1,140 matches
-
pe față îi făceau un fel de curte (abia mai târziu, când începuse să se lase pradă fluturilor din stomac, înțelesese ce înseamna asta cu adevărat), țigările se înlănțuiau într-un dans pe care nu se sfia să-l numească macabru, fiind de fiecare dată amuzată de idee, însă ajunsese de multă vreme la concluzia că nu neapărat tutunul putea fi considerat cel mai rău lucru într-o lume absurdă, măcinată de cu totul alte griji sau dezastre. Lăsă privirea să
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
atât de copilărești, atât de strălucitori... atât de blânzi... pentru toți. Ei și? Nu e lumea plină de femei? Plină, da, cum e plină de măști, cum e plină de morminte, cum e plină de dez [i]luzii. La danse macabre,... jocul morților... Privesc peste ei toți, cum râd, cum șușuie mătasa, cum glumesc, cum șoptesc cu șoaptele lor calde și îmbatătoare. Și peste o sută de ani ce-o să fie toți, toți din sala aceasta? O, ochi frumoși, o, sute
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
ani ce-o să fie toți, toți din sala aceasta? O, ochi frumoși, o, sute de ochi strălcitori, o, sute de guri surâzătoare, o, sute de inimi tinere... ce-o să rămâie din voi?... Marie! E ceva penibil în maștele astea... danse macabre... Ah, câte virtuți n-a murit aci, câte inimi! Și fiecare din ele ar fi putut face un om fericit... unul. Aș! unul?... Tu ești o frumoasă moartă, Marie, o moartă frumoasă... Tu n-ai inimă... Murit-au și inima
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
toată justiția, nu toată presa. Magistrații din CSM au ales să fie reprezentați la vârf de o fostă colaboratoare a Securității, Florica Bejinaru. Reabilitând-o în plină discuție despre modernizarea statului, CSM a probat că are resurse nebănuite de umor macabru și cinism, nu doar de antireformism. Cu ce ar fi însă presa mai brează? Realitatea TV, de exemplu, i-a reabilitat pe fostul turnător Sorin Roșca Stănescu și pe Bogdan Chirieac după ce, în urma acuzațiilor de șantaj, i-a excomunicat. În
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
cabotini. Stafiile și eternii lui Vântu, Voiculescu și Patriciu Umbrele lor aleargă prin deșertul opoziției și întunecă zilnic sticla televizorului. Sunt morții vii ai politicii românești. Dacă nu îi vezi la Realitatea TV, îi găsești la Antena 3 și invers. Macabra lor animație arată impotența elitelor politice, incapacitatea lor de a furniza idei noi și de a se regenera. O sterilitate întreținută și finanțată de doi-trei oameni: Vântu, Voiculescu, Patriciu. Cu ei, progresul este utopie, iar băltirea stare de fapt. Televiziunea
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
astăzi Acum câteva zile, în curtea unui spital de copii din Cluj: în liniștea unei dimineți de sâmbătă, un tată își cară după el copilul cu handicap grav, pe sub ferestrele saloanelor, într-un fel de plimbare. Copilul urlă - un tânguit macabru, un plâns bolnav și trist - urlă continuu. Părintele tace, îl mângâie, imploră băiatul care nu-l aude și nu-l pricepe, să nu mai plângă. Părinte și copil, singuri cu durerea lor, în curtea spitalului. La etajul doi se deschide
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
spune cine pe cine contaminează. Noi pe ceilalți sau ceilalți pe noi. Televiziunile, lumea isterică din jur sau invers. Scena de mai sus se multiplică la nesfârșit, ne izbește în plin de îndată ce pășim afară din universul domestic. Agresivitatea gratuită, indiferența macabră, lipsa de înțelegere față de durerea altuia au ajuns un mod de viață, un mod de a ne târî un destin mizerabil prin praful istoriei. Toate gesturile mici de peste zi - de la șofatul în trafic la înghesuiala din supermarket, de la serviciile proaste
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
contactelor anglo-saxone și germane sau italiene. Unele dintre lucrările culese aici sunt dosare de studiu. Fiind vorba despre spații străine, autorii n-au avut posibilitatea de a aduce materiale noi, dincolo de o bibliografie conștiincios greblată. în cazul discuției despre dansul macabru în Evul Mediu târziu de limbă germană (Irina Cristescu), acest dezavantaj e mai evident decât acolo unde suntem îndemnați să reflectăm la convergența între disciplină și educație în universitățile Prusiei Hanovrei în veacul al XVIII-lea (Bogdan Popa). Considerațiile Adrianei
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
strămutaților”, evadările repetate ale unui prizonier, sfârșitul copiilor înecați în Bug, groaza stârnită de groapa uriașă pregătită de germani pentru a-i cuprinde pe deportați se adună în pagini de coșmar halucinant, scrise cu forță epică. Elementul vizual domină evocarea, macabrul instituindu-se ca singură realitate. Altă carte, Și astăzi, și mâine, mereu... (1998), înscrisă în același orizont al holocaustului, nu se mai articulează în jurul unui narator și personaj epic unic, care să fie liant în istoria destinelor rememorate. Unii eroi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288636_a_289965]
-
prin 1621-1623, mare vornic al țării-de-Jos), îi aducea la îndeplinire poruncile de suprimare a inamicilor. îl las din nou pe Miron Costin să-l urmărească pe Nicoriță armașul ascultând poruncile lui Tomșa, chiar când acesta ordona măceluri crunte și spectacole macabre („Acela vărsătoriu de sânge - constata cutremurat istoricul - s-au arătatŭ dintâiaș dată Tomșea-vodă”): „Iară pre Vasile Stroici îl iertase Ștefan-vodă, numai învățase pe Nicoriță armașul să-l ducă să vadză perirea celorlalți, să-i hie grijă mai pre urmă de
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
dă explicații naive, în spirit neaoș muntenesc. Cronica se încheie cu rezumatul campaniei lui Napoleon în Rusia. În plină epocă fanariotă, scrierea anunță balcanismul literar, oferind pagini de proză de un crunt pitoresc, imagini plastice pline de culoare, pe alocuri macabre. Expresivitatea involuntară ține de familiaritatea cu care tratează marea istorie, de fantezia ce suplinește informația deficitară. Împletirea expresiilor populare cu neologismele încă nefixate lingvistic, coloratura unor turcisme și grecisme dau farmec limbii. D.E. a tradus, din slavonă, numeroase hrisoave domnești
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286789_a_288118]
-
durere, plîns; dureri; etapă; etapă finală; nu eu; filozofie; fior; frică, dispariție; frumoasă; fulger; game over; garoafă; glorie; greu; grijă; groază; iertare; instanță; interesează; ireversibilitate; împlinire; începutul altei vieți; înfiorător; întins; jale; lașitate; lipsit de viață; lume; lumea de dincolo; macabru; mama; mister; a muri; muritor; neagră; neatenție; nedorită; nefericire; neînsuflețit; nemilos; nesiguranță; nostalgie; o nouă viață; obscuritate; odihnă veșnică; de om; oribil; oroare; pace sufletească; paradis; paradox; păcătoasă; părinții; a pieri; plecare; plictiseală; plîns; plînset; prăbușire; prematură; prunc; putrefacție; Rai
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
dus; Egipt; evident; fior; fobie; frig; funebru; funerar; garsonieră; gaură; gri; incinerare; inconștient; inexistent; inutil; îmbrățișare; încetare; înfricoșare; înfricoșător; îngrijit; înmormîntare; întoarcerea acasă; întristare; înțepenit; loc de nevoi; loc liniștit; loc pentru decedați; un loc unde dorm cei fără viață; macabru; mamă; marmură; meditație; Mircea cel Bătrîn; miros urît; moartea; monument; morți; movilă; mumie; neant; necaz; neființă; nemurire; niciodată; om; orice; păcate; părinții; persoană dragă; persoane; piatră de la mormînt; de piatră; plecare; pomană; popă; preot; punct final; răutate; război; refugiu; respect
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
fumat; furculiță; gînd; gri; grosolan; hoț; iarbă; imprevizibil; inamic; indiferență; influențat; infractor; infracțiune; fără inimă; la inimă; insuportabil; intenție rea; intenție; intenționat; ipocrit; iritat; izbîndă; împăcare; încet; închisoare; încruntare; încruntat; înfricoșător; lac; lacrimă; laș; lemn; limitat; liniște; lovitură; lung; lup; macabru; marginalizat; mascul; mașină; medicament; merge; meschin; mințit; de mirare; mînă; moarte; mrrrr; mult; al naibii; nașpa; neadecvat; neajutător; neant; neascultător; necesar; necurat; nedisciplinat; negativ; negativitate; negru+roșu; neîncrezut; neînțelegător; neînțeles; neliniște; nenorocire; nepăsare; neplăcere; neplăcut; nereal; nesănătos; nesimțit; nesuportat; nevoie
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
aforistice. Pe un teren mai propriu se găsește B. în balada fantastică, căci el poate desfășura aici senzațiile intense născute de spaimă și oroare. Situându-se în sfera de influență a romanticii germane (Bürger, Uhland), dezvoltă, în plăsmuiri demonice și macabre, un cortegiu baroc al morții (Herol, Dochia, O noapte pe morminte). Reușitele țin de atmosfera lunatecă propice surdelor prevestiri ale dezlănțuirii forțelor malefice și de viziunea cvasionirică a cavalcadelor. Capodopera genului rămâne Mihnea și baba, în care ritmul și sonoritățile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285807_a_287136]
-
Streinu caută o delimitare semnificativă, subtextual dar și explicit polemică, față de ceilalți critici ai vremii. E. Lovinescu îl fixa pe poet în perspectivă baudelairiană, cel mai frapant punct de contact dintre cei doi creatori fiind, în viziunea criticului sburătorist, "amestecul macabrului cu senzualitatea". G. Călinescu îl așeza ritos în filiație eminesciană și baudelairiană, obsevând cu aplomb și condescendență: "S-au spus despre Arghezi toate acele lucruri superficiale și juste ce se observă din capul locului: că exprimă conflictul între real și
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92912]
-
i se relevă poetului evoluția artistică semnificativă: "După meditația de tip hamletic, al cărei nucleu întunecat era problema morții, văzută ca dezlegare realistă a suferinței de a trăi și gândi, devenită însă la poetul nostru izvor de spaime și halucinări macabre (Aur sterpă, după inițiativa faustiană în filozofia conceptelor-mame, către care l-a dus căutarea fericirii (Stânci fulgerateă, autorul Visurilor în vuietul vremii este preocupat (...Ă de procesul duratei personale." Sonetistul Mihai Codreanu (Mihai Codreanu: Statui Ă are disponibilități poetice multiple
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92912]
-
obsolescent, de aia zic că realitatea sa e problematică. Omul devine tot mai puțin uman, o entitate de rang secund, o fantomă. În aceste condiții, libertatea este o iluzie. One World e și ea o teză de ieri. Sună destul de macabru dar asta e lumea pe care o creăm. Ni s-au dat jucăriile necesare și ne-am jucat cuminți, ajungînd la non-identitatea omului cu sine însuși. În general, id-entitățile au devenit problematice. Numai fantomele mai pot fi sigure de propria
[Corola-publishinghouse/Science/1563_a_2861]
-
atunci când eroul eponim trebuie să se confrunte cu fantoma lui Banquo. În fine, mai puțin titratul John Webster este autorul a două piese, The White Devil (1612) și The Duchess of Malfi (1614), ambele cuprinzând, embrionar, teme tipice ale goticului macabru. Dacă prima nu evadează, totuși, din orizontul mentalitar al deja cunoscutelor revenge tragedies, ultima conține atâtea scene terifiante (incluzând uciderea ducesei cu ajutorul unei Biblii otrăvite și o serie de înjunghieri succesive), încât violența pusă în scenă de autor nu poate
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
nefericire pentru filologul profesionist, odată cu debutul secolului al XX-lea (și cu formularea explicită a promisiunilor de generoasă evoluție tehnico-științifică pe care acesta le-a comportat), proza terorii, melanjată, până atunci, în proporții variabile și greu separabile exegetic, cu groaza macabră, explodează într-o multitudine de direcții și de tendințe, pentru a căror simplă trecere în revistă ar trebui să scriu o carte întreagă. (De altfel, tot în primele decenii ale secolului trecut apar și primele cercetări sistematice asupra terifiantului supranatural
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
ea, ochii nu vrură să prindă imaginea de groază ce li se desfășura. Pe bănci, ca și când ar ședea vii și s-ar ruga, pe jos, pe lângă pereți, de la intrare și până la altar, sute de schelete de oameni desenau o încâlcire macabră a morții și a pierzării. Se vedea limpede că moartea îi surprinsese acolo, rugându-se, pe scaune, în genunchi sau culcați pe ziduri". (Între paranteze fie spus, o scenă asemănătoare, a unui lăcaș de cult presărat cu cadavrele penitenților amenințați
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
scădea fără încetare, încât umplu de groază pe oameni". O inscripție descoperită de unul dintre localnici devoalează misterul: cetatea pierise răpusă de ciumă 62, chiar de Sfânta Elena, ziua nunții regelui. Rândurile narațiunii sunt sudate în jurul unei schelării complicate a macabrului, cu pronunțate ecouri atât din fantasticul romantic (The Mask of the Red Death de Poe), cât și din realismul secolului al XVIII-lea (A Journal of the Plague Year de Defoe). Pavel Dan este autorul unui singur volum de proză
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
îl făcu bucăți". Aceeași mișcare de telescopare paralelă ni-l prezintă pe Lăpușneanu dând porunci precise: el "pusă să răteze capetele ucișilor și trupurile le aruncă pe fereastră". Sadismul nu se poate împlini decât într-o arhitectură, atent ierarhizată, a macabrului, executată cu măiestria unui Tamerlan: "După aceea, luând capetele, le așăză în mijlocul mesii pe încet și cu rânduială, puind pe ale celor mai mici boieri dedesubt și pe a celor mai mari deasupra, după neam și după ranguri, până ce făcu
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
mie". Concordia fraternă cele două monade, ca să mă servesc de terminologia lui Leibniz pentru personificarea solitudinii, nu reușesc să "comunice" emoțional decât într-o parodie a juxtapunerii corporale este instrumentată post mortem, în evidentă cheie ironică. Adevărată capodoperă a dansului macabru (pentru a relua o sintagmă făcută celebră de Stephen King în titlul cărții sale consacrate horror fiction-ului american și a rădăcinilor sale intelectuale), nuvela lui Philippide poate sta cu egal orgoliu alături de mari piese ale terorii din literatura universală. Avem
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
suicidară semnează biletul către Infern; locul blestemat este, ca în prozele lui Lovecraft, poarta de acces către tărâmul de dincolo: "Iazul și moara lui Călifar erau o născocire a întunerecului". Nu lipsesc nici detaliile, vioi colportate de localnici, din registrul macabrului, unele fiind statice: "Zăgazul ce se înălța în coasta morii era spuneau creștinii înfiorați întărit cu oasele acelora pe care îi ispitiseră comorile satanei", altele dinamizate de sugestii vizual-auditive: Se spunea însă că, atunci când Călifar ridica stăvilarul și slobozea pe
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]