1,538 matches
-
spus oficial. Păstrează tăcerea. Bine face din moment ce mai are de înfruntat cu puterea flăcării violet FMI-ul, opoziția și demonii crizei românești, fatalmente dezlănțuiți în 2010. II. PATOLOGII ALE SACRULUI Cumpărăturile de sărbători. Simbolistică sacră și patologie ostentativă A început frenezia cumpărăturilor de sărbători. Supermarket-urile sunt asaltate, cozile au devenit parcă nesfârșite, iar parcările neâncăpătoare. Shopping-ul crează o veritabilă dependență. În hypermaket-uri a început isteria de sărbători. Este din nou momentul ca bunul român să confirme o mai veche
by NICU GAVRILUŢĂ [Corola-publishinghouse/Science/990_a_2498]
-
a proiectat în mesagerul "Noului Olimp" ambițiile, dorințele ascunse, trăirile îndelung cenzurate, frustrările și neîmplinirile. Fanul Jackson de oriunde trăiește prin delegație, grație muzicii, deliciile imaginare ale transfigurării condiției lui de om normal. Vrea să experimenteze misterul dansului, magia ritmului, frenezia aproape extatică a dezlănțuirii totale a trupului. Provocând prin concerte asemenea trăiri, cântărețul american a stat el însuși sub semnul unor fantasme mitice. A dorit, de exemplu, să învingă timpul, să păstreze aparențele unui om veșnic tânăr. Și-a dat
by NICU GAVRILUŢĂ [Corola-publishinghouse/Science/990_a_2498]
-
prin transfer, adică prin mijlocirea a 11 jucători. Ei întrupează speranțele, temerile, ambițiile și frustrările unei întregi națiuni. Astăzi, fotbalul a luat locul clasicelor confruntări războinice de altădată. Este (și) un fel de război simbolic între națiuni. Fotbalul ilustrează și frenezia cu care ne asumăm chipurilor postmoderne ale străvechilor eroi. De la celebrul magician Merlin ajungem într-un registru clar cosmopolit la magicianul fotbalului mondial: Messi. Nevoia socială de eroi este incontestabilă. Din nefericire, de la Hagi încoace fotbalul românesc nu ne-a
by NICU GAVRILUŢĂ [Corola-publishinghouse/Science/990_a_2498]
-
epic și moral. S. reinventează, s-ar putea spune, acest motiv esențial și etern în poezie, asociindu-i nuanțe trase din lecturi sau imaginând altele. Dominant se arată, în poeme populate de zeițe ale aerului, sentimentul de jubilație, frecventă este frenezia solară. Lumea din afară e văzută în oglinda diafanului, sufletul pare sorbit de „vârtejuri diafane”, vertebrele trupului tânăr luminează ca niște faruri cosmice și, pe aceste câmpii aeriene, îndrăgostiții aleargă cu mâinile transformate în spițe solare. O stare incantatorie și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289876_a_291205]
-
existența unui conflict (interior, cognitiv și creator). 9. Secvența citată reprezintă un „decupaj“ din lunga confesiune a personajului narator. Acesta apare în ipostază auctorială, evocând toate etapele creației. Având experiența câtorva cărți scrise deja, eroul recunoaște neliniștea inițială, urmată de frenezia creatoare, de conștiința că devine robul propriei lumi ficționale și de epuizarea strivitoare din final. Întreaga secvență dezvăluie nu numai treptele actului creator, ci și personalitatea unui artist care își „radiografiază“ cu luciditate trăirile, pentru a le converti apoi în
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
trăirii pătimașe și al fatalității tragice. Este un personaj realist, tipologic, care se consumă între iubire și patima pentru pământ. Sub aparența simplității („Sufletul său este în realitate unitar: simplu, frust și masiv, el pare crescut din pământul iubit cu frenezie.“ - E. Lovinescu) și a linearității procesului de alunecare în afara valorilor morale, Ion are o structură interioară complicată, cu trăiri contradictorii (complexitatea este o emblemă a personajului realist). Aceasta pare modelată de statutul social periferic al eroului și de sentimentul frustrării
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
deja foarte obosit, Lenin suferă, pe 26 mai 1922, primul său atac cerebral. Teama de o posibilă paralizie este dublată de aceea de a nu apuca să-i lichideze și pe ultimii dușmani, și atunci se aruncă într-o adevărată frenezie nimicitoare. Deja, pe 19 martie, el ceruse lichidarea Bisericii ortodoxe. în mai, inițiază un vast plan de „expulzare a scriitorilor și profesorilor care sprijină contrarevoluția” și dă directive pentru redactarea unui nou cod penal, care va servi la organizarea procesului
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
dolar la 51.000, după patru săptămîni de conflict, în timp ce mărfurile alimentare s-au ieftinit spectaculos în bazarurile din Kabul sau Kandahar... În acest timp, volatilitatea piețelor financiare americane a atins apogeul, toată lumea vinde și cumpără la bursă cu o frenezie parcă fără noimă, în timp ce încă 415.000 de salariați americani au fost concediați, ridicînd rata șomajului la 7,4 %. Ca să nu mai vorbim de costurile umane și materiale, de psihoza declanșată de cîțiva bacili de antrax, obținuți cu cheltuieli infime
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
șomajul la 20%, creîndu-se mari tensiuni sociale, a dezarticulat industria națională, a creat și accentuat disparități între regiuni și animozități între acestea și puterea centrală, a introdus moneda și piața monetară braziliană într-un joc speculativ extrem de periculos, practicat cu frenezie la nivel planetar. Criza asiatică declanșată în 1997 avea să aducă o nouă lovitură, asalturile speculative provocînd incertitudini suplimentare. Capitalurile străine au început să părăsească țara, declanșînd crahul bursier din 13 ianuarie '99, "miercurea neagră" a Braziliei. Aceste capitaluri flotante
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
de speranța că inventivitatea umană fără limite, va reuși să pună limite oricărui pericol de dezintegrare. Un exemplu de inventivitate, un model cu putere de circulație la scară planetară este noul Babilon sau povestea orașului american. Acel oraș cuprins de frenezia dezvoltării În anii de după al doilea Război Mondial. Acel fenomen În expansiune, consecință a pragmatismului, eficienței dar și poziției dominante,de mare putere mondială, câștigată În urma războiului. Goana după putere, după avere, a dezarticulat Într-un timp record, umanitatea
Prelegeri academice by Arh. IONEL OANCEA () [Corola-publishinghouse/Science/91771_a_92346]
-
Înainte de deschiderea mitingului, a fost asigurată o bună dispoziție, întreținută cu muzică de fanfară și cântece populare. Când cele două delegații au apărut la tribuna stadionului, Gheorghe Pană, șeful colectivului organizatoric principal care conducea festivitățile la stadion, luat de valul freneziei și vrând să ceară să se facă liniște, a zis cu voce tare la microfon: "să tacă muzica din gură"! La nu foarte mult timp de la consumarea acestor evenimente, cei doi protagoniști, N. S. Hrușciov și Gh. Gheorghiu-Dej, au părăsit
[Corola-publishinghouse/Science/1455_a_2753]
-
ca rădăcini surîsul cercuiește În aer un profil și-n talgere de umbră genunchiu-și scrie mărul. Dacă e de găsit o unitate a poemului dincolo de explozia mozaical-caleidoscopică a imaginilor, ea s-ar afla mai degrabă la nivelul stării de spirit: frenezie a sentimentului erotic, amintind În parte de, bunăoară, Psalmul de taină arghezian („Femeie răspîndită-n mine / ca o mireazmă-ntr-o pădure”...): mă răscolești ca-n arie treci degetul prin creștet mă-mprejmuiești mă treieri mă-nchizi ca un hectar te-nalți precum
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
Zodiac (1930), nu pare, la prima vedere, să producă schimbări importante la nivelul universului imaginar și al tehnicii discursive. Poetul rămîne În continuare o sensibilitate prin excelență deschisă, cu aceeași extraordinară disponibilitate de a surprinde „miracolul” metamorfozelor universale, cu o frenezie senzorial-imaginativă ce se dezvăluie ca agent transformator, Într-un proces mereu reluat al „alchimiei imaginii”. „Printre versurile sale - scria Pompiliu Constantinescu În recenzia cărții - te poți plimba ca printr-un hățiș nesfîrșit, poți schimba direcția, fără teamă de a pierde
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
horă fantastică peste pleoapele voastre Închise. E aici o „pedagogie lirică” tipic avangardistă, vizînd cultivarea disponibilității revelatorii a ființei, zguduirea inerțiilor, dinamizarea sensibilității În sensul participării la miracolul cosmic („Cu-o ancoră de sunet să-ntîrzii În minune”) - noua versiune a freneziei romantice a comuniunii cu „misterul” universal. Știindu-se profund vulnerabil Într-o lume ostilă, ale cărei Înfățișări amintesc În scrisul său de coșmarul expresionist, poetul Își transformă fragilitatea Într-un paradoxal mijloc de apărare, investind totul În puterile transfiguratoare ale
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
imnuri erotice, al cărei centru iradiant era chipul femeii iubite. Versul e, desigur, mai rafinat acum, feeria imagistică mai spectaculoasă, lanțul asociativ-fantezist pare de-a dreptul infinit, vărsîndu-se dintr-un adevărat corn al abundenței. „Delir cosmic”, „abuzivă feerie În haos”, „frenezie rimbaldiană a imaginii”, „lirism de feerie cosmică, de halucinatoare persistență a plasticii”, „joc neostenit al artificiilor”, „Înalte tonuri de odă” - erau calificativele date, bunăoară, de Pompiliu Constantinescu În recenzia sa, - și ele numesc cu justețe trăsăturile fundamentale ale acestei poezii
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
persistență a plasticii”, „joc neostenit al artificiilor”, „Înalte tonuri de odă” - erau calificativele date, bunăoară, de Pompiliu Constantinescu În recenzia sa, - și ele numesc cu justețe trăsăturile fundamentale ale acestei poezii. „Incantația” e pentru Voronca sinonimul stării de exaltare, de frenezie a imaginației, provocată aici de sentimentul iubirii, explozie a fanteziei spre toate punctele cardinale, Într-o rețea extrem de ramificată de echivalențe, adeseori de o mare strălucire: atmosferă cvasihalucinatorie, sugerată În același regim al interferențelor și comunicării osmotice dintre eu și
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
puțin frecvente. Ilarie Voronca nu face excepție de la regulă. Ba, mai mult, - cum am avut prilejul să remarcăm, urmărindu-i activitatea de teoretician al „poeziei noi” - el pune În susținerea ideilor mișcării și a propriului program un patos particular, o frenezie care Îl individualizează ca pe unul dintre cei mai pasionați promotori ai poeziei. Încît pe scheletul doctrinar crește repede abundenta vegetație imagistică, manifestul e deviat spre confesiunea lirică, atrage În spațiul său elemente de memorialistică, devine elogiu sau invectivă. „Radiografia
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
rînduri melancolice: „Dar vocea ta, cîntecul nostru, scrisul acesta mărunt, nu sunt decît scoicile și brățările uitate pe țărm și pe care un braț al mării lunecos le adună și le face să dispară”. Poetul-personaj trăiește Însă cu o particulară frenezie - ca și În versurile sale - orice promisiune a metamorfozării universului. Acesta, - surprins, În genere, În datele sale concrete, Într-o notație de „reportaj” al faptului cotidian, apare modelat, Într-un prim moment, În figuri - cum am văzut - ale Închiderii, stagnării
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
desface În vorbele ca lăzi”, „glasurile-n seară se schimbă precum gărzi”... O strofă dinspre finalul poemului ar putea oferi, ea singură, un repertoriu reprezentativ de elemente definitorii pentru structurarea spațiului imaginar ca deschidere pluriperspectivică, succesiune de „priveliști” dinamizate de frenezia afectivă, urmînd un itinerariu ce conferă o relativă coerență viziunii prismatice: „un cer tăiat pe-obrazul ce-l știu itinerar / cu-ntoarceri cu-o privire pe sîngele-n fereastră / din tine se desface priveliștea Într-o glastră / și evantaliu-n palmă
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
cuprindă totul, - iar această obsesie e constantă pe parcursul Întregii opere. Ea se referă În egală măsură la extensiunea spațiului imaginar și la intensitatea cu care exteriorul se oferă sensibilității transformatoare. Acumularea, enorma adițiune de imagini, merge mînă În mînă cu frenezia afectivă a Întîmpinării lor, Încît e greu de spus care dintre ele e cauza celeilalte sau consecința ei. Oricum, reveria totalei Îmbrățișări a lumii străbate ca laitmotiv poezia, de la optimista, euforica invitație la „balul” integralist din primele volume de factură
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
la „iluminare” și „miraculos”. Or, nimic nu sugerează mai bine eliberarea de orice constrîngeri, absoluta libertate, decît jocul alimentat de imaginație, oferind prilejuri de uimire și Încîntare În fața metamorfozelor lumii, revelate și contemplate ca atare, sau provocate sub imperiul unei frenezii senzorial-afective ce devine programatică. Itinerariul străbătut de Ilarie Voronca În spațiul avangardei a fost de natură să-i Întrețină, poate chiar mai mult decît la alți confrați, gustul pentru spectacular. Faptul, bunăoară, că primele contacte cu avangarda au avut loc
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
se dilată În toamna unde crești”, „cu unghiile-n talangă sporești stelarul pîntec”, „obrazul tău se-mparte talangă, poate cîntec”, „deschizi ca o barieră noaptea” etc. etc. Prins În ritmul trepidant al marelui oraș din Ulise, subiectul liric trăiește alternativ frenezia participării la spectacolul „evenimentelor [ce] se succed ca ferestrele”, Încordarea nervilor „atleți negri pneuri serpentine afișe”, și drama Însingurării, a „obișnuinței [care] e pe umerii tăi ca o cămașă uzată”, a izolării și stagnării. Ieșirea din aceste ultime stări de
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
echivalențelor imagistice, care-l acoperă pînă la „tabuizare”. Se pot decupa aproape de oriunde secvențe semnificative pentru acest du-te-vino neîntrerupt avînd ca efect sfărîmarea discursului Într-un mozaic de imagini derivînd unele dintr-altele, coagulate, relativ, la nivelul „temei”, sub semnul freneziei caracteristice provocate de eros. Iată una, la Întîmplare, din partea a 4-a a poemului: cristale de aer stau limpezi În ospățuri paharele-n dantelă cu chei de buruieni rupi sufletu-n privire și tîmplele ca hățuri cînd vorbele-n Întoarceri
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
adune „toate Înfățișările lumii sub cristalul pleoapei”, asemenea scăderi sînt Însă ca și inevitabile. Iar firea poetului nu era deloc Înclinată spre echilibrul lentelor decantări și al ascezei contemplative, ci tentată de spectacolul metamorfozelor unei lumi În mișcare, translate În frenezia imaginației lingvistice: o fervoare care i-a Îngăduit să Înlăture multe obstacole ale convenției literare, să aducă limbajul poeziei În acea stare de absolută disponibilitate, deschisă oricăror modelări. În acest spațiu dinamic, „miliardarul de imagini” s-a cheltuit cu o
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
mai degrabă diurn, deschis, cum am văzut, spre feeric și sărbătoresc, Între repere ce nu eludează referința „realistă”, oricîte straturi ale fanteziei ar acoperi-o. Abia În Patmos ajunge de fapt În pragul vizionarismului oniric, ce substituie În mare măsură freneziei de „operator al limbajului” ambiguitatea specifică a unor stări de spirit aliind angoasa, stranietatea programaticului „depaysement”, cu reveria totalizantă. La Întrebările puse de G. Călinescu cu privire la apartenența poetului la una sau alta dintre orientările avangardei, se poate așadar răspunde că
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]