiția este cea care asigură, de bine, de rău, fiabilitatea sistemului. Conform principiului „aristocrațiilor deschise”, preferat de Tocqueville, o asemenea categorie de recrutare n-ar trebui să fie „nici prea exclusivistă, nici prea primitoare pentru nou-veniți” (ibidem, p. 395). Procedurile electorale nu operează o selecție în ansamblul populației, ci doar printre persoanele care-și manifestă disponibilitatea și acceptă să se supună verdictului popular. Din acel moment, așa cum ne arată și Pareto
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
primă instanță, „varietatea este rodnică”, dar, dincolo de un anumit punct, ea generează o situație difuză, prin care diferitele elite se neutralizează unele pe altele (ibidem, p. 86). Alți factori au și ei rolul lor. Unul dintre aceștia este pierderea caracterului exclusivist al elitelor. Caracterul „deschis” al „societății democratice de masă” privează elitele de caracterul exclusivist minimal de care au nevoie pentru a realiza modele și a exercita o influență reală (de exemplu, în privința gusturilor și a opiniilor). Rezultă o stare de
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
difuză, prin care diferitele elite se neutralizează unele pe altele (ibidem, p. 86). Alți factori au și ei rolul lor. Unul dintre aceștia este pierderea caracterului exclusivist al elitelor. Caracterul „deschis” al „societății democratice de masă” privează elitele de caracterul exclusivist minimal de care au nevoie pentru a realiza modele și a exercita o influență reală (de exemplu, în privința gusturilor și a opiniilor). Rezultă o stare de indecizie și o lipsă de leadership. Această „lipsă generală de direcție” oferă diferite posibilități
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
celebră "La Vache Qui Rit", al cărui logotip a fost conceput de Benjamin Rabier. Preluată de brânzarul Léon Bel, imaginea s-a banalizat, a intrat în sfera alimentară (mai mult, e un produs "de masă", people, nu unul de prestigiu, "exclusivist" cum se zice în jargonul presei "mondene" de la noi în ultimii ani). Și-a pierdut aura belicoasă, combativă (Văcuța din Hexagon care divinitățile germanice motorizate). Și totuși, datorită soției graficianului, este introdusă subtil componenta semantică "seducție" (arma invincibilă fiind cerceii
[Corola-publishinghouse/Science/1502_a_2800]
-
din ce în ce mai abstracte și neacceptate; - înțelegerea greșită din partea multor creștini a imaginii despre Dumnezeu și a relației pe care ar putea să o cultive cu Isus, care, conform unor tendințe, poate avea loc doar într-un mod personal de dialog, individual, exclusivist, fără viața comunitară și fără apelul la sacramente. Prin aceasta se promovează greșit idei care afirmă că păcatele pot fi mărturisite direct lui Dumnezeu, iertarea fiind primită tot în mod direct, fără nevoie de un confesor. Se refuză medierea din partea
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
patra. Cît privește povestirea În cușcă, se poate vorbi de un rezumat al producției restrînse care actualizează un contract de lectură mai ambiguu ("secret") la nivelul tematicii povestirii, altfel decît rezumatul unei producții mai vaste. Ajungem la o delimitare precisă (exclusivistă) a publicului: un public interesat de "limbajul criptic", de secretul scriiturii, de savoarea și spaima introspecției. Să analizăm prezentarea autorului: (7) Henry James s-a născut la New York în 1843. A murit la Londra în 1916. A publicat la editura
by Philippe Lane [Corola-publishinghouse/Science/1119_a_2627]
-
vom urmări pe parcursul acestui subcapitol sunt transformările pe care turismul Și călătoriile le-au suferit de-a lungul istoriei, concentrându-ne pe ultimele decenii Și, în ultima parte, pe previziunile pentru următorii ani. Dacă în trecut, turismul era o activitate exclusivistă adresată doar clasei bogate, în prezent a devenit o activitate practicată de aproape toate clasele sociale. Această transformare este considerată un proces de „democratizare” a turismului (Sharpley, 2006: 14). 2.1.1. O scurtă istorie a turismului Deși o parte
Turismul și dezvoltarea durabilă by Dorin Paul Bâc () [Corola-publishinghouse/Science/238_a_160]
-
bătrânului continent, alteori reprezentând doar acea placă de tranziție între Occident și Orientul marii Asii. Ceea ce nu este întru totul adevărat, și pentru a demonstra acest lucru trebuie să pornim la drum fără prejudecăți, făcând abstracție de ipoteze și teorii exclusiviste. Fără îndoială că zona central-sud-estică are nenumărate corespondențe cu Răsăritul, că doctrinele religioase sau politice orientale și-au întins tentaculele și asupra acestei regiuni, marcându-i într-un fel sau altul personalitatea. Interferențele creștino-ebraice ori de altă natură spirituală săvârșite
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
democratică În România. Astfel, În iulie 1945, Iuliu xe "Maniu"Maniu, care se adresa studenților național-țărăniști și enumerând principiile de bază ale partidului său, a subliniat: „Al doilea principiu este naționalismul autentic. Principiul naționalismului este diriguitor pentru noi. Nu suntem exclusiviști, nu suntem șovini. Suntem naționaliști. Nu dorim să persecutăm pe cineva, dar iubim poporul nostru, iubim tradiția românească, istoria, limba, obiceiurile și dorim fericirea și prosperitatea acestui vrednic popor pe care soarta l-a Încercat atât de greu. Respectăm drepturile
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
este semnificativ în imperiul raționalității, însă, pornind de la o legitimă reconsiderare a rolului jucat de instanța cenzorială a spiritului, s-a redat conștiinței de sine demnitatea cuvenită, măcar într-o înțeleaptă evitare a balanței comparative care urmărea cu obstinație părtinirea exclusivistă a unuia dintre cele trei tipuri. O superioară privire armonică asupra îmbinării lor a lăsat în sfârșit loc pentru recunoașterea împărtășită a importanței originale pe care reflexivitatea o aruncă în joc și a retrezit, în paralel, interesul pentru una din
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
esențiale de la multe alte demersuri de coroborare și alcătuiește o structură cumulativă determinantă. Iar drumul către acest cifru definește paradigme paideice și ajunge să fie scop principal al unui anumit sens de orientare evolutivă (ce dirijează formarea către o țintă exclusivistă și privilegiată a revelării autentice de sine, a descoperirii eului veritabil). Aceste paradigme își găsesc corespondenți în trecutul îndepărtat al multor ritualuri religioase de consacrare care însoțesc pasul în maturitate și păstrează până în prezent caracterul de încununare al tuturor eforturilor
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
individualității unui ideal neutru al adevărului), aceasta din urmă intră în jocul formulelor alternative care despart curente și școli de gândire și întrepătrund mesajul egalitar al concluziilor menite unei circulații universale a valorilor cu trăsături-unicat hărăzite să atragă în chip exclusivist adepți sau alte construcții teoretice. Fiecare teorie care a străbătut veacurile s-a născut inițial dintr-o confruntare interioară acaparatoare, din arderea internă a unei idei care ieșea în afara statu-quo-ului unei armonii curente, care contrazicea bunul simț al unei stabilități
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
virtuțile aplicative ale generalizării conceptuale pentru a apropria tehnici și pentru a deschide câmp de exercitare talentului încă neorientat. Aspirantul înzestrat nu este, astfel, niciodată singur la primele sale încercări pe tărâmul artei, iar desăvârșirea nu este niciodată o țintă "exclusivistă" (așezată în raza de posesiune a unei singure personalități). De aceea în perfecțiunea atinsă de un singur creator intră cel mai adesea și contribuția curentului în care s-a înscris, a generației și apoi a epocii sale. Chiar fără înrâurirea
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
structura intelectivă exersată și fixată în "engrame" cognitive. De aceea împrumutul spiritual pe care îl garantează circuitul închis al interiorității este unul dintre temeiurile stabilității personalității și ale forței ei de pătrundere în unghere nebănuite ale datului vital. O definiție exclusivistă a omului-social care uită de reperul permanent al subiectivității riscă să destrame cea mai solidă contribuție la complexul conceptual-spiritual omenesc. Înainte de a face pasul către alterul asemănător, omul își fixează datele de pornire într-o aspră și ascuțită confruntare cu
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
aceste "mari tradiții filozofice". La drept vorbind, ele "propun modele și criterii distincte ale excelenței filozofice", fiindcă "nimeni n-a formulat standarde de excelență filozofică într-adevăr supraparadigmatice, care să ne îngăduie, așadar, să arbitrăm de pe o poziție neutră pretențiile exclusiviste" ale uneia sau alteia dintre "principalele forme de viață filozofică" (s.n. ibid., pp. 245-246). M. Flonta reia aceste idei și în Cum recunoaștem pasărea Minervei? Reflecții asupra percepției filozofiei în cultura românească (București, Editura Fundației Culturale Române, 1998 vezi cap
Dilthey sau despre păcatul originar al filosofiei by Radu Gabriel Pârvu [Corola-publishinghouse/Science/1405_a_2647]
-
și Mario Fantini au publicat lucrarea Toward a Humanistic Education: A Curriculum of Affect. Era un studiu inițiat de Fundația Ford. Autorii au făcut studii în școlile tradiționale și au constatat că ele aveau în vedere și practicau, în mod exclusivist, numai educația intelectuală. Weinstein și Fantini scriau: Accentuarea exagerată a cogniției și separarea acesteia de afectivitate este o trăsătură a societății noastre care, prin instituțiile educaționale, formează indivizi reci, egoiști, incapabili să înțeleagă și să exprime scopuri umaniste 15. Preluând
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]