2,694 matches
-
atenționării părintești. Spectacolul acesta care mi-a obsedat și îngrozit copilăria nu mi-a devenit nici mai târziu accesibil. Oricâtă informație istorică, antropologică, sociologică etc. am asimilat. El a rămas să reprezinte pentru mine alteritatea absolută și emblema însăși a iraționalului. Despre ce se întâmplă la Constanța cu extraordinara moștenire lăsată de Oleg Danovski orașului dețin cred și mai puțină informație decât despre soarta amărâtă a romilor de la dezrobire încoace. Doar atât știu: că imensul artist a ales în ultimele lui
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
autoritățile culturale de la Constanța, bătându-se între ele cu acestă moștenire pe post de ghioagă, confirmându-ne câte parale face în ochii lor moștenirea culturală, copilul lăsat în grijă și a cărui răspundere o poartă, reprezintă o asemenea emblemă a iraționalului și a alterității. Încerci să înțelegi și îți dai seama, cu disperare, că nu e nimic de înțeles. Ca și cum oameni de talia lui Oleg Danovski s-ar ivi cu sutele în orașul acesta, de a cărui ariditate culturală toți ne
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
liderii locali se bat între ei, exact ca țigăncile din amintirea mea, la fel de nepăsători de ghioaga însuflețită pe care o folosesc, rod al unei vieți întregi de muncă și creație unice, ca orice muncă și creație de fapt. Emblemă a iraționalului și a alterității absolute, spectacolul acestei lupte este și dacă te informezi, cu totul lipsit de interes în detaliile lui. Unii dintre protagoniștii acestei lupte au crezut pesemne că orașul cel mai mare din țară, după București, se poate lipsi
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
urmă o să le uităm. Faptul că Teatrul din Constanța îi poartă încă numele pare o fărâmă aruncată de la masa belferilor nepăsători și fără alte nevoi decât ce înfulecă ei acolo, o umilitoare concesie, iar lucrul acesta este nu doar emblema iraționalului, ci chiar revărsarea lui, indecentă, abuzivă, grotescă, peste viețile noastre ale tuturor. Noiembrie 2006 Riscurile militantismului Războiul în jurul simbolurilor religioase în școli părea să aibă cel puțin un merit incontestabil. Fiind unul în care erau în joc idei, se dovedea
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
dori în publicațiile noastre, indica o cheie de lectură a "cazului românesc" care mi s-a părut atunci cheia potrivită. Domnia-sa relua distincția între "culturile vinovăției" și "culturile rușinii", instituită în 1951 de Dodds, în lucrarea lui, Grecii și iraționalul, dezvoltată de Ruth Benedict în Crizantema și sabia, unde autoarea încerca să descifreze comportamentul japonez în al doilea război mondial, și în fine, de James Atherton, care vorbește într-un eseu mai recent despre "judecata prin presă" caracteristică "culturilor rușinii
Cum am spânzurat-o pe Emma Bovary by Doina Jela [Corola-publishinghouse/Science/937_a_2445]
-
la contestarea individualismului, pentru a face loc cui? Unor tribalisme și barbarisme specifice unui trecut neguros. Dezideratele echilibrelor dintre sat și oraș, dintre agricultură și "servicii", dintre societate și natură, dintre guvernanți și guvernați sunt ocolite ori înlocuite cu decizii iraționale. Logica lui "nici" este subsumată unei logici a contradicției, nutrită de metafizici ale absurdului. Pomicultorul și ceilalți agricultori trudesc mulți ani să obțină soiuri mai bune de plante și animale, ajungând la ameliorarea lor fără să-și încrusteze numele pe
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
Dumnezeu cu ajutorul minunilor naturii (Fénelon) sau prin apeluri la intuiție și sentimente (janseniștii, pietiștii și chietiștii, cultul Sofiei mistice, rozacrucienii, cabaliștii, inițiații în căutarea pietrei filosofale și alții). Valorile în general, cele moderne în special pot să fie ne- sau iraționale, ireale, dar mai întâi ele sunt, există. Cu alte cuvinte, existența este mai puternică decât inexistența, decât golul și nimicul. Sensurile negative apar după cele pozitive. La fel, virtualul are ca bază realul, nu invers. S-a văzut aceasta după
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
noile nedreptăți absurde create în anii 1990 de pretențiile exagerate ale unor partide și organizații politice privind reformele din România, prin ilegalitățile comise de unii guvernanți corupți, prin creșterea numărului și gravității tâlhăriilor și pungășiilor, țara poartă urmele unor distrugeri iraționale greu de recuperat. Scăderea calității vieții oamenilor nu se oprește. Un parcurs deosebit a avut Iugoslavia. Ea s-a confruntat cu instabilitatea politică după moartea lui Tito în anul 1980. "Moartea socialismului estic" din 1989 nu a dus la dispariția
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
de mii de tone de legume, fructe, cereale, lână, lapte și alte produse, reprezentând nu numai părți din sumele amintite, dar și munca și alte valori consumate în zadar. Irosirile constituie anomalia cea mai costisitoare pentru noi. Folosirea incompletă și irațională a mediului natural al țării și excluziunile sociale sunt efecte care completează crizele bancar-financiare, economice și sociale ce persistă de peste două decenii. Mediul natural, afectat de reziduuri toxice rezistente este răvășit atât de exploatările stihinice din deceniile anterioare, cât și
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
distructiv și altele. În țările dezvoltate, de la economia industrializată se trece la una terțializată, dar nu prin demolarea sectoarelor "primar" și "secundar", ci, cel mult, prin mutare la "periferia" "centrelor" dezvoltate. Țara noastră intră în domino-ul "centru-periferie" după restructurările iraționale de după 1989. Ea este acum mai aproape de eșalonul numeros al oamenilor din țările nedezvoltate prin scăderea calificărilor viabile, creșterea îngrijorătoare a analfabetismului, a inculturii și a infracționalității. Refugiat postbelic în Franța și timp de peste 20 de ani funcționar de stat
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
față de țară și concetățeni, producătoare de mâhnire astăzi, când reizbucnește nestăpânită. O oarecare justificare există, și anume duritatea oamenilor puși pe căpătuială prin orice mijloace, care se manifestă pe scară prea largă în societatea postdecembristă, tot mai încărcată de porniri iraționale și josnice. Configurații ale Europei au fost urmărite și de autorii francezi ai publicației de la începutul anilor '90 ai secolului trecut (14). Ei nu au ezitat să scrie și despre "marea originalitate a secolului al XX-lea", care a fost
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
modernitate odată cu îndoiala carteziană, continuată de solipsismul lui Berkeley, apriorismul kantian, romantismul rousseau-ist preluat de Fichte, Carlyle și Nietzsche. Curentul median atenuează cele două orientări, pentru că "Esența liberalismului rezidă în încercarea de a produce o ordine socială nebazată pe dogme iraționale și de a asigura stabilitatea fără a impune mai multe restricții decât sunt necesare prezervării comunității. Ce șanse de succes are această încercare, doar viitorul va putea să ne arate". (20, 1 p. 17) În volumul al doilea al acestei
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
la altul. La rândul lor, aceste grupuri ajung, în scurt timp, la programe ferme de urmărire a intereselor lor, ignorând refacerea infrastructurilor tot mai învechite, controlul eroziunilor terenurilor, apărarea de inundații și alte cataclisme care lovesc periodic țara în urma exploatării iraționale a resurselor. La bogatele date istorice și literare despre viața politică românească modernă se adaugă demolările și dezorganizările din ultimele două decenii stimulate de goana după averi realizate prin politică "îngustă" și administrare frauduloasă a bunurilor publice. În vârful listelor
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
dizolvă în abandonare iar libertatea este confundată cu spontaneitatea totală. Muzica ce rupe ritmul obișnuit și armonia tradițională și care, prin intermediul experienței estetice, repetă mesajul rupturii înseamnă de fapt căutarea a ceva alogic și uneori chiar o formă de transcendere irațională. Toate acestea, dacă sunt exprimate în grupuri restrânse, devin, chiar și în forme mai mult sau mai puțin radicale, un criteriu de judecată, fac loc unor comportamente tipice, dau naștere unui obicei ce implică, mai mult sau mai puțin, o
De ce filosofia by Armando Rigobello () [Corola-publishinghouse/Science/100977_a_102269]
-
reprezentativ pentru modul în care a fost îmbinat imanentismul sistematic, mândria filosofiei moderne, cu ideologia și rezultatele depersonalizante, pur funcționaliste ale concepției științifice a gândirii, așa cum s-a configurat ea începând cu iluminismul. Ideologie, depersonalizare, aplatizare, conformism, dictatură și revoltă irațională, toate acestea par să marcheze apusul dramatic al unei gândiri apărute la începuturile eliberării omului. În tot cazul, filosofia nu se identifică cu filosofia iluministă și cu consecințele expansiunii ei, nu întotdeauna evidente; filosofia se reîntoarce la menirea ei: angajarea
De ce filosofia by Armando Rigobello () [Corola-publishinghouse/Science/100977_a_102269]
-
modul rațional de viață. Ambii au exclus explicațiile exclusiv materialiste bazate pe raționalizarea economică a comportamentului individual sau social. În acest sens, Pareto s-a preocupat de conflictul dintre raționalitatea economică și iraționalitatea conduitei umane, care, oricât ar fi de irațională științific, se dovedește eficientă și utilă social. Weber a admis inevitabilitatea raționalizării birocratice a societăților moderne, dar „despotismului birocratic” i-a opus cu insistență căile și modurile de afirmare a libertăților individuale. 1.3. Succesiuni și distanțări pe traiectoria modernității
[Corola-publishinghouse/Science/2357_a_3682]
-
într-o lucrare în care vrea să prezinte „istoria unei neînțelegeri” ce a aparținut primilor ani ai tranziției postcomuniste, își propune să dea un răspuns la o întrebare pe care o consideră „de bază”: „Există într-adevăr ceva misterios și irațional în comportamentul românilor după Decembrie 1989?”. Istoria „neînțelegerii” la care se referă ar fi, de fapt afirmă autoarea, „o istorie a competiției persuasive” dintre diversele forțe politice active în acei ani de început ai tranziției postcomuniste românești, iar premisele întregii
[Corola-publishinghouse/Science/2357_a_3682]
-
Este, oare, răsplătire fiecăruia după faptele lui? Pentru ce, oare, drepții sunt săraci, iar păcătoșii bogați? Pentru ce, oare, drepții sunt lipsiți de slavă, iar păcătoșii încărcați de slavă? Nu cumva, oare, lumea se mișcă de la sine și niște întâmplări iraționale rânduiesc într-un chip neregulat viața fiecăruia? Dacă ai gândit așa, ai umblat în sfatul necredincioșilor (Ps., 1, 1). Fericit este, dar, acela care nu s-a îndoit de Dumnezeu, acela care n-a fost mic la suflet față de întâmplările
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
Sf. Ioan Gură de Aur, Comentar la Evanghelia de la Ioan, omilia XXVIII, 1, p. 131) „După cum a crede este dovada unui suflet înalt și înțelept, tot astfel cel ce nu crede dă dovadă de un suflet lipsit de bunul simț, irațional și coborât în rândul dobitoacelor”. (Sf. Ioan Gură de Aur, Omilii la Epistola către Romani a Sfântului Apostol Pavel, omilia VIII, p. 140) „Căci dacă începutul înțelepciunii este frica de Dumnezeu, evident că începutul nebuniei este a nu cunoaște pe
Despre credinţa ortodoxă şi despre erezii by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/129_a_440]
-
important. De aceea cred că dezvoltarea Centrelor de Cercetare a Imaginarului în aceste două mari regiuni, America Latină și Extremul Orient, corespunde în fond cu un fel de autoînțelegere a culturii de către aceste populații iar Imaginarul devine termenul federator nu al iraționalului ci a altceva decît raționalul și de aceea este important să-i cunoaștem mai ales conținuturile, formele, funcțiile și consecințele asupra vieții umane. „Raporturile între filosofie și imaginar” M. C. - Credeți că termenul „imaginar” (care ca substantiv datează doar de la
Jean-Jacques Wunenburger: „Prea multe imagini ucid imaginația” by Muguraș Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/13536_a_14861]
-
ceva din ceea ce pare codul unei minunate irealități ,dictate" de un spirit oniric. Limbajul acestui joc terț își țese o dimensiune dincolo de logica simbolului, acolo unde își pierde orice referent: nu există cu adevărat nici semnificant și nici semnificat. Desfășurîndu-se irațional și aleatoriu, textul devine un posibil Aleph. Se simte chiar și o anume nostalgie a povestirii: Dan Stanciu este un Tolkien liric al subconștientului. Limbajul poetic însuși pare mediul unui gamer rătăcind prin geografia propriului subconștient. Niciodată imaginația unui scriitor
Spre Graalul suprarealismului by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/11474_a_12799]
-
scriitorul spaniol menține totuși o legătură cu realitatea, și aceasta constituie o trăsătură specifică literaturii spaniole în general și ismelor spaniole în special, de la dadaism, la suprarealism, până la creaționism și ultraism. În opera avangardistă a lui RAMÓN, formele irealiste sau iraționale, zborul imaginativ și fantezia fără frontiere, refuzul normalității, până la alunecarea în absurd nu exclud prezența unei realități concrete, obiectuale și cotidiene, cu lucrurile ei mărunte, kitsch sau pitorești, care este întotdeauna contemplată dintr-o perspectivă insolită. Proza de factură suprarealistă
„Un avangardist surâzător“ – Ramón Gómez de la Serna by Dana Diaconu () [Corola-journal/Journalistic/3329_a_4654]
-
scopul dorit. Între ele e aceeași deosebire ca între accidentul provocat din neglijență și cel săvîrșit cu premeditare. Biografia lui Conta e un șir de accidente pe care nu voința lui le-a provocat, ci potriveala destinului, adică un concurs irațional de elemente vagi. Cine are înclinația de a privi cariera lui Conta ca pe un traseu crîncen, în care ambițiile culminează în triumfuri pregătite cu grijă, acela e atins de o optică de vodevil ieftin. Cel mai adesea, cariera e
Plectrul fatalității by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4782_a_6107]
-
ci dramatizare înseamnă captarea tensiunii vitale din care a ieșit istoria, tensiune la care nu vei ajunge nicicînd în lipsa flerului. Ceea ce califică un istoric e nasul cu care poate mirosi esența umană îndărătul hazardului istoric. Un simț de orientare predilect irațional, radical diferit de cîntărirea lucidă a variantelor de interpretare. De aceea, în explicarea istoriei, logica e doar mijlocul prin care te străduiești să pui în ordine întîmplări lipsite de logică. E precum explicarea ulterioară a unui mecanism chimic după ce ai
Presimțirea viitorului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6686_a_8011]
-
definitorii. Ecouri ale ei pot fi identificate și sub alte forme, ca de pildă: În prăbușirea universală, arta întreține încă iluzia singurei forțe capabile să reziste măcinării timpului, iluzie salutară, tonică, prin care artistul nu împerechează două cuvinte, fără credința irațională de a le fi proiectat să-și continue himeneul artistic în infinitul timpului" (în Memorii I, capitolul XVI). E. Lovinescu scrie critică, înțeleasă ca o artă specială, cu gândul de a-și înfrunta și de a-și învinge propriul scepticism
E. Lovinescu - 125 - Bovarismul ideologic (II) by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/10598_a_11923]