1,158 matches
-
ideea de Dumnezeu) este născută și produsă odată cu mine în clipa în care am fost creat”.) În plan metafizic, aceste două idei ar putea fi deci considerate ca niște “axiome”; ele sunt fundamentele veritabile ale cunoștințelor noastre prime. Caracterul lor ireductibil afirmă o anumită autonomie a gîndirii hrănite de propriile ei concepte. Ideea de Dumnezeu ca și cea de eu nu sunt altceva decât abstracții pentru Descartes. Ele sunt cele mai evidente în câmpul cunoștințelor noastre posibile. Ele semnifică faptul că
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
definit individualitatea încă de la primele publicații, reușind să ocupe rapid un loc în prim-plan. Ea s-a situat printre protagoniștii cercetării, deci ai unui mixtum compositum de «știință» și «critică», năzuind să producă un compromis acceptabil între structura simbolică ireductibilă a literarității și exigențele rațiocinante ale travaliului interpretativ. Voia să îmbine capacitatea de diagnostic și forța expresiei cu informația la zi și regulile obiectivității. Era o scientizantă [...] cu gustul poeziei și simțul relativului, o inductivă cu mari apetențe teoretice. PAUL
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288787_a_290116]
-
alte cuvinte au toate artefactele, ce sunt operele de artă? Cei care răspund negativ susțin că termenul operă de artă este un concept de tipul asemănare de familie 3. Conform acestui punct de vedere, operele de artă, în uriașa și ireductibila lor varietate, dau la iveală modalități complexe de intersectare în asemănări și deosebiri. Ceea ce intră în categoria artei depinde cel puțin în parte, de deciziile vari‑ abile istoric, cu privire la cum anume ar trebui evaluate asemenea similarități și diferențe. Conform perspectivei
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
față care mă in‑ terpelează în libertatea mea, care mă deranjează în egoismul meu, care e în definitiv o invitație în a primi transcendența care se face văzută în ea. Levinas nu ezită să spună că, chipul este un mod ireductibil și de neînduplecat prin care ființa umană poate să se prezinte în identitatea sa80. Cale de acces spre Dumnezeu este chipul aproapelui meu care are o alteri‑ tate care nu este alergică, care‑mi deschide orizonturile; prin chipul aproape‑ lui
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
caz câmpul liturgic) în care ele enunță eternitatea, divinitatea, gloria, umanitatea etc.; culorile nu valorează drept semn al culorilor vizibile care s‑ar voi să se vadă dat fiind că ele sunt deja vizibile, dar ele indică, dincolo de vizibil, invizibilul ireductibil pe care tinde să‑1 producă făcând ca invizibilul să înainteze spre vizibil chiar în măsura în care e invizibil 84. Cum să autentificăm și să identificăm divinul? Am văzut că icoana nu este prezentată în opoziție cu cel pe care vrea să
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
nou nivel al invizibilului este revelat. Inspirația presupune intervenția activă a lui Dumnezeu când unui artist i se comunică o viziune într‑o manieră analogă profetului. Inspirația este impulsul divin care coboară asupra omului. Ea este ceva cu adevărat tainic ireductibil pentru me‑ canismele asociative ale psihologiei creativității. Opera de artă are o naștere fulgurantă, iluminatoare și integratoare. Întregul ei ca formă și conținut este unit perfect, nefiind decompozabil în atomi. Această unitate profundă a operei de artă este reflexul caracterului
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
de valori fundamentale care pot orienta persoanele și societățile atunci când sunt în joc temele dreptății și solidarității sociale sau, mai general, ale vieții umane. Ca atare, gândirea socială creștină ar funcționa, de fapt, chiar dacă adeseori în mod latent, ca nucleu ireductibil și la care nu se poate renunța al acelei "religii civile" de care nici măcar societățile postmoderne nu se pot dispensa dacă nu vor să se autodistrugă. 2. Gândirea socială creștină contează drept ghid etic pentru emanciparea și eliberarea omului de
Biserica şi asistenţa socială din România by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/899_a_2407]
-
credința. "Programul de bază adoptat de Congresul al IX-lea de la Atena (11-13 noiembrie 1992) accentuează suferința spirituală: "Impregnați de valorile iudeo-creștine, noi vedem în fiecare bărbat și în fiecare femeie o persoană, adică o ființă umană unică, de neînlocuit, ireductibilă la altceva, liberă prin natura sa și deschisă transcendenței. Fiecare ființă umană din sînul unei societăți depinde de celelalte. Fiindcă este liberă, responsabilă și solidară, persoana trebuie să participe la făurirea societății. Pentru mulți dintre noi, acest angajament este motivat
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
și de neclintit în comportamentul lor politico-electoral, astfel încît să frîngă bipartidismul în circumscripții și să cîștige un anume număr de mandate în circumscripțiile din zonele în care este majoritară concentrația lor. Sistemul pluralitar și bipartidismul Această prezență a minorităților ireductibile și concentrate pe o arie geografică impune o redefinire a legii sociologice formulate de Maurice Duverger cu mai bine de patruzeci de ani în urmă: Se poate vorbi de o suprapunere aproape generală între scrutinurile majoritare cu un singur tur
Curs de ştiinţă politică by Gianfranco Pasquino [Corola-publishinghouse/Science/941_a_2449]
-
marilor colectivități, al noroadelor imperisabile, un populism admirabil și cu o prelungă tradiție în literatura românească, el desfășoară o admirabilă poezie cu parfum cronicăresc, el ne este prezentat ca un de tot remarcabil poet al paradisului ritualistic și folcloric, condiția ireductibilă a poeziei sale este pasionalitatea exuberantă și extatică, este un admirabil liric al imprecației, cu un simț al dimensiunilor apocaliptice și al viziunilor grozave foarte pronunțat. Majoritatea creațiunilor lui Corneliu Vadim Tudor sunt dezvoltări ideologice, epistole naționale, alegorii, discursuri imaginare
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
temem că în curând cel de-al doilea își va pierde suflul, din lipsa unei perspective de viitor. Dacă noua religie a viitorului i-a deturnat de la universal, modul în care s-au impus suferința evreiască și memoria ei, în ciuda ireductibilei lor specificități, ne ajută poate, în schimb, să anticipăm evoluția probabilă a revendicărilor memoriale care emană în prezent, în Franța, dinspre diferite alte grupuri. Nu este o întâmplare că datoria de memorie a evreilor le servește drept paradigmă. Glorificarea victimității
Suferinţa ca identitate by Esther Benbassa [Corola-publishinghouse/Science/1430_a_2672]
-
pentru a lăsa o mărturie care să „constituie cândva pentru cineva un ajutor pentru explicarea condițiilor tragice în care e silit să trăiască un intelectual” în comunism, un intelectual care „și-a făcut din libertate un țel și o pasiune ireductibilă”. În atare condiții, scriitorul își socotește viața încheiată, ceea ce mai trăiește este pentru el o viață „suplimentară”, o „anticameră a morții”. În Jurnal intermitent tonul incisiv cu care sunt denunțate tarele epocii comuniste, revoltele și indignările se atenuează cumva. Diaristul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288047_a_289376]
-
credință sau figură divină reflectă experiența sacrului, și prin urmare implică noțiunile ființă, semnificație și adevăr. Așa cum am observat cu altă ocazie, " este greu să ne imaginăm cum ar putea funcționa spiritul uman f ară a avea convingerea că ceva ireductibil real există în lume; și este cu neputință să ne închipuim cum ar putea să apară conștiința, f ar ă a conferi o semnificație impulsiunilor și experiențelor omului. Conștiința unei lumi reale și semnificative este strâns legată de descoperirea sacrului
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
îl condamnară pe Seth să-și poarte propria victimă 35. (De exemplu, Seth este transformat în barca ce-1 transportă pe Osiris pe Nil.) Dar, ca și Apophis, Seth nu poate fi definitiv nimicit, căci și el încarnează o forță ireductibilă. După victorie, Horus coboară în țara morților și anunță știrea cea bună; recunoscut drept succesor legitim al tatălui său, el este încoronat rege. În acest mod el îl "trezește" pe Osiris: conform textelor, "el îi pune sufletul în mișcare". Mai
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
Egiptul era pe punctul de a deveni o teocrație; ceea ce, de altfel, nu reducea lupta pentru putere între Marele Preot și Faraoni. Această excesivă politizare a ierarhiei sacerdotale a ridicat tensiunea dintre diferitele orientări teologice la nivelul unor antagonisme adeseori ireductibile. 32. Akhenaton sau Reforma ratată Ceea ce s-a numit "Revoluția de la Amarna" (1375-1350), adică promovarea lui Aton, discul solar, ca unic Zeu Suprem, se explică, în parte, prin voința faraonului Amenhotep IV de a se elibera de sub dominația Marelui Preot
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
artistic. Antropomorfismul zeilor greci, așa cum se lasă surprins din mituri, și care va fi, mai târziu, criticat drastic de către filosofi, își regăsește semnificația religioasă în arta statuară care-i înfățișează pe zei. În mod paradoxal, o religie care proclamă distanța ireductibilă dintre lumea divină și aceea a muritorilor face din perfecțiunea corpului omenesc reprezentarea cea mai adecvată a zeilor. Dar mai ales valorizarea religioasă a prezentului merită subliniată. Simplul fapt de a exista, de a trăi în timp, poate avea o
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
îl face "cu ușurință să se împreuneze cu muritoarele, în pofida Herei" (ibid, 36, 40). Astfel, Imnul homeric identifică în elanul sexual elementul de unitate a celor trei moduri de existență: animală, umană și divină. Pe de altă parte, subliniind caracterul ireductibil și irațional al concupiscenței, Imnul justifică aventurile amoroase ale lui Zeus (care vor fi de altfel repetate la nesfârșit de către zei, eroi și oameni). Este vorba, pe scurt, de o justificare religioasă a sexualității; căci, stârnite de Afrodita, chiar excesele
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
spune că datorită Afroditei grecii regăseau caracterul sacru al impulsului sexual primar. Vastele resurse spirituale ale dragostei vor fi călăuzite de alte figuri divine, în primul rând de către Eros. Scriitorii și artiștii plastici vor exploata exact această sexualitate irațională și ireductibilă a zeiței; dovadă este faptul că, în epoca elenistică, "farmecele Afroditei" vor deveni clișee literare. Ești aproape ispitit să vezi în această dezvoltare artistică sub semnul Afroditei, desacralizarea radicală a iubirii fizice, în fapt, este vorba de un camuflaj inimitabil
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
se situează în această privință alături de ceea ce crește, de ciclurile cosmice și sezoniere de vegetație și de înflorire, și nu alături de ceea ce se produce în ateliere sau în uzină. Există tehnologii ale inteligenței și industrii ale culturii, dar există ceva ireductibil de primar în cunoaștere, ca și în ființarea ansamblului, care nu aparține lui techné, lui physis, sau, dacă preferați, aparține timpului biologic, și nu celui industrial. Nu putem scurta timpul de execuție a unei simfonii, de scriere a unui roman
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
a ajuns atât de departe cu disensiunile între cele două grupări opozante, încât nu ne mai vorbeam, nu ne mai salutam, fiind gata la orice moment să ne luăm de păr și să ne tăvălim prin curte ca niște adversari ireductibili și ireconciliabili. Era tevatură mare. Văzând această stare de lucruri care generase între copiii ei o stare de tensiune belicoasă, mama, care era neutră, a hotărât că este cazul să intervină și s-a constituit ad-hoc judecător în cadrul unui tribunal
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
Târgu Frumos, Negrești... Târguri-orașe, aspirând la rangul de municipii... Dar, trebuie să mă explic: mă interesează acest oraș ca un prototip. Mizilul are specific un grad de tristețe care te îndeamnă direct la alcoolism cronic, un grad de melancolie intrinsecă, ireductibilă, care te îndeamnă la sinucidere, un grad de nostalgie care preface pe locuitorii săi în adevărați poeți. Tocmai din aceste motive Mizil și celelalte așezări de aceeași categorie sunt interesante ca o încercare de autoexperiment psihologic. * Cu ocazia unei pene
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
singur nu pot să fac nimic. De aceea am ales teatrul. Uuups! Sunt oare În pericol să trag o concluzie? Un teatru al spiritualității Cei care pătrund pentru prima dată În universul lui Andrei Șerban sunt Întotdeauna surprinși de noutatea ireductibilă a fiecărui spectacol. Universul singular al lui Andrei Șerban este cel al fluidității, al transparenței, al captării momentului prezent, care conține În sine și trecutul, și viitorul. Mai precis, trecutul și viitorul sunt reconstruite, redescoperite, revelate de singura realitate vie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
ontologice de tip: ieșirea dintr-o veșnicie imuabilă și trecerea către o eternitate în mișcare, adică spre o veșnicie care se poate autoneînnoi perpetuu prin infuzarea cu viață". Dar concluzia este că "cele două temporalități, cele două formule existențiale sunt ireductibile una la cealaltă". George Popa pune o întrebare cel puțin incitantă, căutând a desluși opțiunea poetului însuși, a lui Eminescu, în acest caz și detaliind semnificațiile punctelor de interferență a celor două forme de temporalitate constată că "balanța dintre imanent
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
constituind "o surpriză la prima vedere". Pasajul care îi atrage atenția este cel în care este vorba de "metamorfoza babei, stăpâna iepelor" ("comică este ea când se arată cinstită și dreaptă"), de altfel, basmul este interpretat ca de "un comic-grotesc ireductibil". Pe această linie, apare și transformarea lui Făt-Frumos în floare "o păcăleală, o farsă jucată Genarului, dar aici metamorfoza nu mai are nici o atingere cu grotescul ori cu mecanismul farsei, ci doar o undă de umor iluminează melancolia acestui episod
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
cinematograf cu filme mute, dar cu femei frumoase și sentimen tale foc: — Poftiți, doamnelor și domnilor, poftiți! Reprezentația În cepe acum... Morală și instructivă... Program schimbat... Tablouri noi... cartea a treia „Ostași fără martiriu și fără glorie“ Un „țivil“, un ireductibil „țivil“, intră și iese din războiul nostru de Întregire fără nici un sacrificiu și fără nici o glorie. Dar panicile și lașitățile colonelului său cu fulgere de aur la guler și cu eghileți la umăr Îi sunt răsplătite cu decorații Înalte și
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]