2,482 matches
-
Acasa > Eveniment > Comemorari > HIMERE Autor: George Nicolae Podișor Publicat în: Ediția nr. 300 din 27 octombrie 2011 Toate Articolele Autorului Himere Se-nalță îndrăzneață o statuie Ce va cădea sub târnăcop odată, Și alta se va înălța mirată, Nu pentru Cel ce-a fost bătut în cuie. O frunte genială-i decretată, Dar piatra-i moartă, n-ar putea să spuie Acelor ce se chinuie să-l suie De ce e bolta tristă, încruntată. Statuile se-nalță cu duiumul
HIMERE de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 300 din 27 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Himere_0.html [Corola-blog/BlogPost/356984_a_358313]
-
recomandărilor din fabrică, ca și rectorului Gheorghe Mihoc. Avea starea de spirit de a se gândi la inovații? Nu resimțise descurajare sau chiar ranchiună din cauza a ceea ce i se întâmplase? Nu, nu simțea niciun fel de ranchiună. Ba chiar eram mirată că la un moment dat vorbea prietenește la telefon cu niște persoane care în ședința aceea de pomină din UTC, la facultate, luaseră cuvântul împotriva lui. Efectiv, vorbea cu ele ca și când nu s-ar fi întâmplat nimic. Mai țin minte
Un telefon pentru profesoara de mate: „- Doamna dirigintă, știați că vine Mireille Mathieu? V-am luat un bilet...” by https://republica.ro/un-telefon-pentru-profesoara-de-mate-z-doamna-diriginta-stiati-ca-vine-mireille-mathieu-v-am-luat-un-bilet [Corola-blog/BlogPost/338352_a_339681]
-
se duseră la Soare-Împărat, care dansa fericit într-o horă cu fluturi și flori. - Tăicuțule drag, vrem să plecăm în țara lui Mărțișor! Ai promis că ne dai binecuvântarea și ajutor pentru drum! Soare-Împărat se uită la frumoasa lui prințesă mirat: - Am promis? Da... am promis! Bine, fiți binecuvântați și mergeți în drumul vostru! - Dar nu-mi dai niște viteji care să mă apere de dușmani? - Te însoțește un viteaz și bravul nostru căpitan cu garda lui. - Nu-i de ajuns
MĂRŢIŞOR-19 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1519 din 27 februarie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1425060673.html [Corola-blog/BlogPost/367844_a_369173]
-
un gest plictisit din mâna liberă. Dar altceva mă bătea gândul să-ți spun. În primul rând, știu cine este Thomson și ce hram poartă. Apoi am auzit că ești implicat în ancheta morții lui Zimmer! - Oarecum, recunosc eu destul de mirat. - De aceea m-am gândit să-ți vând un pont! Persoana pe care o căutați stă la treisutecincisprezece. Mă uit la el uluit. - Sper că vorbești serios? - Asta rămâne să apreciați voi. Eu l-am văzut pe individ în ziua
DRUMUL APELOR, 13 ( ROMAN ) de AUREL CONȚU în ediţia nr. 2226 din 03 februarie 2017 by http://confluente.ro/aurel_contu_1486147826.html [Corola-blog/BlogPost/375473_a_376802]
-
ale hainelor creaturii, spărgându-se apoi din verde crud în turcoaz, îl hotărâră că e mai înțelept să lase pleoapele plecate. De fapt, eu nu știu nimic altceva decât ceea ce fac de când m-am trezit aici... Adică ce?! reluă ea mirată întrebarea lui după o pauză. Asumându-și orice risc, crăpă ușurel ochii, la timp ca s-o vadă pe Baba cum se apleacă spre urechea lui, cu mâna făcută căuș. Vopsesc zilele, veni din scurt lămurirea. Absurdul celor auzite îl
ZILELE BABEI de ANGELA DINA în ediţia nr. 1521 din 01 martie 2015 by http://confluente.ro/angela_dina_1425234462.html [Corola-blog/BlogPost/373016_a_374345]
-
prima oară când întind brațele / strâng cerurile mai aproape de tâmple / ating forma iubirii să ne aparținem / gângurit de lumină în scutec de magnolia / astăzi...” Totul de o concretețe și o limpezime care nu mai au nevoie de comentarii: “un ochi mirat de frunză / oglindește sărutul furat”. Există o comuniune freatică a poetei cu Bacovia, cu atmosfera orașului unde plouă mereu și “Bacovia privește în pământ / ochi împăienjeniți / în jurul lui / orașul / cearcăn de lumină / prea violet / să îndure primăvara / plouă întruna / plouă
LUMINA , ATENEUL SCRIITORILOR, BACĂU, 2013 (CEZARINA ADAMESCU) de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 861 din 10 mai 2013 by http://confluente.ro/Recenzie_la_cartea_mihaelei_ai_cezarina_adamescu_1368172497.html [Corola-blog/BlogPost/344737_a_346066]
-
Stăpânindu-și vocea la început, chiar dacă acuzele mele curgeau continuu, am simțit totuși un pic de nesiguranță atunci când, aproape după fiecare replică îl corectam și-i susțineam sus și tare că nu este cine pretinde că ar fi. O să vă mirați, dar în momentul în care i-am zis că și eu i-am înregistrat convorbirea, (bravând eu de această dată) și menționând că am lucrat în presă și am astfel de îndeletniciri, deja am simțit că s-a speriat. I-
CAPCANA UNUI FARSOR... de CORNELIA VÎJU în ediţia nr. 408 din 12 februarie 2012 by http://confluente.ro/Capcana_unui_farsor_cornelia_viju_1329076561.html [Corola-blog/BlogPost/346757_a_348086]
-
vizită lui Voquin. La intrare mă întâmpină un bărbat uscățiv, îmbrăcat în halat alb, cu un setoscop atârnat de gât. - Doctor Mohammad Babar! se prezintă el. Cu ce treburi pe aici? mă întreabă. - Vreau să văd pe cineva! îi răspund mirat, fiindcă nu mă mai întrebase nimeni până acum. - Pe cine? Și asta mă miră, dar nu zic nimic. - Îl cheamă Voquin. Tresare. - Nu cred că se poate. Domnul Voquin este pus sub pază și nu sunt permise vizite! - Nici familiei
DRUMUL APELOR, 20 ( ROMAN ) de AUREL CONȚU în ediţia nr. 2241 din 18 februarie 2017 by http://confluente.ro/aurel_contu_1487407677.html [Corola-blog/BlogPost/376320_a_377649]
-
la televizor. - Ieșim tot prin față? îl întreb eu după ce maschez cătușele cu paltonul. - De ce, vreți să mai dați o declarație la presă ? mă întreabă civilul rânjind. /... / Pe drum, unul dintre civili mă întreabă dacă sufăr de vreo boală. Puțin mirat, îi răspund un „NU“ categoric. - Luați ceva medicamente? insistă civilul. - Iau pastile pentru inimă de vreo patru-cinci ani, răspund eu. - Trebuie să-l ducem la policlinică pentru control, își dă cu părerea celălalt civil. - La ora asta nu mai găsim
TABLETA DE WEEKEND (194): MAI SUNT JUDECĂTORI LA BERLIN de SERGIU GĂBUREAC în ediţia nr. 2321 din 09 mai 2017 by http://confluente.ro/sergiu_gabureac_1494316240.html [Corola-blog/BlogPost/368866_a_370195]
-
surâdea, iubea, spera și iar cânta... poate nu știa, poate știa că seara lebedei coboară mai grăbit pentru ea! Doamne, cât de frumos a cântat în duet cu Fuego! Doamne, cât a iubit-o Fuego și cum suferă artistul azi, mirat, lovit de trăsnetul veștii de moarte! Îi era frate de cântec, și era iubit de scenă, de har, de soartă artistică, Anei Barbu! Fuego a fost primul vestitor cu solie zguduitoare, pe toate căile de comunicare: „Prieteni, cu tristețe vă
ANA BARBU SUFLET LUPTAT DE CRUZIMILE BOLII de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1600 din 19 mai 2015 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1432007814.html [Corola-blog/BlogPost/362984_a_364313]
-
primire acasă la tenor. Am plâns când l-am întâlnit prima oară. Eram foarte emoționată, când mi-a deschis ușa m-am pierdut și am izbucnit în plâns. Era de față și soția lui, Donna Italia. Amândoi au fost foarte mirați, dar deopotrivă înțelegători. După această întâlnire plină de emoții, m-a chemat și a doua zi, solicitându-i și pianistului său să vină. I-am cântat Boema, apoi Traviata, pe care Pertile o cântase cândva cu soprana Claudia Muzio (Pertile
VIRGINIA ZEANI CONVORBIRI AFECTIVE de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1078 din 13 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Virginia_zeani_l_assoluta_sp_aurel_v_zgheran_1386885762.html [Corola-blog/BlogPost/353354_a_354683]
-
simți cum freamătă și cum palpită, să simți susurul bucuriei și cum plăcerea vă inundă! Să vrei să te răscolească cu respirația ei sacadată, cu geamătul iubiririi să te readucă la viață, să vrei să te privească cu ochii ei mirați, de diamante negre, să vrei să-ți șoptească, mereu și mereu, că te iubește! Iubirea ce i-o porți în suflet, în stele să o scrii, din fiecare dimineață, un răsărit să-i dai, cea mai iubită să se simtă
SECRETUL TIMPULUI (POEZII) de IRINA LUCIA MIHALCA în ediţia nr. 2342 din 30 mai 2017 by http://confluente.ro/irina_lucia_mihalca_1496138445.html [Corola-blog/BlogPost/361075_a_362404]
-
l-au convins că cele mai frumoase iubiri tot în vise rămân. Într-o după -amiază după ce s-a plimbat prin grădina casei s-a rezemat de statuia albă de marmură și a adormit. Când s-a trezit a privit mirat statuia albă cu chip de femeie. A mângâiat-o încercând să descopere ființa din vis. Dar ea a rămas încremenită. Visul de la statuie nu-i dădea pace si de aceea venea cât mai des la picioarele ei unde se pierdea
STATUIA de RADU LIVIU DAN în ediţia nr. 1039 din 04 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Statuia_radu_liviu_dan_1383595253.html [Corola-blog/BlogPost/364840_a_366169]
-
dar izolate, împânzite, de-a lungul traseului în goana cavalcadei anoste a stâlpilor electrici ... până în munți mai este destul! Toropit de căldura din compartiment ațipesc, dus de uruitul monoton al roților de tren. Mă trezesc transpirat simțind că trenul încetinește. Mirat, zăresc o gară necunoscută care nu era prevăzută în nici un mers al trenurilor! Trag în jos fereastra și orizontul mi s-a ocupat cu trenul care șerpuiește într-o curbă largă. În depărtare, o siluetă cunoscută așteaptă nemișcată pe peron
EXODUL de AUREL AVRAM STĂNESCU în ediţia nr. 251 din 08 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Exodul_0.html [Corola-blog/BlogPost/367318_a_368647]
-
aripi de jar, Și-n nopțile albe iubirea măsoară Când râul de lacrimi trasează hotar. Tăcerea iar mușcă din luna de vise Sub cerul ce șade aproape-nstelat Când inima cântă cu porțile-nchise Ca vântul ce șuieră pe stradă mirat. Afară e toamnă și-n noi se arată, Ne-mbată cu dorul apus în pridvor, Și luna coboară în lut preschimbată, Iar straiele nopții se pierd în decor. Dar soarele vieții, mă arde în palmă Când îngerii cântă la harpele
E TOAMNĂ AFARĂ de MANUELA CERASELA JERLĂIANU în ediţia nr. 2301 din 19 aprilie 2017 by http://confluente.ro/manuela_cerasela_jerlaianu_1492624614.html [Corola-blog/BlogPost/375311_a_376640]
-
Hohotele de râs se revărsară într-un torent devastator, ca o eliberare. -Uite, domnule, spuse unul, cum ne cântă nouă cucul! Toți traseră pripita concluzie, că fiecare pasăre... Dar biata ciovică, ruda săracă a mult hulitului domn Corbus-Corbus, îi privi mirată și spăsită, ca un elev prins cu temele nefăcute. Parcă le-ar fi spus: -Ce v-am făcut? Cu ce v-am greșit? Apoi, crezând că a înțeles cu ce le-a greșit celor de jos, zbură pe alt stâlp
CU-CU! de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1604 din 23 mai 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1432349174.html [Corola-blog/BlogPost/379755_a_381084]
-
auzise de Romania și chiar era la current cu multe informații despre țara mea, ceea ce m-a surprins și m-a bucurat în aceeași măsură. Eram de ceva vreme prin aceste locuri și începusem să mă simt frustrată văzând privirile mirate îndreptate spre mine atunci când le spuneam că sunt româncă. Și pentru că mi-a citit satisfacția în glas, ne-a condus spre locul unde, un român a plantat un pom în acesta Grădină. Este vorba despre Manea Mănescu, care, chiar nu
TREI ZILE ÎN MUNŢI, PARTEA A III A de HELENE PFLITSCH în ediţia nr. 1123 din 27 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Trei_zile_in_munti_partea_a_helene_pflitsch_1390813667.html [Corola-blog/BlogPost/347339_a_348668]
-
Acasa > Stihuri > Reflectii > TREC ANII Autor: Mihai Leonte Publicat în: Ediția nr. 775 din 13 februarie 2013 Toate Articolele Autorului TREC ANII Cât de mirați suntem Câți ani am petrecut! Nimic să facem nu putem, Că ceasul a trecut! Asta se întâmplă zi de zi, Nu ne putem nicicum opune, Oricum vom încerca a privi, E trecerea normală prin lume! Trec anii păsări în zbor
TREC ANII de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 775 din 13 februarie 2013 by http://confluente.ro/Trec_anii_mihai_leonte_1360739408.html [Corola-blog/BlogPost/351881_a_353210]
-
nu prea m-au mângâiat, dar le priveam fascinată, deoarece cu toate că era o țărancă, avea o mâini foarte fine și gingașe. Chiar și atunci când îmi dădea câte o bătaie eu îi luam mâna și o sărutam, iar ea se oprea mirată și îmi zâmbea. Continuam să o țin strânsă de mână ca pe o comoară și cred că a înțeles cât o iubeam, deoarece cu timpul a renunțat să mă mai lovească și parcă câștigasem respect din partea ei. În puținii ani
MÂINILE NOASTRE SUNT O POVESTE de SILVIA KATZ în ediţia nr. 240 din 28 august 2011 by http://confluente.ro/Mainile_noastre_sunt_o_poveste.html [Corola-blog/BlogPost/364436_a_365765]
-
spun acum. Poți să-mi săruți mâna mie și tatălui tău, dar să nu faci un obicei din asta, ca în viață să nu devii prea supusă în fața altora care pot să-și bată joc de tine. Eu o priveam mirată și o întrebam dacă doamnei învățătoarei și femeilor în vârstă pot face acest lucru și ea mi-a spus ca da. Adevărul este că aceste cuvinte le-am ținut minte și m-au influențat pe parcursul vieții, dar continui să fiu
MÂINILE NOASTRE SUNT O POVESTE de SILVIA KATZ în ediţia nr. 240 din 28 august 2011 by http://confluente.ro/Mainile_noastre_sunt_o_poveste.html [Corola-blog/BlogPost/364436_a_365765]
-
Welling! (spune el cu un nod în gât). Vă pot ajuta cu ceva? Aveți nevoie de ecva de la fabrica? Domnul Welling: Bună seară, John! Nu, nu am nevoie de nimic. Consideră această întâlnire că o vizită de curtoazie. John rămâne mirat. Vizită de curtoazie? Tocmai lui? Totul devine clar. John: Vă pot servi cu ceva? Domnul Welling: Nu. Am venit să discutăm ceva foarte important. John: Luați loc. Va ascult. Domnul Welling: Mulțumesc! Voi trece direct la subiect. Am auzit niște
PEOPLE (TEATRU) de CORINA LUCIA COSTEA în ediţia nr. 1556 din 05 aprilie 2015 by http://confluente.ro/corina_lucia_costea_1428252250.html [Corola-blog/BlogPost/379968_a_381297]
-
am dat drumul în sânul dânsei. Când a ridicat palma ca să mă strivească, am strigat rapid(adică am... bâzâit) :vreau să fiu acarian! Și...minune! Vraja s-a împlinit. Mă transformasem în acea ființă invizibilă, inponderabilă. Doamna s-a uitat mirată în sân, s-a uitat în sus, în jos...Nimic! Musca dispăruse. Apoi, și-a văzut liniștită de drum. Dar eu... Ați fost vreodată acarian? Sau, măcar v-ați închipuit? Ei, bine, m-au cuprins niște sentimente ciudate. Încă nu
FRAGMENT 1 DIN NUVELA OMUL DIN VIS de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1367 din 28 septembrie 2014 by http://confluente.ro/nastase_marin_1411934619.html [Corola-blog/BlogPost/353097_a_354426]
-
dintr-o scaldă, Atunci când scriu tu te gândești la mine Și-aștepți poemul ca pe-o pâine caldă, Precum așteaptă lutul de pe roată Să-i dea olarul chipul de ulcior, Prin tine se mai zbenguie o fată Cu ochii tot mirați și arși de dor... Ți-am spus mereu și vouă ca să știți, Atunci când scriu se-ntorc în rai acasă De-oriunde îmi sunt pașii rătăciți Și nicio deznădejde nu m-apasă! Versul meu aș vrea să nu te doară, Nici
ATUNCI CÂND SCRIU... de NICOLAE NICOARĂ HORIA în ediţia nr. 1709 din 05 septembrie 2015 by http://confluente.ro/nicolae_nicoara_horia_1441429815.html [Corola-blog/BlogPost/377617_a_378946]
-
putereau doar merite și fericire! Sunt în stradăcu mic cu mare,de la grădiniță, la bătrânide o sută de ani,nemulțumiți, indignați,sute de mii de oameni înfrigurați,pe bună dreptate supărați,dar... stupoare, de politiccomplet ignorați!Ciudat, că unii confrațisunt mirați, indignați,de mărșăluirea în stradă,acceptă hoția, ... X. ALB, de Lia Zidaru , publicat în Ediția nr. 2221 din 29 ianuarie 2017. Alb Hai, pune din nou haina emoției peste umerii găndurilor mele și rubinul-lacrimă lasă-l să acopere privirile noastre
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/lia_zidaru/canal [Corola-blog/BlogPost/381027_a_382356]
-
văzut copil, pe-o stradă uitată pe care mă jucam singur. O fetiță de undeva, dintr-un nor, apăru târând o păpușă după ea și mă trase de mână. Dispăru sub un vârtej întunecat. Steaua Sudului se uită la mine mirată. O femeie cârlionțată, undeva, în spatele lumii, cu voce de copil și părul cifulit, disperată, încearcă să formeze un număr dintr-un telefon vechi, de la altădată. Brusc, rămase dreaptă, fără mișcare, privind vitrina viitorului. Încetă să mai formeze numărul și cu
TELEFONUL DE DINCOLO de VIOREL MUHA în ediţia nr. 270 din 27 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Telefonul_de_dincolo.html [Corola-blog/BlogPost/354039_a_355368]