726 matches
-
a mâncat deodată, ceea ce-i evident, ci, poate, în cincisprezece sau în douăzeci de ani, ceea ce este absolut de înțeles și natural... — Și natural? — Și natural! respinse Lebedev insinuările, cu o încăpățânare pedantă. Pe lângă asta, călugărul catolic este din fire iscoditor și curios, așa că-i foarte ușor să-l momești în pădure sau într-un loc ferit și acolo să-i faci ce s-a spus mai sus; totuși nu vreau să contrazic opinia că numărul persoanelor mâncate ar fi extrem de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
catedră, el se află Întotdeauna lângă prietenii lui: Mircea, Lucian, Mitruț, În ultimă bancă din stânga, dintre cele patru șiruri, Înțelegându-se prin această În punctul cel mai Îndepărtat de catedră. Și aici Însă se simțea parcă neapărat de vreo privire iscoditoare și stătea pitit În spatele vreunei colege Într-un unghi Închis și protector. Ce făcea acolo, ce gândea, numai el și Dumnezeu știau. La ore nu participă decât dacă era solicitat. Apoi iar se retrăgea În tăcere”. (din ,,Călătorul profund” de
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
de la catedră, el se află Întotdeauna lângă prietenii lui: Mircea, Lucian, Mitruț, În ultimă bancă din stânga, dintre cele patru șiruri, Înțelegându-se prin această punctul cel mai Îndepărtat de catedră. Și aici Însă se simțea parcă neapărat de vreo privire iscoditoare și stătea pitit În spatele vreunei colege Într-un unghi Închis și protector. Ce făcea acolo, ce gândea, numai el și Dumnezeu știau. La ore nu participă decât dacă era solicitat. Apoi se retrăgea În tăcere”. Am citit și am văzut
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
Închis și protector. Ce făcea acolo, ce gândea, numai el și Dumnezeu știau. La ore nu participă decât dacă era solicitat. Apoi se retrăgea În tăcere”. Am citit și am văzut În localizarea și prezentarea celui ,,pitit” de ,,vreo privire iscoditoare” fără a participa la ore ,,decât dacă era solicitat” pe Alexandru Tăcu - tatăl sărbătoritului postum la lansarea de carte. Așa l-am avut coleg de clasă pe distinsul Alexandru Tăcu, care, tot dintr-o bancă, dintr-un fund de clasă
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
Un organism atât de șubrezit ca al meu? oftează descurajat Augustus. I-a trecut supărarea. Și durerea din picior s-a mai dus. Livia îl strânge afectuos de mână, încercând să-l îmbărbăteze. Un pic mai molcom, i se adresă iscoditor lui Musa: — Tu ce înțelegi prin leacuri blânde? Medicul prinde curaj: — Mă gândeam să oblojim rana alternativ, când cu frunze de varză zdrobite amestecate cu rădăcină de crin, când cu o cocă din miere și făină, să tragă puroiul... Astea
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
a pus să jure... Nu, băiatului îi e mai bine acolo unde este. Deși tare mult și ar dori să-l mai vadă măcar o dată înainte de a închide ochii. Are zâmbetul maicii sale... Se scutură ca zgâlțâit de friguri. Privirea iscoditoare a Liviei îl face să se controleze. În sufletul său însă, dorul neostoit repetă întruna: Scribonia, Scribonia... Ce mi-ai făcut...? O iartă imediat. Sărmana, s-a sacrificat de bunăvoie pentru a o scăpa pe fata lor de minciunile și
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
să devină peregrin deditic... Gallus ia loc lângă el și grăiește încruntat: — Cei ce intră în categoria dediticilor nu pot primi nimic prin testament, întocmai ca orice peregrin, și prevalează opinia că nici ei nu pot face testament. Se apleacă iscoditor asupra lui Libo: — E vorba de moștenirea lui Otacilius, nu? Printre sughițuri și suspine, acesta încuviințează. — Într-un asemenea caz, legea e de partea lui, spune avocatul. Scribonius geme sfâșietor, imagine vie a deznădejdii. Asinius Gallus îi contemplă un timp
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
despre cele întâmplate. Domnul Avasthi plătește și dispare. După plecarea lui, Bobby se simte oarecum vinovat. Domnul Avasthi este un tânăr timid, funcționar la un birou naval. Din nefericire, serviciul este cel mai important. Doamna Macfarlane este mulțumită de mintea iscoditoare a lui Chandra și de dorința lui impresionantă de a înțelege lucruri innacesibile altora. Probabil că ar fi foarte dezamăgită dacă ar afla că principalul motiv pentru care asistă el la întrunirile teosofilor este pentru a-i putea oferi doamnei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
ea, frățâne. Trebia să ți-o spun. — Mda Ray, așa se-ntâmplă, Încuviințăm noi din cap. Despre asta-i vorba. Despre asta era mesajul lui Gus. Fața lui Lennox a Încremenit Într-un zâmbet estimativ, țeapăn În jurul gurii, cu ochii iscoditori, dar ciudat de neînsuflețiți și de mecanici, În stilul poliției. — Știi carei problema ta, râde el glacial, n-ai pusân practică ce propovăduiești. Nu putem zice nimic. Lennox ne vorbește ceva de genul pretinzând că totu-i pentru binele nostru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
urechile ciulite discuțiile noastre sau să privească Teleenciclopedia, unde vedea cu uimire animale ca și el. Și totuși, acest animal nevinovat, care nu făcea rău nimănui, a fost omorât de oameni fără suflet. În amintirea mea vor rămâne mereu ochii iscoditori, chipul său drăgălaș, care ne încânta pe toți ai casei. Oana Pleșu, clasa a VI-a E Prietena mea, gimnastica O sală imensă vuia, iar multitudinea aplauzelor mă copleșeau. Întinsul covor din dale parcă era o imensă floare din care
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
un răstimp, având conștiința că ar trebui să mai facă ceva și neputîndu-și aminti ce anume. Apoi deodată, speriat, simți receptorul telefonului și strigă: ― Rachetele!... Rachetele!... Pe cerul mohorât se ivi, sfârâind mânios, un glob de lumină ca un ochi iscoditor. În punctul unde fusese reflectorul, Bologa văzu prin binoclu mulțime de viermișori negri zvîrcolindu-se neputincioși. Iscoada din văzduh însă se stinse repede, și tot atunci tunurile amuțiră singure, fără ordin, sătule parcă și mulțumite. Întunericul și tăcerea înfășurară pe Apostol
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
vizitiu, recunoscu pe locotenentul de huzari Varga care, sosind aproape, opri căruța și nu se dădu jos. Schimbară câteva vorbe și întrebări, cîntărindu-se din ochi cu o curiozitate ciudată. În sfârșit, Varga zise, în glumă și totuși cu o privire iscoditoare: ― Te-am așteptat să te arestez, Bologa... Se vede însă că ți-ai mutat gândul... Apostol îi simți în inimă privirea ca un cuțit. Zâmbi încurcat și răspunse, de asemenea cu ton glumeț, dar neputîndu-și ascunde o tremurare a buzelor
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
că îi păcălesc, iar eu îl mângâi pe brațe, nu îi băga în seamă, Udi, numai să te lase să pleci de aici, important este că eu am încredere în tine, dar îndoiala se cuibărește și în sufletul meu, privesc iscoditor cadrul acela, apoi scaunul cu rotile, o îndoială micuță, pe care de multă vreme o ascunsesem, așa cum se ascunde un șoricel în adâncurile unui dulap de bucătărie, un șoricel pe care nu îl poți vedea niciodată, dar ale cărui urme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
Acea chestie zâmbi politicos în semn de mulțumire, în timp ce Duggie scotea sunete de aprobare. Sir Richard Fine era la fel de impunător pe cât îl recomanda faptul că acaparase discuția; un bărbat mare, bine îmbrăcat, cu o față roșiatică, ușor plinuță și ochi iscoditori ce vedeau mai mult decât purtarea sa lăsa să se înțeleagă. Avea părul des și cenușiu, lucru pe care nu puteai să îl zici despre mulți de acolo, și își trecea mâna prin el la intervale scurte, cu un aer
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
yeni favorurile cuiva!... — Mă așteptam să te Întîlnesc aseară, bineînțeles. Dar se pare că n-am fost În stare să Împușc doi iepuri dintr-o lovitură. Lovind ușor ștergătorul de parbriz cu vîrful degetelor mănușii lui negre, individul mă privi iscoditor. — Ai o barbă cam deasă și te invidiez. Mie abia Îmi crește puțină mustață. Am impresia că e vorba de o deficiență hormonală. — Oricum, e pe-un drum fără ieșire... sora aceea a ta... Tot zice că nu știe nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
motive, adulții se mulțumesc să răspundă în glumă sau să amâne răspunsurile până când vor crește mai mari, ignorând faptul că acum e terenul fertil pentru a semăna sămânța cunoașterii pentru că acum gândirea e mai creativă, memoria mai plastică, mintea mai iscoditoare. În munca cu școlarii mici, pentru a te face înțeles trebuie să faci efort, să vezi ce și cât știu sau pot înțelege copiii. “Dacă vreau să reușesc în a aduce pe cineva la un anumit punct, în primul rând
Coronița prieteniei by Inv. Constantinescu Adriana, Şcoala Sireţel, Iaşi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91748_a_93019]
-
ci stau tăcute, demne, ca niște statui, așteptând parcă o ploaie de binecuvântări, să le îmbrace din creștet până în tălpi cu lumină, oameni de tot felul, au umplut întreaga curte. Ochii le sclipesc în noapte, dar aici nu e nimeni iscoditor, ca în lume, aici fiecare își trăiește propria poveste, întorcându-se la cumințenia și frumusețea sufletului de copil. Viața de noapte a Mănăstirei Giurgeni Câteva sute de scaune de plastic sunt așezate în jurul locului în care se va oficia Sfântul
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
materia genului pe însuși Mihail Sadoveanu. Tot el spune că Voiculescu, interesat de reacția ascultătorilor la paginile citite de el, ca un copil, care a făcut o mare poznă, imediat după lectură, își lua ochelarii de pe nas și cu „ochi iscoditori ca de viezure”, își privea asistența, căutând să citească în ei părerea celor care îl înconjurau... V. Voiculescu era și un iubitor al teatrului, a muzicii, manifestări organizate în casa unui anume ospătar Apostol Apostolide, strada Clinciu din Dealul Spirii
Academia b?rl?dean? ?i Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83084_a_84409]
-
spre Nord. Îmi închipui cât sunteți de obosită. Să vă arăt camera pe care v-o putem propune. Cred că nu ai nimic împotrivă, Dragoș, să o culcăm pe doamna Dora în camera de muzică ?, întreabă Ștefana cu o voce iscoditoare. De altfel cred că este cea mai călduroasă cameră, deci nu am o altă idee. Dragoș nu dă nici un răspuns, dar tăcerea este și ea un răspuns. Când Dora își ridică pentru o clipă privirea spre el, poate ghici după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
pentru literatură, toți fuseseră atrași de științele exacte, deși în casa lor era o adevărată istorie literară. Fana îi chemă la masă, se comporta nefiresc, vocea nu-i mai era melodioasă, parcă făcea eforturi să mențină conversația. Arunca dese priviri iscoditoare Carminei, lui Dimitrie, lui Ovidiu, evident, se lupta cu ea însăși. Ela ridicată pe două perne, mânuia corect furculița și cuțitul, privea serioasă în farfurie, mesteca domol, cu gura închisă. Părea deosebită, separată de ei... Carmina încercă să recompună în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
una în alta. Carmina va sta nemișcată lângă perdea, cu spatele la fereastră, va întreba absentă: Ce anume să se întâmple? Și Sidonia, descoperită, tresărind în timpul jocului prea complicat al mușchilor faciali, o va privi printre riduri, două luminițe mici, umede, negre, iscoditoare. Va rămâne pe gânduri. N-avea de gând Carmina să depună reclamație? Oh, slavă Domnului! Atât i-ar trebui lui Ovidiu, ca să-și pună tot sistemul în cap. Eu am ținut la tine, măi, fată, ca la propria mea copchilă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
cuvântul potrivit. Nu exista „plăcere“, Încă nu, ci, mai degrabă, confort - complet și cald și echilibrat, un sentiment de satisfacție atât de reconfortant Încât, În ciuda rușinii care-mi străbătea corpul, știam că nu sunt pregătit să renunț. Dora mă privi iscoditor. I-am explicat că fără prohibiție, nu exista nici atracție. Scoase vârful limbii, Îndepărtând un fir de tutun cu degetul mare și cel arătător. — Nu cred. O persoană se poate simți foarte bine și fără să-i fie rușine. Sigur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
aliniase În spatele lui Armanoush. — Intră, tinere, a spus mătușa Varsenig pe cel mai Încurajator ton al ei care se Întâmpla să fie totodată și cel mai intimidant. Matt Hassinger a dat mâna cu fiecare membru al familiei, simțindu-le privirile iscoditoare cercetându-i chipul. Și-a pierdut orice urmă de Încredere În sine și a Început să transpire. Cineva i-a luat florile din mână, altcineva i-a luat haina. Arătând ca un păun jumulit acum, că Își dăduse haina jos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
pe mătușa Zeliha acompaniindu-i pe lăutari cu o voce dulce de contraltă - o voce care nu aducea deloc cu vocea ei răgușită de atâta fumat. Armanoush a observat că Asya se uita În direcția mamei ei cu o privire iscoditoare. Când șeful formației a Întrebat dacă voiau să ceară un cântec anume, mătușa Zeliha l-a Înghiontit cu cotul pe Aram și a spus pe un ton de flirt: — Haide, cere un cântec. Cântă, privighetoarea mea! Roșind, Aram s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
a rămas țeapăn ca un mort preț de o clipă chinuitoare, părând acum mai puțin supărat și mai curând abătut, de parcă și-ar fi dat seama dintr-odată că era cea mai nebună ființă peste care dăduse vreodată. Ochii lui iscoditori s-au uitat În jur căutând ajutor. Și fiindcă n-au găsit nici unul, privirea lui a alunecat spre trupul neînsuflețit care Îi aștepta răbdător să ia o hotărâre În privința sorții sale și din nou Înapoi la cele două mătuși, Însă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]