787 matches
-
Nu, Go-Bindan. N-o să te mai părăsesc. 30 Se sfârșise. încremenit, Sebastianus urmărea ultimele unități dușmane îndepărtându-se peste câmp, precum refluxul unei imense maree. Mâna sa alergă la încheietoarea coifului, dar îi veni greu să desfacă nodul: un tremur nestăpânit i-o străbătea, astfel că fu obligat să lase să cadă sabia, roșie de sânge, și să-și folosească și mâna dreaptă. Ușurat, aruncă pe jos coiful, deformat în mai multe locuri; apoi, copleșit de o insuportabilă oboseală se așeză
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
lui e tapetată și pardosită cu mii de cărți, trăiești alături de el visul că vei pleca În Iran și Maroc, și pe urmă la Roma cu o bursă la Cinecitta. Asaltul tău asupra orașului caracatiță Începe, este violent și de nestăpânit. Te trezești la căpătâi cu două cărți care te incită și mai tare: Pe culmile disperării și Spitalul, Coranul, Talmudul, Cahalul, Franc-Masoneria. Trăncănești În dreapta și În stânga despre presupusele tale voiaje În Orient, Magreb și Cetatea Eternă, cum o să te plimbi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
Ar fi vrut să și-l apropie, dar prea îl enervase faptul că, tot drumul, turcul nu-l slăbise din ochi, călărind mereu la scara rădvanului său. De fapt, domnului îi era un dor nebun de doamna Marica, un dor nestăpânit, care nu poate fi înțeles de un musulman. Ar fi dorit să călătorească în rădvan cu dânsa, să-i soarbă privirile și să se îmbete de liniștea ei. Iată, vor fi cincisprezece ani la toamnă de când este domn și mereu
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
satur de tine! striga ea. Oi fi eu nimfomană sau verigheta asta o fi de vină? — Mă gândeam că de vină o fi ilegalitatea unui „han“. — Ah, trebuie să fie ceva! Mă simt, mă simt așa de trăsnită... și tandră - nestăpânit de tandră cu tine! Ah, iubitule, mă gândesc că-mi vine să plâng și sunt așa de fericită! Sâmbătă ne-am dus cu mașina la Lacul Champlain și, pe drum, am oprit de câteva ori, pentru ca Maimuța să facă poze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
lingându-i tâmpla cu limba mare și roșie picurând de bale într-un sărut prelung, pulsând de-o senzualitate îndatorată. Un soț giugiulindu-și consoarta ocupată cu gătitul, inspirând drăgăstos și pofticios mireasma bucatelor. Atâta că din cale-afară de nerăbdător, nestăpânit, lacom, javră băloasă, însă tonul ei era diferit de al lui Milică. Îl alinta pătimașă, în timp ce ochii lui Rafael fugeau de pe pagina de revistă cu articolul semnat de Emilian Teodorescu despre venirea minerilor la București, devastările și hăituiala de pe străzi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
peste locul în care capul se întâlnește cu trupul pulii în timp ce Jamie mârâie înfometată „fă-o fă-o“ în timp ce își vâră degetul, în semiântuneric, apoi Bobby și-o bagă în gură, luând-o atât cât poate de mult, sugând-o nestăpânit, ud, în timp ce se lasă pe vine, frecându-și ștoiul și dedesubt rotunjimile pulpelor lui se umflă, în timp ce se repoziționează. Îmi las capul pe spate, lăsâns apa să-mi curgă pe piept, părul îi e ud și îi curge pe frunte
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2172_a_3497]
-
În sine nu Înseamnă nimic; Luce Îl inventase pentru a evita orice asociere etimologică. Cu toate acestea, starea de perifescență e foarte cunoscută. Ea denotă prima febră a Împerecherii umane. Provoacă amețeală, exaltare, o gâdilătură În capul pieptului, dorința de nestăpânit de a te urca Într-un balcon pe o frânghe Împletită din părului iubitei. Perifescența denotă primele ore de pat, drogate și fericite, când Îți miroși iubitul ca pe un mac parfumat ore În șir. (Durează, În opinia doctorului Luce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
îi curgeau în goana sângelui... Peste o clipă, întreaga lui ființă se prefăcu într-un strigăt pe care-l sfărâmă între dinți, încercând să-l înnăbușe cu pumnii în piept. - Fata... Fata!... izbucni el, în sfârșit, întrun hohot de plâns nestăpânit. Inima începu să-i tremure în piept... Simți cum deznădejdea îl doboară. -... Mi-e dor de tine, Fata... mi-e tare dor!... Bat cu fruntea țărâna și plâng... mă simt un tâlhar. Nu-mi trebuie nemurirea, vreau iertarea ta. Sunt
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
sinistru, plesnind-o drept în două, ca pe o bucată de sticlă. - Du-te pe pustie!... murmură el, prin minte trecându-i gânduri superstițioase... cutremurându-l. ” - Las-o, omule, las-o... își cheamă perechea!” îi șopti rar gândul. O neliniște nestăpânită plutea în aer. O pasăre de noapte foșni plutind ca o umbră pe deasupra. Sus pe cer, luna argintie apăru printre nori, ca un zbor luminos de hulub. Cu coatele rezemate pe pervazul ferestrei, Iorgu veghea singur, obraz în obraz cu
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
pe scoarța copacului care îmbătrânește, ca pe răboj!... murmură el clătinând din cap. Răbojul timpului, nu iartă!... mai adăugă el, cu glas tare, în fața oglinzii, surprins de contemplarea propriei înfățișări Cocoșul vecinului a cântat demult de miezul nopții. O neliniște nestăpânită plutea în aer... O pasăre de noapte, foșni plutind ca o umbră pe deasupra. În depărtare, luna argintie apărea printre nori, ca un zbor luminos de hulub. Cu coatele rezemate pe pervazul ferestrei, Iorgu veghea singur, obraz în obraz cu noaptea
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
se mai auzi o dată strigând. De astă dată, strigătul ei, mai prelung, sfâșie noaptea mai sinistru, plesnind-o drept în două, ca pe o bucată de sticlă. -Du-te pe pustie!.. mumură el, prin minte trecându- i gânduri superstițioase... O neliniște nestăpânită plutea în aer. O pasăre de noapte foșni plutind ca o umbră pe deasupra. Sus pe cer, luna argintie apăru printre nori ca un zbor luminos de hulub. Cu coatele rezemate pe fereastră, Iorgu veghea obraz în obraz cu noaptea... In
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
-o, o dădu uitării. Acum o regăsea aici. Da, sigur e a mea! Era pusă peste o rochiță cu guleraș alb, de parcă ar fi vrut să o ocrotească. Uimit, înduioșat, puse paharul pe masă și apoi o furie, o furie nestăpânită îl cuprinse. De ce toate acestea? De ce toate trebuie să mi se întâmple mie? De ce a murit? De ce m-a lăsat? De ce nu mi-a spus? Nu! Sunt laș! Ea mi-a spus, mereu mi-a spus! Numai că eu n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
avea nevoie. Când muzica nu se mai auzi, sări în picioare. A fost un vis, am visat sau chiar am auzit acea muzică? Era tot ea, sora Clotildei, blondă, delicată? Clotilde era moartă și ea... Îl cuprinse o furie de nestăpânit. Se repezi spre ușa dinspre scări, coborî în goană, străbătu coridorul, își strânse repede lucrurile, își luă șapca din cuier, lăsă cheile la portar, opri un taxi și plecă la gară. De-ar fi să stau în gară o zi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
Se sui în mașină și plecă înapoi, la casa lui de vacanță. De departe auzi lătratul lui Toni. Îl aștepta în poartă, îi sări cu labele lui mari pe umeri și-i linse fața. Era, pentru amândoi, o bucurie de nestăpânit. Începu, de a doua zi, drumurile la primărie, unde nu putu să rezolve nimic cu apa. Hotărî să facă treaba pe cont propriu, să sape șanțul până la el, până sus, la casă o muncă infernală. Își luă ajutoare la săpat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
am împrietenit destul de iute. I-am invitat să doarmă, dacă nu sunt pretențioși, în apartamentul nostru. Țin minte precis că în noaptea aceea n-am dormit deloc - am stat de vorbă cu patimă, trei la trei, cu o curiozitate aproape nestăpânită, vrând parcă să obținem unul de la celălalt toate secretele „planetelor“ diferite din care proveneam. „Românii sunt așa... Germanii sunt așa... “, spuneam. Apoi, am lăsat generalitățile deoparte și am vorbit firesc, ca niște tineri ai aceleiași planete. Băieții germani ne-au
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2179_a_3504]
-
ca să parcurg cronologic o evoluție de la stadiul de nou-născut la cel de sexagenar, în trei intervale temporale de câte douăzeci de ani, reprezentând trei cantilene, trei trude de viață: Crucea de tortură a copilăriei, Purgatoriul unui proscris și Edenul mecenatului nestăpânit, grație privilegiului de a nu fi trădat încă de memoria, suspectată uneori de un refugiu în adulter. Vila în care am copilărit primii ani avea un amplasament de invidiat, pe latura stângă a parcului balnear, cu un etaj pentru închiriat
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
un refugiu, atât pentru cel care visează, cât și pentru cel care caută să le interpreteze. Doar că este un refugiu complet nesigur, înșelător, generează la rândul său multe griji și spaime. 74 PRIVIND ALTFEL LUMEA CELOR ABSURDE Varietatea de nestăpânit a unor astfel de apariții îi atrage pe oameni și îi încântă, chiar dacă le aduce destule griji. O face cu atât mai mult cu cât nimic altceva nu afli mai confuz și mai monstruos. „Nu se poate imagina ceva atât
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
nu admiri o clipă așa ceva. Dacă reflectezi puțin asupra celor văzute într un astfel de emporiu ceresc, te minunezi și mai mult. Căci stau alături vietățile posibile cu cele imposibile, cele reale cu cele imaginare, cele îmblânzite cu cele de nestăpânit. Și toate se arată aievea, ca atare. Poate fi satisfăcută orice dorință de a vedea și a cunoaște. Cu toate acestea, cel care ar veni cu o întrebare de felul: „după ce criterii se împart și se adună cele enumerate acolo
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
din cap cum că asta așa-i, e adevărat, și pe când spun treaba asta tocmai îmi ridic puțin chipiul mai spre creștetul capului ca să-mi șterg fruntea de tribun năpădită de sudoarea omenească. La taifasul european Tare mă încearcă o nestăpânită curiozitate acu, în vremea campaniei electorale, să ascult ceea ce prea puțini sunt interesați să audă: și anume discursuri și mese rotunde, povești și povestioare electorale, clipuri menite să facă și să dreagă în raporturi directe sau subtile ori implicite sau
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
formula: scherzo - trio - scherzo - trio - scherzo. În urma unui fugar ecou al melodiei din trio, mișcarea se încheie în aceeași atmosferă exuberantă. Partea IV (allegro con brio) este, mai mult decât partea precedentă, întruchiparea unui elan de bucurie, a unui optimism nestăpânit. El începe cu următoarea temă apăsată: După un ritm de cavalcadă al coardelor care crește mereu, apare tema II; ea este cântată de viorile prime și are tot caracter de dans: Neastâmpărul ritmurilor, în care pulsează parcă tot freamătul vieții
Simfoniile lui Beethoven by MIHAIL MANCIU [Corola-publishinghouse/Journalistic/449_a_930]
-
pe alocuri verva muzicii lui Rossini. SIMFONIA IX-a, op. 125, în RE MINOR Cele opt simfonii anterioare, scrise de Beethoven, întruchipează fie voioșia, surâsul și speranțele tinerești, eroismul, încordările tragice, fie frumusețile naturii și poezia dragostei, fie vălmășagul bucuriei nestăpânite. Dar, Simfonia a IX-a, prin sfera conținutului ei emotiv atât de vast, prin construcția ei gigantică, de epopee, ne apare ca o grandioasă sinteză a sensibilității unui artist care a înglobat într-o singură operă tot ceeace era mai
Simfoniile lui Beethoven by MIHAIL MANCIU [Corola-publishinghouse/Journalistic/449_a_930]
-
la pornirile sale elementare, cele care nu depind prea mult de aspectul exterior al civilizației. Altfel nu s-ar explica faptul că un popor atât de „politicos“ cum e cel francez este izbit și chiar, uneori, cucerit de valorile intempestive, nestăpânite ale spiritului rusesc, atât de străin ca atitudine de respectul față de aparențe de care dau dovadă francezii în mod consecvent. Există în dezordinea, deseori barbară și distructivă a spiritului rus, nevoia unui tip de ordine superior, care nu poate decădea
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
Dacă acceptăm ideea că sufletul rusesc se definește, în sens pozitiv, prin forța lui interioară de excepție, poate putem să admitem și un oarecare adevăr parțial: și anume că noi, românii, suntem capabili de mari gesturi, de porniri explozive și nestăpânite, dar că aceste porniri nu durează foarte mult; ori că le uităm, ori că ne reculegem și dăm înapoi încetul cu încetul, cert este că nu putem împinge lucrurile până la capăt, zicând: sunt gata să mor pentru gestul ăsta. Riscul
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
Și în ce constă? Într-o involuntară maturizare, chiar îmbătrânire. Adică? Omul în vârstă, deplin maturizat și intrat senin în bătrânețe, simte cum în el încep să se stingă treptat dorințele. Poftele și-au pierdut de mult agresivitatea, forța lor nestăpânită. Au rămas însă dorințele, mai puțin impulsive, dar mai puternic ancorate în viață, peste tot unde viața cere o activitate, o ieșire în afară, gesturi și acțiuni. Cea din urmă dintre dorințe este firesc, astfel, să fie dorința de viață
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
de a fi, eram în centrul atenției, și nu aveam eu cum să fiu atent la ce fac ceilalți - pentru că de un lucru pot să fiu sigur: urăsc artificiul, efectul căutat, și fac în general ceea ce fac aproape din porniri nestăpânite, chiar din reacții impetuoase, care pot jigni și de care-mi pare rău pe urmă. Așa a fost cazul cu o tânără care avea o alură specială, un port particular al capului și al ținutei. O acostasem pe stradă, pe
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]