835 matches
-
poezie: , Se aude o șoaptă turburătoare: Marine! apoi, spus de două ori, ca o picătură melodioasă, ca un clipocit, ca și când picături de ploaie ar cădea pe frunzele adormite ale unui pom, dimineața". în plin elan erotic, scriitorul declară că e ,fascinat" de prezența Aurorei, o adoră: ,Lasă-mă să stau înaintea ta și să-ți simt genunchii, să mă îmbăt de aburul sufletului tău." îndrăgostitul ajunge să considere inutilă, ineficientă scrisoarea, pentru că voia concretul nemijlocit, aș zice, parafrazându-l pe Arghezi
Marin Preda, îndrăgostit by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Imaginative/10045_a_11370]
-
în istoria lingvisticii romanice era deja tradusă în mai multe limbi europene... și, totuși, mai tânărul Niculescu (pe care studenții îl porecliseră Ursul, din cauza aerului lui poate cam ursuz!) - pasionat de tot ce descoperise în Occident și îndeosebi în Italia, fascinat probabil de marele filolog și romanist Gianfranco Folena și de confrații lui - venit într-o zi întâmplător la Catedră în timp ce eram eu în vizită la Iordan, a început o pledoarie pentru cercetarea pur filologică, susținând că cercetarea din țară trebuie
Scrisoare de prietenie by Bruno Mazzoni () [Corola-journal/Imaginative/13618_a_14943]
-
cu ce preț! Comparația cu închisoarea venea de la sine, chiar dacă a fi un fel de prizonier în propria casă era un lux față de viața de după gratii, mai ales când ele erau și comuniste. Fără să vrea se uită în jos, fascinată și ușor amețită de jocul pătratelor de gresie, mai patinate acum decât le văzuse prima oară. “Poate vrei să te odihnești puțin, vei fi obosită, nu e plăcut să mergi într-un tren aglomerat pe căldură”. Politețea lui, nu doar
În vizită la unchiul Gh. by Mioara Apolzan () [Corola-journal/Imaginative/13093_a_14418]
-
din anul următor la Leipzig. Brahmsîși alege propriile texte Biblice în Recviem cu scopul de a avea o utilitate universală mai mare decât textele liturghiei romane. Din generația următoare a lui Brahms și César Franck va face parte Max Reger. Fascinat fiind de muzica luterană din trecut, Reger a scris motete fără acompaniament, Geistliche Gesange op. 110 și Acht Geistliche Gesange op. 138, asemănătoare muzicii luterane din secolul al XVIII-lea. Din anul 1920, organiști și cantori și-au propus să
Revista MUZICA by Cristian CARAMAN () [Corola-journal/Science/244_a_484]
-
și mori. Nu pot fi uitate atelierele de trăsuri, șarete și cabriolete ale renumiților Roth și Bulfinski. O parte dintre acele elegante mijloace de locomoție erau aduse la comanda de la Zurich, Viena și Paris. Copiii Craiovei priveau cu ochii mari, fascinați, acele bijuterii. De multe ori furau zahăr cubic de acasă, pentru a-l oferi căilor, care trăgeau acele obiecte de artă autentică. În anii când Marin Iorda era directorul Teatrului Național din Craiova, s-a introdus, pentru prima oara în
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
se ridică și spune că este ziua de naștere a lui Mihai Eminescu. Profesorul bucuros, Încuviințează: „Da copii, astăzi se Împlinesc 100 de ani de la nașterea celui mai mare poet al românilor, „poetul nepereche”, Mihai Eminescu, după care am ascultat, fascinați, povestea vieții geniului poeziei românești și, spre regretul nostru, am auzit clopoțelul, care, altădată ne bucura, acum ne-a dezamăgit, că povestea nu se terminase. Atunci profesorul nostru drag, ne-a adus și am văzut, pentru prima dată, cartea de
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_214]
-
se stabilește un raport pe un fond obscur de sexualitate, pe grade de posesiune, cel bătut devine obiectul plăcerii celui care lovește, iar bătăușul, cu cheltuiala de forțe pe care o implică ceea ce se numește o bătaie bună, se supune fascinat unei asmuțiri a simțurilor similară orgasmului. Desigur, nu toți care bat sunt campioni, după cum nu toți bărbații sunt de o potență în stare să impună oricărei fiice a Evei, încât în respectivele instituții ale puterii se purcedea la o selecție
Bătaia la români by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/15061_a_16386]
-
informații? Ce fel de informații? - A, de toate: unde s-au născut oamenii, câți bani au, ce crime au comis sau comit. Bineînțeles, noi nu ne amestecăm. Cayle se încruntă la ea, pe de o parte nemulțumit, pe de alta fascinat. Nu avusese intenția să se lase abătut din drum, dar de ani de zile îl obsedaseră tot felul de întrebări privitoare la Arsenale. Și iată, în sfârșit, pe cineva care putea răspunde la aceste întrebări. - Dar cu ce se ocupă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
fără zgomot în nasul polițistului Jor. Instantaneu! Fara, care deschisese gura, în timp ce bătrânul îi dădea aceste explicații, pentru a protesta, arătând inutilitatea ilustrării vreunei alte calități a armei în afară de cea de care întrebase el, strânse buzele la loc. Se holbă fascinat. Și ceva din minunea pe care o vedea îi paraliza și mintea, și trupul. Văzuse și mânuise și el armele soldaților, care nu erau decât niște obiecte obișnuite din metal ori din plastic, folosite destul de stângaci, ca și orice altă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85067_a_85854]
-
sacul dureros de prea plin, eliberând tensiuni de multă vreme zăgăzuite. Jordan îi relata pe nerăsuflate întâmplări și expediții vânătorești, peripeții cu animale ireale, obiceiuri și metode de vânătoare din ținuturi ale căror nume Bătrânul le auzea pentru prima dată. Fascinat, se lăsa purtat în lungi călătorii pe care nu s-a încumetat vreodată nici să și le dorească. Jordan se înhăitase de copil cu un vânător ambulant de păsări, cu care cutreierase Balcanii, ungând crengile copacilor cu clei din fiertură
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1748]
-
se Întâlnește Întâmplător cu don Lope și cu Toledo, servitorul lui. A o șterge-i cu temei; că și ele pleacă de-aci. Oh, ce izbândă-i În a fugi de armele unei femei! Totul mi-a dispărut din preajmă, fascinat cum eram de cuvintele ce ieșeau din gura actorilor. Bineînțeles, după nici câteva minute mă aflam În plin Arenal al Sevillei, Îndrăgostit nebunește de Laura, și nu-mi doream decât să dau dovadă de vitejia căpitanilor Fajardo și Castellanos, Înfruntându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
ne mângâie, să scoată la suprafață ce mai este bun în noi, am fi niște simpli ...roboți. O carte este disponibilitatea de a liniști sufletul și mintea, de a rămâne doar cu tine însuți. Și avem atâta nevoie! Îl ascult fascinată și îi dau, categoric, dreptate. - Totuși, nu ați vrea să - mi spuneți un preț? Măcar simbolic. Bănuiesc, sunt sigură, că la rândul dvs., ați investit niște sume, de-a lungul timpului, pentru această colecție impresionantă. - Permiteți-mi să vă contrazic
Viaţa ca un fir de păpădie… by Claudia Mitră () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101021_a_102313]
-
Virgil Mihaiu D. S. Perdigăo În urmă cu un deceniu citeam fascinat, în România literară, un eseu despre incitanta relație dintre Mateiu Caragiale și primul ambasador al Portugaliei la București, Martinho de Brederode. Cutezătoarea ipoteză a studiului era că amiciția dintre diplomatul portughez și scriitorul român îi inspirase acestuia din urmă atât
Frânturi lusitane - Lusoromânul by Virgil Mihaiu () [Corola-journal/Journalistic/8905_a_10230]
-
e îngrozit, chiar încremenit de reverberațiile prezentului pe care îl califică drept scârbos. În fața aceluiași spectacol, Pythia se arată absentă, complet detașată, nemulțumită, ironică și tristă, plictisită, oarecum jenată, nervoasă, nu prea convinsă. În schimb, Oedip privește avalanșa imaginilor uluit, fascinat, îngrijorat și, în același timp, amuzat, alarmat, excitat, morbid, speriat. Fără să-și poată desprinde privirea de pe ecran, urmărindul cu sufletul la gură, el cere un fotoliu pentru a contempla comod acest prezent spectaculos și zbuciumat. Constatând că toate acestea
Oracolul dereglat by Alexandra Ciocârlie () [Corola-journal/Journalistic/5241_a_6566]
-
de frumos să trăiască și să supraviețuiască, sub forma a 30.000 de specii, adaptîndu-se ( Adaptation e titlul original al filmului), în timp ce, "la oameni", la nefericitele creaturi preagînditoare, "adaptarea e rușinoasă, e ca și cînd ai capitula"... În rolul scriitoarei, fascinată mai întîi de orhidee și mai apoi de hoțul de orhidee, Meryl Streep iradiază, parcă, și ea, ceva din stranietatea unei orhidee; în plus, are tristețea unei făpturi care ar vrea să simtă ce e aceea "o pasiune nemărginită", dar
Gemeni hollywoodieni by Eugenia Vodă () [Corola-journal/Journalistic/14019_a_15344]
-
fermecătoare cu siguranță, iar machiajul ușor și bustul nu mai mare de doi pumni n-o făceau deloc atractivă. Și biata fată mai avea și un chip cam rotund! Cu toate acestea, Colette continua s-o soarbă din priviri. Era fascinată.”
Mic-dejun cu Audrey (I) by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/5898_a_7223]
-
atunci cînd clipea, ceea ce se întîmpla des, pleoapa nu i-l putea acoperi. Lăsă documentul și zise: — Degi, doriți să deveniți bibliotegar. Mușchii care îi acționau limba se mișcau greoi și stropi de salivă săreau pe birou. Thaw îi urmărea fascinat, dînd din cap aprobator și scoțînd sunete pasive cînd i se părea că se cuvine. — ... orele negezar ezalonate. Vei lugra două zeri pe săptămînă pînă la opt zi zumătate, dar aztea vor fi compenzate cu diminețile libere. Va trebui ză
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
jumătate de zi? — Domnule Watt, răspunse Thaw, îmi dau seama că școlile trăiesc din examene și recunosc că mulți studenți n-ar lucra dacă nu li s-ar da hîrtii tipărite de guvern. Domnule Peel, am fost de-a dreptul fascinat cînd v-am auzit apărînd contractele și promisiunile, pentru că, dacă acestea n-ar fi apărate, am trăi în anarhie. Nu pot nega adevărul spuselor dumneavoastră; eu n-am altceva de făcut decît să îl opun adevărului meu. Acest examen pune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
colț într-o cameră obscură, unde cuplurile se prindeau și se învîrteau în sunetul unui gramofon. Brusc, o femeie în rochie neagră zise tare: — Sfinte Dumnezeule, tu ești Duncan? Nu vrei să dansezi cu mine? Dansară, și el îi privea fascinat părul blond și umerii goi. Ea chiocoti și-i spuse: — Nu-ți mai amintești de mine, dar ar trebui. Eu sînt prima fată cu care ai dansat. Pentru prima și întîiași dată. El îi rînji recunoscător și zise: — Mă bucur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
-ntr-un fel de putere ascunsă, latentă, mitică. O scară de incendiu prinsă în inele de fier își arunca umbra de mileu pe zidul clădirii miliției. Frunzișul unui plop se zbătea ușor pe fundalul unui zid de var. Mă mișcăm, fascinat și prudent, într-o fotografie. Priveam fix către puntea cu trepte, sprijinită cu un capăt în imensul zid orb. Balustrada din stânga lăsa o umbră de smoală, triunghiulară, pe dalele punții. Din acel ungher s-a ridicat, cu ochii scânteietori, cu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
buchet de violete? Soarele îi picta fața în culori intense și pastelate, incendiind mătasea rară a voaletei și punând o stea arzătoare pe gămălia mare, de onix, a acului de păr. Le privise pe ucenicele de la etaj câteva minute, ca fascinată, pentru ca apoi să intre în gangul întunecat al casei de-alături, pierzîndu-și treptat culorile în umbra tot mai densă. Automobilul negru plecase și el, lăsând străduța goală și melancolică, însuflețită doar de câteva minuscule plăntuțe ruginii crescute printre pietrele caldarâmului
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
fără să se plictisească, la complicatele operații cosmetice și vestimentare care duraseră aproape opt ore. Înfundat într-un fotoliu de răchită, o privea pe Cecilia ca pe-o logodnică mistică sau ca pe-o zeiță. Iar acum, lângă Cedric, privind fascinată vitrina medicală de vizavi, ocultată din când în când de trăsurele trase de catâri ce-și scoteau prin pălăriile de fetru urechi lungi și neliniștite, de limuzine de culoarea lămâii și chiar, o dată, de un dric gol, cu ferestre strălucitoare
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Ochii lui, palizi ca de șarpe la lumină de zi, erau acum doar două ovale, ușor bombate, ochi de statuie, fără urmă de iris sau de pupilă. Între cei doi pășeam noi, Negrii, mai sclavi, mai neputincioși, mai umili, mai fascinați decât a fost cineva din neamul nostru vreodată. Hamiți, cușiți, etiopi. Zombies. Legați în lanțuri, torturați, biciuiți de mâini albe ca aripile de molie. Părăsind Coasta de Fildeș pe galioanele împuțiciunii. Umplând minele, bordelurile și gropile comune din cincizeci de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ca un gaz în lumină. Doar punctul ei incandescent se lățea atunci sub ochiul meu, devenind o mare de aur, o poleială de aur topit ca pe nimbul icoanelor, dar în care suiau și coborau, lent, ființe filiforme. Le priveam fascinat, uimit că-mi vedeam în spatele lor și propriul ochi reflectat pe lentilă, cu gene lungi și negre, cu iris căprui în jurul pupilei aurii în care fremătau, cu umbrele lor neînchipuit de subțiri, firișoare ca de lână și animalicule mai evoluate
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
inventată parcă de acea unică densitate a luminii, nu ar fi stat pe banca ei, în rochie de dantelă albă și cu mîinile-n poală, arătând mai neajutorată decât dacă ar fi strigat după ajutor în largul mării. Herman se oprise fascinat, foarte aproape de ea, dar despărțiți de barele gardului de fier forjat. Stătuse acolo minute-n șir până când, parcă la o nouă schimbare a luminii spre un fel de purpură lichidă, Soile-ntorsese încet capul spre el. "Mircea, a fost ca un
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]