1,080 matches
-
continuând să cânte. Studentul s-a înfuriat și din nou a aruncat cu bulgări în fereastră. — Tu ai auzit să încetezi, că de vin la tine bucăți te fac. În timpul acesta, fiindcă n-avea altceva la îndemână, Prințesa a luat mandarinele de pe masă și a aruncat în el, cu una atingându-l zdravăn. — Mama ta de fată! — Mama ta de băiat! Tu pe mine mă-njuri, demento? Tu pe mine mă-njuri, dementule? Ha! ha! ha! râdea Prințesa cu poftă și
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
aruncat în el, cu una atingându-l zdravăn. — Mama ta de fată! — Mama ta de băiat! Tu pe mine mă-njuri, demento? Tu pe mine mă-njuri, dementule? Ha! ha! ha! râdea Prințesa cu poftă și a mai aruncat cu mandarine până l-a nimerit. Acel râs cristalin al fetei, figura ei, faptul că-l bătuse cu mandarine, au risipit revolta care-l cuprinsese și a plecat dând din cap și spunându-și „Ce figură”. A doua zi, cam pe la aceeași
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
pe mine mă-njuri, demento? Tu pe mine mă-njuri, dementule? Ha! ha! ha! râdea Prințesa cu poftă și a mai aruncat cu mandarine până l-a nimerit. Acel râs cristalin al fetei, figura ei, faptul că-l bătuse cu mandarine, au risipit revolta care-l cuprinsese și a plecat dând din cap și spunându-și „Ce figură”. A doua zi, cam pe la aceeași oră, Prințesa și-a început programul. Studentul iar a venit și a aruncat cu bulgări în geam
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
doua zi, cam pe la aceeași oră, Prințesa și-a început programul. Studentul iar a venit și a aruncat cu bulgări în geam. — De ce mă deranjezi măi, ce tot vrei?arunca de data aceasta cu nuci Prințesa, că nu mai avea mandarine. — Tu mă deranjezi, căpoaso! Pe ceilalți nu-i deranjez, căposule? Pe ceilalți nu-i deranjez? — Eu am de-nvățat, deșteapto! — Și eu am de învățat, deșteptule! Să zdrăngăni la pian și să urli ca o apucată. — Da, apucatule! Caramba!i-
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
de-nvățat, deșteapto! — Și eu am de învățat, deșteptule! Să zdrăngăni la pian și să urli ca o apucată. — Da, apucatule! Caramba!i-a închis fereastra. Studentul și-a cules nucile cu care-l bătuse Prințesa, cum procedase și cu mandarinele și a plecat. Până seara târziu a putut învăța în liniște. Începea să-i placă hârjoneala cu Prințesa. De aceea de câte ori o auzea cântând, îi dădea cu bulgări în geam. A fost fugărit cu mere, cu prune, cu banane, cu
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
concentra mai ales când începe vocalizele. Vorbește cu ea că va înțelege și nu va mai cânta când înveți. — Vorbesc, dar avem un stil aparte de a comunica. — Cum? — Eu o bat cu bulgări, ea cu mere, pere, nuci, prune, mandarine, ce are la îndemână, pe care le culeg din zăpadă și le mănânc făcându-i în ciudă. Înseamnă că dragostea vă cam prinde în mreje? — Ce dragoste? Că ne adresăm unul altuia toate preiorativele din lume: nebună, toantă, maimuță, afurisită
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
Auzeau ploaia căzând pe acoperișul barăcii. Ochii li s-au obișnuit treptat cu întunericul. — Îmi spui adevărul, Kobayashi? întrebă Endō, zâmbind sarcastic. A aprins bricheta și-i cerceta chipul. În lumina palidă, fața lui ridată arăta ca o coajă de mandarină uscată. — Unde-i Mlaștina Mare? Sperând să-l mai calmeze pe Endō, Kobayashi a început să-i explice foarte serios unde este mlaștina era amplasată în nord-vestul orașului Yamagata. După ce traversezi munții, ajungi la o serie de mlaștini, care s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
nu-nțeleg de ce trebuie să te simți vinovată. Nici eu nu înțeleg, dar uite că așa mă simt. Am lăsat toate ferestrele deschise și-am plecat să cumpăr ceva de mâncare pentru diseară. Dacă aș fi numai eu aș mânca mandarine toată ziua. Într-o lume numai a mea aș trăi într-o casă cu pereții de lemn, în mijlocul pădurii, aș scrie poezie, nu proză, H. m-ar vizita o dată pe săptămână (cu daruri) și... — M-ai lua cu tine ? Hai
Poveşti cu scriitoare şi copii by Ioana Morpurgo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1775]
-
pentru a‑mi regăsi echilibrul. Pe bune? Ești sigur? — Foarte. Au zis că ești încântoare și cultă... am auzit că te‑au pus direct în taxi, să te duci la Guggenheim. — Așa e, zic, luând o cutie cu balsam de mandarine, pentru buze. Așa e. — Chiar și eu am fost foarte uimit când am auzit de visul tău arzător din copilărie, zice Luke. Kent a fost foarte impresionată. — Zău? spun vag. Ei, e foarte bine. — Categoric. Luke face o pauză. Ciudat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
german. — Ești din Zürich? — Nu. M-am născut la Tokyo. Tatăl meu a fost în corpul diplomatic. Am călătorit mult în copilărie. Am făcut școala la Paris și Cambridge. Am lucrat mai întâi pentru Crédit Lyonnais, în Hong Kong, pentru că vorbeam mandarina și cantoneza. Apoi am mers la Lombard Odier, în Geneva. O bancă particulară. Se apropie chelnerul. Ea comandă o apă minerală, o marcă pe care Diehl n-o cunoștea. — Ce este? întrebă el. — O marcă norvegiană. Foarte bună. Comandă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
cu mini-Mars aproape că mi-a scos un ochi. Ce-i cu toate astea aici? Banii vinovăției, a zis Mike. întotdeauna ne aduc saci de dulciuri. Cu excepția fătălăului ăla al lui Chaquie. Nu i-a adus decât o pungă cu mandarine. Ți-a plăcut rogojina lui? —Dermot? am întrebat eu uluită. Are perucă? —Cum de nu ți-a picat fisa? a râs Mike. Ziceai că are un viezure adormit pe cap. —Și de ce „banii vinovăției“? l-am întrebat. Chestia asta m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
cuplurile care încep să exploreze Calea. În Tratatul clasic al Fetei Misterioase, întâlnim următorul dialog dintre Împăratul Galben și al doilea sfătuitor taoist al său, Fata Misterioasă: Figura 8.2. Variantă a unuia dintre cele Treizeci de Stiluri, numit „Rațele mandarine”, în care bărbatul abordează femeia din spate. Aceasta este o poziție excelentă pentru cei cărora le place să privească ce se întâmplă jos. Figura 8.3. Cuplu îmbrățișat în poziția cunoscută sub numele de „Învârtirea viermelui de mătase”, unul dintre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
Pur și simplu nu pot. În Încăpere se pot vedea urmele unor lupte grele, un mic zid de apărare În construcție și șrapnele Lego Împrăștiate pe o suprafață Întinsă. Cât am fost plecată, au fost adăugate trei mere și trei mandarine În castronul mare de sticlă, dar nimeni nu s-a gândit să arunce fructele stricate de dedesubt, iar perele de la fundul castronului au Început să lase un fel de rășină chihlimbarie lipicioasă. În timp ce arunc pară cu pară la găleata de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
ploua cu găleata. Eleonor stătea pe pervaz și se uita la șuvoaiele de apă murdară care se scurgeau printr-un jgheab. Și ce mai faci, Max? Pe unde ai mai fost ? îl întrebă Pablo, în timp ce își curăța în farfurie o mandarină plină de sâmburi. Max-Dinte se-ntinsese să ia o felie din fructul gata cojit și întârzie cu răspunsul: — Pe unde am fost, pe unde n-am fost... încă-i iarnă și n-am ce să caut în câmp! În plus
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
fost Întrerupte. Acesta venea totuși, aproape zilnic, ca să facă box sau scrimă cu tata. Eu dădeam buzna, pe jumătate Îmbrăcat cu haina de blană, din salonul verde (unde mai rămânea mult timp după Crăciun miros de brad, ceară fierbinte și mandarine), În bibliotecă, de unde se auzea un potpuriu de bătăi din picioare și zăngăneli. Acolo Îl găseam pe tata, un bărbat masiv, robust, părând și mai masiv În treningul alb, atacând și parând, În timp ce agilul lui instructor exclama vioi Battez! Rompez
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
și editorul primelor mele cărți), Iosif Vladimirovici Hessen, a avut generozitatea de a-mi Îngădui să-i umplu rubrica de poezie cu versurile mele necoapte. Nopțile albastre din Berlin, castanul Înflorit din colț, o inimă ușoară, sărăcia, dragostea, culoarea de mandarină a luminilor din vitrine aprinse prematur și un dor animalic dureros după mirosul Încă proaspăt al Rusiei - toate acestea erau versificate, copiate de mână pe curat și expediate la biroul redactorului-șef, unde miopul I.V. Își apropia de față noua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
plăcere, ca aperitiv, la dejun sau la diverse dineuri, mai ales pentru crearea unei ambianțe mai destinse. Foarte inventivi, réunionezii s-au specializat în producerea unei game variate de rom, în funcție de fructele și alte ingrediente folosite: ananas, papaia, citrice, canel, mandarine etc. Cu toate că Réunion produce doar 1% din cantitatea de vanilie, pe glob, având în vedere dimensiunile teritoriului, procentul este semnificativ. Alături de trestia de zahăr, care contabilizează 200.000 tone de zahăr pe an. A trăit și a murit în sărăcie
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92343]
-
a călătoriei, a dimineții și a orașelor strălucitoare, tuturor aromelor puternice și pătrunzătoare ale trenurilor - mirosul de cărbune, de fum acru, de marfare ruginite și mucegăite, de lemn de pin curat de la lăzile cu cereale, de alimente proaspete: portocale, cafea, mandarine, slănină și șuncă și făină și carne - se adăugau acum, cu o familiaritate și un farmec de neuitat, toate zgomotele și mirosurile ciudate ale circului care se instala. Rulotele galbene, cu aspect vesel și confortabil, În care locuiau și dormeau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
la stânga, sufletul i se goli de primejdie. Ca să nu se sufoce, îl descolăci peChilot. Luându-și seama, începu să frecventeze magazinele pentru bărbați. Coșul de pe spinarea birmanezului se umplea văzând cu ochii: macaroane, pește afumat, pâine, lapte cu orez, borș, mandarine, pâine, cârnați, gem, ouă și nițică pâine. Într-acestea, o frumoasă lună plină de iunie se răspândi peste cartiere. Dinaintea celor doi călători izbucni în toată văpaia siluetei sale, printre pomii înfloriți, blocul de nefamiliști, pe care-l părăsiseră încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
sportive, triciclete, goarne, borcane cu dulceață de gutui, parcuri, melci și femei cu șosete trei sferturi. Nu există nimic Întreg din toate astea. Nu mai există nimic nici din prezent. Am viitorul În față. Care se prezintă sub forma unei mandarine așezate lîngă o brichetă verde. Aș putea adăuga un sutien nr. 4, un creion HB, o fotografie deocheată, o mască de pasăre tropicală. Pe care mi-o pun cînd ies la plimbare cu copilul. Ies Întotdeauna seara, și mă Întîlnesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
rost, ca să aflăm și noi cum Îi cheamă pe oamenii aceia cu suflet negru care nici pînă-n ziua de azi nu i-au mulțumit ofițerului celui inimos, nu le-a dat prin minte să-i dăruiască ceva, un televizor, o mandarină, un melc. Ion Stroie: „Din mîna domnului Liiceanu nu a mîncat nici un cal iarbă”. Asta fiindcă animalul știe că Liiceanu „e un agent al comunismului cominternist”. Și nu doar calul nu-i mănîncă din palmă, dar nici măcar șoricelul cu care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
învățat ceva: mi-a transmis sila de sacul cu bani capitalist, de scopurile materiale scuzînd mijloacele), mă împrumutam să le fac rost de bunătăți. Patrick întîmpina cu lehamite toate gesturile de gazdă binevoitoare. "A, Pepsi!" Prefera Cola. "A, portocale!" Prefera mandarine. În tandem, și lui Brăduț îi puțea orice era românesc. Pîinea era acră (și era), cărțile erau tipărite pe hîrtie proastă (și erau), albumele de artă erau infecte (și erau). Nu mai vedea din România decît zăbrelele închisorilor (și erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
fost crescută în tradiția chineză, deși avea sânge manciurian. Potrivit mamei, după ce manciurienii au cucerit China, au descoperit că sistemul chinez de conducere era mai bun și mai eficient, așa că l-au adoptat complet. Împărații manciurieni au învățat să vorbească mandarina. Împăratul Tao Kuang mânca folosind bețișoare. Era un admirator al operei din Peking și a angajat meditatori chinezi care să-i educe copiii. Manciurienii au adoptat, de asemenea, portul chinezesc. Singurul lucru care a rămas manciurian a fost felul în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
nebunie Li Po, un poet din dinastia Tang. De fiecare dată când îi citea poeziile descoperea noi înțelesuri. Își punea cartea jos și privea îndelung pe fereastră. Fața ei în formă de ou de gâscă era izbitor de frumoasă. Chineza mandarină e limba pe care am vorbit-o când eram copil. O dată pe lună venea la noi un meditator să ne învețe manciuriana. Nu-mi mai amintesc nimic despre orele de curs, decât că erau plictisitoare. Nu aș fi stat la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
spre nord. Ambasadorul desface sulul și începe să citească din decret. Vocea lui e adâncă, vibrantă, dar nu pricep un cuvânt din ce zice. Îmi ia ceva timp să-mi dau seama că citește decretul în două limbi, manciuriană și mandarină, amândouă în vechi tonuri stilizate. Tata mi-a spus cândva că atunci când lucra la birou, ca să economisească timp sărea de obicei peste părțile în manciuriană ale rapoartelor și trecea direct la părțile în chineză. Greutatea de pe cap mă face să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]